Het beloofde bankentoezicht en de stresstesten door de EU, blijken een wassen neus te zijn. Zowel in Italië als Duitsland, Spanje en Griekenland zijn de feiten nog steeds niet boven tafel, moeten de overheid (belastingbetaler) en de ECB bijspringen en intussen wordt door Dijsselbloem gesteld dat de EU-landen verplichtingen aan elkaar hebben. Dit laatste lijkt erop te duiden dat ook de Nederlandse belastingbetaler mag bloeden voor alle loze beloftes die tot bedoelde ‘verplichtingen’ hebben geleid. Want bij elke nieuwe steunoperatie rollen er weer andere lijken uit de kast van de bankenmaffia.
Brexit
Naar verluidt zal van 3 miljoen buitenlanders in Groot-Brittannië na de daadwerkelijke
uittreding de verblijfstatus opnieuw moeten worden vastgelegd. Geen geringe opgaaf, doch met als ‘voordeel’ dat de overheid dan op de hoogte is van grote aantallen vreemdelingen die er legaal wonen en werken dan wel gebruik maken van sociale voorzieningen of van visumplichtig zijn. Vervolgens kan een begin worden gemaakt met de registratie en uitzetting van illegalen zonder dat Brussel dit blokkeert. De vraag is echter: naar welk land?
De grote sussers
De hoogheden die in Europa hun kerst-en nieuwjaarstoespraken houden, hebben weer heel wat te sussen: medemenselijkheid, verdraagzaamheid, solidariteit en respect zullen ons worden ingepeperd. Daarnaast dat we welvarende landen zijn, geen oorlog kennen (terwijl leger, politie en veiligheidsdiensten compleet overvraagd zijn) en we moeten vooral rustig blijven. Bedoeld wordt: niet ongerust zijn over het gebrek aan gezond verstand, integriteit, veiligheid en besluitvaardigheid. Het meest opvallende van 2016 is evenwel de ontmaskering van de elites die nergens een echte oplossing voor hebben, die bang zijn om veranderingen te realiseren, welke door de bevolking worden gewenst, en die liever de belangen van de gevestigde orde behartigen dan van de samenleving.
Ooit zal dit de ‘zonnebloem’-mentaliteit worden genoemd: zakkenvullende bestuurders en andere hoogheden belangrijker vinden dan de doelgroepen van maatschappelijke instituties. Moge 2017 het jaar van de democratie, van de feiten en van de integriteit worden.
Diplomatie
Landen als Indonesië, Rusland, Marokko, India, China, Turkije en nu ook Algerije lachen ons gewoon uit als er ‘beschaafde’ diplomatie wordt toegepast. Algerije voelt meer voor openlijke chantage bij het onder voorwaarden (!) terugnemen van allerlei tuig dat hier als gelukszoeker is binnengelaten. Misschien tijd voor wat meer Trump-diplomatie?
Israël
Obama heeft de wereld op de valreep nog een dienst bewezen: zichzelf en de VN ontmaskerd in de (vele) anti-Israëlresoluties. Daarbij wordt het conflict met de Palestijnen in stand gehouden en de incompetentie van de VN bevestigd na Zuid-Afrika, Angola, Tibet, Rwanda, Zimbabwe, Iran, Noord-Korea, Bosnië-Herzogewina, Soedan, Somalië, Syrië en Turkije. Dit is slechts een selectie van landen die zich niets van de VN i.c. de Veiligheidsraad aantrekken, doch Israël wordt geacht dit wel te doen onder supervisie van landen die zelf een lange geschiedenis van machtsmisbruik en steun aan dictaturen hebben, zoals Rusland, China en de VS.
NPO
De publieke omroep ‘verklaart’ de ergerlijke geldsmijterij met haar recht op journalistieke onafhankelijkheid. Doch wat heeft dit met de megasalarissen van bestuur en presentatoren te maken? Of met het uitzenden van voetbal? Of met kookprogramma’s en herhalingen? Staatssecretarissen moeten weer politiek verantwoordelijk worden voor het functioneren van een subsidieslurper, net als bij de NS, dan komen er vanzelf betere bestuurders en betere programma’s in beeld. En dan vallen de ‘concurrentiegevoelige’ gegevens gewoon onder de wet Openbaarheid van bestuur.
Veilige landen
Het begrip ‘veilige landen’ wordt door de Duitse socialisten (SPD) niet geaccepteerd. De zoveelste sabotage van het asielbeleid door nota bene een regeringspartij. Ook hier zien linkse politici het liefst langdurige individuele procedures die gelukszoekers ten onrechte hoop geven, dat ze misschien toch mogen blijven en de hele familie kan nareizen. Vervolgens komen de media met hun zielige verhalen over teleurgestelde illegalen. Er is dan ook geen enkele reden om asieladvocaten te betalen voor gevallen waarin ten onrechte wordt geprocedeerd en dit vooraf bekend was i.v.m. het land van herkomst. Gewone burgers krijgen hun advocaatkosten ook niet vergoed door de staat; hoogstens als deze in bepaalde omstandigheden tegen ‘toevoegingstarief’ wil optreden.