Optiefen

Volgens de Amerikaanse president Trump hebben Palestijnen in Gaza helemaal niets meer te zoeken en kunnen ze beter in omliggende Arabische landen gaan wonen. Geert Wilders (PVV) is het er helemaal mee eens en ik moet me al sterk vergissen als niet een meerderheid van de wereldbevolking het inmiddels ook zat is met die ‘Palestijnen’.

Gaza is in de oudheid voortdurend een toneel van strijd geweest. Na een periode van verval van Egypte als grootmacht in die regio (ca. 1.200 v.Chr.) volgde een periode met Fenicische stadstaten en kwamen er nieuwkomers: de door de Egyptenaren verjaagde Joden. Ook zij vestigde zich in de daarvoor door Egypte overheerste en grotendeels onbewoonde streek, waarvan het nu als Gaza bekend staande gebied ook deel uitmaakte. De herschikking had tot gevolg dat zich Joodse koninkrijken konden ontwikkelen en al in de 9e eeuw v.Chr. wordt het Koninkrijk Israël zelfs een sterke macht onder koning Omri.

Het gebied is ook daarna eeuwenlang toneel van strijd geweest: Babyloniërs, Assyriërs en Hellenen voerden er eeuwenlang het bewind, waarna de Romeinen het overnamen. De Romeinen werden in 638 n.Chr. verslagen door de tweede kalief van het dan net ontstane Arabische (islamitische) kalifaat. Vanaf 969 n.Chr. valt de regio onder invloed van het Egyptische kalifaat van de Fatimiden. In de 11e eeuw rukken de Seltsjoeken, een Turks volk uit het huidige Turkmenistan, op naar het Midden-Oosten, die in 1071 de huidige gebieden Syrië, Israël (incl. Gaza) veroveren. In wisselende samenstellingen hebben Turkse (Ottomanen) kaliefen vervolgens over het Midden-Oosten en Noord-Afrika geregeerd.

In 1917 moeten de Turken hun aspiraties opgeven: ze hebben in de Eerste Wereldoorlog met de Duitsers meegevochten tegen de geallieerden. Duitsers en Turken kregen een flink pak op hun donder en hadden nergens meer wat te vertellen, dus ook niet in het Midden-Oosten: dat werd mandaatgebied op grond van een overeenkomst in de voorloper van de VN, de Volkerenbond. Nadat het Britse mandaat in 1948 werd opgezegd, riepen de Joden de Israëlische onafhankelijkheid uit en claimden het gebied dat hen door het Britse mandaat was aangewezen. De Arabieren bedachten zich geen moment en vielen de nieuwe Joodse staat binnen enkele uren massaal aan. Tegen de verwachting in, won de jonge staat die oorlog glansrijk, waarna Egypte evengoed  fluks de Gazastrook annexeerde en Jordanië de z.g. ‘Westbank’. Tot zover nog geen bijzonderheden eigenlijk, althans niet vernomen of beschreven.

In 1967 meenden de Arabische staten, onder aanvoering van Egypte, dat het tijd werd om de Joden maar weer eens over de kling te jagen. Israël was ze echter net een paar uur voor en hakte de hele Arabische soepzooi grondig in de pan, nog voor die hun vliegtuigen en tanks hadden gestart. De hele Sinaï inclusief Gaza werd door Israël bezet, evenals de Westbank inclusief Jeruzalem. Twee zaken staan echter vast tot op de dag van vandaag: Joden hebben altijd in het huidige gebied Israël gewoond en Palestijnen hebben voor 1967 nooit bestaan. Het handjevol schapenscheerders wat zich nu Palestijnen noemt, komt hoofdzakelijk van origine uit Egypte, Libanon, Syrië en Jordanië. Het kan best zijn dat er in 1948 een handjevol Arabieren woonde in wat nu Israël is maar die zijn graag en gewoon burger geworden van Israël, hebben eigen partijen en worden zelfs vertegenwoordigd in het Israëlische parlement: de Knesset.

Het lijkt er eerder op dat concurrente staten, zoals Egypte, Jordanië en vooral Syrië, de zogenaamde Palestijnen als vooruitgeschoven legers hanteerden met als opdracht het leven van de Israëliërs zo zuur mogelijk te maken en dat is hen gelukt. Dat de tot op het bot getergde Joden vervolgens Gaza grondig hebben omgeploegd kan onmogelijk verbazing wekken. Sterker: dat zou iedere zichzelf respecterende natie hebben gedaan. Voor zover die tenminste belang stellen in de beveiliging van het eigen volk.

Trump en Wilders hebben daarom groot gelijk: laat de Arabieren die zich ruim vijftig jaar lang hebben getooid met de exotische naam ‘Palestijnen’ maar fijn weer naar de landen van herkomst gaan om daar in vrede en hopelijk een klein beetje voorspoed te leven.

Maar dat laatste is voor Arabieren wel een beetje lastig, zo blijkt veelvuldig.


5 3 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

2 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
12 dagen geleden
ronald dunki
16 dagen geleden

‘ Gaza is in de oudheid voortdurend een toneel van strijd geweest…’  Sterker nog, de historie van het gehele nabije oosten wordt in het Oude Testament al sinds enkele duizenden jaar B.C. als een permanent strijdtoneel geschetst waarin naast locale acteurs ook een Alexander de Grote zijn partijtje meeblies.Wie daarin op zoek gaat naar de door Sigrid Kaag’s vrienden in de PLO, Hamas etc. gereclameerde rol der ‘Palestijnen‘ zal niets vinden. De term ‘Palestijn’ wijst van origine terug naar een aan de Grieken verwant volk uit de Aegëische Zee area dat naar de naam ‘Philistijnen’ luisterde en absoluut geen enkele genetische affiniteit had met Arabische volkeren, vere van. Zij leefden in wat nu de Gaza strip en Israel is, maar waren in de 6e eeuw voor Christus alweer spoorloos uit de regio verdwenen en daarmee die naam. Romeinse geschiedschrijvers beschreven Israel later als Palestina in het begin van de 2e eeuw A.D. en vijf eeuwen later verbasterden de moslim legers die term tot ‘Filistijn’, een term die trouwens nergens in de Koran voorkomt.

Kortom, de enige ‘Palestijnen’ in de nevelen der verre historie waren de Joden zelf die niet alleen zo door de Romeinen werden aangeduid maar, 18 eeuwen later, ook door de Britten in hun mandaat dat bestond uit hedendaagse landen en regios als Israel, Jordanië, Judea, Samaria èn Gaza. De Arabische bewoners voelden zich verwant aan het oude Syrische Rijk waarvan voornoemde landen en regios eeuwenlang deel uitmaakten. Zij vonden het onacceptabel dat zij – als in Judea en Samaria woonachtige afstammelingen van prominente stammen in Saudi, Syrië, Egypte en Iraq – na de zesdaagse oorlog van de ene op de andere dag tot ‘Palestijnen’ werden gedoopt maar velen, zoals Ton al aangaf, zijn al eerder naadloos in Israel geïncorporeerd en vervullen daar vaak belangrijke posities. Wat overblijft zijn vluchtelingen uit de buurlanden die door de miljonairs van de PLO en Hamas in kampen arm en dom worden gehouden als wisselgeld voor hun lucratieve terreur tegen Israel. Tot overmaat van ramp zien de buurlanden hen vooral als relschoppers en schepen liever naïeve landen als Nederland met hen op. Hopelijk slaat Trump ons over…