Zijn politici in Turkije met het gekkekoeienvirus besmet en worden daarom Nederlandse koeien uitgewezen? Of kunnen in Turkije alleen religieuze dwaallichten in een politiek ambt verkozen worden door de sultan van Ankara? Je gaat je dat afvragen als de Turkse minister van Buitenlandse Zaken zijn mond open doet.
Afb: wikimedia-commons
Mevlüt Cavusoglu heet die raaskallende en druk gebarende man. Met zijn bewering dat Europa binnenkort het toneel zal zijn van gruwelijke religieus georiënteerde geweldstaferelen, onderschrijft hij mijn vaststelling in het artikel “De Ankara-Raqqa-connectie”. Wanneer iemand tegen de zin van de moderne Ottomanen ingaat, wordt hij of zij bestempeld als een fascist of terrorist en in het ergste geval een fascistische terrorist of een terroristische fascist. Het effect van die uitspraken kan een Nederlandse politicus negeren, maar daarin schuilt een gevaar.
Er zit altijd een wensgedachte verstopt in dergelijke machtswoorden en dat is in het geval van Erdogan niet anders. Hij streeft naar het destabiliseren van de gehate westerse samenleving; hij wil die westerling die eeuwig in de weg staat van een machtsexpansie van de islamitische mens, kleineren. “Waar gaat het heen? Wat doen jullie met Europa? Jullie zijn begonnen aan de neergang van Europa, en jullie brengen het continent naar de afgrond”. Er spreekt heel wat bezorgdheid uit de woorden van Mevlüt en het lijkt er op dat de Anatolische Ottomanen Europa willen behoeden voor de grootste ramp sinds WO II. Ieder helder denkend wezen weet inmiddels beter. De bezorgdheid van Mevlüt heeft vooral te maken met de rijkdommen en verworvenheden van Europa om de machtshonger van Erdogan te stillen en heeft absoluut niets te maken met het behoud van de westerse mens in zijn comfortabel samenlevingsmodel.
Al Zawahiri[1] publiceerde in 2001 zijn boek “Knights Under the Prophet’s Banner; The Al Qaeda Manifesto”(Fursan Taht Rayah Al-Nabi). Daarin presenteert hij een kritische evaluatie van het falen van islamitische extremistische bewegingen in de jaren ’90 van de vorige eeuw. Wanneer we de manier waarop hij succes wil realiseren en de middelen, resp. instrumenten die hij daarvoor gebruikt nader bestuderen, dan bevestigt de uitkomst van die studie dat zijn benadering niet veel afwijkt van Mao’s model met een vleugje Lenin zoals die de afgelopen 80 jaren is geëvolueerd. De betekenis van teksten als “We shall burn the hands that set fire in our countries to galvanize, mobilize, the masses of the ummah, so that they would not be frightened and would join the vanguard and topple the powers that be. There again, striking at a faraway enemy is a means to strike at the nearby enemy through a detour” geeft aan dat het succes van Vietnam, vooral de eerste intifada[2] als uitgangspunten zijn genomen voor de gewijzigde invulling van terrorisme. Het markeert de start van de mondiaal georiënteerde combinatie rebellie-verzet, die terroristische instrumenten gebruikt om politieke en militaire doelen te realiseren
Binnen het kader van die nieuwe opzet hebben bewegingen als Hamas en Hezbollah zich in de afgelopen decennia diep geworteld in moslimgemeenschappen in westers en islamitisch georiënteerde samenlevingen, verspreid over de gehele wereld. Zij zijn erin geslaagd om die gemeenschappen, net als Mao, als een wapen te gebruiken om politieke doelen te realiseren. Het bijkomend en niet te versmaden voordeel is dat structurele substantiële financiële en logistieke netwerken en veilige havens zijn opgebouwd, resp. beschikbaar zijn om de regeneratie van geëlimineerde extremistische groeperingen te vereenvoudigen. Het imploderen van samenlevingen die zich weren tegen hun manier om de wereldorde te structureren, is niet het doel. Integendeel. Zij concentreren zich net als bij het Hugo Chavezmodel op het ombuigen van de politieke wil van hun tegenstanders door het “argeloze of naïeve” deel van die samenlevingen (wegkijkende politici, de linkse Gutmensch) als hun belangrijkste doelwit te beschouwen. Bestrijding van binnenuit.
Is het beeld niet herkenbaar? Blijkbaar hebben autocratische moslims als Erdogan de inhoud van Al Zawahiri´s boek goed bestudeerd en daaraan hun eigen invulling gegeven. Erdogan is begonnen om iedereen die zijn ideeën niet ondersteunt te bestempelen als terrorist of fascist en die benadering heeft in de hersencellen van zijn gepassioneerde volgers in West-Europese landen wel degelijk post gevat. Iedereen in Nederland die openlijk ageert tegen de ideeën van Erdogan is een fascist of een terrorist. Door dat prisma kijkend is het volgens Erdogan absoluut legaal om Nederlandse agitatoren tijdelijk of permanent buiten spel te zetten. Zo´n onderhuids smeulend vuur kan eenvoudig worden opgestookt door democratisch gekozen Erdogan-volgers in het parlement, waarvan het inmiddels voor iedereen helder is geworden waar hun loyaliteit ligt. Alleen niet bij ons zondagskind Pechtold. De man die – net als Rutte – bijna 2 miljoen kiezers wegzet, een cordon sanitaire legt om de PVV, wil een fascistische georiënteerde onbetrouwbare partij als DENK niet uitsluiten van de zoektocht naar een nieuwe regering. Eindelijk is bevestigd dat de man van het padje is. In de nasleep van de controverse bij het Turkse consulaat in Rotterdam blijkt het deel van Nederland waar Turkse staatsburgers hun voeten hebben neergezet door Erdogan als een stukje Turkije te worden beschouwd; een soort mobiele ambassade en consulaat. Het optreden van de Nederlandse politie beschouwt hij vermoedelijk als een aantasting van de soevereiniteit van Turks grondgebied, waardoor de Turkse staatsburgers het recht hebben om dat stukje grond te verdedigen met alle middelen die beschikbaar zijn.
Het bovenstaande is een andere kijk op de ontwikkelingen die nu in Nederland plaatshebben en het is absoluut onverstandig om in de demissionaire periode van het zittende kabinet daar nonchalant mee om te gaan. Wanneer de regering niet adequaat pro-actief ingrijpt, kan Nederland worden geconfronteerd met meerdere bewegingen die het op de stabiliteit van de Nederlandse samenleving hebben gemunt. Het Arabisch extremisme, het Ottomaans nationalisme met een sterk religieus sausje en de hybride instrumenten van het Kremlin. Nu de linkse Gutmensch tijdelijk buitenspel is gezet, moet de bescherming van het eigen territoir en nationale identiteit en de veiligheid van de Nederlandse staatsburger de hoogste prioriteit hebben. Het is tijd om de oogkleppen af te zetten, de gevaren te inventariseren en te prioritiseren en op korte termijn effectieve maatregelen te nemen.
De Nederlandse minister-president kan zich wel laten toejuichen en bewieroken door een ademloos applaudisserend publiek, maar ik heb nog nooit een blind paard de Britse Grand National op het Aintree National Circuit bij Liverpool zien winnen, noch heb ik ooit gezien dat een toeschouwer op een blind paard is gesprongen en zonder kleerscheuren de finish heeft gehaald. ,
————————————————————–
[1] Ideoloog en tegenwoordig het gezicht van Al Qaeda.
[2] De wijd verspreide en langdurige burgerlijke onrust in bezette Palestijnse gebieden.
Wat maakt men zich druk om het feit dat denk geen afstand nam van het gebral van Weirdogan. Dat is hun goed recht en het is juist goed dat zij dat niet doen. Daardoor hoeven wij ons niet af te vragen of hun (in geval van) veroordeling gemeend of takiyya is. We weten nu waar zij staan en (Den Haag zou moeten) weten hoe daarmee om te gaan.
Helaas zal uw analogie correct blijken.
Nadat Turkse officials in de afgelopen jaren al eerder ongestoord hun landgenoten hier mochten manipuleren, heeft Rutte slechts voor eigen gewin – zij het met succes – de hem door Erdogan geboden buitenkans verzilverd, ongeacht de gevolgen. Navrant dat Rutte al een dag of 10 geleden de Turken had toegezegd dat zij na onze verkiezingen de vrije hand konden krijgen, maar dat is kennelijk onder het vloerkleed geveegd.
Na Rutte’s gelieg en bedrieg komt dit opportunisme er nog eens bij, maar ons soort mensen sluit desondanks als blinde paarden de rijen tegen een aantasting van de status quo, want dit gaat uiteindelijk slechts om het vasthouden aan het Haagse pluche.
Het hoeft geen betoog dat deze ruggegraatloze crypto-D’66 wegkijker na de verkiezingen weer zo snel mogelijk naar links zal opschuiven en zal toestaan dat Denk in vertrouwelijke positie’s zoals de Commissie Stiekem gaat participeren, de strijdkrachten niet op peil worden gebracht en de veiligheid op een minimum pitje komt te staan.
De Hitler-fan Erdogan jut met zijn rhetoriek het meest primitieve deel van zijn bevolking op tegen Europa en scoort zo een groot aantal zwevende kiezers voor zijn greep naar de absolute macht, terwijl Rutte, Pechtold en Klaver er garant voor staan dat de Turkse 5e colonne in de 2e Kamer ongestoord ons systeem verder kan ondermijnen.
Saillant dat de uit Marokko afkomstige Kamervoorzitster Arib de afgelopen dagen de enige leek in Den Haag die signaleerde dat Denk geen afstand nam van de Turkse subversie in Nederland, maar Rutte, Pechtold en Klaver horen wji daar niet over….