Weten ze niet….?

Dat de wereld dankzij het fertiliteiteffect van CO₂ al 40 jaar aan het vergroenen is? Dat Afrika steeds groener wordt en de groene grens vele honderden kilometers naar het noorden verschuift; zelfs voorbij het Tsjaadmeer?

Weten ze niet dat de aarde in de achterliggende decennia steeds minder bruin (woestijnen) is geworden? Dat de aarde twee keer de oppervlakte van de VS aan groene planten en bomen rijker is geworden en de voedsel opbrengst per hectare buiten Nederland is gegroeid? Dat uit historische onderzoek blijkt dat de global gross primary production of de bruto primaire productie resp. de omvang van de omzetting van CO₂ in organisch materiaal sinds 1900 met circa 35% is toegenomen?

Dat 17 plus miljoen Nederlanders op een mondiale bevolking van meer dan 7 miljard verantwoordelijk gesteld zou kunnen worden voor slechts 0,02% van de door mensen veroorzaakte mondiale CO₂-uitstoot? Dat het gevoerde Nederlandse stikstofbeleid amper enige invloed heeft op de totale CO₂-uitstoot? Dat de rest van de wereld herhaaldelijk bevestigt dat Nederlandse politici de CO₂-uitstoot misbruiken als breekijzer om hun machtsideeën die voortkomen uit VN, EU en WEF-agenda’s, op te leggen aan de volgens hen onmondige Nederlandse samenleving? Dat andere landen in de wereld met China, India en de VS in de voorste rijen niet van plan zijn hun economie op te offeren aan een Europese CO₂-fata morgana, een Nederlands wensbeleid en hun stikstof uitstoot gewoon opvoeren door de bouw van honderden met steenkool gevoede energiecentrales?

Dat de Nederlandse CO₂-emissie problematiek een politiek en commercieel gecreëerd probleem of in Haagse termen uitgedrukt een “crisis” is? Dat 30% van de CO₂-uitstoot boven Nederlands grondgebied veroorzaakt wordt door het buitenland en bijvoorbeeld Duitse emissienormen veel soepeler zijn? Dat het Nederlandse CO₂-beleid een straf en deug karakter heeft, omdat de AGW–theorie wel van toepassing is voor agrariërs, vissers en woningbouw en niet voor het migratie en asielbeleid met hun ongelimiteerde en slecht doorgelichte mensenstromen? Dat het gevoerde klimaatbeleid geen banentrekker is, omdat in andere sectoren werk verloren gaat en de aankondiging in 2019 door de voorzitter van de Nederlandse Vereniging Duurzame Energie (NVDE) pure misleiding was? Dat groene oplossingen als windturbines, zonnepanelen, warmtepomp en biomassa veel vervuilender zijn dan de politiek de doorsnee burger wil doen geloven? Dat het huidige elektriciteitsnet door de stormachtige aanwas van de bevolking, de opgedrongen vergroening van huis, haard, mobiliteit, diensten en industriële sector, onvoldoende capaciteit heeft om aan de stijgende vraag naar elektriciteit te kunnen voldoen? Dat het miljarden kost om die capaciteit op het gewenste niveau te brengen en te houden om frequente uitval (black outs) te kunnen voorkomen?

Dat de kosten van Energieakkoord 2013 en Klimaatakkoord 2018 nu al geraamd worden op een bedrag tussen de €1000 en €1500 miljard, maar door verborgen kostenplaatsen een groeiende koste curve kent? Dat slechts 4% van de kosten van de klimaatmaatregelen doorberekend worden naar de grootste vervuilers die verantwoordelijk zijn voor 80% van de uitstoot en de rest op de schouders van kleinverbruikers (huishoudens en MKB) komt die verantwoordelijk zijn voor 20% van de uitstoot? Dat groene energiesubsidies de grootste kapitaal overdracht van arm naar rijk in de Nederlandse historie zijn? Dat het creëren van paniek (subsidie en sponsor) geld doet stromen naar de zich klimaatwetenschappers noemende activisten en hun achterban en een compleet nieuwe winstgevende industrie van de grond getrokken heeft? Dat de top van deze industrie gebruik gemaakt van onwetenschappelijke instrumenten als censuur, intimidatie en zelfs fysieke bedreiging om subsidiestromen te waarborgen?

Dat de grootste winnaars subsidieslurpers zijn zoals windturbine en zonnepanelen fabrikanten, infrastructuur bouwers, transitie toeleveranciers en banken waar miljoenen Nederlandse huishoudens dikke leningen moeten afsluiten om te kunnen voldoen aan de energienormen van de overheid? Dat de door politici, activisten en green washing producenten als hernieuwbare, betrouwbare en betaalbare aangeprezen groene energie aan geen van die drie criteria van het Nederlandse klimaatbeleid voldoen? Dat Nederland gezondheid en milieuschade op eigen grondgebied en vooral elders in de wereld vanzelfsprekend vindt voor het vergroenen van de Nederlandse samenleving? Dat Nederlandse politici en activisten verarming van de Nederlandse samenleving door dat kunstmatige gecreëerd politiek en commercieel probleem, acceptabel vinden zolang ze zelf niet door de effecten van hun groene streven in hun dagelijkse bestaan en toekomst begrensd worden?

Dat weten ze. Politieke en activistische klimaatleken ondersteund door gesubsidieerde zelf verklaarde klimaatkenners met een begrensd inlevingsvermogen en een spiegelbeeldige empathie zijn alleen bezig met hun eigen wensdenken, omdat klimaat een prima verdienmodel is. Daarom offeren ze gretig heden en toekomst van kwetsbare segmenten van de bevolkingspiramide daaraan op. Daarom moeten ze snel een draai om de oren krijgen om duidelijk te maken dat de belastingbetaler hun ongewenste streven naar een onhaalbare groene samenleving, niet meer wil financieren!