Een fantastisch land

In het programma ‘Pauw’ van gisteravond speelde zich een voor de doorsnee burger wonderlijk tafereel af. Er werd vooral op gehamerd dat Nederland alle positieve lijstjes ofwel aanvoert, ofwel daarop hoog scoort. Het programma moest en zou ‘een positieve uitstraling’ hebben en met de gasten die gevolg gaven aan het vernuftige uitnodigingsbeleid van de VARA kwam dat helemaal goed: ‘Wat zijn wij toch een fantastisch land’.  

Op hetzelfde moment veegde de politiek in de Tweede Kamer het achterwerk af met de uitslag van het ‘Oekraïne-referendum’ en was het de dag na de zoveelste islamitische moordaanslag in Europa. Na zo’n dag komt er weer een andere dag, namelijk de dag waarop in Duitsland, maar vooral ook in Nederland erkend moet worden dat islamitische terroristen zonder problemen kunnen in- en uitreizen. Het rapport waar dat in staat is natuurlijk geheim, maar er is altijd een journalist die de lekkage van geheime documenten in de gaten houdt. Gelukkig maar. Politici zullen hierna ongetwijfeld uitbundig over elkaar heen duikelen met boodschappen dat we ‘ons niet bang moeten laten maken’. Dan heb ik geweldig nieuws voor hen: er is geen Europeaan te bekennen die bang wordt van ontploffende zandbakkiërs en ook in ons land niet. Maar als onze overheid er al niet in slaagt om één van haar meest basale taken fatsoenlijk uit te voeren, namelijk zorgen voor veiligheid, dan is iedereen ervan overtuigd dat we niet de goede kant op gaan en dat we binnenkort aanzienlijk zullen duikelen op de positivo-lijstjes.

Volgens alle lijstjes gaat het dus nu nog goed met Nederland. Maar weet u: Nederland is een vlekje op de wereldkaart en is compleet afhankelijk van het economische geweld in andere landen. Als het in andere landen goed gaat, dan gaat het met ons ook goed en als het in andere landen slecht gaat, dan gaat het bij ons heel erg slecht.  Niet de regering in Den Haag of de artiesten in het programma van Pauw bepalen dat, dat wordt elders uitgemaakt en niet in een extracompleet gesubsidieerde studio van de NPO met een royaal overbetaalde presentator.

Maar gaat het echt zo goed als daar werd beweerd? Als we dat aan de mensen in Groningen, Friesland, Drente, Overijssel, Gelderland, Brabant, Limburg of Zeeland vragen, komt er waarschijnlijk een heel ander antwoord. Ter vergelijking: in Amsterdam wordt per inwoner een krappe 145 euro aan kunstsubsidie per inwoner geschonken en in Eindhoven is dat nog geen anderhalve euro. Met andere woorden: er wordt geld versleept naar de grachtengordel-groep van Pauw en dat geld wordt verdiend door de groep-Wilders in de provincie.  In die provincies wonen ook de kinderen vaak tot of over hun dertigste jaar nog bij hun ouders totdat ook zij in aanmerking komen voor een woning. Kopen kunnen ze maar beter niet vanwege de studieschuld en de huurwoningen worden redelijk massaal voor hun neus weggekaapt door ‘apothekers uit Aleppo’ en andere academici uit Arabistan. Die blijken dan later weer analfabeet te zijn en radicaliseren bij toverslag, maar dat is kennelijk bijzaak en vluchtelingenwerk is, ondersteund door een legertje advocaten, al weer op weg om nieuwe verdienmodelletjes op te pikken voor de kust van Noord-Afrika of Turkije. Zou Oranjestad nu echt zoveel apothekers nodig zijn?

Een jongetje van 10 jaar oud is lege flessen aan het verzamelen om een kankerbehandeling te bekostigen voor zijn beide ouders. Dat is hun laatste hoop en de ziektekostenverzekeraar wil de kosten niet vergoeden. Die mensen komen per slot van rekening niet uit Afrika of Syrië, dus gewoon doorlopen graag. De angst dat een jongetje van 10 jaar straks een weeskind is door toedoen van het hier duidelijk falende zorgmechanisme is groter dan de angst voor hommeles uit Homs. Dát is wat de mensen bezighoudt en dan hebben we het nog niet eens over de 2200% die we nu meer betalen voor de zorg dan pakweg 25 jaar geleden.

Kijk: daar horen we minister Schippers dan weer niet over. Die horen we ook niet over het bewust af laten lopen van onze –westerse- cultuur, met bijvoorbeeld Zwarte Piet en het Kerstfeest. Dat mag kennelijk allemaal ‘minder, minder, minder’. Die horen we ook niet over de verplichte consumptie van wereldvreemde aanslagenreligies die zich aankondigt met in lappen verstopte vrouwen of baardmannen in jurken waar de steden inmiddels mee zijn volgelopen. Dat mag dan weer niet ‘minder, minder, minder’. Gek is dat: aan de tafel van Pauw mag iedereen ‘minder, minder, minder’ zeggen, maar als de burger eens wat ‘minder’ van het een of ander wil, dan dreigen ze direct met een paar vooringenomen rechters.

En dat terwijl het zo aardig zou zijn:

-Minder islamisering in ons land;
-Minder vrije in- en uitloop in ons land;
-Minder Europa in ons land;
-Minder publieke omroep in ons land;
-Minder voedselbanken in ons land;
-Minder zorgmanagers in ons land;
-Minder politici in een coöpterende baantjescarrousel van belastinggeldversnipperaars;
-Minder zogenaamde asielzoekers in ons land;
-Minder ontwikkelingshulp naar dictators in derdewereldlanden.

Als je het zó bekijkt kunnen we met veel minder toe. Echt wel.