Toen ik eind 2021 deze beschouwing schreef over de richting die ons land – en de wereld – opging, dacht ik eerlijk gezegd dat ik het ergste al had gezien. Een jaar van politieke verlamming, burgers die met groeiend wantrouwen naar hun eigen overheid keken, en internationale krachten die zich steeds nadrukkelijker begonnen te bemoeien met onze nationale koers.
We leven inmiddels in 2025. En ik kijk terug op dat stuk als de vooravond van een nieuwe fase. Niet langer een fase van waarschuwing – maar van bevestiging. Internationaal, en met de voorjaarsnota 2025 ook nationaal.
.
Van waarschuwing naar werkelijkheid
Wat destijds nog werd afgedaan als complottheorie – de greep van het WEF, de verwevenheid van multinationals met politieke macht, de sluipende uitholling van onze democratische autonomie – is vandaag de dag nauwelijks nog te ontkennen.
Ondanks het aangekondigde vertrek van Klaus Schwab zijn de kaarten inmiddels open op tafel gelegd. Dat het WEF bindende afspraken had met overheden, wordt nu openlijk toegegeven. En dat “functie elders” meer was dan een incident, blijkt uit de manier waarop de lijntjes lopen – tot ver in de haarvaten van lokaal bestuur.
China vs Amerika
In 2021 waarschuwde ik voor de impact van de instortende Chinese vastgoedmarkt. Evergrande stond op knappen, en dat bleek het topje van een veel grotere, systemische crisis. Die is inmiddels onmiskenbaar. China hapert. Evergrande is gevallen, de economische motor sputtert. En onder de oppervlakte tikt de demografische tijdbom – het resultaat van decennialang éénkindbeleid, jongensvoorkeur en sociale experimenten met desastreuze gevolgen.
In reactie op Trump sluit China nu systematisch deuren. Geen Boeings meer, geen concessies. In plaats daarvan een binnenwaarts gerichte strategie, met geopolitieke en economische gevolgen voor de hele wereld.
De VS en China zijn verwikkeld in een stille, felle economische oorlog. Geen bommen, maar boycots. Geen soldaten, maar sancties en subsidies.
En Europa?
Europa verliest zichzelf – tussen Atlantische volgzaamheid en Aziatische afhankelijkheid. En Nederland? Dat laveert ertussen, met beleid dat steeds minder met onze eigen burgers te maken heeft. We importeren wetgeving en exporteren zeggenschap. Onze parlementaire democratie wordt meer en meer een doorgeefluik van internationale ambities – zonder volksmandaat, zonder controle, zonder anker.
En net als bij Evergrande in 2021 worden de waarschuwingssignalen opnieuw genegeerd. Economisch, sociaal, bestuurlijk – de instabiliteit is zichtbaar voor wie het wíl zien. Maar in plaats van hervormen of herstellen, grijpt men naar de automatische piloot: meer centralisatie, meer EU, meer van hetzelfde.
Maar samenwerking vereist vertrouwen. En vertrouwen begint bij zeggenschap. Juist daaraan ontbreekt het. Of het nu gaat om migratie, klimaat, woningbouw, veiligheid of monetaire stabiliteit: de afstand tussen burger en beleid is groter dan ooit. En de vraag is: wie vertegenwoordigt wie nog?
Mijn antwoord?
We moeten terug naar de basis. Volkssoevereiniteit. Bestuurlijke transparantie. Een gezonde democratische rechtsorde. Niet een wereld waarin instituties zichzelf beschermen tegen kritiek, maar een samenleving waarin mensen zich beschermd weten tegen instituties die hen niet langer dienen.
In het boek dat ik momenteel schrijf, werk ik dit verder uit. Ik pleit daarin voor een slimme vorm van globalisering. Geen grenzeloos idealisme, maar strategische samenwerking op basis van nationale autonomie. Europa moet zichzelf hervinden. En Nederland moet zichzelf terugvinden.
In 2021 sloot ik mijn stuk af met optimisme. Ondanks alles. Dat optimisme heb ik nog steeds – maar het is een strijdlustig optimisme geworden. Want niets doen is geen optie. Er is te veel verloren gegaan om stil te blijven. En nog veel meer te behouden, als we op tijd ontwaken.
En zie wat dat betreft de voorjaarsnota 2025:
De voorjaarsnota legt het pijnlijk bloot: een land dat zijn moreel kompas kwijt is.
- Er is geen geld om criminelen hun straf te laten uitzitten, maar wél 900 miljoen voor de opvang van nieuwe, potentiële criminelen.
- Grootgebruikers van stroom krijgen een subsidie van 180 miljoen, terwijl het bedrijfsleven zélf die rekening mag ophoesten via hogere premies.
- De agrarische sector wordt verder vernietigd met 600 miljoen extra ‘transitiegeld’, terwijl aan de andere kant 600 miljoen op de zorg wordt bezuinigd.
Boeren uitkleden, het MKB slopen, midden inkomens betalen de rekening en zieken achterlaten. Alles is werkelijk slecht.
Dit is geen begrotingsbeleid meer. Dit is: moreel faillissement.
Wie werkelijk het belang van Nederland dient, wie deze samenleving wil beschermen tegen verdere afbraak, kan hier niet bij blijven zitten.
En heel lokaal – copy-paste:
In Enschede, waar ik zelf woon, zien we exact hetzelfde patroon. Schaamteloze achterkamertjespolitiek. Coalitiepartijen bespreken in het geniep megabezuinigingen van 30 miljoen euro om vervolgens achter gesloten deuren een poging de slappe oppositie nog even mee te laten tekenen. Besluiten die ons allemaal raken – buiten het zicht van de burger. Transparantie? Nul. Pottenkijkers? Ongewenst. Dit is een democratie onwaardig.
En de verantwoordelijke wethouder, de heer Teutelink van “BurgerBelangen Enschede”, doet wat deze partij al vier coalities lang doet: de schuld doorschuiven naar het kabinet. Hij verdedigt de achterkamertjespolitiek met de opmerking: “Dat is destijds zo met de raad afgesproken. Om vrijuit te kunnen spreken.”
Maar vrijuit spreken doe je niet in het geniep. Vrijuit spreken doe je in het openbaar, tegenover je kiezers. De opstelling die nu gekozen wordt is precies waarom onze stad, ons land en ons continent vastloopt: slappe bestuurders, zonder visie, zonder moed. Mensen die zich laten leiden in plaats van leiden.
In het belang van Nederland,
Nederland voorop. Nederland vooruit.
Nooit opgeven, niets doen is geen optie. Nederland is het waard!
ps.: Wat dat betreft zie ik een treffende parallel met wat er gebeurde op de Radboud Universiteit. Ook daar buigen bestuurders voor activistische chantage. Universiteiten die ooit bolwerken van vrijheid en debat waren, zijn verworden tot activistische rioolputten. Maar bestuurlijk wél lekker progressief. Slap, laf, en vooral: beschamend.
Uitstekend verhaal waar ik volledig achter sta. Uw boek ga ik zeker kopen!
Op elk niveau is de democratie failliet. Volgepropt met wensdenkers en erop ingericht de bestuurders uit de wind te houden. De ene na de andere crisis komt voorbij via de staatspropaganda zenders terwijl er maar 2 echter crisissen zijn: de reeds begonnen energiecrisis, volledig veroorzaakt door wensdenkers die de wetten van de fysica naast zich neer leggen en sinds enkele jaren de oorlogscrisis door de voormalige pacifisten die zich nu ontpoppen als oorlogshitsers.
We zijn moreel failliet.
Helemaal mee eens Hans, maar mijns inziens vormen de energiecrisis en oorlogshitserij beiden onderdeel van een alles overheersende geestesziekte: de verwerping van alles wat traditioneel Europees is door een groot deel van de kliek die aan de macht is èn de volledig doorgeslagen linkervleugel.
Alles in hun morbide drang tot zelfdestructie, hun ideologische veroordeling van onze westerse cultuur in hun Marxistisch geïnspireerde, krankzinnige ‘schuldgevoel’. En daarmee, van Scapa Flow tot Gibraltar, de morele ontwapening tegenover de islam in hun pathologische streven naar wat jij noemt het democratisch failliet, ik noem het de rituele zelfmoord van Europa.
Na W.O.II is Gramsci’s ‘ lange tocht door de instituten ‘ als een communistische inktvlek in papier uitgevloeid in onze cultuur en heeft onze overheid.volkomen vergiftigd, van Den Haag tot Enschede. Wat doe je eraan? De geïndoctrineerde kiezers ervan doordringen dat het genoeg is geweest, zoals Trump dat met verve deed.
Maar Wilders schopte slechts tegen de evidente misstanden aan, terecht overigens, maar ontbeerde een bredere, constructieve agenda voor verbetering en toonde weinig verstand te hebben van campagnevoering. Na de onverwachte winst liet hij zich de kaas van het brood eten door Rutte’s stromannetje Schoof. Eerst werd Plasterk ge-‘cancelled’ en daarna werd Wilders volledig ingekapseld door het Kartel.
Zijn PVV vertoont interne haarscheurtjes en lijkt wel een tientonner met 12 lekke banden. Baudet is de enige die nog iets verstandigs zegt, maar zelfs de 2e Kamer zit vol met die gelobotomiseerde SJW ja-knikkers.
Bijltjesdag is nog ver weg en de bewust gecreëerde chaos tiert welig verder.
De zogenaamde « « Strijders voor sociale rechtvaardigheid ( de SJW) bestaan niet , het is altijd een « « bevrediging « « van een bepaald onwelgevallig gevoel, ten aanzien van maatschappelijkheid . Immers: Wat is sociaal voelend en wat is een sociale beleving , het is « « subjectief « . . Als we nu Atje Piri nemen van de PvdA en Bromet , dewelke pleiten voor een ruimer asielbeleid , dan heeft dat NIETS te maken met SJW . Alles met een bekrompen gevoel en duidelijk intellectuele tekortkoming , omdat de redelijkheid en billijkheid niet wordt nageleefd en zij ook « « anderen in moeilijkheden brengen « « . Het asielbeleid is desastreus en…. dat begrijpen ze niet .De JA-knikkers hebben , per definitie « « décapitatie van het intellect ondergaan omdat « ze » het niet begrepen en slechts JA zeggen omdat het mogelijk partijbelang is . Het is een soort « « machiavellisme « om een doel te bereiken door een zogenaamde sociaal medeleven . Het is geen « geslepenheid , « het is gewetenloosheid . Immers : Hun geweren is gebaseerd op de behoefte zich te handhaven . Dat hun « « hersenhelften « ook nog ja kunnen knikken is een fenomeen . Overigen , Uw commentaar was weer meesterlijk .