Nevenfunctie Kaag (D66)

In een vorige week vrijdag gepubliceerd onderzoek constateert data-analist Wouter Aukema dat minister Kaag van 2018 tot 2021 lid was van de Global Preparedness Monitoring Board (GPMB) van de Wereldgezondheidsorganisatie van de VN (WHO). Minister Kaag verzweeg deze nevenfunctie voor de Kamer, maar in regeringskringen lijkt dit wel bekend te zijn geweest.

Buiten de wettelijke regels om dienen bewindspersonen zich te houden aan het Handboek Bewindspersonen. Hierin is onder meer nadrukkelijk opgenomen dat ministers en staatssecretarissen geen betaalde en/of onbetaalde nevenfuncties mogen hebben. Voordat ministers of staatssecretarissen aantreden, leggen zij daaromtrent een eed of verklaring af. De reden voor deze regel is dat regering en Parlement erop moeten kunnen vertrouwen dat de minister uitsluitend het Nederlandse belang dient en niet de belangen van de organisatie waar de minister (heimelijk) een functie bekleedt. In de Wob-documenten wordt ook nog aangetoond dat directeur van de WHO Tedros Ghebreyesus, Kaag op persoonlijke titel benaderde vanwege haar affiniteit met de SDG-agenda van de Verenigde Naties (VN) en het World Economic Forum (WEF).

Gigantisch investeren

De GPMB werd na de uitbraak van het ebolavirus in West-Afrika in 2018 opgericht door de Wereldgezondheidsorganisatie en de Wereldbank en wordt gefinancierd door onder andere de Bill & Melinda Gates Foundation, Wellcome Trust en Duitsland. Deze organisatie spant zich in voor internationale samenwerking om pandemie-uitbraken te voorkomen. Ook maakt de club zich hard voor het pandemieverdrag van de WHO. Volgens onderzoeker Aukema kreeg GPMB in de loop der jaren invloed op de G7 en G20 en riep het op tot “gigantische investeringen in COVID-19”. Het is niet duidelijk of Bill en Melinda Gates, die beiden opvallend gemakkelijk toegang hebben tot ‘het Torentje’, met hun foundation ook ‘gigantisch investeren’ in de lucratieve Covid-19 farma-goudmijnen.

Het is opvallend dat minister Kaag na een leven lang ambtelijke salarissen te hebben opgesnoven, bepaald bemiddeld is:

Het is noodzakelijk dat minister Kaag, als boegbeeld van de ‘nieuwe bestuurscultuur’ nadrukkelijk aan de tand wordt gevoeld door de Tweede Kamer. SP-Kamerlid Leyten heeft al vragen gesteld, maar het is noodzakelijk dat andere partijen, ook regeringspartijen, zich daarbij aansluiten. Het vertrouwen in de politiek, en dus ook in politici, is op een historisch dieptepunt en met de staat van onze democratie is het ronduit slecht gesteld, met name door toedoen van Kaag’s partij D66. Binnen deze partij circuleren bijvoorbeeld ambities om andere partijen middels aangepaste wetgeving van het politieke discours uit te sluiten. Maar met deze informatie ligt het eigenlijk meer in de rede om D66 aan te merken als verdachte organisatie, gelet op wat zij kennelijk verstaan onder ‘nieuwe bestuurscultuur’.

Met name regeringspartijen zoals CDA en VVD, die geplaagd worden door onheilspellende peilingen, doen er goed aan om tenminste nog iets van vertrouwen terug te winnen voor de aanstaande Provinciale Verkiezingen. Dan zullen zij in de eerste plaats zichzelf geloofwaardig moeten maken voor het electoraat en afscheid nemen van aantoonbaar onbetrouwbare bewindslieden zoals Kaag. Samenwerken met deze voortdurend schuin marcherende bewindsvrouw en haar bedenkelijke partij zal een kostbare zaak blijken.

Sigrid Kaag was ooit werkzaam bij de afdeling politieke VN-zaken van het ministerie van Buitenlandse Zaken als plaatsvervangend hoofd van de Afdeling VN Politieke Zaken. Als diplomaat woonde en werkte Kaag in Beiroet, Wenen en Khartoem. Nadat bekend werd bij BuZa dat Kaag heimelijk in het huwelijk was getreden met een PLO-schaduwminister, verloor zij logischerwijze direct haar security clearance en werd ontslagen.

Er is geen enkele reden om ook maar enig vertrouwen te hebben in minister Kaag, noch in haar partij D66. Een zichzelf respecterende Kamer handelt daarnaar en wijst Kaag voor de tweede maal de deur; ditmaal voorgoed. Er is genoeg schade aangericht.