Protestantse en rooms-katholieke basisscholen in Den Haag zwakken het christelijk karakter van hun paasvieringen af om ouders van islamitische leerlingen te behagen. Soms wordt de bovenkant van paasstokken afgebroken als leerlingen niet mogen rondlopen met een kruis, schrijven Zoë Toet en Julia Broos voor het Algemeen Dagblad. Voor de volledigheid is het artikel hieronder integraal overgenomen.
“De leerlingpopulatie kan leidend zijn voor de mate waarin het paasfeest wordt gevierd”, aldus Ewald van Vliet, bestuursvoorzitter van Lucas Onderwijs, de katholieke onderwijskoepel in Den Haag. “Scholen pakken de viering heel uiteenlopend aan. Sommigen doen het nog wel heel traditioneel”. Eind vorig jaar ontstond al rumoer, omdat scholen in Amsterdam hun kerstvieringen minder christelijk zouden hebben gemaakt onder druk van islamitische ouders. Het kerstdiner veranderde op een aantal openbare scholen in een eindejaarsdiner.
In Den Haag zeggen leiders van christelijke en rooms-katholieke scholen dat het in multiculturele wijken beter is om de paasviering aan te passen aan de voornamelijk niet-christelijke leerlingen. Zo wordt op de protestantse school O3 bij de paaswandeling het bovenste deel van het kruis dat de kinderen dragen afgebroken als islamitische kinderen niet met een christelijk symbool willen rondlopen. “Voor ons is het belangrijker dat iedereen zich hier welkom voelt dan vasthouden aan conservatieve tradities”, zegt O3-directeur John Verhoeff. Op ‘t Palet in de Schilderswijk wordt tijdens het paasontbijt altijd een link gelegd met de koran. “Op deze manier is er herkenning bij de kinderen”, zegt leerkracht Sebahat Yildiz . Soms zijn ouders het alsnog niet eens met de viering. “Dan ga ik met ze in gesprek. Meestal komen we er wel uit”.
De schoolleiders erkennen dat deze genuanceerde omgang met het christelijk geloof voor sommige christelijke ouders een reden is om voor een andere school te kiezen. “Het is tegenstrijdig: enerzijds moeten christelijke scholen ferm voor hun tradities staan, anderzijds moeten we respect hebben voor elkaar en ons begripvol opstellen”, zegt Van Vliet. Verus, de landelijke vereniging voor katholiek en christelijk onderwijs, vindt dat scholen zelf mogen bepalen hoe zij inhoud geven aan Pasen. “We kunnen en willen niet van een afstand oordelen over keuzes die scholen hierin maken en vinden het begrijpelijk dat scholen rekening houden met hun populatie”, zegt woordvoerder Wouter van den Berg.
Wat ik mij afvraag is waarom de ouders van de niet-christelijke leerlingen hun kroost naar een christelijke school sturen, als zij zich niet kunnen vereenzelvigen met de christelijke tradities zoals daar op christelijke scholen invulling aan wordt gegeven. Voor die leerlingen is naar mijn bescheiden mening het openbaar onderwijs bedoeld. Wat ik mij daarnaast ook afvraag, is waarom de ouders van christelijke leerlingen vervolgens hun kroost van die christelijke scholen afhalen en naar andere scholen laten gaan. In feite is hier sprake van een omgekeerde wereld en van de zoveelste manifestatie van dhimmitude. De woorden van leerkracht Sebahat Yildiz zoals hierboven vermeld, spreken wat dat betreft geheel voor zichzelf. Om het breder te trekken, kan er ook onomwonden worden gesteld dat hiermee wederom de bewijzen zijn geleverd dat de integratie van nieuwkomers met een beduidend andere achtergrond in een land dat zich kenmerkt door een op een joods-christelijk-humanistische traditie gevestigd stelsel van normen en waarden en de multiculturele samenleving beide op een totale mislukking zijn uitgedraaid.
Wanneer houden we nu eens op met steeds de andere wang toe te keren, waardoor we uiteindelijk zelf in het verdomhoekje terechtkomen?
Vorig jaar kocht ik bij AH een Paas-stol. Nu staat er feest-stol op….?!
Er komt elders gelukkig een beetje schot in:
De Duitse minister van Financieën Wolfgang Schaeuble heeft gisteren tijdens een TV interview een luide en duidelijke, niet mis te verstane boodschap aan de in Duitsland woonachtige moslims gegeven : ” als het jullie niet bevalt, ga dan weg.”
Zou er toch hoop zijn dat de politiek correcte ziekte wordt aangepakt?