Crimineel gedrag

 Gevestigde mediabronnen lijken te draaien in hun berichtgeving over de Oekraïne. „Eindelijk“ zou je bijna verzuchten.

En niet alleen de media ook westerse en vooral Nederlandse „kenners“ die aangestuurddoor de Nederlandse overheid, in de achterliggende twee jaar voortdurend het narratief  zaten te verkondigen dat Kiev “zal winnen, gaat winnen, eens een overwinning zal behalen, niet kan verliezen, geen meter land zal afgeven”. Die kenners verschijnen niet zo vaak meer op het scherm en het gros van de kritische beschouwers van de intense ellende op Oekraïense  bodem zal verzuchten “gelukkig“.

Vooraf was het voor de echte kenner al helder

Als ik vandaag een uittreksel van een artikel in de Wall  Street Journal (WSJ) lees, borrelt bij mij de eerste zin van een van mijn foetliederen op: “Ißt alles dunkel, Ißt alles trübel“. Dat beeld schetst de inhoud. Een beeld dat de realiteit meer benaderd dan de onbegrijpelijke hosannah verhalen in de afgelopen twee jaar. Een optimisme dat nog werd versterkt door de tactische en operatieve terugtrekking van RF eenheden omgeving Kiev en het oosten van de Oekraïne medio resp. einde 2022. Die werden door westerse experts en politici onterecht als een grote overwinning benaderd. Wensdenken in optima forma.

Vooraf was het voor de echte expert allang duidelijk dat de strijd om de Donbas als vertrekpunt voor de realisatie van Novarossiya, een van de lange adem zou zijn. Een voorbeeld van een slijtagestrijd, met grootschalige karakteristieken. Het was voor de echte kenner van meet af aan helder dat de partij met de grootste materiële, materiële, munitie en personele voortzettingscapaciteit, een wapenindustrie die 24/7 op oorlogsvermogen zou kunnen produceren en eenvoudig, snel en relatief goedkoop aan de noodzakelijke grondstoffen kan komen, aan de winnende kant zou zitten. Vooraf was ook duidelijk dat het gevecht tussen de voorstander van een unipolaire wereld en zijn adepten versus de voorvechters van een multipolaire wereld – zeg maar het gevecht tussen de G7 en BRICS – ‘gewonnen’ zou worden door de partij die kan wijzen op een groeiende internationale steun. Dus zeker niet de G7.

Vooraf was duidelijk dat westerse sanctiemaatregelen contraproductief zouden werken, westerse economieën het hardste zouden treffen en zou resulteren in groeiende energieschaarste. Duidelijk was toen ook dat de zoektocht naar alternatieven problematisch  en in ieder geval duur zou zijn, energieprijzen zou doen stijgen en vooral westerse kleine en grotere huishoudens stevig in de beurs zouden treffen, het Westen zou verarmen en de niet-westerse wereld zou de vruchten plukken van het westerse politieke onbenul en geknoei.

Vooraf was ook duidelijk dat in het Westen alleen nationale (vooral de VS) wapenindustrie en politici die hun geld in die industrietak hadden gestoken, zouden ‘winnen’. Vooraf was het helder dat de westerse wapenindustrie qua productieomvang en snelheid nooit zou kunnen concurreren met hun Russische tegenhangers. Vooraf was het ook helder dat een groot percentage van de geleverde westerse wapens en materiaal nooit de Oekraïens-Russische fronten zou bereiken en dat percentage zou verdrinken in de corruptie van de Oekraïne ondersteund door westerse helpers.

Geen verrassing

Niet echt verrassend was de bevestiging dat militairen niet binnen een aantal maanden opgeleid en geoefend konden worden in de moderne gevechtsvormen. Vooral als het programma geplaatst wordt in een Counter-Insurgency Operations (COIN)[1] en niet in een  Hybrid Threat Construct[2] context en computermodellen daarop afgestemd worden. Het kost westerse militairen jaren om te kunnen beantwoorden aan de geëiste – weliswaar op het optreden in een geconditioneerde omgeving gebaseerde – certificatie, validatie normen en te voldoen aan – vaak gekunstelde –  readines en closure rate criteria. Echte kenners wisten dat uit die testen voortkomende resultaten slechts een indruk geven van de slagkracht van een land, lucht en maritieme component en zeker geen maatstaf zijn voor de gevechtskracht van een westerse krijgsmacht. Waarom?

Door het ontbreken van de fog of war,  fricties, effecten van de vierde dimensie,  ontbreken van een full dimension protection en een anticiperende logistiek met een directe verbinding met de (inter) nationale wapenindustrie, kan een voorspelling van de echte gevechtskracht van een westerse krijgsmacht[3] niet gedaan worden. Dat is de consequentie van steeds maar weer indringende vredesbeperkingen, gebrekkig ruimtebeslag en budgetbeperkingen, waardoor mogelijkheden om te oefenen in een joint optreden op het operationele en strategische niveau absent zijnzoals de Russische krijgsmacht bijna ieder twee jaar doet bij KAVKAZ en ZAPAD oefeningen. Door diefactoren waren en blijven uitspraken over de westerse gevechtskracht papieren exercities om de militaire eigenwaarde op te krikken en samenlevingen een rad voor ogen te draaien.

Afb: wikiportret.nl

Wie die bovenstaande teksten goed tot zich laat doordringen en zich niet als een omgekochte militaire kenner, in feite een charlatan, de achterliggende twee jaar heeft gepresenteerd in de media, begrijpt dat een opleiding en training van Oekraïense ‘militairen’ binnen een COIN context in een paar maanden met computermodellen die gevoed worden met op wensdenken gebaseerde informatie, alleen resulteert in kommer en kwel op de Oekraïense slagvelden.  De gedachte dat het tekort aan opleiding en training gecompenseerd zou worden door de veronderstelde westerse wapendominantie, was een voor de Oekraïense militair dure misvatting. Westers  wapentuig en munitie bleken op het gevechtsveld geen partij te zijn voor hun Russische tegenhangers: te complex, te zwaar, te kwetsbaar, ondoelmatig en inefficiënt. Die twee misvattingen zijn de belangrijkste oorzaken van de opeenstapeling van lijken en uitgebrande karkassen aan de 1300 kilometer lange Oekraïens-Russische Confrontatie Lijn (CL). Het Internationaal Tribunaal in Den Haag heeft personen voor mindere misdaden gevonnist en levenslang laten opsluiten.

Misdadig

Meer wapens” roepen het verantwoordelijk politieke gilde en militaire autoriteiten. Functionarissen van het Pentagon (ministerie van Defensie) en het ministerie van Buitenlandse Zaken evenals andere experts hebben al twee jaar gewaarschuwd dat het praktisch onmogelijk is om alle duizenden wapens te volgen die naar de Oekraïne werden en nog worden gestuurd. Al in juni 2022 berichtte ‘exxpress.at’ dat veel van de door het Westen geleverde wapensystemen niet aan het front, maar op het internet terechtkomen.

Het Darknet is de online groothandel voor oorlogsmaterieel en de klanten zitten ook in Europa. Terwijl Washington over meer militaire hulp voor Kiev discussieert, zijn in de Oekraïne wapens ter waarde van $ 1 miljard (€ 900 miljoen) verdwenen! Raketten, kamikaze-drones, zware- en handvuurwapens, munitie en explosieven zijn volgens een actueel bericht van de Amerikaanse krant ‘New York Times’ gestolen of het land uit gesmokkeld. Er zijn 40.000 wapens spoorloos verdwenen en vermoedelijkterecht gekomenin de arsenalen van jihadisten, terroristen, criminelen en de door het Westen abusievelijk als vrijheidsstrijders geëtiketteerde extremisten.

‘Meer wapens’ dus. Waarom gaan die schreeuwers niet aan de CL kijken hoeveel van die meer wapens kreet gematerialiseerd is.

Huilen is te laat

In een aantal 2022 en 2023 artikelen op de website van sta-pal is uitgelegd waarom Kiev nooit een gewapend conflict met Moskou kan winnen. De argumenten: voortzettingscapaciteit, wapensysteemdominantie, overheersing in de vier militaire dimensies, adequate gevechtsopleiding en training in termen van context, volume, tijd, middelen en ruimtebeslag en groeiende internationale steun binnen en buiten BRICS-verband. Daar kan “het vechten voor eigen vaderland en de vertaling in moreel, doorzettingsvermogen  en mentale weerstand“ nog gevoegd worden. Zwaarwegende argumenten kun je wel zeggen, die helaas door veel ‘kenners’ een andere wegingsfactor gegeven worden om hun vaststelling dat Kiev zal winnen van Moskou, meer vlees te geven.

Op de website frontnieuws komt een voor mij onbekende academicus Fabian Hofmann desondanks met volgens hem valide argumenten om te accentueren dat er nog niets is verloren op de Oekraïense slagvelden. Zijn 20 argumenten bevestigen het militair onbenul waarmee academici, politici en militaire autoriteiten en kenners de slachtpartijen op de Oekraïense slagvelden proberen recht te praten. Het is om te huilen. Vooral in de steeds leger rakende Oekraïense huiskamers.


[1]  Ook wel genoemd small wars: politionele acties tegen opstandige bedreigingen in de vorm van extremisten, terroristen en Jihadisten

[2] Dit concept van Frank Hofmann (Senior Onderzoeker verbonden aan het Centrum voor Strategisch Onderzoek op de National Defense University (NDU), Washinton (DC) omvat alle bekende conflictvormen, waarbij grenzen tussen conflicttypen, (staat en niet-staat) actoren, operatievormen en (legale en illegale, reguliere en irreguliere, traditionele en niet-traditionele) geweldsinstrumenten vervagen door convergentie, camouflering en vermenging en de drie traditionele militaire niveaus worden samengeperst tot een dimensie

[3] Misschien alleen de VS krijgsmacht en met enige armslag die van de Canadese, Britse en Franse krijgsmacht componenten.


0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

2 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
mgjb
10 maanden geleden

Geheel eens met deze analyse en de response van Ronald!

Klassiek geval van I told you so, maar de wens denkende politici en hun gesubsidieerde NGOs hebben het volk misleid en wilden nooit luisteren. ‘There is none so deaf as those that do not want to hear’ zeggen ze in engeland.

Het militair industrieel complex heeft al vele politici in hun broekzak, geld genoeg.
Het menselijk lijden dat dit alles veroorzaakt heeft is immens en totaal overbodig geweest.

Hopelijk komt er ooit nog een soort tribunaal, ik vrees van niet want de kans dat het verder escaleert is groot en dan komen er problemen van een andere grootte orde.

ronald.dunki
10 maanden geleden

Chapeau! Bovenstaand lucide betoog geeft haarscherp aan op welk dwaalpad de ‘woke’ Maffia de westerse wereld probeert te loodsen terwijl zij hun zakken steeds meer vullen ten koste van de dood van honderduizenden jonge knullen die als kanonnenvoer mogen dienen. Sergei Lavrov zal komende week in de VN nog eens fijntjes uitleggen dat de doortrapte rol van die neo-con oorloghitsers en het militairindustriële complex (niet alleen in de USA maar ook in Engeland en Frankrijk, om een paar zijstraten te noemen) zeer wel tot een escalatie van de nu nog sluimerende confrontatie tussen twee kernmachten kan leiden.

Onze interpretatie van ” hun “steun aan de Ukraïne” moet daarom scherp onderscheiden tussen steun aan hun stromannetje Zelensky en de neo-Nazi maffia die hem in hun dodelijke greep heeft en houdt, of steun aan de arme bevolking – de werkelijke Ukraïne – die uitgemergeld en gedecimeerd wordt.

Fantasieverhalen van onze eigen ‘woke’ militaire top over oorlogsdreiging van de zijde van Rusland en herinvoering van de dienstplicht zijn obligate bangmakerij van deze politiek correcte nitwits die – net als de gender-psychos in het Pentagon – ons militaire apparaat gedegradeerd hebben tot minder dan een schaduw van een serieuze krijgsmacht. Daarbij speelt D66-heks#2 met het weinige materieel dat nog beschikbaar is voor SinterKlaas aan de fascistische Maffia in de Ukraïne die er goud geld aan verdient.

Die hersen- en gewetenloze neo-cons en de door hen geïnfiltreerde ‘woke NATO’ spelen met vuur als zij denken dat de Russische beer onbeperkt geprovoceerd kan worden. Nadat hij in het recente verleden meermaals zijn positieve intenties naar het westen heeft getoond hadden zij in hun machtswellust en hebzucht dringend een vijandbeeld nodig. Voilà en zo zijn er al eerder, willens en wetens, rampzalige oorlogen veroorzaakt door belanghebbenden die er per definitie schatrijk aan werden en nu weer.

Hopelijk komt Trump ondanks al hun sabotage en criminele activiteiten ter ondermijning van zijn herverkiezing weer aan het bewind en dan gaan er duizenden koppen vallen, maar niet langer in de Ukraïne