Gasman Dick Benschop heeft zijn baan als president-directeur van Schiphol ter beschikking gesteld. Onder de bezielende leiding van Benschop transformeerde Schiphol van een van de belangrijkste luchthavens van Europa tot een treurig vliegveldje in de periferie van het continent.
Waarom de titel ‘gasman’? Nou: In 2022 bleek uit een onderzoek van dagblad NRC dat Benschop in zijn tijd bij Shell achter de schermen een beslissende (lobby-) invloed heeft gehad op het kabinetsbesluit om de gaswinning uit het Groningerveld in 2013 ongemoeid te laten. Daardoor kon in het jaar na de zwaarste aardbeving in Groningen tot dan toe, een recordhoeveelheid Gronings gas worden opgepompt. Mede door de lobby van Benschop zijn de huizen van het Groningse plebs nu helemaal naar de bliksem.
Onmiddellijk na de universitaire studie geschiedenis kwam Benschop in de politiek (PvdA) terecht als knecht van Den Uyl en later Wim Kok. Als dank voor deze bijdrage in de afbraak van Nederland (zie Fortuyn et. al.) werd hij op 3 augustus 1998 benoemd tot staatssecretaris van Buitenlandse Zaken in het kabinet Kok-ll. Maar da’s logisch. In 2002 zou hij Ad Melkert opvolgen als fractieleider van de PvdA in de Kamer indien deze premier zou worden. Dat liep even wat anders. In de eerste plaats was daar Fortuyn die in debatten Melkert alle hoeken van de studio’s liet zien en soms nog meer. Van de PvdA bleef in de verkiezingen dan ook niets over, maar toen was Fortuyn al omgelegd door een geestverwant.
Nu wil het geval dat de campagneleider van de PvdA indertijd niemand anders was dan… Dick Benschop. Achteraf stelde Benschop dat “de PvdA scherper had moeten kiezen en óf Paars had moeten verdedigen óf de vernieuwing had moeten proclameren”. Nou nee: de PvdA had beter niet mee kunnen werken aan de gewapende sfeer die nodig was om Pim Fortuyn af te laten schieten. Benschop taaide roemloos af maar kreeg uiteraard al vrij snel een luxe baan bij Shell, dankzij het netwerk.
Benschop is ook nog lid van de de Trilaterale Commissie, evenals bijvoorbeeld Klaas Knot (DNB), Joris Voorhoeve (VVD/D66 en falend v.m. Minister van Defensie) en Hans Weijers (D66, v.m. Directeur AKZO, v.m. Directeur Shell, v.m. Minister van Economische Zaken). De Trilaterale Commissie (TLC) is een privéorganisatie opgericht in 1973 op initiatief van David Rockefeller, die samen met Zbigniew Brzeziński en een aantal anderen de eerste vergaderingen van TLC bijeen riep en die zouden uitgroeien tot de Trilaterale organisatie. Er is felle kritiek geleverd op de organisatie door politieke activisten en academici van politieke wetenschappen. Samen met de Bilderbergconferentie en de Council on Foreign Relations wordt de TLC in een aantal theorieën wel gezien als de grote machtsdriehoek van de heersende elite. Vanzelfsprekend werd Benschop ook nogal eens gespot tijdens WEF-bijeenkomsten.
Of Benschop de tekst nog kent van het clublied van de PvdA (de internationale) mag worden betwijfeld: terwijl de chaos op Schiphol epische vormen aannam en vertwijfelde reizigers elkaar bijna de hersens insloegen, reisde Benschop doodgemoedereerd de wereld rond alsof er niets aan de hand was; naar Davos, een gala-diner in de VS of op vakantie naar Portugal met het gezin. Uiteraard allemaal business class vanuit de VIP-room en onbereikbaar voor iedereen wegens ‘corona’. Ongetwijfeld om de verworpenen der Aarde niet te laten ontwaken.
En als je dan in zo’n gezicht kijkt denk je bijna vanzelf dat het de vader is van Sywert van Lienden, maar dan een stuk duurder. Volgens mij hebben we op een of andere manier nog veel geld tegoed van die gasman.