D66-politicus Rob Jetten heeft een kinderwens. In het pulpprogramma ‘Casa di Beau’ van RTL deed de homofiele Jetten dan ook een onverholen oproep aan kandidates voor draagmoederschap. Jetten, deel uitmakend (nu nog) van de wetgevende macht, is kennelijk rijp voor langdurige observatie in het Pieter Baan Centrum.
Jetten zette in het programma van Beau van Erven Dorens uiteen dat adoptie vrijwel niet meer mogelijk is door alle mistanden die er in het verleden zijn geweest met buitenlandse adopties. “Voor draagmoederschap beland je als homostel al snel in het buitenland. Dan ben je in de Verenigde Staten zo 150.000 dollar kwijt om een draagmoeder te vinden, dat vind ik echt een bizar bedrag”.
Volgens Jetten is het draagmoederschap klaarblijkelijk vergelijkbaar met de stoelgang: na negen maanden gaat de vrouw even liggen en wat persen, klaar is de klus. Dat moet volgens hem toch wel voor een handjevol euro’s te doen zijn. Het betreft hier echter een productieproces wat minstens een geheel jaar in beslag neemt en dan moet het product ook nog op kwaliteit worden beoordeeld. En stel nu dat de productie niet aan de kwaliteitscriteria van Jetten c.s. voldoet in termen van LGBTQ+ of ruimere alfabetische kenmerken? Welke huidskleur hadden de heer Jetten & partner in gedachten en welke haarkleur combineert het beste met de rest van hun huisinrichting? Het bedrag van 150.000 euro kortom, is helemaal niet zo gek als jaarsalaris. Zeker niet als wij in aanmerking nemen dat het hier inspanningen betreffen waarbij die van een Kamerlid (zeker van D66) compleet in het niet vallen.
Het opvoeden van kinderen is geen sinecure en zeker geen kwestie van ‘boodschappen doen’ zoals de partijleider van D66 het voorstelt. Iedereen die de geboorte van de eigen kinderen heeft meegemaakt, kent het magische, wonderlijke van alleen al dat moment. De natuur is geen supermarkt waar een prijs de vraag en het aanbod bepaalt. Daar komt bij dat het voorrecht om ouder te zijn van kinderen door die natuur is bepaald en beperkt tot de combinatie man – vrouw. Mannen onderling veroorzaken hooguit wat diarree en van vrouwen onderling weet ik dat niet, maar kinderen leveren die interacties in ieder geval niet op. Een blaasontsteking misschien.
Daarnaast vraagt Jetten zich niet af hoe dat kind zich straks in de (multiculturele?) klas staande moet zien te houden wanneer die klas in de gaten krijgt dat hij/zij twee vaders heeft waarvan er één moeder speelt. In gezinnen waarin de moeder zich na de geboorte heeft bekend tot een lesbische relatie, spelen zich dergelijk moeilijkheden zich ook af waarmee het kind zich direct in een achterstandssituatie ziet geplaatst. Doorgaans maken kinderen in een groep namelijk vrij korte metten met al hetgeen hen als ongewoon voorkomt. Ook zal het kind zich straks afvragen waarom al die poespas is uitgehaald, enkel en alleen om beide vaders een lol te doen. Dat wordt dus een buitengewoon lastig leven wat niemand een kind gunt.
Daar komt nog eens bij, zoals FvD-Kamerlid Van Meijeren fijntjes vaststelde, dat het strafbaar is om als ‘wensouder’ in het openbaar kenbaar te maken dat je een draagmoeder zoekt (art. 151b, tweede lid, onderdeel b, WvS). Dat Jetten in het openbaar kenbaar maakte een discount draagmoeder te zoeken is evident. Ik kan mij overigens voorstellen dat vrouwen niet in de rij staan om voor een habbekrats vrijwel een jaar aan het werk te moeten als baarmoeder, om vervolgens de pasgeborene af te staan en mee te geven aan nota bene Rob Jetten. Het lijkt mij dat de zorgverzekeraar van zo’n vrouw ook nog wel wat vragen heeft rond dergelijke escapades, waarbij het lichaam wordt ingezet voor winstbejag en de kosten aan de verzekeraar worden gedeclareerd.
Al met al is Jetten erin geslaagd de wet te overtreden en namens zijn partij een compleet pleefiguur te slaan. Mij dunkt dat het kabinet na het Timmermans-echec van enige oppositie verder weinig heeft te vrezen.
Een moreel standpunt is natuurlijk een waarde waarop we « zuinig » moeten zijn, mits dat standpunt ook op een moreel verantwoorde manier wordt « gedragen » . Hoewel ik altijd het gevoel heb dat « « wensouders « « slechts hun verlangen naar een kind op een bescheiden manier kenbaar maken , blijkt Rob Jetten de publiciteit te zoeken . En…. Juist dat typeert een moreel verval . Maar …….. Jetten heeft , mijns inziens , gezien zijn optreden als lid en ex minister van D-66 , zijn « moraliteit « een product is van een niet normaal niveau , omdat hij ongelooflijk veel « fantastische verhalen « had en deze niet strookte met de « algemeen uit de historie gegroeide opvattingen . Nu hij als « « wens- vader « « de publiciteit zoekt voor een draagmoeder « « , ben ik van mening dat hij maar moet accepteren zoals de situatie nu is……. Maar juist bij leden van D-66, is de denkwijze , zoals bij Jetten, zijn een product van « « het Pseudologia Médico Fantastica , omdat hij niet begrijpt wat een draagmoeder echt moet doen en nalaten en dus de medische zijde van zijn wensdenken zelfs absurd is . Het is in feite een « « handel « « met een medische component . De heer Dunki heeft het over « « potentiële kindermishandeling « en daar ben ik « roerend mee eens « « . Immers :Het natuurlijke van een vader en moeder ontbreekt . En ……. Daar heeft Rob Jetten gewoon schijt aan ……. !!
Voortplanten kunnen ze zich niet maar als handige Harrie heeft hij weer een geitenpaadje gevonden. Alsof er niet genoeg echte problemen zijn om op te lossen. Te walgelijk voor woorden.
Adoptie is een loffelijk streven om een kind een kans op een nieuw leven te geven, aannemend dat de liefhebbende adopterende ouders dat ook werkelijk zijn, zowel de vader als de moeder.Maar één moeder en één vader is genoeg, al tienduizenden jaren .
Al die andere flauwe kul komt uit één en dezelfde, geestelijk hoogst ongezonde, ‘woke’ koker .Bij dit onnatuurlijke concept dat een (ouderloos) kindje als trofee in handen zou kunnen vallen van 2 perverse moeders of vaders, voel ik mij erg ongemakkelijk en daar sta ik gelukkig niet alleen in.
Laat het onvolwassen jochie Jetten zich in zijn vrije tijd uitleven zoals hij wil, geef hem een Barbiepop, maar geef hem svp niet de kans om zijn narcistische trekjes te botvieren op een klein kindje als trofee voor zijn perverse (dit in de originele, letterlijke zin des woords) frustraties. Dat tendeert mijns inziens al gauw naar potentiële geestelijke kindermishandeling.