Het politieke landschap in ons land schept, na deze verkiezingen, het beeld van een sterk verdeeld land. Wij hebben op televisie bij de Staatszenders kunnen zien hoe werkelijk alle partijen elkaar feliciteerden met ‘de winst’ en vandaag melden de partijleiders zich bij de Parlementsvoorzitter van Marokkaanse persuasie met de vraag: “wat nu?” Welkom in feliciterend Nederland, maar het voelt op een of andere manier niet goed.
Afb: wikimedia commons
Het beeld is duidelijk: Nederland beweegt duidelijk naar rechts en aan de linkerkant is de keuze gevallen op de extremere zijkanten zoals GroenLinks. Jesse Klaver, de plastic kopie van Barack Obama in de witte(re) variant, mag dan wel hebben gewonnen maar links heeft in totaal 10 zetels ingeleverd en dat is maar goed ook. Voor de veiligheid van ons land is GroenLinks een werkelijk levensgevaarlijke kandidaat. Het geheugen van de kiezer is weliswaar kort, maar laten we niet vergeten hoe onze ‘buitenlandse missies’ politiek tot stand kwamen. Onder luid gekrakeel van de wereldvreemde grachtengordelaars werden onze militairen uiteindelijk nagenoeg onbewapend op pad gestuurd om politieagenten in Afghanistan op te leiden en wat stiekeme activiteiten in Mali. Intussen ontbreekt het aan allerhande materieel na desastreuse bezuinigingen die luid werden toegejuicht door met name GL en D66. Inmiddels gaat ons leger op pad met 4 gevechtsvliegtuigen, teneinde er één in de lucht te kunnen houden.
De blunder rond het ‘dubbele paspoort’, zoals fijntjes aangekaart (eindelijk!) door CDA-leider Buma, komt tot uitdrukking met drie zetels voor het Erdogan verlengstuk DENK. Van meet af aan gedroeg de camerapartij zich op een manier die de autoriteiten in Ankara zeer tevreden moet stemmen. Ook van de Turkse beschuldigingen omtrent fascisme en de ons in de schoenen geschoven moord op 8.000 moslims, nam de partij niet onmiddellijk en ferm afstand. Het is te bizar voor woorden dat zich straks een echelon in de Kamer bevindt waarvan de loyaliteit allerminst duidelijk is. Op deze pagina’s hebben wij er vaker op gewezen dat dubbele nationaliteiten in ieder geval bij de overheid moeten worden uitgesloten, of het nu politici of ambtenaren betreft. Enfin: straks zitten de DENK-ers in de ‘commissie stiekem’ en zijn de staatsgeheimen van ons land een open boek voor het Turkse regime.
In Europa ging onder ongekozen maar niet minder gezaghebbende elites een gejuich op nadat de contouren van de uitslag bekend werden. ‘De winst van Rutte heeft het continent gered’ zo bleek de teneur. Nonsens: de VVD van Rutte heeft fors verloren, maar wordt door het kennelijk behoedzame en behoudende electoraat nog even gedoogd. In Frankrijk zal de reactie van het electoraat waarschijnlijk veel heftiger zijn en gelijkenis vertonen met de Brexit.
De formatie lijkt niet eenvoudig te worden en dat de partijen die willen samenwerken nog iets van hun verkiezingsbeloften in het programma terugzien, is vrijwel nihil. Dat zal de dienstdoende politici niet veel uitmaken: hun politieke carrières in Nederland zijn nagenoeg voltooid en andere, lucratievere functies elders lonken nadrukkelijk. Denk aan Europa, de ‘geprivatiseerde’ onderdelen in het maatschappelijk middenveld et cetera. De veelheid aan partijen die nodig zullen blijken te zijn om een regering te vormen tenslotte, vormen een garantie op nieuwe verkiezingen binnen afzienbare tijd.
In de tussentijd zal ‘klein-rechts’ zich hergroeperen en gereed zijn om de volgende ‘ruk naar rechts’ vorm te geven. De teneur is duidelijk geworden, maar de behoudende kiezers hebben jammer genoeg nu nog voor een verdeeld land gezorgd. De echte correctie komt dus nog.