Crisis

Het schijnt crisis te zijn in Den Haag. Wilders zou vorige week ver-schrik-kelijk tekeer zijn gegaan tegen minister Coenradi en hebben verklapt dat “het kabinet over een paar dagen” zou vallen. Dat hadden ambtenaren ‘heel duidelijk’ gehoord. Is ’t werkelijk?

Nou, nou; poeh, poeh. De zwaartekracht van wat er op dit moment in de VS gebeurt, heeft onmiskenbaar invloed op de andere westerse landen: dat is wat er aan de hand is. Voor ouderwets ‘links’ was de verkiezingsuitslag in de VS een ‘rechtse’ revolte, maar de volstrekt zakelijke vernuchtering bij de Amerikaanse overheid is precies wat een land zo eens per 80 jaar nodig heeft. De schier onbeheersbare ‘moderne’ bureaucratie, continue belastingverhogingen, krankzinnige CO₂– en stikstofdwalingen, de idiote klimaatterreur hebben niet alleen in de VS, maar in alle westerse landen een spoor van vernieling door hun maatschappijen getrokken.

Onafhankelijkheidsverklaring ambtenaren

Loes Mulder[1], de hoogste ambtenaar bij het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW), heeft onlangs in een interview met ScienceGuide verduidelijkt dat – als het aan haar ligt – het ministerie van OCW gewoon zal doorgaan met diversiteitsbeleid, zèlfs als de politiek dit niet wil. Mulder vindt dat ambtenaren op ministeries moeten opstaan tegen gekozen volksvertegenwoordigers zoals Wilders, Trump en Musk (lees: saboteer!). Mulder kwam tot haar uitspraken ter gelegenheid van de tachtigste verjaardag van de bevrijding van Auschwitz op 29 januari 2025 j.l.

Dat is toch wel pijnlijk, want de geschiedenis leert dat juist het Nederlandse ambtenarenleger een enorme bijdrage leverde aan de holocaust. Dankzij hun vlijtig bijgehouden lijstjes, soms zelfs extracomptabel, en hun ongegeneerde loyaliteit aan de bezetters, konden tienduizenden Joden moeiteloos worden gelokaliseerd en gearresteerd. Zelfs het vervoer naar Westerbork en verder, werd dankzij ons schijnbaar onvermoeibare ambtenarenleger een operatie waarbij de Duitsers zich de vingers aflikten. Aan het einde van WO-2 bleek dat de Nederlandse ambtenaren ongekend effectief waren geweest; er was nagenoeg geen Jood meer over in ons land.

Wat Mulder – mogelijk onbewust – duidelijk maakte, is dat er wat haar betreft van de wetgevende-, uitvoerende-, en rechtsprekende macht in ons land geen sprake meer is. Er is kennelijk alleen nog sprake van een uitvoerende macht (ambtenaren zijn medewerkers van de uitvoerende macht) die zich van de wetgevende macht niets aan hoeft te trekken, niet gecontroleerd of gecorrigeerd mag worden en keuzes maakt waarop niemand invloed mag hebben. Zij, de ambtenaren, behoren tot de uitverkorenen die als enigen zijn gezegend met voldoende wijsheid om een land in goede banen te leiden.

Maar: we hebben volop bewijs van het tegenovergestelde: holocaust, kinderopvang-toeslagen, de aanpak van Covid-19, enzovoorts, et cetera.

Modelwerkelijkheden

Wat ambtenaren als mevrouw Mulder graag over het hoofd zien, is dat bureaucraten als zijzelf altijd werken met ‘modellen’ zoals bijvoorbeeld het ‘klimaatmodel’ van b.v. het IPCC. Dit klimaatpanel van de VN stort in al haar wijsheid jaarlijks een lijvig rapport over de wereld uit waarin de aanstaande ontwikkeling van het klimaat is gemodelleerd. Er is echter een probleem: de modellen zijn nog nooit waarheid geworden. Werkelijk nog niet één keer hebben de modellen van het IPCC het bij het rechte eind gehad. Maar op basis van die (niet kloppende) modellen maken ambtenaren wel beleid wat de burgers rechtstreeks raakt; meestal in de portemonnee. En die burgers zien vervolgens dat de modellen een merkwaardig beeld van de werkelijkheid schetsen die in nog geen velden of wegen overeenstemt met hun ervaring.

Zo maken ambtenaren ook graag ‘koopkrachtplaatjes’ waarmee inzichtelijk zou worden gemaakt wat de gemiddelde Nederlander zoal ter beschikking heeft om boodschappen te doen. Maar in deze koopkrachtplaatjes is rekening gehouden met toeslagen en aftrekposten waarvan de burgers amper weet dat ze bestaan, laat staan dat ze daarvan gebruik weten te maken. Weg ‘koopkrachtplaatje’! Zo zijn er overal in de ambtelijke wereld ‘modellen’ waarmee zij zichzelf – en de burgers – in de luren leggen. Wanneer zij in een vliegsimulator zouden stappen met de opdracht om ‘naar Bern te vliegen’, dan zullen ook de ambtenaren na het voltooien van die opdracht tot de simpele conclusie komen dat zij nog gewoon in Den Haag uit de simulator stappen. Maar die tegenwoordigheid van geest is ver te zoeken als ambtenaren zich buigen over beleidsmodellen.

Soeizoensopruiming

In de detailhandel bestond in vroeger tijden het begrip ‘seizoensopruiming; tweemaal per jaar vond er vanaf een door de overheid (!) vastgesteld moment ‘opruiming’ plaats, opdat de detailhandelsbedrijven hun overtollige voorraden tegen gereduceerde prijzen mochten aanbieden. De zogenaamde ‘winkeldochters’ gingen dan voor een spotprijs de deur uit.

Bewindslieden als Faber en Agema c.s., doken als eerste op de dossiers. Dat is een verkeerde aanpak, want het eerste wat aangepakt moet worden is het corrigeren van de bullshitbanen op de ministeries. Daar zitten teveel mensen die teveel nonsens beheren waar de overheid geen bal mee te maken heeft; daar zitten teveel mensen die alleen maar zitten te zitten en aan ‘overleggen’ doen zonder zich te realiseren dat ze met flauwekul bezig zijn waar niemand in dit land iets mee opschiet.

Bij een nieuw politiek seizoen behoort een forse seizoensopruiming in ambtenarenland, waarbij winkeldochters zoals de gememoreerde mevrouw Mulder voor een spotprijs de deur uit mogen.

[1] Drs. L. Mulder, (Stadskanaal 1972) werd in 2016 benoemd tot secretaris-generaal van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. In deze functie was Mulder betrokken bij de z.g. ‘Toeslagenaffaire’. Ze is nog steeds ’topambtenaar’ maar nu op een ander ministerie…