Op de Duitse website Bild.de verscheen gistermiddag een bericht dat de Nederlandse regering aan Duitslands’ minister van Buitenlandse zaken Sigmar Gabriel heeft gevraagd een boodschap over te brengen aan diens Turkse collega Cavusoglu. Strekking van de boodschap: “U mag naar Nederland komen, maar pas na de verkiezingen in Nederland”.
Afb: scr Bild.de
De Duitse en Turkse ministers troffen elkaar 5 dagen geleden in een Berlijns hotel, naar aanleiding van de in Turkije nog steeds gevangen gehouden Duits-Turkse journalist Denis Yücel en de Turkse nazivergelijkingen aan het adres van Duitsland. De website baseert zich in haar berichtgeving naar eigen zeggen op diplomatieke kanalen rond dit overleg. In het artikel wordt ook nog eens fijntjes aangestipt dat het bezoek van de Turkse minister aan Nederland koren op de molen van Wilders zou zijn en de positie van Turken en de islam in ons land zou verslechteren. In het debat van vanavond tussen Rutte en Wilders zal de VVD-leider zich ongetwijfeld in alle bochten wringen om het bericht te ontkennen. Of hem dat lukt is nog maar de vraag: de Duitse pers is doorgaans uitermate politiek-correct, maar onverminderd goed ingelicht en gaat niet over één nacht ijs.
Daarmee komt de zo hevig verlangde ‘game-changer’ in een bijzonder en wrang daglicht te staan. De plotselinge en knalharde Nederlandse reactie op de Turkse pogingen om stemmen te ronselen in Nederland, staat goedbeschouwd ook in schril contrast met eerdere Turkse verkiezingen toen de Turken nog geen strobreed in de weg werd gelegd. Wat dat betreft lijkt het erop dat Rutte inderdaad op de hielen wordt gezeten door partijgenoten om een goede verkiezingsuitslag neer te zetten en nu zelfs bereid is daarvoor staatsmiddelen in te zetten.
Als het staaltje integratievertoon van de Turken ingezet moet worden om Wilders dwars te zitten, dan moet het Haagse gezelschap toch behoorlijk in paniek zijn. Iets wat uit de peilingen toch niet bijzonder blijkt, waar de ‘Gutmensch’-partijen de laatste weken een geweldige opmars maken. Maar ook bij die ‘peilingen’ kunnen we de nodige vraagtekens zetten, want wanneer ’s morgens bij de ene peiler een verlies van twee zetels wordt voorspeld, leren we ’s avonds in een andere peiling precies het omgekeerde.
Game-changer
De vraag blijft of de Nederlands-Turkse twisten inderdaad de ‘game-changer’ zullen blijken te zijn. Dan nog heeft Wilders de beste kaarten, in navolging van Janmaat, Bolkestein en Fortuyn. Zij voorspelden allen dat het integratie-experiment van de maakbare maatschappij gedoemd was te mislukken. Het daadwerkelijke falen daarvan is nu in Rotterdam gebleken en die falende integratie van de Turken staat niet op zichzelf. Ook andere nationaliteiten en culturen, met name de islamitische, blijken zich fel te verweren tegen integratie in onze maatschappij, daarbij hartstochtelijk ondersteund en aangemoedigd door moskeeën. Het is niet de vraag ‘of’, maar ‘wanneer’ dat ook tot uitbarstingen komt.
Het is niet zo dat de partijen die nu om het hardst om maatregelen tegen Turkije gillen, onschuldig zijn aan het drama in Rotterdam. Dit is een proces van jaren geweest, waarin zij niet alleen keer op keer zijn gewaarschuwd, maar waarin zij nadrukkelijk hun regeringsdeelname hebben benut om de focus elders te leggen. En wie links kijkt, ziet rechts niets. De burgers wel. Zij zagen hun wijken in hoog tempo verpauperen en het door hen opgebrachte belastinggeld vervolgens met miljarden tegelijk verdwijnen in zinloze ‘Vogelaar-wijken’, die werden aangeprezen als ‘kracht-wijken’.
Nou: dat hebben we dan gezien in Rotterdam.
Merkwaardig dat bovenvermelde info niet in “het TV-debat” ter sprake kwam, maar v.w.b. de inhoud zag ik meer substantie en consistentie bij een ingetogen Wilders ondanks de pogingen van Rutte om zich als verantwoordelijke leider voor te doen; diens pogingen om Wilders voor een komende chaos verantwoordelijk te maken kwamen zwakjes over.
Als ik dan enkele “recensie’s” zie, o.a. bij Elsevier van een journalistieke “zwaargewicht” die meer waarde hecht aan een klein versprekinkje dan aan substantie en van de spreekwoordelijke D’66-spreekbuis genaamd Financiëel Dagblad dat de uiterst relevante mening was toegedaan dat Wilders “mat” overkwam, dan vraag ik mij af of zo’n debat überhaupt ergens toe dient behalve de trieste dominantie van het medium TV over veelal hersendode – “boer zoekt vrouw” – kijkers te bevestigen.
Kortom, een confirmatie dat elk land de regering krijgt die het verdient.