Open brief

aan wereldleiders verzameld op COP27 in Sharm El-Sheikh, Egypte.
Amsterdam, 1 november 2022

Uwe excellenties:

Tegen het jaar 2030 zullen historici zich met verbazing afvragen hoe het mogelijk was dat de VN in de huidige decennia verregaande, klimaatgerelateerde maatregelen hadden voorgesteld die de opwarming van de aarde totaal niet konden stoppen, maar in plaats daarvan van een ongekende negatieve impact op welvaart en welzijn op onze wereld zouden hebben.

Ze zullen zich afvragen waarom veel mensen destijds onvoorwaardelijk geloofden in een ‘existentiële klimaatcrisis’. Dat crisisverhaal was gebaseerd op verouderde “oververhitte” computermodellen, die op hun beurt breed werden ondersteund door de reguliere media. Ze zullen het ongelooflijk vinden dat een hoge VN-functionaris in september 2022 stoutmoedig verklaarde dat “wij de wetenschap bezitten en we denken dat de wereld het zou moeten weten en de (sociale-media) platforms ook.”

Kerncentrale Doel (B). Afb: Emmelie Callewaert / wikipedia

Waarom negeerden zowel de VN als het IPCC de brieven van Clintel (de meest recente in oktober 2021), waarin duidelijk werd gewezen op de ernstige wetenschappelijke tekortkomingen in het zesde beoordelingsrapport van het IPCC? Waarom weigerde het IPCC een open debat over deze tekortkomingen? Realiseert de VN zich niet dat het wereldwijde netwerk van Clintel inmiddels meer objectieve wetenschappelijke kennis vertegenwoordigt dan er binnen IPCC bestaat?

Ze zullen zich afvragen waarom de wereld niet luid protesteerde tegen de verspreiding van het bijgeloof dat klimaatwetenschap volledig werd begrepen (“The Science is Settled”, verklaarden de VN en politici). Dat bijgeloof leidde helaas tot wetgeving over totaal onnodige social engineering-maatregelen met netto nul CO2-doelstellingen (“mitigatie”).

Inderdaad, waarom wilden de VN toen de wereld niet laten zien dat de mitigerende maatregelen die ze voorstelden wetenschappelijk onzinnig, technisch onhaalbaar, economisch onbetaalbaar en uiteindelijk sociaal onaanvaardbaar waren?

En waarom hebben ze niet toegegeven dat mitigatie, zelfs op wereldschaal – zoals al bewezen in de pandemie van 2020 – een onmerkbaar effect zou hebben op het klimaat?

En waarom wilden ze ook niet dat de wereld wist dat CO2 een essentiële bouwsteen is voor het leven op aarde? Meer CO2 is onmisbaar om de aarde groener te maken. Als we alle feiten bekijken, is de kans groter dat meer CO2 netto voordelen oplevert dan netto schade!

Ze zullen zich ook afvragen waarom een extreem dure transitie naar intermitterende hernieuwbare energiebronnen werd nagestreefd zonder te beseffen dat de transitie tot grote economische problemen zou leiden.

Inderdaad, waarom zag men toen niet in dat een betrouwbare energievoorziening met zonnepanelen en windturbines technisch onmogelijk was zonder de toekomstige beschikbaarheid van betaalbare grootschalige elektrische energieopslag?

En waarom zag men toen niet in dat massale opwekking van zonne- en windenergie een ernstig tekort zou veroorzaken aan materialen als koper en neodymium.

En waarom werden conventionele elektriciteitscentrales op fossiele brandstoffen dan verboden, vooral in Afrika, terwijl er nog geen betaalbaar en betrouwbaar alternatief was? Een groot deel van de ernstige energiecrisis werd ten onrechte toegeschreven aan de oorlog in Oekraïne; de realiteit was echter dat wereldleiders investeringen in conventionele betrouwbare energieopwekking niet hadden gestimuleerd om economisch welzijn en maatschappelijke stabiliteit te behouden.

Gelukkig is het vandaag nog geen 2030 en hebben we nog tijd om de nodige veranderingen door te voeren. Wat is er nodig om dat voor elkaar te krijgen?

Hier zijn drie suggesties voor u, de politieke leiders van de wereld:

  • Depolitiseer klimaatwetenschap, verwerp computermodellen die niet overeenkomen met de werkelijkheid, focus in plaats daarvan op echte klimaatobservaties en de nieuwste klimaatwetenschap, luister aandachtig naar objectieve interventies van onafhankelijke experts.
  • Verander het klimaatbeleid van de zinloze mitigatiebenadering naar de succesvolle adaptatiemethode. Mitigatie is onbetaalbaar en heeft nog nooit een mensenleven gered en zal weinig doen om een steeds veranderend klimaat te veranderen. Aanpassing daarentegen is betaalbaar, kan nauwkeurig worden gericht en heeft al miljoenen levens gered. Adaptatie is zonder twijfel the way to go in het klimaatbeleid.
  • Investeer in het uitbreiden en aanvullen van ’s werelds olie- en gasreserves. Wees realistisch; de wereld zal nog tientallen jaren olie en gas nodig hebben. Ga tegelijkertijd op volle kracht door met de ontwikkeling van kernenergie, de energiebron van de toekomst.

Beste Excellenties, jullie komen begin november bijeen op de COP27 in Egypte, blijkbaar om de voortzetting van het mislukte wereldwijde klimaatbeleid te bevorderen. Het zou een misdaad zijn tegen het Afrikaanse volk om van hen te eisen dat ze hun energiesysteem baseren op intermitterende wind- en zonne-energie. Dat zou de ruim 1,3 miljard mensen daar immers nog verder in de armoede duwen. Economische ontwikkeling kan niet zonder betaalbare en betrouwbare energievoorziening.

Afrika moet ten volle gebruik maken van betaalbare inheemse fossiele brandstoffen voor energieopwekking, met een toekomstplan voor een netwerk van moderne kerncentrales. Met voldoende betaalbare energie kan ook de voorziening van schoon drinkwater worden gegarandeerd.

Vervolgens moet volop ingezet worden op het toepassen van adaptatietechnologie, met name voor het telen van maatwerk (“precision farming”) en voor beveiliging tegen extreem weer (“risico-minimalisatie”). Dat zijn, zoals u weet, de echte en dringende behoeften van Afrika.

Bovenstaande punten zijn de berichten van Clintel aan alle politieke leiders van de wereld die in hun privéjets aankomen om de COP27-bijeenkomst in het luxe resort Sharm El-Sheikh bij te wonen. We vragen u, onze politieke leiders, om bewust te zijn van de dagelijkse realiteit van schrijnende armoede van de vergeten mensen die op het Afrikaanse continent in de schaduw van uw vluchtroute leven.

Namens de ambassadeurs van Clintel,

Guus Berkhout,
President van Clintel


Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

1 Reactie
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Joost Visser
1 jaar geleden

U gelooft toch echt niet dat deze ´wereldleiders´ de persoonlijke voordelen op het spel zetten door echte wetenschap te omarmen?