Obama adepten in de top van de veiligheidssamenleving[1] waren er in 2017 snel bij om de 385 pagina´s tellende berichtenwisseling tussen Strzok en Page te laten verdwijnen en de schuld aan niet goed functionerende software te geven.
Afb: Pixabay
Vermoedelijk was het de kopstukken binnen de inlichtingenwereld en DOJ (Department of Justice) duidelijk dat die 385 pagina´s hun onwettelijke, gezagsondermijnende activiteiten helder konden maken en een beeld konden schetsen van de innige – inter – relaties tussen inlichtingenwereld, DOJ kopstukken en mediabronnen. Die 385 pagina´s informatie kan de rook doen optrekken die rond ontwikkelingen, gebeurtenissen en illegale praktijken uit de periode 14 december 2016-17 mei 2017 is blijven hangen. Het is daarom geen pech of louter toeval dat mails en rapportages tussen resp. van beide genoemde FBI functionarissen plotseling onvindbaar waren. Die informatie moest uit de publiciteit gehouden worden.
Helaas zijn autoriteiten van DOJ die hun taak wel serieus nemen en weten voor wie ze het werk doen, er in geslaagd om het grootste deel van die 385 pagina´s weer leesbaar te maken. Samen met de ontwikkelingen rond het Steele dossier en Shearer Memorandum geven de teruggevonden en herstelde delen van de digitale communicatie tussen beide FBI agenten en voormalige leden van de Mueller Special Counsel, een indruk van de werkwijze van de Deep State en de rol van Obama daarin.
De lekstrategie van FBI en DOJ principalen
In de loop van 2018 werd duidelijk waarom de FBI de hakken in het zand zet en aanvragen om openbaring van documenten stelselmatig liep en loopt te frustreren. Uit de herstelde teksten blijken de gepolitiseerde top van FBI en DOJ het lekken van geheime en gevoelige informatie te gebruiken voor politieke doeleinden. Niet alleen om de nationale politiek in de gewenste richting te sturen, maar vooral om de machtspositie en de autonomie van de FBI te benadrukken. Strzok[2] en Page[3] speelden in de rug gesteund door hun principalen, met de macht van geheimen en schiepen er een duivels genoegen in om de wet naar eigen inzichten op te rekken. Een snel telefoontje naar een van hun doorgeefluiken bij de media zoals Devlin (Devlin Barrett, voormalige Wall Street Journal, maar in dit geval fungeerde hij als intermediair met CNN), die zich op het gebied van nationale veiligheid beweegt, en boem! De wereld veranderde.
“We´ll stop
Trump’s Presidency”
De meest markante bevestiging van die lekstrategie naar de media werd in september 2018 helder. Uit de Strzok-Page communicatie blijkt dat Strzok op een belangrijk moment van het onderzoek naar een mogelijke Trump-Moskou relatie in 2017 met Page van gedachten wisselt over een lekstrategie naar de media. Strzok en Page staan op dat moment op de nominatie om in mei 2017 deel uit te gaan maken van Mueller´s SC. In de 10 april 2017 mail stelt Strzok “I had literally just gone to find this phone to tell you I want to talk to you about media leak strategy with DOJ before you go” en informeert haar over twee bombshell artikelen over Carter Page die de volgende dag gepubliceerd zouden worden. Een dag later – 11 april 2017 – verschijnt in twee liberaal georiënteerde dagbladen, Washington Post (WP)t en New York Times (NYT), een voorpagina artikel over de FISA aanvraag tegen Carter Page[4]. In één van die artikelen wordt onderstreept: “probable cause to believe [Carter] Page was acting as an agent of a foreign power, in this case Russia”. In de 12 april 2017 mail schrijft hij verwijzend naar de twee schadelijke artikelen “well done, Page”. Hoewel Strzok in zijn 12 juli 2018 hoorzitting met klem ontkende informatie naar de media te hebben doorgespeeld over de twee onderzoeken die hij leidde resp. aan bijdroeg (Clintons´ privé server misbruik en het Trump-Moskou onderzoek), is het algemeen bekend dat Page regelmatig met media vertegenwoordigers sprak[5]. Samen met de 8 augustus 2016 mail waarin beiden accentueren “we´ll stop Trump´s Presidency”, weerspiegelen de twee herstelde teksten een duidelijke anti-Trump atmosfeer bij het hogere managementniveau van de FBI.
In de loop van 2017 en 2018 werd bevestigd dat Strzok en Page niet de enige FBI functionarissen zijn geweest die het regelmatig met media vertegenwoordigers op een akkoordje gooiden. Comey en McCabe hebben zelf verklaard gevoelige informatie uit gesprekken met de POTUS gelekt te hebben naar de media. Direct of via een tussen persoon. En dat lekken van en door achtergebleven Obama loyalisten binnen en buiten het WH en Congres, ging na het aantreden van Trump door. In die december 2016-mei 2017 periode intensiveerde anti-Trump krachten hun activiteiten om de nieuwe POTUS door obstructie en vertragingstactieken het regeren onmogelijk te maken. Informatie uit vertrouwelijke en zelfs geheime bijeenkomsten en telefoongesprekken, inbreuken op digitale communicatiestromen kwamen snel en gekleurd op de voorpagina´s van het liberale deel van de gevestigde Amerikaanse media met het doel om een afzet procedure werkelijkheid te laten worden. Die lekken hebben o.m. Flynn de kop gekost, Comey kon zijn koffers pakken en de ene Obama adept Rosenstein stelde Mueller een andere Obama adept aan als hoofd van een Special Counsel die als taak kreeg een verbinding Moskou-Trump c.s. hard te maken[6].
Een nieuwe Watergate?
Kenners vergelijken de herstelde Strzok-Page pagina´s met de Nixon tapes en beschouwen de informaties als de bekende smoking gun. Ging Watergate over het toedekken van een amateuristische inbraak om de Democratic National Committee (DNC) af te kunnen luisteren; de huidige ontwikkelingen die als Obamagate betiteld worden, gaan veel verder dan afluisteren. Obamagate gaat over de transformatie van een instrument voor de veiligheid van de Amerikaanse samenleving naar een politiek wapen voor de Democratische Partij om conservatieve tegenstanders achter het behang te plakken. Dat wapen moet zorgen voor een voor het grote publiek verborgen geleidelijke overname van de macht.
Afb: Flickr
Uit de herstelde berichtenwisseling tussen de twee FBI schuinsmarcheerders en voormalige Special Counsel medewerkers worden de vingerafdrukken van Obama steeds duidelijker aangezet. In een mail die gedateerd staat op 2 september 2016 staat te lezen: “POTUS wil alles weten”. Een aanwijzing voor een briefing die Comey aan Obama moest geven. Die vier woorden lijken een duidelijke aanwijzing te zijn dat Obama persoonlijk betrokken was in het privé server gebruik van Clinton en het monitoren en unmasken van de Trump kliek. In ieder geval doet het de wenkbrauwen optrekken dat hij betrokken zou zijn bij een lopend onderzoek naar een voormalig lid van zijn regeringsploeg en veronderstelde opvolger. Bovendien weerspreekt het Obama´s uitspraak tegen een journalist van de Daily Mail David Martosko: I do not talk to FBI directors about pending investigations. … I guarantee that there is no political influence in any investigation..Het is niet de eerste en zeker niet de laatste leugen van deze narcist.
Onderzoeken naar lekken
In november 2017 verklaarde DOJ Sessions dat zijn ministerie 27 onderzoeken had gestart om de lekken op te sporen. Negen daarvan spitsten zich toe op het lekken van geclassificeerde informatie.
Op 8 juni 2018 werd de eerste arrestatie van een veronderstelde lekker gemaakt. Niet de minste. James Wolf, hoofd Veiligheid van Senate Intelligence Committee, wordt ervan beschuldigd valse verklaringen te hebben afgelegd tegen FBI functionarissen, vertrouwelijke/geclassificeerde informatie aan de media te hebben doorgegeven en daarover tegen de FBI te hebben gelogen. In de 11 pagina dikke aanklacht staat o.m. dat hij contact heeft gehad met Carter Page en de voormalige Buzzfeed en huidige NYT reporter Ali Watkins. Watkins brak het Carter Page verhaal open met zijn artikel “A Former Trump Adviser Met With A Russian Spy” en openbaarde Page´s contact met de Russische inlichtingen dienst ruim drie jaar voordat hij zich aan de Trump Campagne zou verbinden. Die informatie is geclassificeerd en toegankelijk voor Wolf. De NYT publiceerde op 7 juni 2018 het bericht dat Wolf en Watkins in de periode dat de Page geclassificeerde informatie werd gelekt, een amoureuze relatie hadden.
In de aanklacht staat o.m. de tekst van Wolf aan Watkins, die de liason tussen beiden onderstreept “I always tried to give you as much information that I could and to do the right thing with it so you could get that scoop before anyone else . . . . I always enjoyed the way that you would pursue a story, like nobody else was doing in my hal1way. I felt like I was part of your excitement and was always very supportive of your career and the tenacity that you exhibited to chase down a good story…”. In december 2017 loog hij tegen FBI agenten over het lekken van informatie naar Watkins en tenminste twee andere journalisten. Toen hij werd geconfronteerd met compromitterende foto´s gaf hij toe een relatie met Watkins te hebben gehad, maar geen geclassificeerde informatie aan haar te hebben gegeven.
Maskeren en camoufleren
Hoe de media en Democratische politici het ook proberen te spinnen, de herstelde teksten van de Strzok-Page E mail berichtenwisseling maken duidelijk dat het vreselijk stonk in de top van de FBI en DOJ. Die teksten maken ook duidelijk dat tijdens de Obama periode het lekken van gevoelige informatie dagelijkse routine was geworden. Ook onderstrepen de herstelde teksten dat de top van de Obama inlichtingenwereld en DOJ een georkestreerde poging hebben ondernomen (en vermoedelijk nog steeds gaande is) om Trump het regeren onmogelijk te maken. Obama heeft dat in de afgelopen week door de teneur van zijn toespraken onbewust bevestigd.
—————————————————
[1] Inlichtingen wereld plus DOJ, Homeland Security en Department of Interior.
[2] Hij had een gelijksoortige carrière doorlopen als Mc Cabe; was en is een sympathisant van John Kasich; van nature gematigd en met een voorkeur voor de Republikeinen. Clinton liet hem koud. Maar Trump liet hem nog meer koud – en zijn drukke persoonlijke leven hielp hem zich te concentreren op die antipathie.
[3] Haar politieke voorkeur was kenmerkend voor hoog opgeleide mensen in Washington. Ze verafschuwde Trump en zijn aanhangers. Hij is ‘een walgelijk mens‘, sms’te ze aan Strzok, die er grif mee instemde. Nadat Trump de nominatie had veroverd, werd vijandigheid jegens hem al gauw een deel van hun persoonlijke conversatie.
[4] Zie artikelen “FISA Memo” en “FISA schandaal”
[5] Het is bevestigd dat Page met toestemming van McCabe in oktober 2016 informatie naar Devlin doorspeelde over het onderzoek naar de geldstromen van en naar de Clinton Foundation. Devlin stapte in 2017 over naar de WP. Vermoedelijk was en is Page niet de enige FBI functionaris die met de media sprak. In september 2018 is een onderzoek gestart naar de communicatie van Stuart Evans, Michael Kortan en Joseph Pientka.
[6] Zie artikelen “Mueller, Special Counsil, At your Service” en “Opgeblazen”.