Een somber verkoopverhaal

Generaal Cavoli, de huidige SACEUR en hoogste Amerikaanse opperofficier in Europa, werd “verzocht” om begin april 2024 in Washington in twee hoorzittingen – een voor het Huis van Afgevaardigden en een voor de Senaat –  uit te leggen hoe slecht de NAVO-missie in Oekraïne verloopt en hoe hij de nabije toekomst op de slagvelden van de Oekraïne inschat.

Deze generaal die al eerder in een van de columns over de Oekraïne is geciteerd toen hij op een Zweedse Defensie conferentie in januari 2023 de volgende wijze woorden sprak: “de omvang van deze oorlog(d.w.z. het gewapende conflict tussen Moskou en Kiev) staat in geen verhouding tot al ons recente denken“. Helaas werd in Brussel en Washington niemand wakker en werd ook in 2023 en 2024 dezelfde riedel uitgedragen: “meer wapens om de oorlog te winnen”.

Deze generaal heeft blijk gegeven van een gezonde dosis realiteitszin en hij kweet zich bij die twee hoorzittingen uitstekend van zijn taak, belichtte de operationele toestand in de Oekraïne door uitleg te geven over de Russische gevechtskracht, diens krijgsmacht als lerend instituut, de gevechtskracht verhouding op artillerie gebied en gaf zijn visie op heden en toekomst. De tekst van zijn uitleg is overigens op de Nederlandse traditionele MSM noch op alternatieve Nederlandse– en Engelstalige informatiepodia gepubliceerd. Wel op de Belgische website van De Morgen.

Personeelsvolume

Volgens Cavoli heeft Rusland de voorbije twee jaar vooral verliezen geleden bij de grondcomponent: meer dan 2.000 verloren tanks en 315.000 gewonde en gedode soldaten. “Maar”, zo waarschuwde Cavoli meteen, “Rusland bouwt die strijdkracht veel sneller dan wij oorspronkelijk hadden ingeschat opnieuw weer op. Meer zelfs: het Russische leger is nu zo’n 15% groter dan toen het Oekraïne binnenviel.”  Hij verduidelijkte helaas niet of dat “groter” sloeg op gevechtskracht of op aantallen, want dat maakt wel een verschil. Het zijn zoals vaker gesteld cijfers die door niemand getoetst kunnen worden.

Ongetwijfeld komen die cijfers uit militaire en civiele inlichtingen en informatiekanalen, maar het blijven schattingen, die vaak 25% tot 35% hoger zijn dan de werkelijke aantallen. Vaak, maar niet altijd,  kan de hoogte van de gevechtskrachtslijtage of de versterking van een strijdmacht afgelezen worden aan gevechtsvorm, ingezette wapensystemen en de daarop afgestemde mobilisatierondes.

Vanaf medio 2023 was de Russische strijdmacht, na de moeizame uitvoering in 2022, hoofdzakelijk aan het tegenhouden achter een uitermate sterke defensielinie met een overwicht aan lucht- en artillerie steun. De grootste verliezen werden m.i. geleden in de vleesmolen van Bakhmut en tijdens de strijd om een inbraak en doorbraak van de dekkingszone te voorkomen. Westerse inlichtingenstructuren schatten de verliezen toen op een kleine 30.000 met de kanttekening dat de grootste verliezen te vinden waren bij de Wagner PMC en de strijdmachten van de twee proxy-republiekjes. In feite mogen die niet meegeteld worden als verliezen bij de reguliere RF.

In 2024 is het verliespercentage met een factor 3 en misschien wel 4 opgelopen nu eind 2023 en de eerste drie maanden van 2024 de RF in de opmars/aanval is gegaan en verliezen heeft geleden bij de strijd om iedere AFU versterkte positie zoals de gevechten op Avdiivka en de kleinere oorden op weg naar de Dnjepr bruggen.

Poetin heeft in zijn 4 uur lange perspraatje op 14 december 2023 een tipje van de sluier over de gevechtsverliezen en mobilisatierondes opgelicht. Moskou had tot dat perspraatje twee mobilisatie rondes doorgevoerd: de eerste in 2022 van 100.000 man om de sinds de valse start van de SMO ingezette aantal van 240.000 te versterken, verliezen aan te vullen resp. af te lossen. Een tweede mobilisatieronde volgde eind 2022/begin 2023: 300.000. Dat volume werd in 2023 op diverse opleidingscentra en oefening- en schietterreinen voorbereid op een ontplooiing op Oekraïense  bodem en moest medio 2023 gevechtsgereed zijn.

Vermoedelijk is van het SMO-volume ongeveer 50.000 man in 2023 niet meer op de Oekraïense slagvelden teruggekeerd. Die gevechtsverliezen in de personeelssterkte zijn aangevuld met de 100.000 militairen die eind 2022, begin 2023 hun opleiding en training hadden afgerond. Door die berekening kwam ik zelf al uit op rond de 550.000 waarvan 40.000 tot 50.000 niet meer op de Oekraïense  slagvelden zouden terugkeren.  Overigens achtte Poetin in dat perspraatje een nieuwe mobilisatieronde voor dienstplichtigen  niet nodig gezien de 500.000 vrijwilligers die zich tot begin 2024 hadden aangemeld,  In 2023 groeide het aantal Russische militairen aan het front op die manier van 360.000 tot liefst 470.000 op dit moment. Nogmaals: het zijn schattingen. Die kunnen alleen ontkracht worden door harde aantallen en die heeft niemand in het Westen. Cavoli wees erop dat het Kremlin de militaire oproepleeftijd heeft opgetrokken van 27 naar 30 jaar, “wat de groep beschikbare dienstplichtigen jarenlang met 2 miljoen verhoogt”.

Op 22 maart 2024 kondigde de Russische Minister van Defensie Shoigu de oprichting van twee nieuwe legers aan, waaronder veertien (14) nieuwe divisies met een personeelscomponent van 10.000-15.000 per divisie en zestien (16) nieuwe divisies met een personeelscomponent van 3.000-5.000 per divisie. Deze slagkracht is groter dan die van Duitsland, Groot-Brittannië (VK), Frankrijk, Polen, Letland, Litouwen, Estland, Tsjechië, Kroatië, Finland, Zweden tezamen. Door die twee legers groeit de grondcomponent alleen al tot 1,5 miljoen manschappen en dus staan de NAVO en Kiev nog heel wat ellende te wachten.

Wapenindustrie

Generaal Cavoli over de wapenindustrie: “dankzij de overschakeling in 2022 op een oorlogseconomie neemt de productie van militair materieel dag na dag toe….Rusland is op weg om dit jaar 1.200 gevechtstanks te produceren of op te lappen, en minstens 3 miljoen artilleriegranaten te produceren. Dat is meer dan drie keer zoveel als wij aan het begin van de oorlog dachten, en meer dan alle 32 NAVO-landen samen produceren.”

Daar komt nog bij dat Rusland steeds meer hulp krijgt van bondgenoten als Iran en Noord-Korea. Dat laatste land zou bijvoorbeeld al 6.700 containers met daarin mogelijk nog eens 3 miljoen artilleriegranaten naar Rusland gestuurd hebben. Met Iran zijn contracten afgesloten om duizenden kamikazedrones te produceren. Ook de Russische luchtmacht blijft een niet te onderschatten tegenstander: tot nu toe is die slechts 10% van zijn vliegtuigvloot kwijtgeraakt. En de zeemacht heeft weliswaar “zwaar geleden in de Zwarte Zee”, op andere plekken “bevindt de Russische maritieme activiteit zich zeer duidelijk op een hoogtepunt….de ernst van dit moment kan niet overschat worden”.

Over de wapenindustrie is genoeg geschreven en de woorden van generaal Cavoli zijn alleen maar een bevestiging en een accentuering van de productiecapaciteit in Rusland en de ondersteuning van ander BRICS-lidstaten.

Lerende organisatie

Toch is dat alles volgens Cavoli nog niet eens “het meest zorgwekkende….dat is het feit dat het Russische leger het afgelopen jaar een versnelde capaciteit heeft getoond om bij te leren en zich zowel tactisch als technologisch aan te passen aan de uitdagingen van het slagveld…..het Russische leger is een lerende organisatie geworden die nog maar weinig lijkt op de chaotische groep die Oekraïne twee jaar geleden is binnengevallen”, zei Cavoli nog. “Ongeacht de uitkomst van de oorlog in Oekraïne zal Rusland groter, dodelijker en agressiever tegenover het Westen zijn dan toen het Oekraïne binnenviel….de ernst van dit moment kan niet overschat worden: als we Oekraïne niet blijven steunen, kan het land de oorlog verliezen. Zonder onze steun zullen ze niet kunnen winnen.”

De strekking van die uitspraken is duidelijk: mocht de VS blijven volharden in het vertragen van steun aan Kiev, dan zullen de VS en zijn bondgenoten opnieuw een smadelijke nederlaag lijden. Bovendien had hij kunnen – en wellicht moeten –  accentueren dat het wel heel karig – kwantitatief en kwalitatief – gesteld is met de personele voortzettingcapaciteit van de Oekraïne. Nieuw wapens betekent ook dat het contingent NAVO-militairen moet groeien en het motto “sterven op de Oekraïense gevechtvelden” ook voor NAVO militairen een realiteit is. Dat hebben de Fransen in de achterliggende weken al kunnen ervaren.

Tien tegen een

Cavoli bevestigde dat Rusland net als de voorbije maanden nog altijd een overwicht van vijf tegen één heeft als het aankomt op artilleriemunitie. “Rusland vuurt dus vijf keer zoveel artilleriegranaten af richting de Oekraïners dan omgekeerd. Maar al binnen enkele weken – ik spreek dus niet over maanden of over een hypothetische situatie – kan dat tien tegen één worden. En als de ene partij kan schieten en de andere kan niet terugschieten, is het heel eenvoudig: de partij die niet kan terugschieten, verliest.”

Voor Cavoli zou dat het slechtst mogelijke scenario zijn: “Als Oekraïne faalt in dit gevecht, zullen de problemen verder uitdijen, te beginnen met Europa. Het is mogelijk – en waarschijnlijk – dat Rusland zijn agressieve gedrag zal voortzetten. Het staat vast dat ze aangemoedigd zullen zijn. En het staat vast dat ze een leger aan het uitbouwen zijn dat ertoe in staat is.”

Het is somberen

Persoonlijk wordt ik moe van dat voortdurend getrommel op agressiviteit en veronderstelde landhonger van Moskou door het Westen (politici en faciliterende militairen). Ook Cavoli slaat weer op die trommel en zijn realistische schildering is erop gericht om Congresleden en m.n. die in het Huis van Afgevaardigden “uit te nodigen” (in de strekking van pressen) wapens en munitie te leveren. Geen woord over een tekst in de trant van: “probeer het liever aan de onderhandelingstafel op te lossen”, maar “liever meer doden en schroothopen van staal op de gevechtsvelden”. Triest is dat zelfs een toch wel realistischer militair als Cavoli zichzelf tegenspreekt door:

• te benadrukken dat steeds meer landen Moskou ondersteunen met munitie (Noord Korea), gewapende drones (Iran), koop van olie en gas (China en India) en politieke steun voor de juiste actie op Oekraïense bodem (BRICS);
• te wijzen op de consequenties van de groeiende productiecapaciteit van de Russische wapenindustrie die in een oorlogsstatus verkeert;
• te wijzen op de overheersende en niet tanende gevechtskracht van lucht- en maritieme component en slagkracht van artillerie en manoeuvre van de Russische grondcomponent en de consequenties voorde AFU, huurlingen en “vrijwilligers” uit reguliere krijgsmachten van NAVO-lidstaten;
• te wijzen op de grote voortzettingcapaciteit van de personele component;
• het groeiende innoverende en creatieve vermogen en lerende lenigheid van de RF te benadrukken.

Hij doet het voorkomen alsof wapens en munitie desondanks een overwinning van Kiev op Moskou zeer waarschijnlijk maakt en negeert het feit dat de gevechtskrachtsverhoudingen steeds meer in het nadeel van NAVO gaan uitvallen. Oekraïne is qua menselijk potentieel bijna leeggebloed en NAVO-militairen moeten in de nabije toekomst het werk gaan doen voor Kiev. Jammer dat de generaal een weliswaar somber verkooppraatje moest houden om de Amerikaanse steun voor Kiev door het Huis te kunnen trekken. Verhelderend is het wel geweest.

Blind

En nee, ik ben geen Poetin adept, maar loop niet blind achter de praatjes aan van een Stoltenberg, Baerbock, onze demissionaire MP en zijn paladijnen op Defensie en BuZa. Politici en militaire leken die de veiligheid en soevereiniteit van het nationale territoir nog meer willen ondermijnen door te roepen dat NAVO-lidstaten de gevechtskracht van hun krijgsmacht moeten uithollen t.b.v. Kiev.

Tegelijkertijd roepend dat Rusland na de Oekraïne het op een of meerdere NAVO-lidstaten gemunt zou hebben. En dan? Dan kunnen we net als bij migratiestromen niets anders doen dan de deur open gooien en de Rus binnen laten. Het duidt er op dat het Westen zichzelf voortdurend in de weg zit.