Valt de New York Times van zijn geloof af?

Voor de links-ideologische N.Y.T. waren, tot voor kort, kritische geluiden over Obama, Clinton en hun ‘deep state’ decadente liberalen taboe, maar recentelijk slippen enkele rationele ‘editorials’ erdoor. Een trend waarin boeman Trump meer en meer ‘credit’ wordt gegeven voor zijn daden?

Afb: wikimedia-commons / Haxorjoe

In die N.Y.T. stonden de afgelopen dagen twee interessante artikelen. Om te beginnen één van Peter Baker over het komende boek van Obama’s deputy-national-security-adviser Ben Rhodes – specifiek het gedeelte dat gaat over de overwinning van Donald Trump en Barack Obama’s onthullende reactie daarop – en voorts een artikel van David Brooks die de vraag opwerpt waarom Amerika’s geschoolde, meritocratische  elite in zoveel opzichten zo jammerlijk gefaald heeft.

David Brooks signaleert dat een systeem van geborneerde ‘old-boy-clubs’vervangen werd door een veel opener systeem dat erop mikte om Amerikanen kansen te gunnen op basis van capaciteiten, ongeacht ras, klasse of geloof. Universiteiten werden opener en ook de mogelijkheden voor emplooi voor Joden, vrouwen en minderheden werden (bijna) ‘onbegrensd’.  De aantallen studenten stegen en genereerden de meest ontwikkelde generatie in de geschiedenis, een egalitair ethos dat erop gericht was om ruimdenkend te zijn. Wat Brooks echter ziet is een systeem dat meer ongelijkheid kent en dat het vertrouwen in instituties en maatschappelijk vertrouwen deed verdwijnen. De federale overheid werd disfunctioneel en de maatschappij raakte bitter verdeeld (ook bij ons).

Peter Baker vertelt hoe Obama  na Trump’s overwinning tussen woede en twijfel aan zichzelf fluctueerde, om uiteindelijk de lange termijn visie te kiezen en – in zijn mateloze arrogantie – zich af te vragen of hij wellicht niet twintig jaar te vroeg op deze wereld was verschenen… (sic!)  Deze woorden van Obama geven weer eens zijn kolossale gebrek aan zelfkennis weer,  temeer omdat ik een zeer sterke relatie zie tussen beide hier aangekaarte onderwerpen.

Baker’s verdere citaten uit Ben Rhodes’boek ‘The world as it is’, bevestigen Obama als een uiterst afstandelijke, zelfgenoegzame, ijdele C.E.O. die totaal los stond van de politieke realiteit. De schok, de weerzin en ook de verwarring waarmee deze door zijn ideologische wensdroompjes gedreven activist het verkiezingsresultaat ontving was een perfecte weergave van zijn negatieve attitude jegens de democratische processen en het  populistisch conservatisme die Trump ‘thuisbrachten’.  Waarlijk, de enige les die Obama uit deze nederlaag putte was een bevestiging van zijn eigen morele superioriteit, waarin geen moment de vraag opkwam of hij eventueel zelf iets fout gedaan zou kunnen hebben ook al zag ieder ander in binnen- en buitenland glashelder hoe:

*Baltimore en Ferguson geplunderd en platgebrand waren,

*Iran miljarden opstreek in ruil voor lege beloften en de motor van het terrorisme in het M.O. werd,

*Rusland voor het eerst in 50 jaar een bruggehoofd in Syrië kon openen; plus de Ukraïne & de Krim,

*China de zuid Chinese zee koloniseerde (militaire bases op Spratley eilanden),

*Israel bij iedere gelegenheid door de anti semitische Obama door de mangel werd gehaald,

*Obamacare op illegale wijze erdoor werd geramd, zo ook het accoord van Parijs,

* De illegale massa-immigratie van kinderen in 2014 werd geforceerd,

*De DACA amnestie werd doorgevoerd terwijl Obama 22 keer zei dat hij daar niet toe bevoegd was,

*De volledige ‘Apallachian’ economisch werd verwoest door de milieu activisten,

*De Democraten het democratische proces in het Congres saboteren, waardoor er o.a. rond de 150 rechterlijke vacature’s niet vervuld kunnen worden, resulterend in enorme achterstanden op de rol van vrijwel iedere rechtbank,

*Het ministerie van Onderwijs voorschreef dat de ‘sexuele-campus-verkrachtings-hysterie’ werd geintroduceerd, waarbij het negeren van het wetboek van strafrecht, met name inzake wettelijke bewijsbaarheid van capricieuze ‘aanklachten’, onnoemelijk veel schade veroorzaakte in een klimaat van geestelijke, feministische terreur,

* Maanden voor de verkiezingen ‘trans-toiletten’ in scholen werden geforceerd,

*Joe Biden weggewerkt werd als presidents-candidaat en de Democraten in handen vielen van het meest gehate echtpaar van de USA teneinde Obama’s persoonlijke ‘legacy’ veilig te stellen,

* Het Ministerie van Justitie het F.B.I.onderzoek naar Hillary Clinton’s (illegale) e.mail-server liet lopen, waarbij de attorney-general heimelijk overleg had met Bill op het vliegveld van Phoenix,

* Hoe het door de D.N.C. betaalde, fictieve ‘Russia collusion’ dossier werd doorgedrukt zodat Trump het regeren onmogelijk zou worden gemaakt,

*Obama acht eindeloos lange jaren vanaf zijn preekstoel zijn communistische brainwashing over het land uitstortte, terwijl hij eigenlijk ‘te verlicht, verfijnd en te rijp was voor zijn tijd….’

Zijn brutale communistische gedram ‘dat historische vooruitgang verzekerd en onherroepelijk was, en dat weerstand daartegen slechts op irrationele vooroordelen berust’, geeft aan wat voor een paradigmatische decadente-liberaal Obama feitelijk is.   Amerika hoefde slechts ‘een beetje meer zoals Barack te worden’ om te kwalificeren voor ‘the fundamental change’ die hij al voor zijn aantreden had beloofd en als hij daarvoor twintig jaar te vroeg op deze banale planeet was gekomen was dat een verlies voor de onbegrijpende en ondankbare mensheid .

Ondertussen stijgen de oceanen onrustbarend en het zijn die nare democratische en grondwettelijke processen waar hij zo hard onderuit probeerde te komen, die hem de das omdeden met dank aan de ‘Founding Fathers’ en hun goede oude ‘checks & balances’.  Toen Merkel afscheid kwam nemen van haar soortgenoot zei Obama triest: ‘she’s all alone now.’ Arme Angela, die alleen Griekenland in de mangel nam en het hele Europese continent heeft gedestabiliseerd met haar immigratie-farce, om uiteindelijk als stank voor dank de Brexit, Trump en wellicht nog de Italiaanse exit te oogsten.

De ‘decadent-liberale internationale orde’ lijkt meer en meer te bestaan uit vergane glorie aan de top, want niet alleen de Amerikaanse maar ook de Europese kiezers krijgen er genoeg van.  Angela heeft als troostprijs een derde termijn om nog meer schade aan te richten en Obama heeft een goudgerand US $ 65 Mio. boeken-contract en een kleine $ 20 mln. Netflix deal.  Uiteindelijk gaat er niets boven ouderwets kapitalisme, en zo valt zelfs deze communistische straatventer van ‘hoop en verandering’  de door hem zo verfoeide ‘American Dream’ ten deel  .…..  Hoe cynisch!

Nu de kiezers hem en zijn ‘legacy’ tegen het licht hebben gehouden is hij echter een trieste ex- rock-star die zich in al zijn bescheidenheid afvraagt of hij niet twintig jaar te vroeg op deze boze wereld kwam, maar via Netflix zal hij ons alsnog leren wat voor een genie hij eigenlijk was…

Ondertussen was David Brooks in, notabene, de N.Y.T. tot de conclusie gekomen ‘ dat de academische wereld in de U.S.A. een ideologische monoliet geworden is die een generatie van elitaire strebers heeft gecreëerd die niet (willen)weten wat zij allemaal niet weten’.  Waarin zij mijns inziens geslaagd zijn is het veroorzaken van een opstand tegen zichzelf door hun overdreven geloof in hun eigen intelligentie, hun onvermogen om institutioneel te denken en de misplaatste adorering van ‘diversiteit’. Ik kan weinig ‘elitairs’ ontwaren aan prepotente wijsneuzen die slechts élitair zijn in hun ‘sociale en economische statuszoekerij’ om hun conceptuele onwetendheid te verbergen. Want die isoleert hen bewust van traditionele wijsheid en echte educatie in een vijandig, neo-marxistisch onderwijs-systeem dat ieder intelligent debat schuwt, zelfs onderdrukt met voortdurende beschuldigingen van ‘haat, racisme en fascisme’:  Er heerst Big Brother’s ideologische mono-cultuur zonder een spoortje van nederigheid, academische intellectuele nieuwsgierigheid en openheid voor uitdagende, intelligente alternatieve ideeën.

Het totalitaire terreur kondigt het eind aan van een vermeend superieure meritocratie die slechts een leegte veroorzaakt waarin zelfs deze (zelf-)destructieve voodoo-medicijnman niet kan functioneren. Wie vult dat vacuüm op constructieve wijze?  00:42

e