Waarom? Daarom!

Een paar dagen geleden kwam Stoltenberg met zijn goede wensen voor 2023. In zijn toespraak deed hij een paar dagen geleden een tweetal uitspraken: “de voortdurende militaire bijstand van de Europese Unie en de NAVO aan Kiev heeft geleid tot de uitputting van de militaire voorraden van de EU-lidstaten en het Noord-Atlantisch Bondgenootschap”. Op zich niet verrassend en blijkbaar ook niet al te verontrustend voor de politieke en militaire elite, omdat die voorspelling door honderden militair experts medio 2022 al was gedaan.

Op oorlogspad met een leeg rakende gevechtstas

De tweede uitspraak is op zich wel verontrustend: “dit betekent echter niet dat de westerse bondgenoten moeten stoppen met het leveren van wapens aan Oekraïne, zelfs niet ten koste van het uit hun eigen arsenaal halen van wapens”. In zijn optiek moet de gevechtskracht van nationale krijgsmachten uitgehold – en in het verlengde: de veiligheid van nationale samenlevingen in gevaar gebracht – worden, om de tanende gevechtskracht van de Oekraïense krijgsmacht te kunnen optimaliseren. Een opwaardering die zoals de ontwikkelingen in de Oekraïense gevechtsruimte aantonen, niet resulteert in een grotere veiligheid van de nog resterende Oekraïense bevolking, maar juist in diens grotere en langdurige onveiligheid. Kortom: de onveiligheid in Europese landen en Oekraïne wordt groter door het blijven aanvoeren van materieel, geld en personeel. Een merkwaardige redenering.

Zijn uitspraak is in lijn met het strategiedocument dat op de juni 2022 NATO top in Madrid aan de lidstaten is voorgelegd en door alle lidstaten is gefiatteerd en geautoriseerd. Een document dat niet breed bekend is gesteld. Vermoedelijk, omdat er nogal wat oorlogszuchtige taal in staat geuit door bureautijgers die de strijd tegen Rusland op meer dan 2000 kilometer met woorden voeren en de verschrikkingen in de gevechtsruimte niet persoonlijk hoeven te ondergaan. Dappere personen in tweedelig pak en mantelpak.

“The Euro-Atlantic area is not at peace” (punt. 6). Vanzelfsprekend ligt de schuldvraag bij Rusland, waarbij wordt onderstreept dat niet uitgesloten mag en kan worden dat andere lidstaten een zelfde lot kunnen ondergaan als de Oekraïne. Bovendien wordt gesteld dat “threats are global and interconnected” en dus komt ook China om de hoek kijken als bedreiging voor de Alliantie. Daarom staan in dat strategiedocument plannen opgenomen om het Europese continent te militariseren, de oorlog met Rusland te laten escaleren en voorbereidingen voor een oorlog met China op te starten. Het is duidelijk dat de verzamelde bureautijgers en hun militaire adviseurs hun oorlogszuchtige gedachten op papier hebben gezet.

De blik naar het Oosten

Over de veronderstelde intenties van China wordt in het document gesteld: “ the PRC seeks to control  key technological en industrial sectors, critical infrastructure, and strategic materials and supply chains. It uses economic leverage to create strategic dependencies and enhance its influence”.(pt. 13).

China is al een decennium bezig om de stukken op het geostrategische schaakbord zodanig te verschuiven dat Europa en de VS met enkele zetten schaakmat gezet kunnen worden. Dat is herkenbaar geworden in zijn drie Lines of Operations (LOO):

• opbouw van een geloofwaardig en doeltreffend swing role maritiem vermogen met power projection mogelijkheden. Een strijdmacht nodig voor het beschermen van zijn economische belangen en inlossing van de territoriale claim[1] in de Chinese Zee om bodemschatten te kunnen exploiteren en toegankelijkheid van Chinese havens te waarborgen;
• zoektocht naar alternatieven om de afhankelijkheid van Arabische olievelden te beperken, de groeiende invloed van India in de IOR in te dammen en o.m. door de toepassing van naval diplomacy[2] het westen de toegang tot Aziatische kusten en het Aziatische binnenland in voorkomend geval te kunnen ontzeggen en
• implementatie van de string of pearls strategie in de vorm van havenfaciliteiten aan de Indische Oceaan[3]. Vanuit die havens kunnen ontwikkelingen in en rond de geïdentificeerde maritieme knelpunten gevolgd worden en in voorkomend geval kan proactief en reactief ingegrepen worden,

En nu pas zijn de heldere denkers en visionairs in Brussel achter de werkelijke bedoelingen van Chinese inspanningen in bijvoorbeeld Afrika gekomen?

En India dan? India stemt zijn inspanningen af op een horizontale expansie van zijn invloedsfeer naar het westen en oosten, naar de grenzen van het voormalige Britse imperium uitstrekkend van het Iraanse plateau tot aan Myanmar. Daarmee probeert India de maritieme bewegingen naar en van de straat van Hormuz en Malakka onder controle te krijgen en te houden om zijn nationale belangen te beschermen. De voortdurende instabiliteit in de Afghaans-Pakistaanse regio en het voortslepende grensconflict in de Himalaya komen daarbij slecht uit. Voor het bereiken van die doelen heeft India de wereld in drie concentrische cirkels verdeeld:

• de directe omgeving, waarin India het primaat en het vetorecht op acties van externe grootmachten in dat gebied wil hebben;
• de uitgebreidere omgeving, die zich uitstrekt over de IOR kustregio en het territoir van het voormalige Britse imperium in Azië waarin India zoekt naar het evenwicht tussen het inperken van buitenlandse invloed en hetopwaarderen van de eigen interesses
•  de mondiale omgeving: inspanningen om een vooraanstaande plaats op het internationale podium te verwerven.

Merkwaardig dat India nu zij steeds dichter tegen Rusland en China aanschurkt en overweegt zich bij de BRICS organisatie aan te sluiten, niet expliciet in het document genoemd wordt. De blik naar het oosten richten speelt in de Amerikaanse kaart, die zijn vijandige houding t.o.v. Beijing in de periode Biden heeft verscherpt en daardoor de oorlogszuchtige instelling van de Democratische Partij onderstreept. Het verduidelijkt opnieuw dat Europa de bijwagen van de VS is geworden die naar de zin van Washington aan of afgehaakt kan worden.

Het mag wat kosten?

De oorlog in de Oekraïne is volgens de NAVO een succes staat in het document te lezen. Wat dat succes is? Het zal wel te maken hebben met EU en NAVO expansie in Europa. Daarvoor wordt een open deur beleid gevoerd om de invloedsfeer steeds meer naar het oosten en noorden te verschuiven. Dichter naar Moskou dus. In de Oekraïense gevechtsruimte sterven voor dat succes dagelijks honderden jonge mannen van diverse nationaliteiten. Het blijft inmiddels niet meer beperkt tot Oekraïners en Russen.

De verwezenlijking van de doelstellingen die in het document worden uiteengezet, vereist een enorme uitbreiding van troepen, munitie en bevoorradingsketens die nodig zijn voor oorlogsvoering. De plannen die in dat strategiedocument van de NAVO worden geschetst zullen onberekenbare gevolgen hebben. Niet alleen voor de oorlog zelf, maar ook een verschuiving van sociale middelen naar militaire uitgaven, die gepaard gaan met het snijden in de uitgaven voor gezondheidszorg en pensioenen, en verlagingen van de lonen van arbeiders. Het zal resulteren in een heroverweging van de verdeling van nationale BBP’s.

De EU en NAVO hebben zichzelf getransformeerd in een wereld die zij 40 jaar hebben bestreden: een oorlogszuchtige en oligarchische gemeenschap aangevoerd door leeghoofdige marionetten van WEF en Bilderberg, die nooit een voet op het gevechtsveld zullen zetten, die militairen misbruiken voor hun oorlogszuchtige doelen en het uitpersen en manipuleren van de doorsnee burger noodzakelijk achten om die oorlogszuchtige plannen te kunnen betalen.

[1] Die claim – ruim 3 miljoen vierkante kilometer – wordt echter betwist door traditionele tegenstanders (Japan, Filippijnen, Vietnam, Maleisië en Brunei) aangevuld met nieuwe tegenstanders (twee Korea’s en Indonesië). Overigens heeft de uitbreiding van de 12 mijl zone (de kustwaterstrook behorend tot het territoir van een natie) tot een 200 mijl economische zone (Exclusive Economic Zone of EEZ) het open water of High Seas doen krimpen tot 64% van het mondiale watervolume. Door die maatregel wordt het speelveld van een Blue Water Navy beperkt en een Brown Water Navy uitgebreid. Gelet op het geringe verschil in karakteristieken (stroming, golfhoogte, diepte etc.) ontlopen de karakteristieken van de twee soorten maritiem vermogen elkaar niet veel meer.

[2] Het frequent uitvoeren van haven bezoeken om het maritieme profiel van China mondiaal te verhogen, het wederzijdse begrip met de betreffende naties te vergroten en de Chinese maritieme interesses te accentueren. China kan daardoor beschikken over haven faciliteiten aan beide zijden van het Panama kanaal en aan het Suezkanaal.

[3] China heeft nog steeds geen operationele varende platformen voor luchtvermogen in de bewapening, het afstandsbereik van de luchtplatformen vloot is ontoereikend en het land heeft te weinig vliegende brandstof tankers om vanuit het Chinese subcontinent invloed in de gehele IOR te kunnen uitoefenen. Locaties kunnen worden gebruikt om het afstandsbereik van hun luchtplatformen middels vaste vliegbases uit te breiden.