Het wordt een humoristisch verhaal als de termen fossiel en duurzaam in hun oorspronkelijke betekenissen binnen de context van de klimaatdiscussie gebruikt worden. Want, die oorspronkelijke betekenis klinkt anders dan de klimaatrakkers daarmee willen uitdrukken.
Afb: maxpixel.nl
Immers fossiel staat in hun wereldbeleving voor slecht; voor het klimaat, voor het milieu, voor de mens, voor flora en fauna. Duurzaam echter is juist goed voor het klimaat, milieu, mens, flora en fauna. Die klimaatrakkers willen daarom alles wat fossiel is met spoed uit onze samenleving verwijderen en vervangen door vormen van energieopwekking die weliswaar niet kunnen werken, maar die men graag duurzaam noemt. Dat duurzaam wordt vooral gerelateerd aan het opwekken en gebruik van elektriciteit zonder schadelijke effecten voor het milieu[1]. Of het allemaal wel past in het beeld van de toekomst is waarschijnlijk het laatste waar de opportunistisch denkende en handelende emo-klimaatrakker aan lijkt te denken. Weg met olie en gas, ruim baan voor wind, zon en water.
Duurzame energie is niet duurzaam
Zonder elektriciteit is het maatschappelijke en wetenschappelijk leven van de moderne mens in zijn huidige vorm onbestaanbaar. Daarom is het evident dat onze samenleving een groot belang heeft bij het opwekken van elektriciteit. Liefst op een veilige, betrouwbare en betaalbare wijze (De Lange). Het is kenmerkend dat de term betaalbaar over het algemeen niet of slechts op een vage manier in de marge van parlementaire debatten en discussies wordt genoemd. Betaalbaar is een besmette term, omdat de burger die verantwoordelijk is voor 20% van de energie behoefte wel voor 60% van de kosten moet opdraaien. Het is dus niet verrassend dat klimaat ideeën en voorstellen nooit in een kostenplaatje worden ingepast en het liefst op tafel worden gelegd als een bundel vage gedachten. Dat is gezien de kanttekening die de Rekenkamer zette bij de laatste klimaat fata morgana van de Tweede Kamer ook bij de rekenmeesters buiten het Parlement opgevallen.
Het kernwoord in de constatering van professor de Lange is betrouwbaarheid. Dat betekent voortdurende toelevering in de gewenste kwaliteit en het gewenste volume. Dat is een criterium waaraan systemen die afhankelijk zijn van energiebronnen die vooral in Nederland regelmatig onderbrekingen kennen, niet kunnen voldoen. Er zal in Nederland altijd sprake moeten zijn van een opvangnetwerk of back-up systeem dat onderbrekingen in voorkomend geval onverwijld moet kunnen opvangen om de betalende consument en zeker de industrie niet de dupe te laten worden van die onderbrekingen. Wanneer vanuit die invalshoek naar de huidige drang om de gebruikelijke energie toeleveranciers te vervangen door windturbines en zonnepanelen gekeken wordt, dan moet worden vastgesteld dat die systemen niet beantwoorden aan de eigenlijke uitleg van duurzaam. Immers duurzaam is een eigenschap van een systeem dat productief en divers blijft terwijl zijn hulpbronnen in stand blijven. Hoewel klimaatrakkers ons anders willen doen geloven, zijn wind en zon in Nederland niet de betrouwbaarste bronnen en dat betekent extra kosten om een betrouwbaar vangnet op poten te zetten.
Het trieste voor de klimaatrakkers is dat juist met fossiele brandstoffen en kernenergie opgewekte elektriciteit wel aan het criterium duurzaamheid en dus betrouwbaarheid voldoen. Juist daarom moet volgens professor de Lange kies en zorgvuldig omgegaan worden met die twee energie toeleverende systemen. Dat is blijkbaar ook de mening van het International Energy Agency (IEA), de organisatie wier conclusies en data gretig (m.a.w. als het hen uitkomt) door klimaatrakkers wordt gebruikt om hun boterzachte uitspraken van een beetje body te voorzien.
Behoefte aan fossiele energiebronnen blijft groot
Volgens de IEA zal de behoefte aan fossiele brandstoffen in de periode 2020-2040 marginaal wijzigen. Die vaststelling wordt door de onderstaande door professor de Lange gebruikte schets visueel ondersteund. Uit die schets kan de doorgewinterde klimaatrakker ook vaststellen dat de kreet “Nederland van het gas af” niet beantwoord aan de voortdenderende realiteit. Een kreet die vooral gebezigd wordt door klimaatrakkers met voldoende geld en mogelijkheden om naar andere alternatieven over te stappen. Ooit meneer Nijpels zijn evangelie op het scherm horen hakkelen? Die leuze wordt ook niet verfraaid met een kostenplaatje[2], maar de doorsnee burger kan er vergif op innemen dat een overgang op een andere energie toeleverende optie voor hem en haar dik in de papieren gaat lopen. Niet alleen betaalt hij meer voor dezelfde hoeveelheid energie, hij zal ook de kosten moeten dragen voor de gevolgen van de kreet “Nederland van het Gas af”. Maar er speelt nog meer. Uit de IEA informatie blijkt dat gas in 2040 ongeveer 24% van de energiebehoefte dekt. Omdat de duurzame toeleveranciers mede door de onvermijdbare onderbrekingen met hun noodzakelijke vangnet slechts een deel van de energie behoefte kunnen compenseren, zal Nederland een beroep moeten doen op buitenlands gas. De gedeeltelijke onafhankelijkheid die Nederland door het eigen gas decennia heeft gehad, zal dientengevolge omslaan in een groeiende afhankelijkheid van buitenlandse leveranciers en dito kosten. Gas doet dan niet meer geld in de schatkist vloeien, maar zuigt juist geld uit die schatkist. Met de groeiende zorgkosten, een steeds groter wordende druk op sociale voorzieningen en een krimpend arbeidsvolume, een angstbeeld voor de komende generaties.
Bron: IEA.
Over geld praten is geleuter?
Klimaatrakkers roepen tijdens debatten en discussies iets te vaak en te luid dat er niet zo over geld geleuterd moet worden. Nijpels nam zelfs de woorden “een hoger doel” in de mond zonder uit te leggen wat hij daaronder bedoelde. Hij liet het aan het voorstellingsvermogen van de doorsnee burger over om vast te stellen wat hij, de Groene Guru en plaatsvervanger van Al Gore, met die drie woorden nu echt bedoelde. Welnu, op woensdag 17 oktober 2018 schetsten bewoners van de Utrechtse wijken Overvecht en Veemarkt de Koning hun problemen waarmee Haagse “van het gas af” klimaatrakkers de doorsnee burger zullen opschepen.
“Waar halen mensen nog eens 15.000 euro vandaan…we kunnen nauwelijks de hypotheek maandelijks opbrengen…Het kan toch niet zo zijn dat mensen moeten gaan verhuizen omdat ze die duurzame maatregelen niet kunnen betalen…Het kan toch niet zo zijn dat de Overvechters een rotsblok moeten bijdragen, terwijl de rest van Nederland kiezelsteentjes bijdraagt? We zien het niet gebeuren. Het is niet democratisch en niet sociaal!”?
Gard Simons spreekt de zorgen uit van het Nederlandse bedrijfsleven en vraagt zich af welke energiebronnen een gasloos Nederland moet aanspreken om niet krakend en piepend tot stilstand te komen? Zon en wind leveren in elk geval volstrekt onvoldoende capaciteit om ons land draaiende te houden. Dus zal er een (aanvullend) alternatief moeten worden gevonden. Tenzij we gas gaan importeren, wat een bijzonder merkwaardige actie zou zijn, blijft welbeschouwd alleen kernenergie over als volwaardige vervanger. Daar zal de nodige weerstand tegen bestaan (ratio en emotie zijn volgens Simons geen vrienden), maar realistisch is het wel. De door de klimaatrakkers verafschuwde energiebronnen zullen ook in 2040 nog steeds 67% van de energie behoefte moeten dekken.
Fossiel is wel duurzaam!
Wanneer het doemscenario van de demografische kenners inderdaad juist is, dan blijft de wereldbevolking groeien. Vooral in Centraal Afrika, Chinese en op het Indisch Subcontinent. Er wordt in de komende 50 jaar een groei van ruim 3 miljard voorspeld, bijna 50% van het huidige mensenvolume op de globe. Het gros zal gebeuren in Afrika. Het betekent dat de behoefte aan energie exponentieel zal groeien en die groei kan niet gedekt worden door de zo bejubelde duurzame energiebronnen. Daarom blijft een vangnet noodzakelijk. Van? Juist van fossiele bronnen als kolen, gas en in mindere mate olie aangevuld door nucleaire centrales. Uit onderzoeken blijken die energiebronnen nog ruim voorradig te zijn[3]. Volgens echte kenners is er nog voor honderden jaren gas en kolen.
Fossiele energie is door zijn karakteristieken een duurzame energie bron. Dat krijg je als je als klimaatrakker termen gebruikt zonder er bij na te denken.
—————————————–
[1] Fossiel afgeleid van het Latijnse fossilis wat opgraven betekent en duurzaam is eigenschap van een systeem dat productief en divers blijft terwijl zijn benodigde hulpbronnen in stand blijven.
[2] Gard Simons geeft in zijn artikel “Van het Gas af; Wie gaat dat betalen?” op de website van opiniez.com een voor beeld wat de financiële gevolgen kunnen zijn voor een doorsnee burger. De energie die een kubieke meter gas produceert staat gelijk aan 10Kwh elektriciteit. Een kubieke meter gas kost de gebruiker 50 eurocent, 10 KWh elektriciteit kost € 2,20. Ruim vier keer zo duur.
[3] Er is nog voor honderden jaren fossiele energie in de aarde.