De toekomst van de EU lijkt nauw verbonden met het lot van twee afgebrande politici. De geloofwaardigheid van SPD’s Martin Schulz is compleet afgefakkeld maar in een wonderlijke symbiose houdt hij de zwaar beschadigde Angela Merkel overeind en daarmee zichzelf. Het doet denken aan Baron Münchausen, die zichzelf en zijn paard aan zijn (eigen) paardenstaart uit het moeras weet te trekken.
Jucker. Afb: scr. NOS
Zijn en Merkel’s politieke bestaan hangen aan een zijden draad in deze ‘pas-de-deux’, reden waarom deze opportunist nu alle beloften aan zijn partij negeert en zich bereid verklaart om met Merkel en de CSU te gaan regeren. Hoe het ook zij, de dagen van Schulz lijken definitief geteld en de SPD gaat de PvdA waarschijnlijk achterna op de weg naar een roemloos einde, zoals ook in Italie de Christen Democraten na tientallen jaren aan de macht plots in een rookwolk verdwenen.
Merkel’s CDU is in feite moreel failliet; zij heeft de partij eigenhandig naar links gedrukt zonder dat iemand de guts had zich daar tegen te verzetten, behalve Alexander Gauland die met de AfD van start ging. Initiatief loze CDU partijleden verstoppen zich nu zo lang mogelijk achter haar brede rug zodat zij geen eigen plan hoeven te maken voor de dag van morgen. Met Jens Spahn en Annegret Kramp dienen zich twee mogelijke alternatieven aan voor Merkel’s positie, maar het is de vraag of hen de tijd gegund is, als puntje bij paaltje komt, om de CDU weer terug te brengen naar het formaat van de oersolide, veel meer op rechts georiënteerde partij die de meeste partijleden zo missen na Merkel’s communistische manipulaties.
In deze dramatische situatie bevindt zich vandaag de Bundesrepublik Deutschland, de leidende staat in de moreel al even failliete EU. Twee vleugellamme politici aan het Duitse roer?! Simultaan proberen de opportunist Macron en de ongekozen Brusselse ambtenaren krampachtig misbruik van deze situatie te maken door voor te stellen om schielijk de opgeblazen schuldenportefeuille van de zuidelijke lidstaten – uiteraard Frankrijk voorop – te absorberen in één collectieve EU schuldenpot waarmee wij niet alleen al onze uitstaande vorderingen van honderden miljarden definitief kwijt raken, maar ook nog eens verantwoordelijk worden voor een rotte Zuid-Europese kredietenpot die in de afdeling dubieuze debiteuren thuishoort of, in goed Nederlands, geen cent waard is.
In onze vaderlandse pers en politiek ziet kennelijk niemand het grote gevaar want men is druk met belangrijk ‘fake-nieuws’, maar gelukkig heeft onze kiene minister Wopke Hoekstra dit probleem kennelijk goed in het vizier. Maar hoe sterk staat hij met de zoveelste opportunist in de persoon van Rutte die in zijn nek hijgt? Zal Buma hem onvoorwaardelijk steunen?
Dit zijn historisch belangrijke dagen voor Duitsland, voor Europa en voor ons, dus laten wij eens kijken naar de stukken op het schaakbord. De Konrad-Adenauer-Stiftung signaleert dat veel leden, uit alle leeftijdsgroepen, van de CDU zich verlaten voelen dankzij Merkel’s communistische sympathieën en die van partij-apparatsjiks en de CDU als veel te ver naar links afgedwaald zien.
De SPD staat voor de ‘grosse Koalition’ en vecht intern over vernieuwing, die een visieloze, ouderwetse linkse ideoloog als Schulz niet kan bieden, integendeel hij heeft kans gezien om in tien maanden ruim de helft der Bundestag zetels te verliezen, net zoals hier de PvdA geen flauw idee heeft waarheen hun goedkope opportunisme gaat leiden.
Omdat de onscrupuleuze SPD apparatsjiks de lokroep van het pluche niet kunnen weerstaan worden alle beloftes van de laatste weken achteloos overboord gezet en gaat men alsnog voor de ‘grosse Koalition’, met alle kans dat de partijleden dit voor de partijtop zo lucratieve project alsnog in vlammen afschieten omdat, met name de jongeren, de bui van ‘meeregeren’ al zien hangen. Schulz probeert, met zijn karakteristieke grote mond, ruimte te creëren voor de komende gesprekken, maar de CDU heeft de uitgangspunten vastgelegd en wijkt daar niet van af. Dus dat betekent niet alleen dat Schulz zijn Madurodam van ‘de verenigde staten van Europa’ niet mag gaan bouwen, maar dat er ook geen miljoenen gelukszoekers en jihadi’s meer bij gaan komen, kortom de kans dat deze charlatan door de zijdeur geloosd wordt ligt rond de 99%.
Maar wat gebeurt er als de besprekingen ‘knallen’? De CDU heeft geen plan-B zonder snelle verkiezingen en die kunnen er zeer wel toe leiden dat in de CDU een nieuwe generatie de kans krijgt om de partij weer op het oude spoor terug te brengen en Angela voor ‘bewezen diensten’ een enkele reis naar Utopia aangeboden krijgt. Bij verkiezingen vreet de AfD de SPD met huid en haar op en ook de CDU moet zich zorgen maken, maar wij in Nederland echt niet want Alexander Gauland is slechts een keurige ex-CDU mijnheer die uitgestapt is omdat hij niet met Merkel’s crypto-communisme kon leven. Dat maakt hem echter geenszins tot alles wat de hijgerige extreem linkse clique hem aanwrijft, integendeel.
Merkel is momenteel een beetje gesterkt door de ontwikkelingen, maar zit sowieso niet op een minderheidsregering te wachten, dus de kans dat de CDU weer een ruk naar rechts maakt is niet ondenkbeeldig waarbij een mogelijk belangrijke vernieuwende rol voor Jens Spahn, nu in de Bundestag, en Annegret Kramp-Karrenbauer, nu minister-president van Saarland, weggelegd lijkt te zijn. Als dat op een machtsstrijd uitdraait zou de SPD nog kunnen profiteren en overleven, maar zeerzeker zonder de ellendig ogende Schulz die alleen nog maar voor Schulz lijkt te knokken. De grootste dienst die hij de SPD kan bewijzen lijkt ‘wegwezen’ te zijn.
Triest dat het lot van Europa zo negatief beïnvloed kan worden door ‘aangeschoten wild’ dat zich enkele maanden geleden nog onaantastbaar waande, maar ‘sic transit gloria miseria mundi’.