Geld werd vroeger beschouwd als waardepapier met staatsgarantie, doch de Nederlandse Bank is helemaal niet van de staat. En de gouden standaard als dekking is allang afgeschaft. Het zijn de banken die bepalen wat uw geld waard is en wanneer en hoe u erover mag beschikken.
Zelfs imaginair geld zoals bitcoins, heeft een waarde die alleen op vertrouwen is gebaseerd. Doch banken vertrouwen is bijna even dom; zeker nu die van het contante geld af willen zodat de staat en de bank precies weten hoe het zit met uw vermogen, inkomsten en uitgaven. Het addertje onder het gras is echter, dat zonder contact geld uw vermogen niet meer in een oude sok kan worden bewaard en de aankoop van goud, als vervanging, dan niet meer buiten de bank om kan. Dus net als met de pensioenmiljarden heeft u er straks niets over te zeggen, tenzij u tot de elites of het koningshuis behoort natuurlijk. Die hebben eigen fiscale ‘regelingen’ en pensioenrechten.
Minachting voor de burgers
Niet alleen de gang van zaken in Groningen (aardgasschade) en de weigering om het milieubeleid te heroverwegen (incl. biomassa- en autosubsidies), maar ook de minachting voor het parlement kenmerken dit demissionaire kabinet. De weigering om de kosten van het koningshuis, de redenen en kosten van het terughalen van IS-vrouwen, de UWV-schandalen, het datacentra-schandaal, de Jeugdzorgschandalen, de energietarieven, de KLM-miljarden, de Covid- en zorgschandalen, de overbevolking en verkeersproblemen, het onderhoudsdossier van wegen en bruggen, het cyberveiligheidsschandaal, de verdwenen miljarden bij BuZa/Ontwikkelingssamenwerking, de immigratiepuinhoop en woningnood te (doen) onderzoeken resp. toe te lichten, zijn slechts een paar voorbeelden daarvan. Intussen menen stadsbestuurders dat ze hun eigen wetten kunnen maken en politiebazen dat ze onaantastbaar zijn. Gelukkig is aan het laatste een eind gemaakt, maar de schade en de verantwoordelijkheid van de minister zijn daarmee niet van de baan. Doch ook de Kamerleden treft blaam met allerlei onnozele moties, zonder de gevolgen te kennen of te benoemen, zoals bij de Afghaanse ‘tolken’ die ineens koks blijken te zijn met hele gezinnen. Intussen weten ze nauwelijks de echte problemen te doorgronden en de feiten te verwoorden, want daarmee wordt je geen burgemeester. Waarvoor worden ze eigenlijk betaald: op hun handen zitten, wegkijken en netwerken?
Polen
Sommige EU-lidstaten hebben kritiek op Polen, omdat daar de eigen dictatuur de voorkeur heeft boven de Brusselse. Wellicht is men elders bang dat de EU orde op zaken gaat stellen en alle schendingen van overeenkomsten zal aanpakken, doch daar hoeft niemand bang voor te zijn; ook Polen niet. Want vele verdragen verliezen aan kracht als een of meer leden een uitzonderingspositie innemen en dat recht hebben ze, zoals de praktijk aantoont. En straffen met een subsidiestop zal door het Europese hof (!) moeten worden goedgekeurd, waarbij de vermeende integriteit daarvan met vele voorbeelden kan worden ondergraven. Dit geldt overigens ook voor de corruptie in Brussel; de subsidies aan de Palestijnen, Turkije, Roemenië, Griekenland en Italië; de dubieuze ontwikkelingen op Malta en in Spanje; de schendingen van de 3%-regel en het Dublin-akkoord; de schendingen van bankenregels en begrotingsregels, incl. de (afgekeurde) jaarrekeningen van de EU zelf; en de schendingen van de subsidieregels. Polen heeft nog een paar ‘wapens’: het klimaatakkoord van Parijs opzeggen wegens aantoonbare manipulatie en absurditeit; valse paspoorten verstrekken (verkopen) zoals in andere EU-landen; alle tienduizenden Poolse chauffeurs en andere uitgebuite gastarbeiders die in het buitenland werken (en wonen) belasting laten betalen, zodat hun salarissen omhoog moeten; geen afkoopsom betalen bij een eventuele Polexit; gelukszoekers opsluiten totdat EU-landen ze overnemen; niet deelnemen aan een Europese defensie; een nieuw belastingparadijs optuigen voor de Europese elites, etc. Neen, de Polen die in de EU willen blijven vanwege de ‘voordelen’, denken kennelijk dat die miljarden nooit meer zullen stoppen, terwijl dat moment door de klimaat- en energiewaanzin reeds zeer dichtbij is.
Vermogen
Op wiens verzoek heeft het IMF een advies geschreven over het Nederlandse woningtekort? Brussel, omdat er inmiddels een relatie wordt gelegd met immigratie en overbevolking? Of Den Haag, omdat je kritische burgers altijd moet opzadelen met een (nieuw) probleem, zodat ze minder aandacht hebben voor de politieke misstanden? Gelukkig zijn er nog onderzoeksjournalisten die aantonen wat er werkelijk mis is met de buitenlandse vermogens, maar advocaten zullen dit wel weer onrechtmatig verkregen bewijs noemen. Want als die buitenlandse tegoeden allemaal belast gaan worden bij de ‘beheerder’ op grond van internationale criminaliteitsbestrijding, en straks alle vermogensbestanddelen in de aangifte moeten komen, dan zullen er nog veel meer onthullingen volgen: over pensioen-bv’s, onroerend goed en vakantiehuizen, aandelen, boten, schilderijen, juwelen, goudstaven, bankrekeningen in belastingparadijzen, auto’s, privé-vliegtuigen, en niet te vergeten: de waarde van verzamelingen, familiebedrijven, landgoederen en bitcoins.
Boekaankondiging
Als amateur-uitgever wil ik kolonel b.d. Brantz ondersteunen bij de uitgave/productie van zijn Onderzoeksverslag over het Srebrenica-drama. Gezien de verwachte kosten is een ‘marktverkenning’ noodzakelijk d.m.v. een voorinschrijving. Deze voorpublicatie komt dan ook alleen tot stand als er voldoende belangstellenden zijn, die zich bereid verklaren voor 4 boeken van totaal 1600 pagina’s de drukkosten te betalen. Over de inhoud van deze boekenset het volgende :
De publicatie omvat een bijzondere verslaglegging over de besluiten en omstandigheden die tot het verlies van de VN-enclave Srebrenica hebben geleid tijdens de Bosnische Burgeroorlog 1992-1995, aangevuld met gebeurtenissen tijdens en na het debacle en met informatie uit bronnen en getuigenverklaringen waarmee achteraf de feiten zijn onderzocht, geëvalueerd en vastgelegd.
Dit is niet de eerste publicatie van de auteur en evenmin uniek, gezien de vele boeken die – ook internationaal – over het onderwerp zijn verschenen. Doch het is wel een zeer volledig verslag waarbij 25 jaar onderzoek is samengevat met de persoonlijke ervaringen van de auteur, vele anekdotes en citaten, verwijzingen naar journalistieke publicaties in de media, evenals scherpe analyses van de militaire aspecten en enkele lessen voor toekomstige vredesoperaties.
De auteur C.L. Brantz heeft destijds als kolonel (Infanterie) bij de Koninklijke Landmacht gedurende 6 maanden in Tuzla de functies van plaatsvervangend en waarnemend Commandant van de Sector North East vervuld bij de VN-troepen van UNPROFOR.
Zijn dagelijkse ervaringen en observaties zijn eveneens in het relaas verwerkt, tezamen met zijn contacten met Nederlandse en internationale media, VN-staven en de Defensietop in Den Haag.
De leesbaarheid is vergroot door de foto’s, schetsen en kopieën van relevante documenten en door het opnemen van een bijlage Afkortingen.
Tot slot is een overzicht van zijn archiefstukken opgenomen, waaronder ‘gevoelige’ documenten, en wordt verwezen naar archieven en documenten die pas enkele jaren geleden beschikbaar kwamen.
Kortom, een uiterst veelzijdige combinatie van gedetailleerde geschiedschrijving, persoonlijke memoires en militaire evaluaties over een zeer dramatische periode in de Balkan-regio en de Nederlandse rol daarbij onder het mandaat van de VN, tijdens een complexe burgeroorlog.
Een bloedige burgeroorlog en geen Peace Keeping missie, waarin Nederlandse militairen door nationale en internationale autoriteiten en instanties herhaaldelijk werden misleid en schuldigen aan het verlies van mensenlevens decennia lang beschermd zijn.
De kosten worden geraamd op ca. € 120 incl. verzendkosten. Inschrijving via mijn mailadres: dorrestijn.ljj@home.nl