Neergang van het Wirtschaftswunder

Hoewel de beelden bevestigen dat slechts een klein deel van West- en Noord-Europa binnentrekkende mensenstromen uit onveilige regio´s komt, verkoopt ook in Duitsland het liberaal gekleurde deel van de gevestigde media de migrantenstroom nog steeds als ‘vluchtelingencrisis’.

Arnold Karskens. Afb: Flickr.com

.
Nauwelijks vluchtelingen. Wel een stroom van permanente economische migranten, die vrolijk in de camera lachend inschepen op de FRONTEX-veerponten naar Italië en Spanje en op weg gaan naar het Duitsland van Frau Merkel die hen heeft uitgenodigd om het Duitse demografische probleem op te lossen.
.
.

We importeren chaos uit Afrika en oorlog
uit het Midden-Oosten
Arnold Karskens (Nederlandse oorlogscorrespondent)

Een maand geleden werd op deze website het artikel “Wir schaffen daß” gepubliceerd, waarin een aantal effecten van die inmiddels beruchte uitspraak van Frau Merkel werd vastgelegd. Een van die effecten is de spagaat waarin Duitsland door haar bondskanselier is geplaatst. Enerzijds moet er door demografische oorzaken aanwas van buitenaf komen om het streefgetal van 82 miljoen inwoners op Duits grondgebied in 2060 te kunnen bereiken. Volgens officiële cijfers draait het dan om 300.000 per jaar. Anderzijds heeft de Willkommen-cultuur ertoe geleid dat veel ongewenste, kansloze personen het land binnen zijn gekomen, waardoor de criminaliteit omhoog geschoten is en de angst voor aanslagen is gegroeid. Als ongewenste bonus heeft de schemereconomie vooral in de grote steden een ongedachte stimulus gekregen.

De optimistische kijk van de deskundigen dat een groot percentage hoogopgeleide personen bij de migrantenstromen vertegenwoordigd zal zijn, is allang door de realiteit ontkracht. In de periode 2015-2016 zijn hoofdzakelijk alleenstaande mannelijke moslimmigranten met een lage scholing of een brainstormend verblijf in een van de madrassa´s[1] Duitsland binnengetrokken. Wanneer de migrantenstroom in de komende 40 jaar inderdaad hoofdzakelijk moslim-gekleurd blijft, zal het aantal moslims van 6 miljoen of bijna 8% in 2016 groeien naar 20 miljoen[2] in 2060. De vraag doemt op of de Duitse burger blij moet zijn met het vooruitzicht dat 25% van de bevolking islam-georiënteerd wordt.

Naast de beschreven effecten werd en wordt de Duitse samenleving door het pamperende overheidsbeleid en meelevende kerkelijke en gemeentelijke functionarissen in toenemende mate geteisterd door ingrijpende sociale veranderingen[3] en jihad-georiënteerde grote en kleinschalige terroristische aanslagen, massa-aanrandingen, pandemieën en criminele pieken[4]. Een Duits inlichtingenrapport waarschuwt dat een ongecontroleerde moslim-massamigratie de reeds bestaande parallelle islamitische samenlevingsvormen zal versterken en zal resulteren in een institutionele instabiliteit binnen het Duitse democratische model. Gelet op die waarschuwing is het onbegrijpelijk dat een aantal rechtbanken shariabesluiten die niet passen in de Duitse wetgeving zoals kindhuwelijken, heeft gesanctioneerd. Omdat die deel uitmaken van hun cultuur.

In Nederland heeft Jan van de Beek, een wiskundige en cultureel antropoloog, de moeite genomen om te onderbouwen waarom de uitspraak van Frau Merkel de doodsteek voor de welvaarts- of verzorgingsstaat betekent. Hij vergelijkt de kosten die de overheid moet dragen voor een inwoner die deelneemt aan het arbeidsproces, een kennis of arbeidsmigrant die wordt opgevangen, onderwijs krijgt en wel aan het arbeidsproces deelneemt en een economische migrant die deels of niet aan het arbeidsproces deelneemt[5]. Die kosten bedragen € 45.000, € 120.000 (door opvang, huisvesting, taal en inburgering cursussen, opleiding etc.,) en € 300.000 (door het permanente verblijf in de bijstands- en toeslagencategorie en niet of voor een klein deel bijdragen aan de schatkist). Wanneer dat wordt geprojecteerd op de 100.000 migranten (initieel en volgers) die onder Rutte-II Nederland zijn binnengekomen, dan kosten twee generaties rond € 70 miljard aan opvang, huisvesting, bijstand, medische kosten, toeslagen en AOW. Bij die kosten moet de doorlopende staatsschuld gevoegd worden.

Gelet op de kosten die de migrantenstroom Duitsland tot nu toe heeft gekost, kan een soortgelijke berekening ook voor Duitsland gemaakt worden. Tot nu toe hebben de drie woorden van Merkel de Duitse belastingbetaler ruim € 22 miljard in 2016 gekost en dat bedrag zal volgens het Duitse ministerie van Financiën in de periode 2017-2020 de belastingbetaler oplopen tot ca. € 94 miljard. Een bedrag dat is opgebouwd uit sociale voorzieningen als werkeloosheidsuitkering en huursubsidies[6], kosten van taalcursussen en subsidies voor arbeidsintegratie. Gelet op de weinig enthousiaste arbeidsparticipatie – in 2016 bedroeg het aantal werkeloze nieuwe Duitsers ruim 34% – rijst de vraag of het laatste bedrag geen weggegooid geld zal zijn. Net als in Nederland zal een steeds kleiner arbeidsvolume de kosten moeten opbrengen voor een groeiend volume ruifgraaiers en wordt verarming[7] van (vooral de oudere) Duitser steeds duidelijker herkenbaar. De meeste kansloze migranten duiken het zwarte circuit van de grote steden in en die zullen zich door criminele en/of extremistische activiteiten in leven moeten houden. Door de ondoordachte uitspraak van Merkel zijn of worden die steden brandhaarden van armoede, criminaliteit en islamitisch extremisme.

In Duitsland heeft het proces van cultuurontkenning het afgelopen decennium de snelheid en het verwoestende vermogen van een zware tornado gekregen die alles wat eens goed en eigen was, met de grond gelijk maakt. Politici en asielindustrie ondersteunen dat door de tactiek van de verschroeide aarde voor de eigen samenleving toe te passen. Gelet op de stofwolken die nu al in Noord-Afrika herkenbaar zijn, worden de levensomstandigheden voor de doorsnee Europese burger in de nabije toekomst alleen maar slechter. Wetenschappers zonder politieke agenda hebben vastgesteld dat in de SubSahel-regio – het armste deel van het Afrikaanse continent – een demografische explosie plaats heeft. Uitgedrukt in aantallen houdt dat in dat het bevolkingsvolume in een periode van 25 jaar zal verdubbelen. In 2040 2 miljard oplopend naar 4 miljard omstreeks 2060.

Honger en burgeroorlogen zullen tientallen miljoenen Afrikanen naar de Middellandse Zeekust drijven waar bereidwillige ondernemers hen helpen zich in te schepen in voor de kust wachtende FRONTEX-veerboot. Policor mensen zullen die arme drommels met open armen ontvangen en bevestigen dat hun solidariteit is verschoven van de belastingbetaler naar de ruifgraaier. Tegelijkertijd gaan ze voorbij aan het feit dat een euro maar een keer kan worden uitgegeven. Door die instelling, versterkt door het negativisme van het oprukkende islamitisch extremisme, is met grote zekerheid te voorspellen dat het einde van de Duitse verzorgingsstaat als product van het Wirtschaftswunder  aanstaande is.

Arnold Karskens heeft dus groot gelijk.

————————————————–

[1] Koranschool. De eerste werd in 1067 in Bagdad gesticht door grootvizier Nizam al-Moelk van het Seltsjoekenkalifaat. Het doel was een uniformere beleving van de islam te stimuleren. De meeste hedendaagse madrassa´s omarmen het fundamentalisme.

[2] Het percentage moslims groeit ook door de demografische effecten van al in Duitsland levende moslims. Die toename schatten officiële instanties op een ruime 70.000 per jaar. Dat betekent dat bij een constante aanwas in 2060 ruim 2.5 miljoen home grown moslims het Duitse bevolkingsvolume zal aanvullen.

[3] Groei van no go-zones voor niet-moslims, shariarechtbanken, huwelijken met en van minderjarigen, polygamie en eerwraak.

[4] Migranten pleegden bijna 208.000 misdaden in 2015, een groei van bijna 80% in vergelijking met 2014. Tussen januari en december 2015 was dat 570 misdaden per dag of ruim 20 per uur.  Somaliërs en Soedanezen hebben van grootschalige sociale voorzieningsfraude een beroep gemaakt of misschien is kunst een beter woord.

[5] De levensloop wordt gesplitst in overheidskosten van geboorte tot arbeidsparticipatie, overheidsinkomen gedurende de actieve arbeidsperiode door belastingen en heffingen en overheidskosten in de post actieve periode tot overlijden

[6] De sociale uitkeringen zijn in 2016 bijna 10% gestegen; ruim € 5 miljard.

[7] Hogere belastingdruk, meer heffingen, grotere werkeloosheid