Prikbord nr 843

Het is duidelijk waarom Brussel geen Nederlandse asielstop wil. Als we op dit punt weer baas in eigen land zijn, zouden er meer onderwerpen tot terugkeer van het gezond verstand kunnen leiden.

Intussen blijkt opnieuw dat onze EU-regels niet deugen of (opzettelijk?) niet zijn omgezet in waterdichte nationale wetgeving, want ook politieke rechters moeten zich aan de wet houden bij het beoordelen van uitzettings- of ‘Dublin’-bezwaren en andere klachten van gelukszoekers.

Bezwaar

Gedupeerden die door de belastingdienst zijn geïnformeerd of aan hun afgewezen beroepschrift kunnen zien dat zij niet in aanmerking komen voor teruggaaf van de vermogensrendementsheffing, moeten niet zo jammeren. Wat ze eerder hebben nagelaten (tijdig) te doen – individueel of collectief – kunnen ze alsnog oppakken. Er zijn voldoende juridische gronden voorhanden en wellicht binnenkort jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep.

Bondsdag

Kanselier Scholz (SPD) heeft in de Bondsdag de CDU/CSU ongenadig de maat genomen en ook het falen uit de Merkel-periode blootgelegd. Daarbij werd niet alleen gerefereerd aan de ondoordachte energietransitie en de volgzaamheid in de groene dogma’s, maar ook aan de belangenverstrengeling met de industrie en energiebedrijven. Met deze voor een premier ongewone felheid werd tevens de bevolking gerustgesteld over de maatregelen die de koopkracht moeten steunen, het energieprobleem oplossen en de oorlog in Oekraïne indammen. Waar Den Haag vaak naar het voorbeeld in Berlijn kijkt, valt af te wachten wat de derde dinsdag ons gaat brengen. Vermoedelijk niet veel goeds, want grote woorden zijn geen compensatie voor het gebrek aan visie en kwaliteiten in het kabinet, net als in Duitsland. Eerst zal de invloed van (top)ambtenaren en politieke rechters moeten worden teruggedrongen en tevens de verborgen agenda’s van D66 en GroenLinks.

Coaches

Wie regelmatig op internet snuffelt kan verbijsterd zijn over het aanbod van coaches. Het doet denken aan de periode in de VS toen ‘iedereen’ een psycholoog (nodig) had. Nu zijn daar ‘influencing’, life-style, beleggen, studie, inburgering, fitness, leiderschap, communicatie, relatietherapie, oosterse filosofie, belastingen, oosterse medicatie, sollicitatie, kleding, zwangerschap, vaderschap, budgetbeheer, scheiding, rouwverwerking en een eigen bedrijf starten bijgekomen. Is dit een verdienmodel, omdat mensen geen tijd hebben om zelf na te denken of een boek te lezen; of is het onzekerheid waarbij we werkelijk menen professionele hulp nodig te hebben bij alle facetten van ons leven? Misschien zijn we dan wel te ambitieus of heeft de overheid het dagelijks leven te ingewikkeld gemaakt? De inhoud van een cursusboek voor inburgering zou daar op kunnen wijzen, evenals het taalgebruik in een theorieboek voor het rijbewijs.

Compensatie

In Nederland hebben ruim 1 miljoen mensen een uitkering, zonder aanvullend inkomen (pensioen, deeltijdbaan e.d.), en ruim 400.000 mensen minimumloon. Even afgezien van nieuwe (studie)schulden, bijna failliete ondernemers, andere gesteunde bedrijven en ZZP-ers op de armoedegrens, is 16 miljard ‘compensatie’ gemiddeld slechts ca. 10.000 per dossier (eenmalig?). De rest moet het doen met de 10% maatregelen. Het pleidooi om mensen (extra) schulden te laten maken – bij de belastingdienst, energieleverancier, kredietverleners (banken), ziektekostenverzekeraar, hypotheekverstrekker en de huurhuisbaas – is derhalve absurd, want dan moeten de middeninkomens nog meer tekorten gaan dragen. Want het moet ergens verhaald worden en dat is niet eenmalig, maar blijvend.

De gehele energietransitie is mislukt met dank aan Nijpels c.s., het parlement en de internationale milieumaffia, want het is niet alleen Rusland dat de prijzen bepaalt, maar ook het gebrek aan concurrerende alternatieven, en het (gebrek aan) gasbeleid van de incompetente overheid en de kliek in Brussel. Duitsland beweert voorbereid te zijn op het dichtdraaien van de Russische gaskraan, maar wat de gascontracten met Nederland inhouden, blijft geheim. De versnelde besluitvorming om Duitse kerncentrales te sluiten, zelfs voordat het alternatief – gas! – ‘groen’ was verklaard, doet vermoeden dat er een links draaiboek bestaat om de Duitse economie om zeep te helpen. Alleen in Beieren lijkt het gezond verstand terug te keren. Bovendien worden de gasvelden onder de Duitse Waddenzee nog steeds niet vrijgegeven voor exploitatie. In Nederland is er weer opvallende media-aandacht voor zeehonden, vogeltjes en plantjes waarbij mensen op de tweede plaats worden gesteld. Het zal niet lang duren of de boeren zijn niet de enigen die in opstand komen, want het uitblijven van echte oplossingen is onaanvaardbaar geworden.

Dubieuze journalistiek

In een tv-documentaire werd aangegeven dat er nog honderden miljoenen voor het herstel van de schade op St. Maarten niet waren gebruikt, omdat de (bouw)capaciteit ontbreekt. Dat een deel van de schade voor eigen rekening komt (achterstallig onderhoud, niet verzekerd, slechte constructie etc.) heeft daar niets mee te maken. Toch komt de journalist tot de conclusie dat Nederland te weinig geld beschikbaar heeft gesteld; was dit het doel van de uitzending?

Dat zich in Nederland ongeveer 70.000 vluchtelingen uit Oekraïne bevinden, die hier graag aan het werk willen, wordt door de media in relatie gebracht met de honderdduizenden gelukszoekers die Europa overstromen op zoek naar uitkeringen en slappe overheden. Er worden zelfs vergelijkingen gemaakt met Duitsland waar relatief veel gelukszoekers – zelfs vanuit China – zijn toegelaten, omdat er een tekort is aan arbeidskrachten. Wat de betrokken journalisten echter ‘vergeten’, zijn de problemen die Duitsland heeft met de criminelen, de medische toeristen, de asielhoppers (meteen een uitkering), de woonruimte, de scholen, de artsen, de arbeidsmentaliteit, het politieke activisme (Turken, islamisme) en de ‘overname’ van stadswijken. Komt bekend voor, nietwaar? Bij een echte vergelijking van beleid dienen alle aspecten te worden meegenomen; ook de druk om werk te accepteren, de regels voor gezinshereniging, het uitzettingsbeleid en de integratie-eisen.

Dat de prijs voor een vliegticket ‘omhoog knalt’ door een milieubelasting van € 30 (Tel. 7/9) is een merkwaardige overdrijving. Aangenomen dat vliegtuigbrandstof duurder is geworden, net als luchthavenbelasting, en dat reizigers bijna altijd ook gebruik (moeten) maken van andere plaatselijke vervoersmiddelen, zou een ticket wel € 100 duurder mogen zijn. Vliegen was veel te goedkoop en vaak onnodig, zoals bleek tijdens de Corona-periode. Terugdringen van het vliegverkeer zou een hoge prioriteit moeten krijgen, ook van minister Kaag, want alle nevenverschijnselen zijn onacceptabel geworden.

Tot slot zijn er inmiddels vele voorbeelden van censuur, zowel door hoofdredacteuren als providers van sociale media. Is dit onder invloed van de RVD (RijksVoorlichtingsDienst) of van Brussel?

Duits voorbeeld

In de media wordt de Duitse (energie)compensatie voor lage inkomens suggestief ‘aangeprezen’ als een enorm bedrag. Doch met bijna 5x zoveel inwoners als Nederland, is ruim 65 miljard niet groter dan straks overeenkomstige 16 miljard (ook voor bedrijven) uit Den Haag. Bovendien zegt zo’n vergelijking niet veel zonder de eerdere/toekomstige steunpakketten, de belastingdruk en overige gegevens te kennen: hoogte AOW, huur, toeslagen, minimumloon, ziektekosten, autokosten, schuldsanering, energieprijzen en uitkeringen.

Falend toezicht

Ondanks de vele ambtenaren, semi-overheid en gesubsidieerde toezichtsorganen is het – met uitzondering van de boa’s en snelheidscontroleurs – zeer matig gesteld met de effectiviteit daarvan.

Recente meldingen van misstanden betreffen onder meer: de spoorwegen, het COA , de GGZ, arbeidsomstandigheden (Schiphol, gastarbeiders), de belastingdienst, de gaswinning, de ontwikkelingshulp, de Rotterdamse haven, banken (witwassen etc.), (cultuur)subsidies, defensie, farmaceuten, UWV, politie, psychiatrische inrichtingen, jeugdzorg, jeugdgevangenissen, detentie-inrichtingen, (gesubsidieerde) mestinstallaties, biomassacentrales, klimaatplatforms, hoogovens, pensioenfondsen, bewindvoerders, curators, notarissen, thuiszorg en gemeentes. Dit zijn slechts de voorbeelden waarvan bekend is dat het wettelijk toezicht faalde, doch bij politiek, rechterlijke macht en overheid zijn er duizenden dossiers die zorgvuldig worden afgeschermd van de media en van Omtzigt/Leijten.

Gasvoorraad

Een Telegraaf-lezer maakt minister Jetten het compliment dat de gasvoorraad reeds op 80% van de benodigde wintervoorraad zou zijn. Welke prestatie is dit? Ook Duitsland zit bijna op dit niveau door de truc met het ‘Duitse’ Gazprom; en met onze huidige gasprijzen wil ‘iedereen’ wel leveren. Bovendien lijkt zelfs Jetten niet te weten waar dit gas vandaan komt; toch niet uit Groningen, mag ik aannemen. Blijft de vraag wie die overige 20% mag leveren en wie dit moeten betalen. Op flutcomplimenten zit niemand te wachten.

Infiltrant?

Dat politieke partijen worden geïnfiltreerd door activisten met een eigen agenda, is geen nieuws. Dat VVD-Kamerlid Daan de Neef opstapt, omdat er heel voorzichtig iets aan de asielchaos wordt gedaan, is opmerkelijk. Niet alleen omdat van zijn partij niets anders mag worden verwacht, maar vooral omdat zijn argument erop wijst dat hij juist méér rechten wil geven aan gelukszoekers of het hele dossier niet eens kent. In beide gevallen biedt zijn houding geen enkele bijdrage aan de oplossing van de problemen – namelijk een strikt en daardoor rechtvaardig asielbeleid, met duidelijke wetten – waar ook liegende advocaten en politieke rechters aan gebonden zijn. De tijd van pappen en nathouden is voorbij en dat de nationale zieligheidsindustrie kennelijk de fractie was binnengedrongen, kan de VVD zichzelf aanrekenen.

Kaag-doelen

Minister Kaag wil geen pauze in de besteding van tientallen miljarden aan de zinloze klimaatdoelen. Zinloos, omdat de juiste technologie (moderne kerncentrales) wordt afgewezen, de effecten minimaal zijn en volledig worden teniet gedaan door de bevolkingsgroei en de industriële ontwikkelingen elders, alsmede door de verplaatsing van CO2-problemen (kopen van uitstootrechten). Blijft over het stikstofdossier, doch dat heeft niets te maken met het klimaat. Als Kaag haar gezicht wil redden door die 25 miljard weg te smijten aan ‘onmisbare’ plantjes, dan moet ze boeren laten verhuizen en wettelijke minimumprijzen vaststellen, die een lagere productie rendabel maken. Dat de milieumaffia niet alleen wil bepalen wat er moet gebeuren, maar ook hoe, heeft reeds te veel mislukte ‘projecten’ opgeleverd zoals wildviaducten, Hedwigepolder, brandbare bossen, de Wadden-hype, wildgebieden in de polders, bouwstops voor wegen en huizen/ natuurcompensatie, biomassacentrales en geldstromen naar het buitenland. Er zijn al landen – zoals Pakistan – die menen dat (vooral) de westerse landen verantwoordelijk zijn voor natuurrampen. Wie zou hen dit hebben ingefluisterd, mevrouw Kaag, alleen de VN? Tijdens de hongersnood in de Sahel had nog niemand van klimaatverandering gehoord; nu moet de VN de bevolking van Somalië in leven houden en vraagt – om te beginnen – 1 miljard. Waarom geld en van wie eigenlijk: Poetin, Brussel, Saoedi-Arabië of islamitische landen die weigeren geboortebeperking in te voeren? Want niet alles kan op het klimaat of het Westen worden geschoven en die 1 miljard is bij de VN zo op. Tegen hongersnood – in Venezuela, Bangladesh, Afghanistan, etc. – zijn andere maatregelen nodig. Te beginnen met het graan uit Oekraïne.

Kerncentrales

Nog steeds hapert de besluitvorming rond de bouw van kerncentrales; niet alleen in Nederland. Heeft de milieumaffia al zoveel invloed of wil Brussel zelf de macht behouden over de miljarden van de lidstaten? Want het begint erop te lijken dat ook partijen als D66 geen echte oplossing willen voor het energieprobleem, terwijl een variabel ‘overschot’ aan stroom prima kan worden omgezet in waterstof. Dat Duitse kolencentrales daardoor extra lang in bedrijf moeten blijven, neemt men op de koop toe. Maar er is nog een partij die belang heeft bij de verbanning van kerncentrales: de gasleveranciers . Een schimmig wereldje dat erin is geslaagd om gas ‘groen’ te maken en waarvan Jetten niet weet hoe het werkt.

Klimaatdwang

Dat internationale organisaties het Nederlandse klimaatbeleid bepalen, was al langer bekend. Minister Jetten vliegt ervoor naar de VS, omdat hij kennelijk steun zoekt voor zijn ideetjes. De steun van de nationale klimaatdrammers en Brusselse luchtfietsers wordt namelijk steeds ongeloofwaardiger. Intussen heeft zelfs de VN een mening over ons natuurbeleid, doch wie er om een dergelijk rapport heeft gevraagd, is een raadsel. Niet hoe het gebruikt gaat worden: in ons parlement en door Nederlandse rechters. De VN kan zich beter druk maken over het affakkelen van Russisch gas, de oorlog in Oekraïne, de bosbranden die overigens vaak zijn aangestoken, de groeiende overbevolking, het tekort aan kerncentrales en de wereldwijde bomenkap voor biomassapellets. Want op nog meer dwang zit (bijna) niemand te wachten.

Klimaatwetenschap

Een groep studenten is tot de conclusie gekomen dat alle investeringen in klimaatmaatregelen zullen worden terugverdiend. Helaas zit er een wetenschappelijke denkfout in die conclusie; namelijk, dat we het klimaat kunnen beïnvloeden.

Lokaal (wan)bestuur

Niet alleen in Limburg gebeuren er merkwaardige zaken op lokaal bestuursniveau. In Waalwijk hebben we inmiddels de enorme bijdrage aan de schulden van RKC gehad, de onzinnige compensatieprojecten voor de woningbouw, de nieuwbouw van het gemeentehuis, de peperdure uitbesteding van de sociale uitkeringen en werkplaats, en van re-integratie, de verplaatsing van het zwembad en nu naar verluidt 10 miljoen voor het Leer- en schoenenmuseum. Ooit ontdekte accountant Leo Verhoef dat veel gemeentes ‘geheime’ reserves hadden door het vervalsen van de jaarrekeningen. Daarbij ging het om aanzienlijke bedragen, met name in steden als Amsterdam, maar ook in Waalwijk. In Tilburg bleken onder meer illegale betalingen te bestaan aan gepensioneerde bestuurders: zwijggeld? En dan hebben we het nog niet over de waterschappen en de spaarpotjes van scholen; allemaal geld van de burgers. Maar de miljarden uit de verkoop van het provinciale energiebedrijf zijn in Brabant al nagenoeg verdampt.

Moreel

Oorlogvoering berust voor een belangrijk deel op psychologie en moreel. Daarbij is de aanvallende partij in het voordeel totdat de verdediger terugslaat. Met name Duitse troepen waren befaamd om hun vermogen tot tegenaanvallen in WO-II. Wat nu in Oekraïne lijkt te gebeuren heeft vele aspecten. Niet alleen het moreel onder de soldaten en bij het thuisfront, maar ook in het buitenland wordt versterkt. Bovendien is het een waarschuwing aan de Russen, dat verdere aanvallen kunnen worden afgestraft door een tegenaanval en dat daarbij Russische krijgsgevangenen zullen worden gemaakt. Die kunnen niet alleen iets vertellen over het moreel van hun kameraden, maar tevens over de behandeling van Oekraïense burgers en krijgsgevangenen. En tot slot kan het nieuws hierover invloed hebben op de Russische bevolking, de internationale media en op de VN. Het is nog niet te laat om defensieve VN-troepen naar Oekraïne te sturen, want het plaatsen van een paar luchtafweerraketten buiten Oekraïne heeft geen enkele zin; zelfs niet voor het moreel.

Doch dan zal Oekraïne de offensieve operaties moeten afbreken om aan de onderhandelingstafel plaats te (kunnen) nemen. De Veiligheidsraad – met Rusland en China – zal echter geen garanties geven, zodat een afloop als bij de Hongaarse opstand (1956) niet ondenkbaar is. Dus dient Zelenski er rekening mee te houden dat de onbetrouwbaarheid van de VN zo mogelijk nog groter is dan van Poetin.

Netwerken

Ooit was ik op de Nieuwjaarsreceptie in een Provinciehuis. Op mijn vraag aan enkele aanwezigen: ‘Hoeveel tijd kosten dit soort netwerkbezigheden?’, was het antwoord ‘Ongeveer 30-50% van de werktijd’. Mijn verbazing leidde tot het vervolg: ‘Wat is het nut daarvan (met name voor ambtenaren)?’. Hierop geen antwoord.

Inmiddels heeft mevrouw Slingerland die vraag beantwoord in de Volkskrant. Het gebrek aan integriteit is verbijsterend; juist omdat men dit zelf kennelijk niet meer beseft. De gevolgen zijn echter reeds heel lang bekend, met nieuwe ‘hoogtepunten’ in Amsterdam en Den Haag.

Pensioenplundering

De voorgenomen pensioenhervorming kost het ABP naar verluidt 50 miljard??? Waarvoor en wat is dan het ‘voordeel’ van die wijziging? Vragen waar politici en toezichthouders kennelijk aan voorbijgaan, ondanks de uitzendingen van Witte zwanen, zwarte zwanen.

Juist nu de inflatie en bankrente toenemen waardoor pensioenen weer geïndexeerd kunnen/moeten worden, krijgen de ‘belanghebbenden’ haast met het doordrukken van nieuwe wetgeving. En dan te bedenken dat banken en verzekeraars vaak criminele organisaties zijn, waarvoor de belangen van hun cliënten geen enkele betekenis hebben. Alleen het verdienmodel telt. Voorbeelden daarvan zijn vastgelegd in duizenden dossiers, de boeken van Joris Luyendijk (Dit kan niet waar zijn) en Kees Kooman (Eerlijk of later) alsmede op de website van FtM (Follow the Money). Inmiddels zijn er politici (naar verluidt VVD) die een dekkingsgraad van 150% willen. Dit betekent vele honderden miljarden meer om mee te speculeren, garant te staan, te graaien, ‘verdampen’ (door inflatie en kosten) of aan de staat te ‘lenen’ zonder enige kans op terugbetaling. En de toekomstige vermogensheffing zou zich ook kunnen uitstrekken tot ‘verworven rechten’ – gewoon te innen bij het ABP etc. – terwijl indexering dan voor tenminste tien jaar onmogelijk wordt.