“Prestaties uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst” is een gevleugeld gezegde dat in de sportwereld regelmatig gebruikt wordt om te benadrukken dat je het vorige seizoen de sterren van de hemel kan spelen, maar in het komende seizoen snel en structureel in alle ijswakken kunt vallen. Wanneer je naar het verval van en binnen de westerse wereld kijkt, dan is dat gezegde ook van toepassing op het Westen.

Het Westen van vandaag

Vrijwel iedere westerse staat wordt bestuurd door een WEF product en in vrijwel iedere westerse staat worden de grondrechten van de mens en zelfs de inhoud van nationale Grondwetten met de voeten getreden. Er is geen sprake van een democratie waarin de scheiding der machten borg staat voor een land waarin geregeerd wordt namens, voor en met inspraak van het volk. Waar regeerakkoorden een afspiegeling van de wensen van de demos, het volk, zijn. Waar de vrijheid van meningsuiting en het recht van demonstratie geldt voor iedere persoon, voor iedere beweging, voor iedere partij. Waar maatregelen in goed overleg, in samenspraak met de samenleving worden doorgevoerd en geen sprake is van dwang en dreigementen. Waar alle demonstrerende partijen op een normale manier door de politie gewezen wordt op de gedragsregels en die niet bij de ene partij met de wapenstok en honden in de hoofden geramd wordt en de andere partij met fluwelen handschoenen en met veel egards behandeld wordt. Herkent U dat beeld?

In het Eindrapport van de Commissie Remkes met de titel “Lage drempels, hoge dijken” luidde de belangrijkste conclusie:

“De staatscommissie die onderzoek heeft gedaan naar het parlementair stelsel, concludeert dat een groot deel van de bevolking zich niet meer vertegenwoordigd voelt in de Tweede Kamer, vooral lageropgeleiden. Het is “buitengewoon urgent” om daar iets aan te doen, bijvoorbeeld door de invoering van een bindend referendum”.

Referendum? Wat gebeurde er met het resultaat van het Oekraïne referendum en schafte het Parlement het referendum onder druk van de VVD en D66 coalitie niet af? In onze ‘democratie’ kunnen de boven ons gestelden rustig democratietje spelen zonder gestoord te worden door inspraak van het plebs. Die proleten mogen eens in de vier jaar voor een onoverzichtelijk totaalpakket stemmen, waarover ze ook nog eens slecht geïnformeerd worden. En daarna worden de verkiezingsbeloftes ‘uitonderhandeld’.

Verschillende onderzoekers als Wouter Schakel, Rene Cuperus, Josse de Voogd[i] onderstrepen net als de Commissie Remkes dat een groot deel van het electoraat is afgehaakt. Die teleurgestelde afhakers hebben vaak lagere inkomens, worden uitgebuit en opgejaagd door de diplomademocratie. De Toeslagen affaire of beter gesteld het Toeslagen schandaal, maar ook de turbulentie rond de energietransitie, het boerenbestaan door de oneerlijke normen voor stikstof oxide emissie en ammoniak depositie; de visserij door de krimp van visgebieden door Brusselse regelingen, stijgende energieprijzen en steeds omvangrijker wordende zwaaipaalgebieden en transport stelsels, die turbulentie heeft aangetoond dat er iets fundamenteel mis in Nederland (uitspraak Pieter Omtzigt).

Het Westen transformeert steeds duidelijker naar een bestuursmodel dat het 50 jaar lang bestreden heeft. Volgens Mark Bovens is Nederland “verworden tot een diplomademocratie, waarin hoger opgeleiden vervreemd van de dagelijkse realiteit waarmee het gros van de Nederlandse samenleving geconfronteerd wordt, oververtegenwoordigd zijn in de politiek. Door de gescheiden werelden waarin hoger en lager opgeleiden leven, hebben hoger opgeleiden dat niet eens door”. Dat laatste lijkt mij een misser. Immers door de Toeslagen affaires en de massale demonstraties van gedupeerde segmenten van de samenleving worden ze wel met de neus op de feiten gedrukt. Alleen: het interesseert ze niet.

Bij die transformatie speelt een groot deel van de media een misselijke rol. Die zitten op de schoot van de macht, de overheid, als belangrijkste geldleverancier van de publieke omroepen. Zij concentreren zich veel te graag op framen, doxing en plegen van karaktermoord van hen die het overheidsnarratief niet willen ondersteunen. Zij putten zich uit in eenzijdige berichtgeving: vóór het overheidsnarratief en tegen andersdenkenden; de slachtoffers van dat narratief. Zij verkopen diens meningen en visies als nepnieuws. Zonder daar argumenten of onderbouwende data tegenin te brengen.

Het westerse dedain

WEF mannetjes en vrouwtjes schoppen en vingerwijzen graag naar staten en regeringsleiders die zich niet voegen naar inzichten en visies van Washington, Brussel, Parijs en Berlijn. In die hoofdsteden bivakkeren helaas regeringsleiders die niet in de gaten hebben dat ze hun eigen machtsposities aan het uithollen zijn en – veel erger – de nationale samenlevingen op een hoop aan het gooien zijn. Hun ongelooflijke minachting heeft hen blind gemaakt voor de schade die ze in eigen land aanrichten. Door sanctiemaatregelen die schadelijker zijn voor de eigen bevolkingen dan voor landen en regeringsleiders waar die sancties voor bedoeld zijn. In hun blinde en arrogante woede wijken ze daarbij af van hun eigen principe die ze voor het opleggen van sancties hebben geformuleerd: “als we maatregelen nemen, dan moet het effect veel groter zijn aan de Russische kant dan bij ons”. Machtswoorden rolden vervolgens uit de monden van westerse regeringsleiders als “Poetin de nek breken…de Russische economie op de rand van de afgrond brengen…Moskou moet geïsoleerd worden”.

“De EU glijdt af. Door landen binnen
te halen waar corruptie hoogtij viert”

Het omgekeerde blijkt inmiddels het geval te zijn. Door massale militaire donaties in termen van modern materiaal, munitie en voorraden is de gevechtskracht van eigen krijgsmachten gedaald en kost het jaren en tientallen miljarden voordat weer aan de gewenste Alliantie eisen voldaan kan worden. Tenminste als het geld er is. Zelensky de afgelopen weken niet gehoord? Over herstelbetalingen? Over partnerschappen tussen westerse en Oekraïense steden? Daar bedoelde hij overigens niet de zwaar beschadigde Donbas steden en hun in pure armoede en met honger levende inwoners mee. De EU glijdt af. Door landen binnen te halen waar corruptie hoogtij viert en die landen om te kunnen overleven decennia aan het sponsor – en ontwikkelingshulp infuus moeten blijven, kan de doorsnee Europese burger weinig tot geen compensatie verwachten voor de armetierige levensomstandigheden waarin de wijze mannen en vrouwen hen gemanoeuvreerd hebben. Dat is blijkbaar de prijs die de diplomademocratische bewindslieden in Brussel, Parijs en Berlijn bereid zijn te betalen voor de steun aan Kiev. De diverse bevolkingen is niets gevraagd, maar mogen wel die herstelbetalingen ophoesten en door de stijgende energie – en voedselprijzen, moeten ze maar proberen te overleven.

Volgens die leden van de diplomademocratie gaat het goed met het westen – en vooral Nederland – en dreigt Rusland politiek en economisch de dood in de ogen te zien. Toch gek dat de roebel nog nooit zo hoog heeft gestaan, de Russische economie geen deuken heeft opgelopen en het in Washington en Brussel voorspelde oproer in de Russische straat is uitgebleven. Het effect van de sanctie maatregelen blijkt in de wereld waar de doorsnee westerse burger probeert te overleven groter te zijn, dan in de Russische Federatie. Hoe zou dat toch komen?

Het mondiale niet-westerse deel keert zich af

Heeft het met de band tussen de BRICS landen te maken? Op de website www.anderweltonline.de heeft Peter Haisenko, een voormalige piloot, en hedendaagse uitgever en auteur daar een wetenswaardige uitleg gegeven. Hij benadrukt daarin dat juist die misplaatste westerse arrogantie de voornaamste reden is dat niet-westerse staten zich steeds meer verzetten tegen de betuttelende missionarishouding en de betweterige, paternalistische behandeling door Washington en Brussel. De gecamoufleerde oorlogsverklaring aan Rusland en de vijandige benadering van China heeft een averechts effect op de landen buiten Europa en het is een kwestie van tijd voordat de G7 geconfronteerd wordt met een economische tegenhanger van niet-westerse staten. Die zien nu de kans schoon om zich te kunnen ontdoen van de imperialistische Europa-VS combinatie.

Wat we in onze eenzijdige westerse media bijvoorbeeld niet hebben kunnen lezen is de informatie dat aan het Internationaal Economisch Forum (IEF) in Sint Petersburg, afgevaardigden van 140 landen hebben deelgenomen. Die hebben blijkbaar al begrepen waar hun economische – en geostrategische toekomst ligt. In cijfers: de oude G 7 waar in goede tijden Rusland als achtste land aan de meepraat tafel zat, levert een economisch product (BBP) met een waarde van bijna $ 45.000 miljard. Een nieuwe G8 of G10 bestaande uit de vijf BRICS staten aangevuld met Argentinië, Indonesië, Mexico, Iran en eventueel Turkije, levert een BBP van meer dan 56.000 miljard en dat is 20% hoger dan de oude G7.[1]

“Geen dreiging van Antifa– en
BLM activisten; geen demonstraties
en protesten van verontruste burgers”

De westerse burger werd ook niet geïnformeerd over het feit dat Sint Petersburg in tegenstelling tot de G7 bijeenkomst niet in een vesting was veranderd: geen honderden politiefunctionarissen en speciale beveiligingseenheden op straat, geen wijken en regio’s die hermetisch afgesloten werden; geen putdeksels van rioleringen die dichtgelast werden; geen ge- en verboden voor bewoners; geen dreiging van Antifa– en BLM activisten; geen demonstraties en protesten van verontruste burgers. Blijkbaar kon het IEF in tegenstelling tot de G7 wel op instemming van de burger op straat rekenen. In de westerse media kon ook niet gelezen worden dat het boven geïdentificeerde economische gat door het doorwerkende negatieve effect van de sanctiemaatregelen en het groeiende aantal Afrikaanse -, Aziatische -, Zuid – en Midden-Amerikaanse staten die al hun vinger op gestoken hebben om aan het nieuwe G karretje te mogen aanhaken, alleen maar groter wordt. Allemaal nepnieuws natuurlijk.

Afrika, het ontwikkelingscontinent bij uitstek, schurkt steeds dichter tegen Rusland en China aan. Hun hulp hebben de betreffende Afrikaanse landen in economisch, maar zeker in militair opzicht een meerwaarde gegeven. Het betekent inherent dat dit continent zich steeds meer gaat afwenden van het oude continent en dankbaar de sponsorgelden in de zak zal steken. Het feit dat de Duitse Bondskanselier nul op rekest kreeg in Zuid-Afrika om de EU/NATO te steunen in diens pogingen om Moskou te isoleren, is een teken aan de wand. Als het westerse financiële stelsel instort, dan zullen de Afrikaanse staten alle banden verbreken.

Europa, zal dan volgens Haisenko: “in wereldpolitieke onbeduidendheid verzinken… ook al houden ze nog zoveel G7-topontmoetingen, waarmee ze alleen maar geld verkwisten en de bevolking treiteren. De enige kans voor Europa bestaat erin om hun politieke elites te verjagen, die deze ellende hebben aangericht; die ons kou willen laten lijden en in kommer en gebrek willen laten leven, met als enige doel Rusland te schaden. Om van de elitocratie of diplomademocratie een echte democratie te herstellen waar voor, door en met het volk, weer de juiste waarde krijgt. Hoever moet het nog komen, hoe slecht moet het ons nog aan, totdat dit zal gebeuren? De Russische operatie in de Oekraïne is daar een katalysator voor….economisch gezien bevinden we ons al midden in een bloedbad van historische omvang. Rusland en de andere nieuwe G8-staten niet. G7 is verleden tijd, de nieuwe G8 is de toekomst”.

De nabije toekomst zal uitwijzen of Haisenko het bij het rechte einde heeft. Wel is duidelijk, dat steeds meer staten, westerse WEF regeringsleiders de deur zullen wijzen en hun heil bij BRICS plus staten gaan zoeken. Die WEF regeringsleiders leven blijkbaar nog steeds in het verleden. In de tijd dat spiegels en kralen primitieve volken nog konden overtuigen dat de westerse evangelische teksten verpakt in een westerse democratisch bestuursmodel hen kon redden van een duister verblijf in de economische hel. Die tijd is voorbij, omdat de rest van de wereld ziet waar de ondoordachte sanctiemaatregelen toe leiden: de ondergang van het westen.

Inderdaad, prestaties uit het verleden zijn geen garantie voor een zonnige toekomst. Dat hebben die magere WEF mannetjes en vrouwtjes toch maar even keurig binnen vijf jaar geregeld…

[1] Opm. redactie: om nog wat meer accent te geven; de G7 vertegenwoordigen het aantal van circa 900 miljoen burgers/consumenten, de BRICS-landen samen 3,3 miljard.

[i] In hun boekwerk “Atlas van Afgehaakt Nederland” (2021) laten de twee zien hoe, vaak gestapelde, verschillen in opleidingsniveau, inkomen en gezondheid zich vertalen in sociaal-culturele voorkeuren en politieke keuzes en hoe die over het land zijn verdeeld. Feitelijke of gevoelde maatschappelijke deprivatie kan ertoe leiden dat mensen ‘afhaken’ van het traditionele bestel. Ze hebben minder vertrouwen in de politiek, stemmen niet (meer) of kiezen voor, wat de auteurs noemen, ‘buitenstaanderspartijen’ aan de flanken. Cuperus en De Voogd gaan in op de vraag wie er afhaken, waar en waarom. Zij zien een fundamenteel meningsverschil over de toekomstkoers van de samenleving.