Olifanten in de Kamer (4)

Dr.ir. Peter Langendam, de eerste voorzitter van de LPF en jarenlang bevriend met Pim Fortuyn, schreef met zijn vriend Willem Klaassen een beschouwing over de hete hangijzers van de politiek. In tegenstelling tot de politiek-correcte media draaien zij er niet omheen. Wij publiceren het betoog in vier afleveringen. Vandaag het laatste deel 4: Ontwikkelingssamenwerking.

Lees HIER deel 1
Lees HIER deel 2
Lees HIER deel 3

Olifant 4: Ontwikkelingssamenwerking

 In 2010 publiceerde Dambisa Moyo haar internationale bestseller “Dead Aid!” Dodelijke hulp. De Zambiaanse Moyo laat onverbiddelijk zien dat de vele miljarden dollars aan hulp die de Afrikaanse landen ontvangen, die landen er niet bovenop helpen. Integendeel, de hulp stort die landen verder in armoede, ellende, oorlogen en hongersnood.

Zij vergelijkt die landen met de verwende tiener, die luierend op de bank weet dat zijn kostje gekocht is. Als een land bijvoorbeeld belasting moet heffen, dan moet er van de betalers iets tegenover staan. Komt de discussie los. Komen er de noodzakelijke veranderingen.

Economisch gezien is het een eenvoudig model. Stel dat er in Ethiopië honger dreigt. De Ethiopische boer die boontjes kweekt, wrijft zich vergenoegd in de handen, want hij gaat verdienen. Veel verdienen, het is nu eenmaal vraag en aanbod dat de prijzen stuwt. Maar dan komen de mensenredders met het gratis geld en de gratis goederen. Hij raakt zijn bonen niet kwijt, want de mensen eten voor nop. Zijn winst verpietert en ook hij staat even later in de rij voor gratis voedsel. Iedere keer breken wij, de ‘Gutmenschen’, de economie daar af. Want als de boer een prima winst had gemaakt, dan had hij het jaar daarna meer bonen verbouwd, hopende op nog meer winst. Had hij geïnvesteerd, mensen aangenomen, etc.

De Afrikaanse dictators sluizen nu een gedeelte van het geld naar hun Zwitserse bankrekeningen, kopen wapens om de zegeningen van de eenpartijstaat te verdedigen, roeien duizenden, zelfs miljoenen van hun tegenstanders uit de weg en hebben het leven van een vorst, terwijl wij allen toekijken en vinden dat er iets gebeuren moet. We kijken hoofdschuddend naar de heer Mugabe van Zimbabwe, een massamoordenaar die zijn land in de afgrond heeft gestort, en we doen niets. Soms, als het al te absurd wordt, doet iemand iets. De dictator Idi Amin stortte zijn Uganda in de afgrond, at het vlees van zijn tegenstanders en voerde hen aan de krokodillen. Zijn buurman Nyerere van Tanzanjika had uiteindelijk de ballen hem weg te jagen. Maar dat zijn uitzonderingen. In Zuid-Afrika zit weer een gek, in Zimbabwe en zelfs in het als modelland geziene Zambia is de president een corrupte potentaat die de wetten van het land naar zijn hand zet. En dat komt allemaal door de ontwikkelingsgelden, die corruptie stimuleren.

Iedereen weet het zo langzamerhand, ook de mensen die in die industrie (want dat is het) werken. Vele jaren lang gaven de Nederlanders meer dan 5 miljard euro, jaarlijks. Dat is de laatste jaren ruim 4 miljard euro geworden, nog steeds een astronomisch bedrag en veel meer dan we volgens internationale afspraak zouden moeten geven. Waarom doen we dit nu eigenlijk? Het komt doordat de hulporganisaties zoveel belang hebben bij het verdelen van dit geld. De Oxfam Novib, geleid door ex-GroenLinks kamerlid Karimi,  heeft vele medewerkers in dienst en het bestuur vangt riante salarissen, heeft uitstekende secundaire voorwaarden en krijgen ook een riante bonus, die eigenlijk door henzelf wordt bepaald. De stichting Vluchtelingenwerk werkt eigenlijk tegen de Nederlandse staat, met het geld van de Nederlandse belastingbetaler om al die zogenaamd zielige mensen ons land in te helpen. Ze procederen met het geld van de staat, tegen de staat. En al die advocaten, die nauwelijks hun brood kunnen verdienen in een eigen praktijk, blijven maar door procederen, ook al is de asielaanvraag van de kandidaat op voorhand gedoemd te mislukken. Als ze uiteindelijk uitgeprocedeerd zijn, dan blijven ze gewoon in Nederland, illegaal of niet. Maar dan zijn hun kinderen weer zielig, want ze wonen hier al zoveel jaren en ze zijn zo goed geïntegreerd. Dan moet er een nationaal pardon komen, met opnieuw die aanzuigende werking voor nieuwe gelukszoekers. En de kansloze Algerijnen of Marokkanen, die duiken in de illegaliteit en blijven een permanente overlast voor de gewone burgers, die lijden onder overvallen, berovingen en natuurlijk ook in hun portemonnee, want ook het bed en brood moet worden betaald. Volgens de nu weggejaagde Samsom mogen we nooit bezuinigen op de hulp aan de “allerzwaksten” en vele Nederlanders trappen er nog steeds in. Nu we op een kabinet ter rechterzijde aankoersen, ben ik benieuwd of er wat gaat gebeuren. D66 zit ook zo diep in de zieligheidsindustrie, net zoals vele CDA’ers.

Ons geld werkt helaas niet, zoals Moyo overduidelijk aantoont. Gratis geld, mooier bestaat niet, toch? Maar als we Griekenland moeten helpen met vele miljarden Euro’s, dan eisen we alle leningen terug. Het land moet zijn havens, luchthavens, telecommunicatiebedrijven en spoorwegen verkopen, terwijl we alle poen zomaar aan Afrikaanse dictators, zonder enige condities, weggeven. Hoe gek kan je zijn? Als je al het geld dat we verkwisten meetellen, van olifant 1 tot en met 4. Dan is dat meer dan 25 miljard euro. Per jaar! Meer dan twee jaar gas oppompen uit Slochteren.

Waar houdt de waanzin eindelijk eens op? Wat kunnen we allemaal doen van dit geld? Onze zorg op orde brengen, onze pensioenen welvaartsvast maken, onze infrastructuur verbeteren, een metronetwerk in de Randstad bouwen, van Utrecht naar Den Haag, Leiden, Delft, Rotterdam, Amsterdam en vice versa. Alle wegen verbreden, om ervoor te zorgen dat de files verdwijnen (beter milieu, een rijdende auto vervuilt veel minder dan een stoppende en optrekkende auto in de file) en de hardwerkende Nederlander zonder oponthoud naar zijn werk kan komen. Geen stress, geen verspilde tijd meer. Dat heet visie, dat zou beleid zijn. Ik ben benieuwd, maar ik heb er een hard hoofd in. We zijn eigenlijk totaal van de pot gerukt, dat we dit als Nederlands volk pikken.

Een groot gedeelte van onze autonomie, (je weet wel, waar we zo voor gevochten hebben), is al door onze fantastische regeringen weggegeven aan Brussel. Ons zelfbeschikkingsrecht is ondermijnd. Onze soevereiniteit ligt al half in de vuilnisbak. Je vrijheid lijkt nu al voorbij. Ik doel op de vrijheid van meningsuiting (proces tegen Wilders), vrijheid om met een keppeltje op over straat te gaan, als man hand in hand te lopen in de stad, ja zelfs om topless te zonnen op de Nederlandse stranden, zonder beloerd te worden of voor hoerrrr uitgescholden of bespuugd te worden of zelfs nog erger. Er zijn hele volksstammen in Nederland die dit toejuichen en niet de consequenties zien; ze zijn stekeblind.

Het is om doodziek van te worden. Als iets op het NOS journaal is gekomen, zie je hetzelfde item weer terug in De Wereld Draait Door, in Eén Vandaag, vervolgens in Nieuwsuur om dan nog eens de prietpraat aan te horen bij Pauw over hetzelfde onderwerp, maar dan wel altijd door links-georiënteerde deelgenoten. En als er dan eens een deskundige aanschuift, dan wordt zijn (terzake doende) mening geofferd door een aangeschoven kwibus of een leeghoofd.

Over indoctrinatie gesproken… Maar helaas, wat er echt toe doet, zie en hoor je niet. Ook niet bij RTL-Nieuws, waar sensatiezucht en zieligheid tot criteria zijn verheven. Aan waarheidsvinding wordt niet gedaan, daarvoor is geen ruimte in de kamer met vier olifanten!

Lees HIER deel 1
Lees HIER deel 2
Lees HIER deel 3