Ik heb me lang afgevraagd waar dat “Wir” op sloeg. In Duitsland wonend hoorde ik in mijn omgeving nog niemand roepen bij die “Wir” te willen horen. Misschien kom ik op een antwoord aan het einde van dit artikel.
Afb: wikimedia-commons
Merkels emotionele uitspraak op 31 augustus 2015 werd het motto van een nationale Willkommenskultur. De poorten werden in Beieren opengegooid om een stortvloed van migranten binnen te laten. Het waren er in 2015 ongeveer 800.000 en in 2016 ruim 300.000, maar helemaal zeker weten de diverse overheden het niet. Zoals die overheden ook moeite hebben om vast te stellen in hoeverre er sprake is van vluchtelingen, herenigingsmigranten, arbeidsmigranten, gelukzoekers, jihadisten en verdwaalde Oost-Europeanen. Volgens de Centrale Moslimraad bedroeg het moslimsegment zeker 80 % of krap 1 miljoen.
De Rheinische Post publiceerde op 1 februari 2017 een overheidsdocument, waarin te lezen valt dat Duitsland in de komende 40 jaar een migrantentoevloed van 300.000 per jaar wil genereren om het bevolkingsvolume binnen de Duitse grenzen tot 2060 op een kleine 83 miljoen te houden. Migranten die hoofdzakelijk uit Afrika, Azië en het Midden-Oosten zullen komen en qua culturele achtergrond weinig gemeen hebben met de traditionele Duitse cultuur. Want zo´n besluit komt sympathiek over bij islamitische despoten in het Midden-Oosten en op het Arabisch schiereiland. Goed voor de handel.
Door het teruglopende demografische overschotvolume (geboorte minus overlijden) verwacht de Duitse overheid dat de bevolking progressief zal dalen, waardoor het huidige volume van 82 miljoen in 2060 naar 73 miljoen of in het slechtste scenario naar 68 miljoen zal dalen. Daarom zijn gedurende 40 jaar 300.000 per jaar nodig zijn om het bevolkingsvolume constant op 83 miljoen te houden. Waarom een constant bevolkingsvolume van 83 miljoen als randvoorwaarde door de Duitse overheid wordt gebruikt, is onduidelijk. Net als in Nederland wordt in Duitsland een dreigende arbeidsschaarste door de snelle vergrijzing van de bevolking als argument gebruikt. Een tweede reden is dat Duitsland blij is een keer niet als de bedreigende boze buurman te worden beschouwd maar als de barmhartige Samaritaan die zijn huis en beurs openstelt voor arme sloebers die vluchten voor het boze. De doorsnee Duitser houdt zijn deur dicht.
Experts veronderstellen dat de uitspraak van Merkel een calculated risk is geweest. Berekenend geloof ik, maar of ze ook heeft ingezien wat de risico´s van dit ‘open deur beleid’ precies zijn, valt te betwijfelen. Als gevolg van die uitspraak trokken in de periode 2015-2016 hoofdzakelijk islamitische alleenstaande mannelijke migranten met een lage scholing of een brainstormend verblijf in een van de madrassa´s[2] Duitsland binnen. Wanneer de migrantenstroom in de komende 40 jaar inderdaad hoofdzakelijk islamitisch gekleurd blijft, zal het aantal moslims van 6 miljoen of bijna 8% in 2016 groeien naar 20 miljoen[3] in 2060. De vraag doemt op of de Duitse burger blij moet zijn met het vooruitzicht dat 25% van de bevolking moslim georiënteerd wordt. Gelet op het geformuleerde overheidsbeleid heeft de Bondsregering daarin blijkbaar veel vertrouwen, maar zij heeft helaas nog steeds niet aan die burger uitgelegd op welk manier de groeiende islamisering van Duitsland wordt ingeperkt.
De veronderstelling van de Bondsregering dat migranten de openvallende arbeidsplaatsen zullen gaan opvullen, lijkt een mooie wensgedachte te zijn en te blijven. Het gros van de huidige migrantenstroom ontbeert het gewenste niveau en maakt bovendien geen haast met de noodzakelijke inburgering. Het lijkt er op dat ze hoofdzakelijk willen genieten van de geneugten die de Duitse uitvoering van een verzorgingstaat hen biedt. Uit een onderzoek van de Frankfurter Allgemeine Zeitung blijkt dat de 30 grootste Duitse ondernemingen tot nu toe slechts 54 migranten als werknemers hebben kunnen begroeten. 50 van hen werken als koerier bij de Deutsche Bundes Post (DBP). Taal, gebrek aan het noodzakelijke opleidingsniveau en een geringe arbeidsparticipatie zijn de grootste hindernissen. Dat is in lijn met de ervaringen van de overkoepelende Duitse Arbeidsinstantie, die heeft vastgesteld dat slechts 4% van de migranten hoger opgeleid zijn. Ik vraag me dan ook af of de Bondskanselier heeft stilgestaan bij het feit dat financieel minder draagkrachtige landen in het Midden-Oosten en Afrika, het open deur beleid naast de ruimhartige inkomsten uit de ontwikkelingsamenwerking als een interessante bron van inkomsten zien. Het feit dat Somalische asielzoekers in eigen land op vakantie zijn gegaan, is een niet te negeren signaal.
Migratie heeft ook voor andere bijkomende en amper positieve effecten gezorgd. De woningschaarste[4] heeft voor de doorsnee Duitse staatsburger de huren opgestuwd. Ingrijpende sociale veranderingen zijn herkenbaar in de groei van no-go zones voor niet-moslims, shariarechtbanken, huwelijken met en van minderjarigen, polygamie en eerwraak. De stroom aan mannelijke moslims heeft ook geleid tot jihad-georiënteerde grote en kleinschalige terroristische aanslagen, massa- aanrandingen, pandemieën, criminele pieken[5] en bewapening van Duitse staatsburgers. Het is zelfs de oorzaak van een sterk toegenomen emigratie. In een Duits inlichtingenrapport word gewaarschuwd dat een ongecontroleerde islamitische massa-immigratie de reeds bestaande parallelle islamitische samenlevingsvormen zal versterken en zal resulteren in een institutionele instabiliteit binnen het Duitse democratische model.
Afb: scr. vimeo.
Tot nu toe hebben de drie woorden van Merkel de Duitse belastingbetaler ruim € 22 miljard (U leest het goed: miljard) in 2016 gekost en zal vermoedelijk een kleine €22 miljard in 2017 gaan kosten. Het Duitse ministerie van Financiën heeft berekend dat in de periode 2017-2020 de belastingbetaler de schatkist met een bedrag van ongeveer € 94 miljard zal moeten spekken. Van dat bedrag is ruim € 25 miljard voor sociale voorzieningen als werkeloosheidsuitkering en huursubsidies, € 6 miljard voor taalcursussen en €5 miljard voor arbeidsintegratie. Gelet op de weinig enthousiaste arbeidsparticipatie rijst de vraag of het laatste bedrag geen weg gegooid geld zal zijn.
Het Arabische Walhalla.
Het is misschien voor velen onvoorstelbaar, maar het kan nog gekker dan in Nederland en Duitsland. Noord-Europa in het algemeen en vooral Zweden spant, wat het vertroetelen van moslimmigranten betreft, de kroon. De ruim 28.000 migranten die in 2016 naar Zweden trokken, komen voor een aanzienlijk deel uit drie door moslims gedomineerde landen in het Midden-Oosten, nl. Syrië (5500), Afghanistan (bijna 3000) en Irak (2800). De economische en sociale omstandigheden die het land aan minderbedeelden van de mondiale samenleving biedt, blijken een sterke aantrekkingskracht te hebben. Wanneer de financiële voordelen versus het ontbreken van verplichtingen op een rij worden gezet, is het niet verrassend dat gekozen wordt voor Scandinavië.
Met een semi-legale status, in afwachting van een definitieve afhandeling, hoeft een migrant geen enkele moeite te doen om werk te zoeken. Een toelage per dag, kinderbijslag, huursubsidie, gratis medische zorg in de breedste zin[6], gedurende de behandeling van de asielaanvraag genereren zij genoeg geld om de dagen probleemloos door te komen. Er zijn nog meer voordelen waarop een migrant recht heeft en daar staan heel weinig tot geen verplichtingen tegenover[7]. Het gevolg is dat diens loyaliteit voor de Zweedse cultuur en samenleving niet of nauwelijks aanwezig is en migranten ondanks hun legale status in hun eigen cultuurpatroon blijven steken. De Zweed in de straat constateert net als zijn Duitse buurman dat door de binnenkomst van jonge alleenstaande jongemannen de criminaliteit toeneemt en de overtreder mede door het tekort aan politie mankracht te vaak onbestraft blijft.
Door het ontbreken van enige loyaliteit voor het nieuwe thuisland, de positieve discriminatie en het feit dat 355.000 onder de armoede grens leeft, hebben Zweden het gevoel dat zij niet alleen voor de migrant moeten betalen, maar dat zij zich zelfs aan de migrant moeten aanpassen.
Daß nicht
De asielindustrie is een groeidiamant waaraan velen een goed betaalde boterham verdienen. Vanuit die invalshoek beschouwd zullen degenen die in die industrie werkzaam zijn, het besluit van Merkel met gejuich hebben ontvangen. Blijkbaar is hun blik al dermate vertroebeld dat zij niet in de gaten hebben dat de migranten-uitnodigende Europese staten in een vergaand islamiseringproces zitten. Wanneer westerse mannen en vrouwen fundamentalistische landen als Iran, Saudi-Arabië of Verenigde Arabische Emiraten bezoeken, haasten ze zich uit beleefdheid voor de gastheer (er is zelden een gastvrouw bij) om zich aan de lokale gebruiken aan te passen en de eigen cultuur op zij te zetten. Het omgekeerde is nooit het geval. Sterker nog, zelfs in eigen land willen overheidsfunctionarissen zich graag aanpassen aan de islamitische gast.
Geïnitieerd door het Duitse “wir schaffen daß” is Europa bezig zichzelf op te delen. Door het gebrek aan regulering is de migrantenstroom oncontroleerbaar en werkt polarisatie binnen de betrokken samenlevingen in de hand. Wanneer regeringen in de huidige omstandigheden geen maatregelen nemen, wordt een groeiende instabiliteit in de hand gewerkt en is een versplintering van bestaande Europees – en westers georiënteerde verdragsorganisaties onvermijdbaar.
Nederland, met zijn onbegrijpelijk meegaande houding t.o.v. migratie, is net als Duitsland en Zweden veel te ver doorgeschoten. Door de speelruimte voor moslims veel te groot te maken en te houden, wordt het eigen volk, de autochtoon, in een onevenredige mate tekort gedaan. Er worden in de asielindustrie bakkenvol geld uit het raam gegooid en de respectievelijke regeringen zijn niet bereid om de inspanningen van gesubsidieerde hulpverleninginstanties op doelmatigheid en effectiviteit te toetsen. Ik voorzie ook bij een nieuwe regering in Duitsland en Nederland geen opmerkelijke veranderingen in de geschetste benadering van migratie en islamisme. Dus komt het wat de kosten betreft, weer op de schouders van de belastingbetaler neer.
Wij bepalen, zij betalen.
Ik kan inmiddels een antwoord geven op de vraag die aan het begin van het artikel werd gesteld. Wir moet als volgt worden geïnterpreteerd: “de politieke elite bepaalt; de burger betaalt”.
——————————————-
[1] Informatie o.m. afkomstig van www.gatstoneinstutute.org
[2] Koran school. De eerste werd in 1067 in Bagdad gesticht door grootvizier Nizam al-Moelk van het Seltsjoeken Kalifaat. Het doel was een uniformere beleving van de islam te stimuleren. De meeste hedendaagse madrassa´s omarmen het fundamentalisme.
[3] Het percentage moslims groeit ook door de demografische effecten van al in Duitsland levende moslims. Die toename schatten officiële instanties op een ruime 70.000 per jaar. Dat betekent dat bij een constante aanwas in 2060 ruim 2.5 miljoen Home Grown moslims het Duitse bevolkingsvolume zal aanvullen.
[4] Behoefte per jaar is 350.000. In 2014 zijn 245.000 en in 2015 zijn 248.000 afgeleverd.
[5] Migranten pleegden bijna 208.000 misdaden in 2015, een groei van bijna 80% in vergelijking met 2014. Tussen januari en december 2015 was dat 570 misdaden per dag of ruim 20 per uur. Somaliërs en Soedanezen hebben van grootschalige sociale voorzieningsfraude een beroep gemaakt of misschien is kunst een beter woord.
[6] Inbegrepen vervoer en een tolk.
[7] Alles bij elkaar opgeteld is dat voor een arme Arabier uit het Midden-Oosten een klein kapitaal en waant hij en zij zich in een Arabisch Walhalla.