Prikbord nr 921

Het is opvallend hoeveel mensen met een ‘buitenlandse’ achternaam er bij de overheid werken. Is dit een gevolg van de opvallende groei van het ambtenarenapparaat of juist een oorzaak?

Daarmee werd een integratie-agenda gerealiseerd en het ‘goede voorbeeld’ gegeven. Maar niet voor iedereen is hier een overheidsbaan weggelegd, waarbij het opvallend is dat ambitieuze meisjes met een immigratie-achtergrond vaak arts of advocaat willen worden. Welk beeld hebben ze van die beroepen of willen ze vooral hun ouders trots maken? Waarom richten de onderzoeken over dit thema zich doorgaans op eventuele discriminatie en niet op een mogelijk vals beeld van de inhoud van bepaalde (gewenste) beroepen en de daarvoor benodigde kwalificaties?

Amsterdam

Een Amsterdamse wethouder laat kennelijk jaarlijks een ‘geheim en onafhankelijk’ onderzoek doen naar discriminatie en grensoverschrijdend gedrag onder 22.000 (!) ambtenaren, waarvan de ‘daders’ (groep) vervolgens een training krijgen. Elk jaar opnieuw???

Wat er precies ‘geheim’ is aan het uitgelekte onderzoek – behalve de kosten en interpretaties – blijft onduidelijk, maar de uitkomsten roepen vragen op over (de opdracht aan) het onderzoeksinstituut.

Zo wordt beweerd dat de 7000 respondenten representatief zijn voor de 22.000 ambtenaren. Welk algoritme is hiervoor gebruik; zou het niet zo kunnen zijn dat 15.000 ambtenaren helemaal geen discriminatie etc. ervaren en er zelf ook geen getuige van zijn. En welk gedeelte behoort tot de leidinggevende ‘daders’ die helemaal geen behoefte hebben om de vragenlijst in te vullen? Welke percentages betroffen feitelijke discriminatie (dus niet ‘een gevoel van’) dan wel verbale incidenten met tekortschietende ambtenaren of grensoverschrijdend gedrag? En is daarbij wederhoor toegepast?

Waarom is er voor dit onderzoek een instituut nodig? Hoogstens voor de formulering van de vragen, want de antwoorden kunnen door een computer worden verwerkt; zelfs met studenten van een opleidingsrichting Statistiek. En tot slot, welk deel van de respondenten was alleen maar getuige van dezelfde gedragingen en incidenten als de ‘slachtoffers’?

Wat het Amsterdamse stadsbestuur met de conclusies gaat doen, is even dubieus. Als uit de opeenvolgende onderzoeken blijkt dat er niets verandert, ondanks dure ‘trainingen’, wordt het dan niet tijd voor een onafhankelijk onderzoek naar het onderzoeksinstituut en naar de wethouder? Intussen is de onthutste reactie van de Amsterdamse politiek merkwaardig; dit was toch niet het eerste rapport over dit onderwerp en bovendien hadden leidinggevenden al eerder training of informatie gehad? Terwijl de haat en nijd binnen en tussen de gemeentelijke afdelingen reeds meer dan 15 jaar bestaat…

AOW

Dat AOW een ‘uitkering’ is en geen ‘staatspensioen’ waarvoor premie moet worden betaald, blijkt niet alleen uit de volledige inhouding bij detentie(!), maar ook uit nieuwe regels waardoor iedere immigrant recht zou hebben op volledige AOW, omdat dan het verblijf in het buitenland kennelijk niet meer tot aftrek leidt. Dit ontlast de sociale diensten die nu verantwoordelijk zijn voor een aanvullende (bijstands-) uitkering op basis van de aanwezigheid in Nederland en de hier geldende bestaanszekerheid. Doch AOW kan ook worden geïnd in het buitenland, zodat het parlement nog eens goed moet nadenken over dergelijke veranderingen die drommen buitenlanders zullen aantrekken, met name boven de leeftijd van 60 jaar.

Waarom de werkenden in Nederland dan wel nog premie moeten afdragen, is een volgende vraag.

Ergernissen

Als er één ergernis is, waaraan het nieuwe kabinet een einde moet maken, dan is het de wachtgeldregeling voor politici die vrijwillig vertrekken én die worden weggestuurd wegens incompetentie of gebrek aan integriteit. Doch ook Kamerleden moeten inleveren; te beginnen met de absurde recessen, onduidelijke reizen in het buitenland, het misbruik van declaratiebonnetjes en woon-/verblijfsvergoeding, evenals het verzwijgen van bijbanen/ neveninkomsten. Die tijd wordt immers niet besteed aan het landsbelang. Daarnaast moet de vraag worden beantwoord hoe de pensioenregeling voor politici in elkaar steekt: ook allemaal onderworpen aan de belangen van banken en verzekeraars? En straks nog steeds vroegpensioen mogelijk? En tot slot dient er duidelijkheid te komen over vermeende achterstallige afdrachten door de Staat aan het ABP en over het beweerde graaien in de AOW-reserves.

Frankrijk

Ook de Franse kiezers zijn voor een belangrijk deel ontevreden over de huidige regering. President Macron heeft de verwachtingen niet waar kunnen maken, mede door de macht van vakbonden (stakingen), linkse/groene partijen en socialisten, studenten en activisten, maar vooral door de versoberingen die noodzakelijk bleken in het ‘verwende’ Frankrijk.

Dit trof onder meer de boeren die al tientallen jaren een deel van hun inkomen (gemiddeld 20%) gesubsidieerd kregen door de EU, de politie – die door de toenemende overlast van (criminele) immigranten en Roma, drugs-/misdaadbendes in bepaalde (voor)steden en demonstraties veel overuren moet maken – en de nieuwe pensionado’s die nu langer moet doorwerken. In bepaalde banlieux hebben drugsdealers en ‘moslimpolitie’ het voor het zeggen en dienen autobranden door opstandige jongeren om de oproerpolitie uit te dagen. Indien niet wordt gestopt bij een politiecontrole mag in bepaalde gevallen worden geschoten, doch daarmee is de betrokken politie-agent meteen ‘verdachte’. Tevens ontstaan er vaak rellen als het een buurtgenoot of bendelid betreft. Het gevolg is dat op 25.000 gevallen per jaar van niet-stoppen, er slechts 13 dodelijke slachtoffers vallen. Ook het gevoel van onveiligheid door aanslagen, (dakloze) illegalen, no go wijken en (nachtelijk) straatgeweld is toegenomen. Veel kiezers willen een overheid die orde op zaken stelt en de wet – inclusief de laïcité (scheiding kerk en staat sinds 1905) – handhaaft en de burgers beschermt, maar ook Frankrijk kent zijn geprivilegieerde elites die zich daar nauwelijks van bewust lijken. Bovendien heeft Macron met behulp van Art. 49 van de grondwet, om de invloed van de vakbonden te berken, de pensioenleeftijd op 62 jaar gebracht. Hoe de RN-partij van Le Pen het eventuele terugdraaien naar 60 jaar(!) wil financieren, tezamen met de belofte van een stijging van het minimumloon van ca. € 1100 naar € 1600 per maand, zal een groot probleem blijken; mede gezien de staatsschuld (113% BNP) en het begrotingstekort van ruim 5%. Ook studenten laten weer van zich horen, maar waar die demonstraties voor de Palestijnen op gericht zijn, is onduidelijk; net als hier. Terwijl de bereidheid om Oekraïense vluchtelingen daar op te nemen juist veel lager is dan bijv. in Duitsland (in aantallen slechts 10%). Daarnaast hebben Franse politici naar verluidt moeite met integriteit en landsbelang, waarvoor andere staatsburgers streng(er) worden gestraft. Kortom, de Bastille zal niet opnieuw worden bestormd, doch de macht zal opnieuw (moeten) worden verdeeld door onervaren politici; met tegenwerking van de gevestigde – en oppositiepartijen en van de ‘vierde macht’ (ambtenaren). Ook binnen de EU waar bepaalde landen – al dan niet met steun van Parijs – nog steeds een uitzonderingspositie met privileges hebben ten koste van de ‘rijke’ EU-landen en van een eerlijke verdeling van echte vluchtelingen.

Gaza

Het is stil geworden rond de beschuldigingen van genocide door Israël in Gaza. Zuid-Afrika, de VN en het Internationale Strafhof moeten namelijk het volgende bewijzen: dat er sprake is geweest van het opzettelijk uitroeien van een bevolking of een deel daarvan op basis van religie, politieke opvattingen of etniciteit. Dus niet, omdat burgers zich te dicht bij legitieme doelen met Hamas-terroristen bevonden of Hamas ziekenhuizen als ‘schild’ gebruikt of dat 1,5 % van van de Palestijnse bevolking in Gaza – d.w.z. een zeer kleine fractie van de totale Palestijnse bevolking in het gebied van de Palestijnse Autoriteit – inmiddels zou zijn omgekomen, volgens Hamas.

Dat er oorlogsmisdaden worden begaan – wellicht ook in de krijgsgevangenenkampen – is een ander onderwerp dat wel VN-aandacht mag krijgen; met name in Oekraïne en Rusland. Maar juist daarover is het eveneens stil geworden, zoals in elke oorlog.

Herbewapening

Hoe cynisch het ook is, maar Poetin heeft de NAVO een dienst bewezen door zichtbaar te maken hoe zwak het bondgenootschap in politiek en militair opzicht was geworden. De wijze waarop de oorlog in Afghanistan verliep en werd beëindigd was al een waarschuwing, net als de oorlogstaal van China, Iran en Noord-Korea. De houding van onder meer de VS, Turkije, Hongarije en Nederland heeft ook de EU ongerust gemaakt. In ieder geval ten aanzien van onze verdedigingscapaciteiten in wapens en militairen. De schatting van 500 miljard aan noodzakelijke investeringen in de EU-landen is dan ook slechts een begin. Duitsland neemt daarvan al 100 miljard voor zijn rekening, waarbij 15 miljard benodigd is voor de productie van artilleriegranaten samen met Polen. En meer troepen zijn alleen betaalbaar met (her)invoering van de opkomstplicht. Daarbij kan – ook in Nederland – een dienstplicht voor vrouwen niet worden uitgesloten; met een keuze voor leger, zorg of onderwijs. De zgn. ‘oorlogseconomie’ zal nog veel meer aspecten (moeten) omvatten, zoals kazernes, oefenterreinen, opslaglocaties voor wapens en munitie, test- en productiecapaciteiten, uitbreiding vliegvelden, onderhouds-/reparatie-inrichtingen, reservedelen en medische voorzieningen. Want het werd allemaal afgedankt. De 30 jaar ‘vredesdividend’ zal ons duur te staan komen, met dank aan lichtzinnige politici.

Israël

De mensen in Israël, die het voortduren van de oorlog met Hamas aan Netanyahu wijten, oordelen meer met hun hart dan met gezond verstand. En ondermijnen (ongewild?) de samenhorigheid van de bevolking en de bereidheid om offers te brengen – ook in mensenlevens – totdat Hamas is verslagen en Iran en Hezbollah hun plannen in de ijskast zetten.

Want toegeven aan de eisen van Hamas en de VN maakt geen einde aan de ellende met de Palestijnse terroristen en islamitische dictaturen , maar is het begin van nog meer geweld. Dat orthodoxe joden hun bevoorrechte positie verliezen en ook bij de landsverdediging worden betrokken, is een voorteken van blijvende veranderingen in het toekomstige Israël dat het terrorisme in het Midden-Oosten met alle middelen zal moeten bestrijden en geen zwakte of verdeeldheid mag tonen. Er valt namelijk niets meer te kiezen; met of zonder Netanyahu of steun van de VS of VN-resoluties. De schande van een Veiligheidsraad met twee terreurstaten en de corruptie van UNRWA bevestigen slechts hoezeer ‘gewenning’ de westerse rechtsorde reeds heeft ondermijnd, evenals het besef dat vrede niet gratis is. Het geleuter over ‘humanitaire’ oorlogvoering is daarbij slechts een rookgordijn voor de eigen medeverantwoordelijkheid; ook in Oekraïne.

Rechtspraak

Een jongen van 17 jaar (nu 19) is zo bang voor een ‘bedreiger’ van 18 jaar dat hij hem doodsteekt. Volgens de verdediging, omdat hij wist dat het slachtoffer bewapend was en hem in zijn rug zou (kunnen) schieten. En dan ben je niet bang om hem met een mes aan te vallen, zodat hij een reden heeft om te schieten? Het OM gelooft dit niet, de rechtbank geloofde dit niet, maar het hof wel. Over verboden wapenbezit kennelijk geen woord, want de dader is vrijgesproken wegens ‘zelfverdediging’.

Redactioneel

De redactionele beschouwing in De Telegraaf over het eerste Kamerdebat van het nieuwe kabinet is me uit het hart gegrepen. Daarnaast heeft Timmermans getoond helemaal niet het ‘niveau’ te hebben voor een premierschap. Overigens was enig niveau ook bij minister Agema, Dassen en de rest van de oppositie soms ver te zoeken. Kennelijk is nog steeds niet duidelijk waar de Kamer zelf verantwoordelijk voor is: goede wetgeving en goede controle op de ‘uitvoerende macht’. En dat falen kan het nieuwe kabinet niet worden aangerekend, noch de persoonlijke (politieke) mening van bewindspersonen, die losstaat van hun regeringstaken en -beleid. Maar daar had de schreeuwende oppositie geen boodschap aan.

Verkeershufters (klein leed)

Na een dag door Midden-Nederland rijden was het me duidelijk; de verkeershufters zijn er nog steeds. De vrachtautochauffeurs lijken zich het best aan de max. snelheid te houden, behalve met buitenlandse nummerborden. Maar op voor vrachtverkeer verboden binnenwegen rijden, lijkt ‘normaal’. Inhalen van de file met personenauto’s of busjes en vooraan er tussen dringen, eveneens, net als te hard rijden.

En dan het getoeter of de lichtflitsen naar automobilisten die iets onder de max. snelheid rijden; geen enkele reden om die te verhogen. Kortom, ik heb weer ‘genoten’, met name van het blokkeren van de invoegstrook zodat de file weer op gang kwam.

WRR-advies

Naar verluidt heeft de WRR – Wetenschappelijke (Advies)Raad voor het Regeringsbeleid – in een rapport ‘Kantelende Wereldorde’ gewaarschuwd voor bedreigingen van onze veiligheid; met name ook uit China. Ik ken het rapport niet, maar de mondelinge toelichting doet me denken aan een rapport over Immigratie en Integratie onder leiding van dr. W van der Donk (destijds Universiteit Tilburg). Kennelijk geschreven ‘op verzoek’ van Den Haag, waardoor 30 pagina’s inhoudelijke kritiek van toepassing bleken.

Nu in een rapport dat men van de NAVO-inlichtingendiensten of de AIVD of de Adviesraad voor Internationale Vraagstukken of de Stichting Atlantische Commissie zou verwachten, wordt afgedaald naar het niveau van ‘genoeg blikvoedsel, water, kaarsen en batterijen in huis hebben’, rijst de vraag wie hiertoe opdracht heeft gegeven? Want het zijn niet de burgers die rekening moeten houden met een kantelende wereldorde, maar regeringen, de NAVO, de VN en de klimaatadepten die kennelijk geen besef hebben van de kwetsbaarheid van een samenleving die compleet geëlektrificeerd is. En dat een nieuwe Koude Oorlog allang is begonnen – met name met China – zou op een ander niveau geanalyseerd en uitgewerkt moeten worden dan door een samengeraapte projectgroep van de WRR.