Na aanslag nummer zoveel wordt de samenleving getrakteerd op de gebruikelijke nietszeggende uitspraken, waar maatregelen beter op zijn plaats zijn. Woorden zijn goedkoop en beantwoorden aan een politicornorm. Af en toe wordt die samenleving toch nog verrast door het gebrek aan empathie en het hoge hufterigheid niveau van een politicus.
Sadiq Khan. Afb: wikimedia
Na de zoveelste aanslag op Britse bodem kwam de moslim burgemeester van Londen Sadiq Khan met de volgende geruststellende uitspraak op de proppen: “Terrorism is just part and parcel of living in a big city” of in goed Nederlands “Wen er maar aan, het hoort bij het wonen en werken in een grote stad”. De uitspraak is een bevestiging van dat gebrek aan empathie en hoge hufterigheidsniveau en de bewoners van Londen zouden de man met pek en veren de stad uit moeten sturen.
Er circuleren ook nog andere holle frasen die de politicus naar hartenlust kan gebruiken. Even draaien en hij kan kiezen uit: “Dit heeft niets van doen met islam”. Met wat dan wel, vraag je je dan af als de aanslagpleger onder het vervaarlijk zwaaien met een zwaard of een patronenspuwend vuurwapen herhaaldelijk “Allah is groot” loopt uit te braken. Dat antwoord geeft de betrokken politicus natuurlijk niet.
De volgende uitspraak dan maar. “Laten we verharding en polarisatie voorkomen”. Hoezo, voorkomen? Die volgens de betrokken politicus ongewenste polarisatie is er al decennia. Dankzij het uitgekiende onevenwichtige asielbeleid in veel westerse landen en de ruime marges die vertegenwoordigers van andere – vooral moslim – culturen wordt geboden voor racisme en discriminatie. Ga maar een uurtje lopen in een Franse voorstad of de Schilderswijk en Spoorwijk in Den Haag. Kijken, hoe hij de manier waarop hij daar wordt behandeld onder woorden brengt.
Op naar de volgende gevleugelde uitspraak op de kiesschijf. “Liefde en medemenselijkheid zullen overwinnen”. Een uitspraak die het goed doet in kerken en kloosters, maar totaal geen indruk maakt in landen die het islamitisch extremisme gepassioneerd steunen. Helemaal niet bij een potentiële aanslagpleger. Dat is herhaaldelijk bevestigd.
De Volkskrant kopte gisteren met een citaat uit de mond van de Britse premier: “Genoeg is genoeg, we moeten harder optreden tegen extremisme”. Wat missen we in dat citaat? De verwijzing naar de islam. De Britse premier zei echter “De daders van de aanslagen hadden allemaal één ding gemeen: een radicaalislamitische achtergrond. Daar moet harder tegen worden opgetreden.” Met een verwijzing naar de islamitische achtergrond van de aanslagplegers. Jammer dat ze het woord “harder” in die uitspraak opnam, want dat wekt de indruk, dat er al hard wordt opgetreden. En dat is deels bezijden de realiteit. Helaas kwam ze daarna met uitspraken als “Geweld kan nooit ons democratische proces verstoren”. Het is voor mij duister wat ze daarmee bedoelt te zeggen, omdat (nakend) geweld wel de democratie op zijn grondvesten doet schudden en democratische processen tijdelijk en soms permanent op een zijspoor zet.
Nog een paar uitspraken van onze daadkrachtige Nederlandse politici, die rijp zijn om te worden opgenomen op de draaischijf. Startend met een citaat uit de mond van Buma: “Het weerbaar maken van onze democratie vergt daden, niet alleen woorden”. En vervolgens zijgt de heer Buma tevreden terug in zijn zetel voor het haardvuur in zijn riante woonkamer. Waarom hij niet stevig aandringt op meer geld voor de veiligheidsinstanties die de Nederlandse samenleving moeten beschermen tegen een binnenlandse en buitenlandse dreiging, laat zich raden. Daden en niet alleen woorden? Ik zou zeggen: start daar dan ook een keer mee. Tot nu toe blijft het ook bij de heer Buma bij nietszeggende woorden.
De volgende is van Roemer. Altijd goed voor een grimlachje. “We moeten blijven denken over hoe het toch kan dat er in ons land mensen opgroeien die zo ver afstaan van onze beschaving dat zij in staat zijn om zulke gruweldaden te plegen”. Even uit het politieke raam kijken, dat werkt verhelderend, heer Roemer. Ga eens bij opvangcentra kijken, vraag je eens af waar die illegalen blijven of de afgewezen asielaanvragers. Misschien krijg je antwoord bij burgemeesters, kerkleiders en geitenwollensokken-deskundigen.
Tenslotte deze uit de mond van de heer Pechtold: “Wat als je opgroeit in de Franse banlieues? Word je dan niet per definitie anders behandeld alleen al vanwege je postcode?”. Ervaar eens hoe het dagelijkse leven in die banlieues zich ontrolt? Kan wellicht verhelderend werken. Waarom zoekt Pechtold het zover? Waarom niet samen met collegae een verrassingsbezoek aan de Transvaalbuurt in Den Haag brengen en je dan afvragen waarom die mensen daar zo graag anders behandeld worden? De redenen daarvoor zijn gelijksoortig aan die van de bewoners in de banlieus. Die bewoners willen zich helemaal niet conformeren aan de wetten van Frankrijk, maar willen blijven hangen in een leven dat gereguleerd wordt door tribale normen en waarden. Wel de sociale voordelen van een democratie, natuurlijk.
Ik laat de gebruikelijke politieke uitspraken om de burger moed in te spreken maar achterwege, omdat herhaaldelijk bewezen is dat die uitspraken worden gedaan om het geweten van de politicus in kwestie te sussen. De man weet dat de politiek geen cent meer wil besteden aan de veiligheid van de samenleving op Nederlands grondgebied. Geld voor veiligheid gaat ten koste van de binnen- en buitenlandse hobby´s die bijna allemaal toegesneden zijn op de zielige mens. Op de vluchteling die dicht bij huis en haard is gebleven en zo snel mogelijk daarnaar wil terugkeren. Op de migrant, die voor het gemak vluchteling genoemd wordt opdat er meer geld vloeit naar de asielindustrie en op zoek gaat naar de pot met goud die volgens de uitgereikte folders in Noord- en West-Europa te vinden zijn. Voor de statushouder, die recht heeft op een eigen huis en haard en ruimte krijgt om te mokken over locatie, woonoppervlak, meubels, omgeving en sociale voorzieningen. Maar geen cent in de staatskas werpt.
Kortom, de draaischijf met uitspraken bestaat en na iedere aanslag krijgt die schijf een zwieper. De uitspraak waar de naald naar wijst wordt uitgesproken en vervolgens gaat de politicus over tot de orde van de dag. Tot de volgende aanslag.
Subversieve Islamieten weten prima hoe de laffe westerse politiek-correcte clique zich in een spagaat leutert over mensenrechten, minderheden, discriminatie, godsdienstvrijheid etc. Dus, duik snel in de slachtofferrol zoals de voorgeprogrammeerde Pechtold die gratis aandraagt met zijn “postcode-kul”, en je bedje is gespreid want Pechtold, Klaver en Asscher zijn door hun linkse profeten gehersenspoeld om zich op voorhand “schuldig te voelen” en ons land op een presenteerblaadje weg te geven; als ik daar niet aan meedoe ben ik een fascist of terrorist met onderbuikgevoelens.
Ik heb ruim tien jaar in Frankrijk gewoond en meermaals gesproken met desperate officieren van de Gendarmerie Nationale die dag in dag uit geconfronteerd worden met een golf van noord-Afrikaanse jongeren die niet willen deugen.
De volstrekt onverantwoordelijke “Pechtold-kul” in de trant van “wie is begonnen” is te dom voor woorden waar in absolute termen al jaren een revolutie gaande is waarbij delen van Frankrijk niet meer onder het gezag van de regering vallen dankzij tientallen jaren van rabiaat linkse politieke correctheid. Revolutie, geentameetd door slappe linkse politici.
Die op communistische leest geschoeide (teruggaand op psychos zoals Jean Paul Sarte) salonsocialisten krijgen er niet genoeg van de eigen cultuur kapot te maken en het land verder op een presenteerblad aan te bieden aan een horde achterlijke criminele jongeren van noord-Afrikaanse komaf die op de achtergrond gemanipuleerd worden door de bron van alle kwaad, de Sharia. In Frankrijk zijn er 6 à 7 miljoen muslims.
Dat heet ‘progressiviteit” maar het zijn de koppen van Pechtold, Klaver en Asscher die het eerst over straat zullen rollen want de Sharia veracht hun slapheid en gebrek aan zelfrespect en respect voor hun eigen cultuur en identiteit, maar maakt er uiteraard graag gebruik van.
Wat de Sharia respecteert is slechts onze reciprociteit met dezelfde keiharde behandeling die de Koran letterlijk voorschrijft voor “ongelovigen”, maar de vraag is hoeveel aanslagen er nu nog moeten komen voordat de politiek toegeeft dat de genadeloze Sharia naar wereld-suprematie streeft en niets minder.
Nederland is gelukkig nog buiten schot gebleven maar als het ooit gebeurt zal ons land er – helaas – het meest bij “gebaat” zijn als dat op het Binnenhof gebeurt, hoe navrant ook .