Wie surft, leest, bestudeert, open staat voor andere meningen en wetenschappelijke bevestigingen, heeft de wil en potentie om zich te vormen, om wijzer te worden en laat geen mogelijkheid verloren gaan om met inzicht en overzicht de discussie te kunnen voeren en het debat aan te willen gaan.

Helaas is dat niet het geval bij bestuurders en bewindslieden die in het klasje van een voormalige geschiedenis leraar zitten. Overdreven? Wanneer een blik wordt geworpen op de veronderstelde voortgang van hoofdpijn dossiers zie je niets op papier staan dat maar iets weg heeft van een structurele oplossing voor de gedupeerden.

Van het ene in het andere probleem

Immigratie crisis? Een veel te ruimhartig asielbeleid heeft samen met organisatieproblemen bij IND, COA, overvolle gemeentelijke en landelijke opvang – en doorvoercapaciteit, samen met een stokkende woningbouw een inkomende stroom van 300.000 plus personen gegeneerd. Het gros voldoet niet aan de normen die de arbeidsmarkt stelt, heeft een matig arbeidsethos; vindt dat ze in het vestigingsland het recht hebben om net zo te leven als in het herkomstland dat ze om moverende redenen hebben verlaten; streeft naar een verregaande gesegregeerde microsamenleving waar indoctrinatie en discriminatie routine blijken te zijn; oordeelt alleen rechten te hebben en geen plichten en voert met die instelling en opstelling de druk op sociale voorzieningen, criminaliteit, onderwijs, woningschaarste op. Feiten en ervaringen bevestigen die vaststellingen.

Zei onze Koningin in de jaren ’50 niet in een van haar troonredes dat Nederland met 10 miljoen inwoners vol was? Volgens de huidige politieke brokkenmakers had de toenmalige regering dat dus niet goed gezien, want volgens hen is er ruimte voor het dubbele aantal. Hoe? Daar zijn de grote denkhoofden na een decennium Rutte nog steeds niet achter. De laissez faire gedachte is sterk verankerd in het beleid en onderstreept dat in Den Haag niet echt naar een oplossing voor dit hoofdpijndossier gezocht wordt. Gelet op de uitspraak van de IND opperbaas dat ook veiligelanders en migratiefraudeurs het voordeel van de twijfel moeten krijgen versterkt door de effecten van het zelf bedachte stikstofoxide emissieprobleem (vervolgens stikstofprobleem genoemd) zal het migratie hoofdpijn dossier alleen maar dikker worden. De door de politiek gecreëerde immigratieproblematiek die in het achterliggende decennium monstrueuze vormen heeft aangenomen, bevestigt dat het probleemoplossend vermogen van regering, bestuurders en sturende en ondersteunende instanties zich nog steeds in een statu nascendi bevindt. Hopen dat het probleem vanzelf oplost, liever de samenleving opzadelen met de negatieve effecten van het probleem en accepteren dat het spanningsveld tussen nieuwkomers en Nederlandse samenleving het kookpunt heeft bereikt. Die probleembenadering is terug te vinden bij alle hoofdpijndossiers.

Een klimaatprobleem? Politici en klimaatactivisten wanen zich klimaatkenners en weigeren te erkennen dat het klimaat een uitermate ingewikkeld fysisch-chemisch systeem is. Ze weigeren ook te erkennen dat er nogal wat vaardigheden nodig zijn om te kunnen begrijpen hoe en waarom het klimaat zich gedraagt zoals die zich gedraagt en ze zijn niet te overtuigen dat diverse actoren elkaar in mindere en meerdere mate wederzijds beïnvloeden en zo de bestaande complexiteit versterken. Een onvolledige lijst zou in elk geval de subdisciplines thermodynamica, statische fysica, atmosferische chemie en fysica, statistiek, oceanologie, geologie, glaciologie, dendrologie, moleculespectroscopie, archeologie, modellering van complexe systemen, en dateringtechnieken omvatten. (Kees de Lange, februari 2019). Een deskundige die al deze terreinen beheerst, bestaat niet. Dat betekent stomweg dat er ook geen klimaatdeskundigen bestaan.

Die zich deskundig noemende personen zijn in veel gevallen aandachtjunks die over de rug van gekwalificeerde wetenschappers en met medewerking van een groot deel van de media, ondersteund door argeloze politici, de publiciteit proberen te krijgen die ze op eigen kracht nooit zouden halen. Wat zij van klimaat menen te begrijpen achten zij relevant. Wat gerenommeerde fysici van Nobelprijsniveau en met een grote reputatie wereldwijd te zeggen hebben, wordt door deze ondeskundige kenners weggehoond. Over een gebrek aan respect gesproken, maar dat lijkt ingebakken te zijn in het karakter van links georiënteerde en liberale wereldverbeteraars.

“Utopische gedachten;
dat is wetenschappelijk
allang bevestigd”

Klimaat is complex en er zijn meer factoren die veranderingen veroorzaken dan alleen maar de mens. Het klimaat verandert al millennia en dus lijkt het vanzelfsprekend dat ook in dit millennium er regionaal en periodiek veranderingen herkenbaar zijn. De geschiedenis leert ook dat de natuur zelf een storende onbalans herstelt. Dat is nu niet anders. Wellicht zal dat meerdere mensengeneraties gaan duren. Die realiteit weigeren klimaatkabouters te erkennen en geholpen door even ondeskundige media en politici wordt de Nederlandse samenleving opgescheept met maatregelen waarvan die kabouters denken dat daardoor de CO₂ emissie in 2050 tot nul teruggebracht kan worden. Dat dit een utopische gedachte is, hebben ontelbare wetenschappelijke studies allang bevestigd.

Transitieblunder

Energietransitie is volgens klimaatutopisten een van de maatregelen om de CO₂ uitstoot te beperken en zelfs te stoppen. Blijkbaar denken ze dat Nederland onder een glazen stolp leeft en het CO₂ gehalte binnen ons microklimaat kan worden beheerst, Verbeter de wereld en begin bij U zelf lijken de leerlingen van de voormalige geschiedenisleraar te denken en vervolgens werd de Nederlandse samenleving verblijd met Energieakkoord en Klimaatakkoord. Beide akkoorden zullen de Nederlandse samenleving meer dan € 1000 miljard kosten. Daar zal het niet bij blijven, omdat veel kostenposten nog niet in kaart gebracht kunnen worden. Bovendien is het uitermate twijfelachtig of op die manier de uitstoot nulwaarde ooit bereikt kan worden. De belangrijkste reden is dat groene energie helemaal niet zo groen, betrouwbaar en betaalbaar blijkt te zijn als de regering beweert. Dat hebben talloze wetenschappelijke studies allang aangetoond. Het produceren van windturbines en zonnepanelen kent veel door politiek, media en activisten verzwegen nadelen en hebben een gezondheid beschadigend en biodiversiteit vernielend effect. De exploitatie resulteert in landschap – en milieu vervuilende effecten en moet staande gehouden worden met enorme geldstromen die gegenereerd worden door de belastingbetaler.

De onvoorspelbaarheid van de energietoelevering door windturbine – en zonnepanelen parken gecombineerd met het afschakelen van de gaswinning en het anti-Moskou sanctieregime dat als een boemerang op de levenskansen van de Nederlandse samenleving terugslaat, heeft bevestigd dat Nederland voorlopig niet zonder steenkolen -, gas en kerncentrales kan. Stilletjes wordt gemurmeld dat de gaswinning in Groningen die werd beperkt tot 2.8 miljard m3 per jaar ook moet worden opgeschroefd om te voorkomen dat de verarming van de Nederlandse samenleving door explosief stijgende energieprijzen nog eens miljoenen huishoudens treft.

Om toch gelijk te krijgen heeft de regering het stikstofprobleem in de strijd gegooid en hoopt daarmee drie vliegen in een klap te kunnen slaan: ruil van groen voor beton en demping van de woningschaarste (hoe dat rijmt met het redden van de natuur en het terugschroeven van de CO₂ emissie is voor velen een raadsel ); het beheersen en sturen van het voedselproces (ook dat is mistig want waar komt het voedsel vandaan om de honger van de Nederlandse samenleving te stillen en welke offers vraagt dat) en het redden van de natuur (bedoeld wordt de cultuurlijke begroeiing. Nederland kent allang geen natuur meer, maar met zo’n slogan kan de samenleving overtuigd worden het overheidsnarratief te volgen). Binnen dat raamwerk wordt de doorsnee Nederlander om de tuin geleid en afgescheept met een weliswaar leuk gekleurd maar een onjuist beeld van de stikstof uitstoot presenterend plaatje. De politocratie gesteund door het vileine deel van media en de Romeo’s van het politieapparaat, proberen gepassioneerd boeren die vechten voor hun bestaan te criminaliseren en te marginaliseren. Nederland wordt zoet gehouden met schijngesprekken die nergens over gaan.

Corona

De coronacrisis? Twee jaar lang hebben segmenten van de samenleving het gevoel gehad in een open gevangenis te leven en zijn bloot gesteld aan vaccins die niet beschermen maar de persoonlijke gezondheid in ernstige mate bedreigen. Zelfs de dood tot gevolg kunnen hebben. Uit overheidsdocumenten die middels de WOB-procedure boven water zijn gekomen, blijkt dat de kern van de coronaproblematiek – het gebrek aan opnamecapaciteit – door de betreffende minister n.b. zelf is veroorzaakt. Ziekenhuizen mochten van hem hun IC capaciteit niet opschalen en hij adviseerde bedcapaciteit te schrappen. Bovendien blijkt dat zijn maatregelen geen enkele wettelijke basis hebben gehad en was het vaccinregime al voorgekookt voordat de eerste druppel van een vaccin geproduceerd was. Anderen worden voor mindere vergrijpen met de haren voor de rechter gesleept, maar niet deze wetsovertreder en grondrechtenschender. Die 70.000 aangiftes tegen deze oneerlijke bewindsman zijn voor Justitie nog niet genoeg voor een aanklacht.

Toeslagenaffaire? In de ellende gesleurd door een discriminerende en fascistisch handelende Belastingdienst die van de overheid alles mocht doen, worden gedupeerden nu gekoppeld aan case managers die geen enkel mandaat hebben. Dit door de overheid gecreëerde probleem resulteerde in gebroken gezinnen, onterecht uit het huis geplaatste kinderen, verarming en zelfmoorden. Ondanks veel beloftes van verantwoordelijke bewindslieden en Minister-president is er nog steeds geen adequate oplossing en worden gedupeerden als lastig ervaren. De regering blijft twee jaar na het gedwongen opstappen van Rutte III nog steeds in gebreke en negeren dat zij bloed aan hun handen hebben en de geur van die ellende om hen heen hangt.  

Er zijn nog tal van hoofdpijndossiers die verbonden zijn met de boven genoemde vier. Het strikte antiMoskou sanctieregime bijvoorbeeld? Door de oproep dat de oorlog in de Oekraïne ook de onze zou moeten zijn, is de inflatie tot een ongekende hoogte gestegen. Boven de 10% en van een daling is nog geen sprake. Het gevolg is economische krimp, prijsopstuwing van de eerste levensbehoeften, energie en brandstof en versterkt door de kosten van de energietransitie wordt 1 op 3 gezinnen naar het armenhuis gedreven. Andere problemen dwalen al maanden sommige zelfs al jaren door de gangen van het krakkemikkige tijdelijke Parlementsgebouw zonder dat sprake is van een sprankje hoop op een oplossing. Problemen in de jeugdzorg, gedupeerden van de gaswinning in Groningen, waterschade slachtoffers van de 2021 overstromingen in Zuid-Limburg, Chroom-6, treintrilling langs de Betuwe lijn, circulaire bouwstof en pensioenroof door de overheid. De lijst is langer dan hier wordt geschetst en groeit dagelijks.

Crisis een ander woord voor probleem

Een complex maar oplosbaar probleem heet tegenwoordig een crisis en tijdens de regeringen Rutte rolde de Nederlandse samenleving van crisis naar crisis. Het is een uiting van inflatoir woordgebruik om eigen onkunde en onmacht te verbloemen, ongevraagd maatregelen op te leggen en andersdenkende personen en groepen te kunnen beschuldigen van discriminatie, racisme, fascisme en rechts-extremisme. Om die groepen het leven zuur te maken met resp. door framing, doxing, unmasking en shadow banning (plat gezegd censuur). Voor het ontstaan van die problemen wordt gretig naar anderen gewezen, worden omgevingsfactoren er met de haren bij gesleurd, informatie onthouden en gemanipuleerd, de wetenschap angstvallige buiten de deur gehouden. Er wordt gelogen en bedrogen om de samenleving ervan te overtuigen dat het echt niet aan de geschiedenisleraar en zijn klasje bestuurkabouters ligt.

Incompetente marionetten volgen slaafs het narratief van een Nederland-verafschuwend duo en lepelen braaf de teksten op van een politiserende ambtenarentop. De Minister-president en zijn gevolg blinken uit in schijnoplossingen die het eigen amateurisme dagelijks herkenbaar maakt. Opmerkelijk is het ontbreken van de menselijke maat en het irritante gebrek aan transparantie. Van de belofte om een nieuwe bestuurcultuur door te voeren, is zoals verwacht niets terecht gekomen. Oude wijn in andere zakken die nog slechter zijn dan de oude.

Crisis of probleem? Welke term voor de hoofdpijn dossiers ook gebruikt wordt, er wordt niets opgelost en de bevolking mag op de blaren zitten. Mark Sloophamer heeft in de 4311 plus dagen aan het roer van het staatschip, er in ieder geval voor gezorgd dat de samenleving verdeeld is in een deugelite die bepaalt en dwingt en in de ogen van die deugelite, tweederangsburgers[1]  die de deugelite slaafs moet volgen. De kloof tussen Randstad en platteland, is diep en breed en de verschillende overheidslagen doen hun uiterste best om brugslag te voorkomen en bestaande bruggen te vernielen en te verbranden. Het land staat in brand en de regering gaat zeven weken vakantie vieren. Zeven weken!

De zelf verklaarde staatsman zit tevreden in zijn witte blote bast op een balkonnetje het boekje met WEF-richtlijnen te bestuderen. Na terugkeer wil hij verder gaan met zijn passie: vernietigen van het fundament van het Holland huis.

[1] Geleend van Ines van Bokhoven.