In de nieuwsbrief van BVNL Overijssel gaf ik al een korte reactie op Willem-Alexanders oproep om ons “tot de tanden toe te bewapenen” (lees hier die nieuwsbrief). In deze column ga ik er wat dieper op in.
In mijn nog te verschijnen boek besteed ik eveneens aandacht aan de rol van het koningshuis. Daarbij pleit ik voor een meer symbolische functie: verbindend, boven de partijen, geworteld in onze nationale traditie. Maar als ik zie hoe het koningshuis zich steeds vaker laat gebruiken voor internationale politieke agenda’s, vraag ik me af: is dit nog koninklijke symboliek, of is het pure politiek?
Het koningshuis van mijn jeugd
Ik ben opgegroeid in een gezin waarin het koningshuis werd gewaardeerd. Mijn moeder zat klaar voor de troonrede; voor haar was het een moment van nationale verbondenheid. Ook ik voelde altijd die waarde: iets wat niet gekozen of tijdelijk is, maar wél vertrouwd en verbindend. Een ankerpunt buiten de politieke waan van de dag.
Juist daarom raakt het me als het koningshuis zich vandaag de dag steeds verder verstrikt in het web van het globalisme. Vooral via koningin Máxima, die zich profileert als spreekbuis van de VN en het World Economic Forum. Daarmee vervreemdt het koningshuis zich van het Nederlandse volk – waarvoor het juist een nationaal symbool zou moeten zijn, geen pion van een wereld zonder grenzen en zonder echte democratische controle.
Het gaat niet om de kosten
De discussie over de kosten van de monarchie mist de kern. Het gaat niet om geld, maar om gezag. Om de vraag: wie belichaamt onze nationale eenheid? Als de koning zich – zoals onlangs – in oorlogstaal uitlaat, terwijl het land piept en kraakt, ondermijnt dat zijn verbindende rol. Zoals Nausicaa Marbe scherp stelt in haar column in De Telegraaf: maak van de koning geen politieke woordvoerder (lees haar column hier).
Ik verwacht een sterke koning of koningin: iemand die stáát voor Nederland, niet iemand die zich laat gebruiken als figurant in een Defensie-spotje of als propagandist van een minister. Sterk leiderschap is niet politiek correct meewaaien, maar trouw blijven aan je volk en je rol.
Dat Koning Willem-Alexander zich zorgen maakt over het feit dat vrede en veiligheid niet meer vanzelfsprekend zijn, is begrijpelijk. Zelf benoemen hoort bij zijn taak. Maar dat is iets anders dan militante taal overnemen uit de koker van internationale lobby’s en ministers.
Maak van achterblijvers geen spoorzoekers
Jarenlang was deze leus zichtbaar in de media: “maak van achterblijvers geen spoorzoekers.” Een waarschuwing om vakantievierders niet zoek te hoeven sturen omdat niemand weet waar ze zijn.
Deze gedachte kwam bij me op toen ik dacht aan de (groot)ouders van onze huidige koning – en aan de vader van koningin Máxima. Want doen zij ertoe? Nee. Je bent niet verantwoordelijk voor de daden en uitspraken van je ouders. Net zoals wij als volk geen schuld dragen voor daden uit een ver verleden, draagt ook Willem-Alexander geen last van het feit dat Prins Bernhard in 1975 in Davos op bijeenkomst van het “European Management Forum” (de voorloper van het WEF) sprak, vlak voordat de Lockheed-affaire losbarstte.
Wat wél telt, is wat je nú doet. Vrede en veiligheid zijn belangrijk. Meedenken mag. Maar het koningshuis moet daarbij zijn rol kennen: niet zoeken naar een nieuwe identiteit in de internationale politiek, maar trouw blijven aan het volk dat zij symboliseren.
Nationale symboliek
Wat mij betreft mag het koningshuis zijn plaats hernemen als puur nationaal symbool. Trots op onze geschiedenis, verbindend in het heden, en zonder politieke of ideologische binding – nationaal of internationaal. Alleen zo behoudt het koningshuis zijn waarde: niet als decorstuk, maar als baken van Nederlandse identiteit en nuchter fatsoen.
In het belang van Nederland,
Nederland voorop en vooruit.
#BVNL #GR2026 #Enschede #ElkeGemeente
Nooit opgeven, niets doen is geen optie. Nederland is het waard
Erwin, als wij een paar eeuwen teruggaan zien wij hoe, na de val van Napoléon, Nederland de fout maakte om een weinig heldhaftige maar berooide vluchteling onder de naam Willem I op de troon te zetten.
Nederland had in die tijd geen staatsschuld maar toen Willem I de pijp uitging had hij zijn zakken ‘vorstelijk’ gevuld met een bedrag dat – toevallig – identiek was aan de nieuwe vaderlandse staatsschuld… Zijn zoon en kleinzoon waren uit hetzelfde brandhout gesneden en de laatste Willem stierf aan syphillis in Parijs nadat hij nauwelijks in Nl. gewoond had. Dat pure slavernij (in de vorm van het Cultuurstelsen in Nl.Oost Indië) geen bezwaar was voor deze fijnbesnaarde familie om zich onnoemelijk te verrijken verbaast dan ook geenszins.Het verhaal wil dat de Oranje familie uitstierf toen er een geadopteerd meisje, ik meen Emma, op de troon werd gehezen om het sprookje in stand te houden, maar een kniesoor die daarop let…
De grenzeloos aanmatigende, oliedomme Wilhelmina zette de traditie voort door in mei ’45 met haar hele financiële hebben en houden hals over kop naar London te vluchten en had de lef om voor radio Nederland te melden dat zij daar voor haar landgenoten zou ‘vechten’. De gotspe van dat brutale mens kende geen grenzen en de escapades van de hoerenloper Bernhard waren maatgevend voor de solidariteit de die familie met Nl. miste. Wat die mafioso daarna uithaalde, variërend van onbetaalde Ferraris en de oprichting van de globalistische Bilderberg kliek tot het Lockheed schandaal was de kroon op zijn werk. Beatrix, de reïncarnatie van Wilhelmina’s arrogantie was vanaf dag één een grote fan van PvdA-links en het huidige duo in Paleis Noordeinde weet van gekkigheid niet tot hoever zij kunnen gaan.
Zij zijn slechts ingehuurd voor strikt ceremoniele klusjes, lintjes knippen en vanuit de gouden koets zwaaien naar Libelle lezeressen.Dat de subversieve hand- en spandiensten voor de VN en het W.E.F. van een pedante trol als Maxima daarnaast nog steeds gedoogd worden is een gotspe die strijdig is met ons staatsbestel : svp deporteren dat mens en van het feit dat ene pedante Laurentien ook nog eens liefdadigheid bedreef met meer dan een miljard aan belastinggeld zakt je broek toch helemaal af ?
Hoe lang worden deze over het paard getilde, globalistische nietsnutten zonder enige toegevoegde waarde en hun practijken nog gedoogd in dit land? ‘ Prins bier ‘ toucheert ruim € 7 mio. p.a. maar had de lef om nog enkele jaren geleden een kilometers lang hek in Griekenland te declareren bij de belastingbetaler van bijna één miljoen Euro rond om het zoveelste stulpje van deze miljardairs.
Wat te zeggen van een Boeing 737 Biz jet @ € 96 Mio. als zijn speeltje i.p.v. een – zoals aanvankelijk door megaleugenaar Rutte voorgespiegelde – gebruikte Falcon Jet voor € 65 Mio. minder met een prijsje @ € 30 Mio – omdat de feestneus W.A. dat zo leuk vond? Bedenk eens hoeveel weken en tegen welke kosten dat peperdure ding jaarlijks in Patagonië aan de grond staat, mèt volledige bemanning op standby, terwijl de familie op vacantie is in Villa la Angostura waar Maxima grootgrondbezitster is zonder haar wereldinkomen resp. vermogen bij de IB te declareren, etc. etc. Ik verzin dit niet maar haalde dit in de afgelopen jaren uit de Argentijnse pers.
Kortom, als wij het eerst erover eens worden dat deze aanmatigende parasieten z.s.m. verdwijnen zodat Nl. weer een republiek wordt kan een rechtstreekse verkiezing de eerste president opleveren. Dat is van later zorg maar laten wij wel wezen, slechter, duurder en moreel corrupter dan dit pedante zooitje is niet denkbaar!
Ronald, volledig mee eens, je haalt me de woorden uit de mond!
Wilhelmina wilde de democratie nog afschaffen want dat was maar lastig.
En je weet toch dat ze in hun goedheid alle paleizen aan de staat hebben gegeven (zodat er geen onderhoudskosten meer voor de familie zijn) met in de kleine lettertjes dat alles terugvloeit aan de familie mocht er een einde komen aan de monarchie.
Totaal afgeschermd van het gepeupel door gladde lakeien. En het aantal meelopers is ongekend want ze hebben een zeer goede PR op kosten van de belastingbetaler om het ‘sprookje’ in stand te houden.