Naar aanleiding van de Israëlische verkiezingsuitslag publiceerde het Algemeen Dagblad een artikel met als titel: “Vredesplan met Palestijnen nóg verder weg door winst extreemrechtse en ultraorthodoxe partijen”.
Het AD is daar onnodig pessimistisch. Het was juist de (rechtse) Likoed die vrede sloot met Egypte en de Sinaï teruggaf. Likoedleider Netanyahu normaliseerde als premier de betrekkingen van Israël met Bahrein, Marokko, Soedan en de Verenigde Arabische Emiraten. Vrede bereik je vanuit kracht, niet vanuit zwakte. Het was ook premier Netanyahu die zich in 2009 bereid verklaarde tot onderhandelingen die zouden kunnen leiden tot een zelfstandige Palestijnse staat.
Het Algemeen Dagblad draait hier overduidelijk oorzaak en gevolg om. De Israëlische kiezer koos onder andere voor rechts omdat de Palestijnen dit jaar de terreur hebben geïntensiveerd en vrede daardoor verder uit beeld raakt. Daarover publiceerden we twee weken geleden het artikel: ‘Israëli’s worden afgeslacht door hun ‘vredespartner’’.
De partijen die het Palestijnse bestuur vormen, Hamas en Fatah, moedigen die terreur aan en zijn erbij betrokken. In een recent officieel filmpje van Fatah – zie onze site – werd erover opgeschept dat Fatah in 2022 maar liefst 7.200 terreuraanslagen heeft uitgevoerd – veel meer dan Hamas. Door die aanslagen vielen in het halve jaar voorafgaand aan de verkiezingen 13 Israëlische doden en 62 gewonden. De dreiging is enorm. Iets dergelijks zou in Nederland ook niet zonder gevolgen blijven bij verkiezingen.
Het past in de Palestijnse denkwijze dat Israël geen bestaansrecht heeft – en dus bestreden en vernietigd moet worden. In de recente woorden van Mahmoud Al-Habbash – naaste adviseur van Mahmoud Abbas en voorzitter van de Palestijnse Opperste Sharia Raad (zie onze site): “Het bestaan van Israël is in strijd met het internationaal recht”.
In de Palestijnse media worden terreur en terroristen verheerlijkt.
Dus over welk vredesproces heeft het AD het? In Israël wacht men al bijna dertig jaar (!) op het moment dat de Palestijnen hun belangrijkste verplichtingen uit de vorige vredesakkoorden gaan naleven. Iets wat niet op korte termijn lijkt te gebeuren, gezien het voorgaande. Die afspraken in de Oslo-akkoorden van 1993 zijn:
- Het bestaansrecht van Israël erkennen.
- De terreur stoppen.
- Alle terreurorganisaties ontmantelen.
- De Palestijnse bevolking bijbrengen dat het conflict vreedzaam dient te worden opgelost.
- Rechtstreeks met Israël onderhandelen over een definitief vredesverdrag (dit weigeren de Palestijnen al tien jaar).
Het is jammer dat het Algemeen Dagblad deze uiterst relevante context niet vermeldt. Deze anti-vredes-houding van de Palestijnen leidt ertoe dat ze de steun van de Arabische wereld aan het verliezen zijn.
Wanneer gaat Europa de Palestijnen verantwoordelijk houden voor de huidige impasse?
Likoed Nederland
info@likud.nl