Dinsdagochtend 22 maart was ik al vroeg op Schiphol voor mijn werk. Nadat ik rond even na achten klaar was met mijn werkzaamheden, moest ik haastig plaatsmaken voor vier marechaussees, die in volle wapenrusting voorbij sprintten. Ik ging terug naar mijn auto op de servicebaan en zette de radio aan – radio 4, ‘De ochtend van 4’ met Margriet Vroomans, mooie en rustige muziek voor in de drukke ochtendspits rond Amsterdam. De uitzending werd onderbroken door berichtgeving over de gebeurtenissen op vliegveld Zaventem bij Brussel in België.
De berichten zijn onheilspellend. Twee explosies op vliegveld Zaventem, maar nog onbekend wat er precies is gebeurd – de aanwijzingen lijken het vermoeden van een aanslag te bevestigen. De voorgevel van de terminal is eruit geblazen. Een explosie in de buurt van de incheckbalie van American Airlines. 11 doden en 23 gewonden. De brandweer bevestigt dat het om een aanslag gaat. Explosies in metrostations. Het dodental steeg, evenals het aantal gewonden. Meerdere bommen gevonden. Opschaling van het dreigingsniveau naar de hoogste categorie. Er wordt een crisiscentrum ingericht. De premier en de koning spreken hun afschuw uit en hun medeleven naar de nabestaanden van de slachtoffers. Het vliegveld wordt geëvacueerd en vliegtuigen wijken uit naar onder meer Schiphol. Treinen richting Brussel rijden niet meer. Heel Brussel is lamgelegd.
En Isis eist de aanslag op.
Het was uiteraard te verwachten dat de aanslagen in Brussel in verband zouden worden gebracht met de mogelijke uitlevering door België van de recent opgepakte Belgisch-Frans-Marokkaanse terreurverdachte Salah Abdeslam aan Frankrijk, dat hem graag eens aan de tand wil voelen over de aanslagen van 13 november in Parijs. Dat ziet deze -toch al vuurwapengevaarlijke- terreurverdachte natuurlijk niet echt zitten: naast het aanvechten van zijn uitlevering heeft hij ook inmiddels al aangegeven dat hij graag spijtoptant wil worden. Dit voorstel bestaat uit de verstrekking van informatie in ruil voor strafvermindering. Het ligt mijns inziens echter meer in de lijn der verwachting dat de Franse geheime dienst die informatie ook wel uit hem los weet te krijgen zonder dat er van een dergelijke deal sprake is. Na de gebeurtenissen in Brussel kan er naar mijn mening van een deal met dergelijke terreurverdachten al helemaal geen sprake meer zijn.
De rest van de dag heb ik zoveel als mogelijk de berichtgeving gevolgd over de situatie in Brussel, met een raar gevoel in mijn maagstreek, ook al voel ik me door de massale aanwezigheid van de Koninklijke Marechaussee nergens veiliger dan juist op luchthaven Schiphol.
Waarom ik daar was? Om Nederlandse militairen te begeleiden, die op hun missie in een overwegend door moslims bevolkte negorij steun gaan verlenen aan het officieel, bevoegd en erkend gezag, dat door een islamitische terreurbeweging ernstig wordt ondermijnd.
Ik wil mijn oprechte deelneming betuigen aan de nabestaanden van de slachtoffers van de gruwelijke en laffe aanslagen in Brussel en hen veel sterkte wensen bij de verwerking van hun tragisch verlies en ik spreek de hoop uit dat het recht, zoals het bedoeld is, zal zegevieren.