Meer en meer wordt ruiterlijk toegegeven dat het multiculti ‘ideaal’ volkomen is mislukt. Dit is zo’n beetje het enige waar van links tot rechts consensus over bestaat bij alle partijen. De vraag is hoe kon het zover komen ondanks de vele inspanningen van velen, de kasten volle rapporten en onderzoekingen, de goede bedoelingen en de enorme hoge bedragen van de belastinggelden die erin gestopt zijn om het multiculti project een succes te laten zijn.
Wrang is het dat het project niet alleen mislukt is. Het resultaat pakt zelfs bijzonder slecht uit. Migranten(kinderen) uit niet-westerse landen voeren negatieve lijsten aan van werkeloosheid tot criminaliteit. Zij zorgen ook voor steeds meer onrust, wanorde en ellende. Kijk maar hoe het in Zaandam toegaat waar de politie voor schut wordt gezet door een groepje migrantenjongeren. Gênant en te absurd om te bevatten.
Is er een weg terug? Is er een perspectief om het tij te keren? Laat ik beginnen met de veel gehoorde en bediscussieerde vraag:
Is religie de verklaring?
Een tendens bij velen, niet alleen in Nederland, is om de oorzaak voor de botsing met migranten en vluchtelingen uit Arabisch/islamitische landen in de religie – islam – te zoeken. Ik noem dat ‘de religie benadering’. In mijn nieuw boek ‘De Piramide van Pinto’ beargumenteer ik dat het veeleer te maken heeft met de kloof tussen moderne en premoderne waarden, ‘de cultuur benadering’. De verleiding om ‘de religie benadering’ aan te hangen is groot. Vele verzen en passages in de Koran, vele teksten in de Hadith, preken van ‘haat imams’ en de vele moslim terreurgroepen ondersteunen deze benadering.
James Woolsey. Afb: youtube
Voormalig directeur van de CIA, James Woolsey, in Nederland op 30 maart 2016 voor een lezing mede naar aanleiding van de aanslagen in Brussel zei desgevraagd het volgende:
“Juist de religieuze wortels van IS maken die organisatie zo moeilijk te bestrijden”.
En op de vraag ‘Wat kan het Westen doen’, noemde hij eerst een aantal militaire stappen (verder in de aanval, zorgen dat het kalifaat in elk geval geen extra terrein kan winnen) en eindigde zijn advies met:
“Daarna moeten we samenwerking zoeken met gematigde islamitische regimes. Dan kunnen we werken aan een hervorming van de islam.”
De diagnose ‘religie benadering’, leidt tot de ‘medicatie’ “hervorming van de islam”, hetgeen irrealistisch en zelfs utopisch is. Op een poging daartoe schrijft islam de doodstraf voor.
Premoderniteit
Premoderniteit is in wezen de wortel, de bron, de achtergrond en de aard van islam en is dan ook terug te vinden in haar geschriften. Geen wonder, religie is als een rivier: zij neemt de kleur aan van de grond waarover zij stroomt. Religie bevat doorgaans religieuze opvattingen, regels en voorschriften, niet de dagelijkse gedragingen en omgang tussen individuen. Dit laatste wordt, naast de genen, voornamelijk bepaald door de omgeving waar men opgroeit. Mijn gedragingen worden overwegend bepaald door het feit dat ik geboren en getogen ben in een plateland Berber stadje in Marokko (Midelt) en niet door mijn jood zijn. Hetzelfde geldt voor Job Cohen, Ed van Thijn en Jacques Wallage in Nederland of Henri Kissinger in Amerika. Die zijn ook jood, maar gedragen zich Nederlands of Amerikaans en niet ‘joods’. Dit is de culturele benadering. En anders dan de religie benadering biedt de culturele benadering perspectief, ook voor dragers van premoderne waarden. Dit is een kardinaal verschil met de religie benadering.
Afleiding
Discussies over religie leiden bovendien af. Er ontstaat dan een schimmig en zinloos debat over tekstinterpretaties van boeken die je toch niet kan of mag aanpassen in plaats van over gedragingen van mensen en groepen.
Kernwaarden
Het moderne en beschaafde Europa, waaronder Nederland eist: gelijke bejegening en behandeling van man en vrouw, respect voor homoseksuelen, positief omgaan met kritiek, ook in teamverband, vertrouwen schenken, ook aan mensen van de ‘out-groep’, niet discrimineren, ook Joden niet, vrijheid van meningsuiting, ook over religie, scheiding van kerk en staat volledig accepteren, emotiebeheersing, accepteren dat empathie geen teken van zwakte is maar juist van kracht, antiautoritair gedrag accepteren en toepassen, leren en accepteren dat humor (cartoons, theater, films, boeken en andere geschriften) geen racisme is. Dit zijn moderne kernwaarden die geëist kunnen en moeten worden aan migranten, dragers van premoderne waarden.
Policorisme
Een ander verschijnsel verergert evenwel de benarde situatie: Policorisme. Linkse partijen hebben in het verleden indrukwekkende bijdrages geleverd aan de emancipatie van de arbeidersklasse, evenals aan de sociaal minder gefortuneerden. Het is niet meer dan terecht dat de inspanning van die socialistische instituties en hun politieke voorhoedes worden erkend en gewaardeerd. Op dit moment echter, is de houdbaarheidsdatum van links ruimschoots verstreken, althans in het ondertussen rijke Westen. Hun inspanningen zouden juist nu geïmporteerd moeten worden naar gebieden waar dit thans veel meer nodig is, zoals het Arabisch schiereiland, Afrika en delen van Azië.
Net zoals met voedsel, treedt geruime tijd na het verstrijken van de houdbaarheidsdatum, het risico van vergiftiging op. En dat is wat zich in deze tijd voordoet: de linkse ‘Gutmensch’ slaat door. Zo wilde de (oorspronkelijk in Duitsland gevestigde) actiegroep ‘Pegida’ op 6 februari 2016 in Amsterdam demonstreren. Onmiddellijk werd door de linkse bewegingen en linkse politieke partijen een tegendemonstratie georganiseerd: hun instinctieve drang tot het afdwingen van politieke correctheid (policor) zou en moest zich manifesteren. Het gevolg echter, was wel dat a) Pegida zodanig werd beperkt dat zij niet aan demonstreren toekwam en b) juist de ‘Gutmenschen’ zich agressief en onverdraagzaam opstelden en gedroegen. Dit is precies hoe de Policor elites zich gedragen, ook in de media zoals bijvoorbeeld de NRC krant. Hun roes van verleden successen drijft hen kennelijk tot de conclusie als enigen nog de waarheid, recht en oordeelkundigheid te mogen claimen. Uitsluitend hun waarden prevaleren.
Het communisme is dood. Policorisme is diens opvolger. Net als communisten zijn Policoristen fanatiek, agressief en intolerant tegen andersdenkenden.
Policoristen schaden ook het belang van migranten zelf
Het gevaar van Policorisme is evenwel tweeledig. Enerzijds het hardnekkig weigeren te erkennen dat er wel degelijk stevige botsingen en grote problemen zijn tussen moderne waarden van de Westerse samenlevingen en migranten, vluchtelingen en asielzoekers uit Syrië, Irak, Iran, Pakistan, Afghanistan en andere dragers van premoderne waarden en normen. Het ontkennen is hét recept om het probleem niet te behandelen, laat staan adequaat.
Anderzijds, met de Policor-aanpak van deze zachte heelmeesters, schaden zij juist de belangen van degenen voor wie zij menen op te komen, in het bijzonder de dragers van premoderne waarden. De zachte, slappe, ‘lieve’ aanpak geeft op korte termijn een goed gevoel en daarom raken zowel helper als hulpbehoevende verslaafd aan de ‘hulp’, net als drank, drugs en seks. Maar op lange termijn zijn de problemen niet opgelost en blijven allochtonen afhankelijk van de ‘zachte hulp’ van de Policoristen.
Giftige cocktail
De mislukking van de Nederlandse aanpak jegens migranten wordt zodoende verklaard door een giftige cocktail van de onvolledige diagnose (islam) en het Policorisme.
——————————
Prof. dr. David Pinto is hoogleraar interculturele communicatie en oprichter van het Intercultureel Instituut. Van zijn hand verscheen onlangs zijn 16e boek: ‘De piramide van Pinto: Tegen de policor dictatuur’.