De klimaatdiscussie roept al decennia lang gepassioneerde reacties op van voor- en tegenstanders. Bangmakerij door de voor – en sussende teksten uit de monden van tegenstanders.
Voormalige politici, die uitgebreid gebruikmaken van dieselverslindende auto´s en kerosine verbrandende vliegtuigen zijn door bangmakerij zelfs stinkend rijk geworden. Groen is de leidende kleur, voor klimaatgoeroes en helaas ook voor een segment van het islamitisch extremisme. Beide vechten volgens hen voor een goede zaak. De een voor het klimaat de ander voor de ummah.
Het volume klimaatadepten is sinds de val van de Berlijnse Muur explosief gegroeid. Het aantal critici trouwens ook. In Nederland heeft een respectabele hoeveelheid bewoners het groene bord voor het raam staan of op de deur geplakt. Zij zijn er van overtuigd dat ook op klimaatgebied en de transitie van fossiele brandstoffen naar duurzame energie in de vorm van zonnepanelen, windenergie[1] en aardwarmte, Nederland gidsland moet zijn. Het Energieakkoord, dat in 2016 is gesloten en toegesneden is op het terugdringen van de CO2-uitstoot, lijkt voor de niet deskundige gebruiker – U en ik – ambitieuze trekken te vertonen.
In 2020: 14% van het energiegebruik gedekt door duurzame energie en in 2050 moet dat 100% zijn. In 2035 geen nieuwe auto´s op fossiele brandstoffen, maar op elektriciteit en waterstof. Kortom, het betekent ook het einde van het aardgas, verwarming van huizen, kantoren, ziekenhuizen etc d.m.v. geothermie toegeleverd via warmtenetwerken, ontstaan van een energie-intensieve industrie. Voor de stimulering van die projecten heeft de minister in 2016 € 9 miljard aan subsidies uitgesmeerd over een periode van 15 jaar in gedachten en vermoedelijk loopt dat op naar een kleine € 12 miljard in 2017. Wie dat betaalt? U en ik. Subsidies of beter gezegd een bepaald percentage van de belastingen dat binnenkomt en door het heffen van energie belasting op uw energierekening. Het kost wat, maar dan heb je ook wat….in 2025, 2035 of in 2050. Het gros van ons maakt het niet meer mee, maar onze kinderen gelukkig wel.
Met de groei van voor en tegenstanders groeit de intensiteit en frequentie van discussies. Het langs elkaar heen praten start al met de definiëring van de problematiek. Is het global warming of climate change. Afhankelijk van de plaats van de scheidingslijn wordt een van beide termen gebruikt. Op dit moment klinkt de stem van de voorstander geholpen door het gros van de MSM harder en langer dan die van de tegenstander. Er beginnen echter barstjes in die stem te komen. Dat blijkt uit de naweeën van de klimaatconferentie in Parijs.
Die laatstgehouden conferentie om onze wereld te redden, vond eind 2015 in Parijs plaats en het Akkoord van Parijs is op de Dag van de Aarde (sic), 22 april 2016, in New York door 174 landen ondertekend. Die landen zijn nu verplicht om gezamenlijk de opwarming van de aarde onder de 2 graden bovengrens t.o.v het pre-industriële tijdperk[2] te houden. Ze moeten samen er naar streven de opwarming beperkt te houden tot 1,5 graad. Er moet ook snel een eind komen aan het gebruik van fossiele brandstoffen, omdat volgens de aanwezige landen die brandstoffen de oorzaak zijn van de overmatige CO2-uitstoot. Die maatregelen hebben een financiële basis van ongeveer $100 miljard per jaar. Er staat nogal wat. Het is twijfelachtig in hoeverre landen de wil en de mogelijkheden hebben om te voldoen aan de eerste twee besluiten. Ik ben benieuwd hoe landen wier economie draait op fossiele brandstoffen met dat besluit omgaan.
Het lijkt allemaal wetenschappelijk onderbouwd, maar de uitspraak van Richard Feijnman “Science is the belief in the ignorance of the experts” genereert enig wantrouwen in de strekking van de tekst van het Akkoord van Parijs. Dat wantrouwen, die achterdocht wordt gevoed door een artikel in The Daily Mail van 4 februari 2017. Onder de kop “How world leaders were duped into investing billions over manipulated global warming data” onderstreept John Bates hoe de klimaatgoeroes te werk zijn gegaan.
Deze John Bates, een erkende data science, climate and satellites consultant verbonden aan National Centers for Environmental Information (NCEI)[3] met een smetteloze staat van dienst, vertelt in het betreffende artikel hoe de US National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) zijn principiële wetenschappelijke integriteit geschaad heeft door een sensationeel rapport als discussiestuk voor de klimaat conferentie van Parijs te produceren. Blijkbaar met het doel om wereldleiders als Obama en Cameron er toe te bewegen scherpere normen af te spreken en de klimaat-schatkist te spekken.
Dat rapport beweert met klem dat UN-klimaatwetenschappers in 2013 het bij het verkeerde einde hadden, toen ze vaststelden dat global warming in een fase van pauze, resp. vertraging was gekomen. Die pauze of vertraging is er volgens het NOAA nooit geweest. In tegendeel zelfs, de temperaturen zijn tegen de algemene verwachting in sneller gestegen! Niet verwonderlijk dat de MSM die vaststelling zonder enige vorm van – jazeker – feiten controle overnamen en regeringsleiders en beleidsmakers de monden van kritische tegenstanders in een discussie over global warming of climate change met deze vaststelling wilden snoeren. Bates overlegde the Daily Mail onweerlegbare bewijzen die de vaststelling van het rapport void maken. Volgens Bates en zijn bewijslast maakte het NOAA gebruik van discutabele niet op juistheid gecontroleerde gegevens. Bates die de leiding van NOAA daarop wees, werd overruled en terzijde geschoven. Door een blatant attempt to intensify the impact is het NOAA er in geslaagd om met dit onevenwichtige rapport aka pausebuster de opstelling van de Amerikaanse en Britse klimaatdeelnemers te sturen. De deelnemers hebben een document ondertekend dat een voorbeeld van nepnieuws is. Nadat het NOAA werd geconfronteerd met die belastende verklaring, haastte het zich om het concipiëringstraject van het rapport te verdoezelen.
Na Climate gate[4] uit 2009, waarin ook sprake was van het gebruik van gemanipuleerde data door o.m. de invloedrijke Climatic Research Unit verbonden aan de University of East Anglia, een tweede bevestiging dat de klimaatmafia – anders kan ik het niet noemen – gebruikmakend van de naïviteit en in het geval van Obama vooringenomenheid van regeringsleiders en hun adviseurs in staat zijn om op basis van gefalsificeerde informatie, geld uit de zakken van de rijkere landen te trekken. Op die manier wordt het sprookje van global warming of climate change tot aan het gaatje gebruikt om de eigen beurs te spekken.
Obama´s uitspraak “If we can’t discriminate between serious arguments and propaganda, then we have problems” waarmee ik het artikel Proliferatie van nepnieuws startte, blijkt een haarscherpe schets van zijn opstelling in Parijs te zijn geweest. Waarschijnlijk heeft hij zich aan het begin van zijn achtjarige regeerperiode al geschaard onder de voorstanders, die hun gelijk onderbouwen door te wijzen op de stijging van het zeeniveau, stijging van de temperatuur en verzuring van de oceanen en natuurlijk de krimp van gletsjers. Tegenstanders die dezelfde gegevens anders interpreteren, wijzen op hun beurt op het feit dat sinds 1997 geen sprake is van langdurende temperatuurverschillen (de pauze); onvoldoende historische data beschikbaar zijn om een voor- of tegenargument te onderbouwen, klimaatmodellen onbetrouwbaar zijn en voorspellingen tot nu toe de plank mis geslagen hebben.
Mocht de lezer van dit artikel zich een beetje intelligent in een klimaatdiscussie willen opstellen, mag deze informatie gebruikt worden. Persoonlijk houd ik me vast aan de volgende kanttekening: “A recent gathering of 31,000 scientists in the field of environmental science couldn’t reach a consensus on whether or not global warming is real. They believe that they don’t have long term historical climate data or the data they have isn’t clear….” 31.000 bollebozen klinkt vrij overtuigend, maar gezien het aantal voorvechters voor velen blijkbaar niet. Qui ducunt hominem, de goedgelovige mens, dicteert de klimaatdiscussie. Het is niet anders. Gelukkig ben ik opgegroeid in Den Haag
—————————————————–
[1] Windturbines bezitten nog steeds een aantal zwakheden zoals variabele opbrengst door windstille dagen, variabele windsterkte en windrichting, waardoor een back up-systeem noodzakelijk is om de taak in voorkomend geval over te nemen. Andere nadelen zijn hogere exploitatie kosten dan traditionele energie; duur door subsidies ter stimulering van een overgang op duurzame energie en de energie belasting op de energie rekening; landschapsvervuiling, schadelijk voor flora en fauna (vogels, vleermuizen) en slagschaduw en geluidsoverlast. De windturbine op zich vertoont ook wat ongeval risico´s nl. kans op elektrocutie, valgevaar, beknelling, brandgevaar, vallende rotor bladen en ijsafzetting. Een back up systeem doet de kosten groeien.
[2] Periode tussen 1750 en 1850
[3] Onderdeel van NOAA.
[4] Wetenschappers probeerden de toegang tot data te blokkeren en gebruikten trucjes om pijnlijke gebreken in hun beweringen te verdoezelen.
Een uitstekend en zeer goed geredigeerd artikel. Maar…….. alweer kom ik de meest desastreuze ontwikkelingen door OVERBEVOLKING niet tegen. Het is net of op de overbevolking- problematiek een taboe rust en voor velen de overbevolking- problematiek niet bestaat.
Dagelijks is toch te zien dat files, grote drukte op stranden, markten, overconsumptie, vernietiging van habitat als wel de destructie van prachtige wouden enz. enz. Het uitsterven van vogels, vervuiling van de zee – waarbij aangetekend wordt dat plassticks een ramp dreigt te worden-. Het genoemde probleem is kennelijk onoplosbaar.
Zelfs wetenschappers weten zich geen raad. Hoewel…….. het wordt ook nimmer op de politieke agenda geplaatst en als dat gebeurd is in ieder geval het begin gezet…….. maar dat zelfs niet. Ook de bio-industrie blijkt een grote vervuiler.
De resistente oprukkende bacterie, MRSA, ( (Meticilline Resistente Staphylococcus aureus) zal de mensheid decimeren als de demografische groei doorzet.
De werkelijke ” bollebozen” moeten maar beseffen dat: als de wereld bevolking met driekwart zal verminderen alle energie- problemen ook zullen afnemen. De volgende generaties zullen ons dankbaar zijn. Het is NU gewoon ” aprés nous le déluge.