Wat vindt u daarvan?

Een journalist van het programma ‘Nieuwsuur’ ging de straat op en stelde de vraag: “Pieter Omtzigt vindt dat Nederlanders meer kinderen moeten krijgen; wat vindt u daarvan?” De journalist hield de passanten puur nepnieuws voor, want dat heeft Omtzigt niet gezegd. Nog niet ‘misschien’ zelfs.

Omtzigt heeft een sterk punt gemaakt in zijn HJ Schoo-lezing door als zoveelste politicus in een lange rij HJ Schoo-voorgangers te wijzen op de demografische ontwikkelingen in Nederland. Dat dit een negatief effect heeft op de tot dusver ‘leidende cultuur’ in ons land die de autochtone bevolking kenmerkt, wordt vooral veroorzaakt door migratie uit islamitische landen, overigens een aspect wat Omtzigt met weinig nadruk behandelt.

Allochtoon/autochtoon

Ook in de HJ Schoo-lezing rept hij met geen woord over ‘islam’ of ‘moslims’. De islam echter, is meer een politiek-maatschappelijke ideologie dan een religie en de islamitische gemeenschap verhoudt zich in meerderheid slecht met staatsvormen waar deze ideologie niet de boventoon voert. Zij keren zich veelal ook af van de westerse maatschappij, leven in buurten die zij als hun ‘eigendom’ lijken te beschouwen waar de oorspronkelijke, autochtone bewoners niet meer welkom zijn. Het is wat dat betreft een beweging die een totaal ander staatkundig streven heeft en die zich van de volkswil niets aantrekt. Zie de ‘allochtonenwijken’ en de onafzienbare rij van moordaanslagen en regelrechte criminaliteit. Niet alleen in Nederland: in heel Europa.

De immigratie van bijzonder veel islamieten levert vanuit dat gezichtspunt toch wel minimaal twee vragen op: waarom doet Nederland dat of: waarom staat het dat toe, en ten tweede doemt de vraag op waarom met name islamitische mensen zo graag naar Europa (en dus ook Nederland) willen verhuizen. Het valt eigenlijk niet goed in te zien waarom dergelijke vragen niet gesteld mogen worden en ook geen antwoord mogen hebben; waarom het hele onderwerp taboe is, op straffe van excommunicatie en stigmatiseringsuitspraken als “extreemrechts” of andere rare kwalificaties. Ook Omtzigt wil de olifant in de kamer niet benoemen.

Klapwiekend tegen het gaas

In het aanzicht van een mogelijke teloorgang van de industrie die inmiddels is opgebouwd rond de (falende) integratie van immigranten, gingen de linkse integratiekippen via aan hen geallieerde troepen echter wel meteen klapwiekend tegen het gaas na de lezing van Omtzigt. Omtzigt gebruikte in zijn uiteenzetting namelijk de geboortecijfers in verschillende landen en zijn keuze om daarin Europese naties te vergelijken met enkele Aziatische, maakte duidelijk dat hij met enige nadruk om de kern van de immigratie- en integratiehandel heen wilde lopen. De linksige verdediging werd bijgesteld tot “Omtzigt wil autochtone vrouwen beperken tot broedmachines” of woorden van gelijke strekking: zie ook de ‘journalist’ van Nieuwsuur.

Ik schrijf het woord ‘journalist’ overigens expres tussen aanhalingstekens, omdat de Nederlandse Publieke Omroep (NPO) zich als semioverheidsbedrijf voortdurend bezondigt aan afhankelijkheids-journalistiek: het produceert een overvloed aan sterk politiek gekleurde berichtgeving die het niveau van boulevardpulp niet overstijgt, er zelfs voor onderdoet. De NPO is sinds het aantreden van het nieuwe kabinet duidelijk nog het meest in verwarring.

De overheid faalt

Terug naar Omtzigt nu. Omtzigt stelt dat de staat faalt op tenminste drie kerntaken:

• Het reguleren van migratie;
• De zorg voor volkshuisvesting;
• Het bieden van kwalitatief goed onderwijs.

Nu moeten wij bij de uiteenzetting van deze problematiek door Omtzigt (lees daarvoor zelf ook zijn toespraak) goed in gedachten houden dat hier een politicus spreekt die zelf jarenlang in de Kamer heeft gezeten: van 2003 tot 2010 en met een korte onderbreking van oktober 2010 tot juni 2021 voor het CDA en van 2021 tot 2023 als onafhankelijk Kamerlid. Sinds 2023 is hij partijleider van de door hem opgerichte partij ‘Nieuw Sociaal Contract’ (NSC). Deze beroepspoliticus (Omtzigt heeft nooit ‘voor een baas gewerkt’) komt dus na ruim 20 jaar Kamerlidmaatschap tot de conclusie dat “de overheid faalt”.

Migratie

Volgens Omtzigt heeft de overheid in ‘het reguleren van migratie’ een kerntaak. Mij dunkt dat de Nederlandse overheid aan wereldwijde volksverhuizingen weinig kan doen. Wel kan de Nederlandse overheid zich actief opstellen voor een bevolkingspolitiek binnen de eigen grenzen, mits de uitgangspunten voor de gewenste samenstelling en omvang van de bevolking met de Staten Generaal zijn overeengekomen. We leven tenslotte in een ‘rechtsstaat’. De consequenties daarvan, zoals het sluiten van de grenzen, het voeren van een actief uitzettingsbeleid, het terugsturen van asielmigranten die niets willen toevoegen aan ons land of zich op het criminele pad begeven, gaan Omtzigt kennelijk te ver. Maar dan schieten we met dit geleuter ook niet veel op: leuke gordijnen, maar ze laten wel erg veel licht door.

Beton & asfalt

Een andere kerntaak zou ‘volkshuisvesting’ zijn. In 2030 zal 20 procent van de Nederlandse bodem al bebouwd en geasfalteerd zijn. Hoeveel dat is, wordt duidelijk in vergelijking met Engeland waar slechts 10 procent, met Denemarken waar slechts 9 procent en met de Verenigde Staten waar slechts één procent bebouwd blijkt te zijn. Met andere woorden: als onze overheid een actieve bevolkingspolitiek zou hebben gevoerd in het belang van de autochtone bewoners van dit land, dan zou er helemaal geen ‘wooncrisis’ zijn.

Scholing

Het onderwijs, een èchte opdracht voor de overheid, kampt met eenzelfde problematiek. De normen zijn al decennialang naar beneden bijgesteld, omdat iedereen met een diploma op zak rond moet lopen. De taligheid van migranten echter, is nooit op peil gekomen ondanks de integratie-industrie. Het aantal vroegtijdige schoolverlaters onder die groepen was al groot en achtereenvolgende onderwijsministers stonden toe dat mede om die reden de eisen aanzienlijk naar beneden werden bijgesteld waardoor alle scholieren, autochtoon èn allochtoon, er op achteruit zijn gegaan. Zie ook het HBO-onderwijs, waar de pretstudies inmiddels de boventoon voeren en vakken als wiskunde angstvallig worden gemeden.

Omtzigt stelt interessante zaken aan de orde, maar raakt niet de kern van de huidige problematiek. Nederland is veel te vol met 18 miljoen inwoners en elders op de wereld is plek genoeg. Bijvoorbeeld Afrika, om maar eens wat te noemen.