Hoewel het een decennia duurt, voordat een vaccin als effectief bestrijdingsmiddel voor een besmetting op de markt gebracht kan worden, moest Nederland al na een half jaar van de overheid aan de spuit. Bestaande alternatieven werden snel in de ban gedaan.
Begin 2022 verklaart Pfizer, de meest winstgevende vaccinproducent, dat zijn vaccin niet de gewenste beschermingsdekking en tijdsduur biedt. Ondertussen hebben ze wel miljarden doses verkocht aan Europese Unie en diverse lidstaten en heel wat miljarden in de privé kluis kunnen opbergen. Een vaccin dat geen bescherming biedt wel en andere medicijnen die hun waarde al decennia hadden bewezen, niet.
Er zijn verschillende early treatments. Uit tal van klinische onderzoeken blijkt dat vroege behandeling met antivirale middelen (Remdesivir, Ivermectine en Broomhexine, maar ook hydroxychloroquine in combinatie met zink en azithromycine) tot minder hospitalisatie leidde en in minder IC opnames en sterfte resulteerde. Hydrochloroquine is een beproefd medicijn tegen o.m. malaria, wordt decennia gebruikt en eventuele bijwerkingen zijn allang in kaart gebracht. De toepassing in de beginstadia van een Covid-19 besmetting bleek een remmende werking te hebben op COVID-19 verschijnselen. Niet volgens ondeskundige politici en gepolitiseerde media.
The Lancet
Waarom wordt hydroxychloroquine weggeduwd? Om tenminste drie redenen. Hydroxychloroquine is in de politieke arena beland. Al in maart 2020 wees Donald Trump naar het middel, en aangezien Trump herhaaldelijk door linkse deugpolitici en propaganda media als een fascistische gek werd neergezet, waren de meeste Amerikaanse medici en media tegen. En in hun spoor de Nederlandse adepten. Halsoverkop publiceerden medische tijdschriften zoals The Lancet onderzoeken die moesten aantonen dat hydroxychloroquine gevaarlijk zou zijn, ook al wordt het medicijn decennia veilig en effectief door miljoenen mensen gebruikt tegen o.a. malaria.
The Lancet beweerde weliswaar dat het een megaonderzoek naar hydrochloroquine had gedaan, maar constateerde niet dat hydroxychloroquine gevaarlijk zou zijn voor COVID-19. Die vaststelling sneeuwde echter onder in de “bewijzen” dat het medicijn wel gevaarlijk zou zijn voor personen die de verschijnselen van een COVID-19 besmetting vertoonden. De implicatie was genoeg voor een totale media ‘frenzy‘. The Lancet werd geprezen omdat het ten overvloede “bewees” dat Trump levensgevaarlijk was. Een paar dagen na de publicatie van de vaststelling van het onderzoek moest het tijdschrift de publicatie intrekken. Er was geen onderzoek gedaan, laat staan een uitgebreide versie: nepnieuws. The Lancet is wel vaker in opspraak geweest voor het publiceren van spraakmakende artikelen met weinig inhoud. Toch heeft het artikel succes. In Frankrijk wordt aanvankelijk een nationaal verbod op hydroxychloroquine voor COVID-19 ingesteld en medicijnonderzoeken (waar harder bewijs mee vergaard had kunnen worden) werden gestaakt.
Medialeugens
De media besteedden weinig tijd aan kritische reflectie. Het bleef vaak beperkt tot de zin: “hydroxychloroquine is gevaarlijk want dat staat in The Lancet”. The Lancet was echter niet de enige mediabron die zich had bezondigd aan nepnieuws. In de berichtgeving over het preventieve gebruik van hydroxychloroquine ontdekten onderzoekjournalisten zes knalharde leugens:
- Leugen #1: Medici waarschuwen voor het medicijn. Het ontbrak er nog maar aan dat niet werd gemeld dat alle of het overweldigende merendeel van die medici hadden gewaarschuwd voor het gebruik. Het zou een dubbele leugen betekenen. Zoals vaker zijn er voorstanders en tegenstanders, waarbij afhankelijk van de invalshoek en persoonlijke belang de pendule naar voor of tegen doorslaat. Waarschuwing werden meestal onderbouwd door te wijzen op bijwerkingen (hartritmestoringen komen voor, maar bewezen is dat die bij 135 van de 1,5 miljoen mensen voorkomen. Blijft vervelend als je een van die 135 bent); onjuist gebruik heeft fatale gevolgen (geldt ook voor andere medicijnen).
- Leugen #2: Het is dus gevaarlijk om dat zo maar aan patiënten te geven.Het medicijn bestaat al zo’n 70 à 80 jaar, en staat al tientallen jaren op de WHO-lijst met essentiële medicijnen. Het wordt in Nederland verstrekt aan mensen met reuma, en (ter preventie van) malaria, en is nog nooit ‘gevaarlijk’ gebleken.
- Leugen #3: Het bestrijdend effect is niet bewezen. In meer dan 30 landen is het middel ter bestrijding van het Corona virus gebruikt. Nadat de wereldwijd vermaarde dr. Didier Raoult er zeer uitgebreide testen mee had verricht en 96% van zo’n 1100 corona patiënten erdoor genazen, heeft de Franse president Macron het middel toch vrijgegeven om door huisartsen voor te laten schrijven,.
- Leugen #4: ‘De onderzoeken die er tot nu toe naar gedaan zijn wijzen zelfs in tegengestelde richting.’ Er zijn honderden onderzoeken naar hydroxychloroquine (in combinatie met zink) gedaan, en daaruit blijkt steevast dat het medicijn volkomen veilig is en niet of nauwelijks bijwerkingen heeft.
- Leugen #5: Er zouden juist meer mensen overlijden na gebruik van het medicijn.’ Ervaringen in de eerder genoemde 30 landen bevestigen het omgekeerde. Mensen overlijden wèl als hen de hydroxychloroquine therapie wordt onthouden, en ze vervolgens in het ziekenhuis belanden, waar circa de helft van de mensen die aan de beademing worden gelegd, het niet overleven.
- Leugen #6:Patiënten met bestaande hartproblemen die gevoelig zijn voor hartritmestoornissen, moeten sterk gemonitord worden. Dat geldt voor alle medicatie, ook voor paracetamol, het enige middel dat huisartsen tegen corona wel mogen voorschrijven.
Dr. Harvey Risch[i] voelde zich in 2020 gedwongen om zich te mengen in de discussie over hydrochloroquine en stelde : “Wanneer dit goedkope, orale medicijn heel vroeg in de loop van de ziekte wordt toegediend, voordat het virus de tijd gehad heeft zich oncontroleerbaar te vermenigvuldigen, is het in combinatie met de antibiotica azithromycine of doxycycline en het voedingssupplement zink, zeer effectief.” Geen pannenkoek dus.
Nederland loopt in het verkeerde spoor
In de loop van 2020 en begin 2021 komt de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) in Nederland in het geweer en waarschuwt dat artsen die het middel voorschrijven, kunnen rekenen op een boete van €150.000. Reden? Het middel wandelt buiten de richtlijnen die door de IGJ op last van de regering en zijn adviseurs zijn vastgelegd om de endemie op Nederlands grondgebied te bestrijden. Artsen, apothekers en zelfs potentiële COVID-19 patiënten worden opgeroepen om op een Stasi-achtige manier collegae te verraden die toch Hydrochloroquine aan patiënten verstrekken resp. gebruiken.
Het ministerie van Volksgezondheid heeft informatie over het gunstige effect van hydroxychloroquine op het verloop van corona met man en macht proberen te verdoezelen. Ace Pharmaceuticals heeft op 21 februari 2020 (voor het uitroepen van de pandemie) Minister en Hoofd van het RIVM geïnformeerd over de gunstige werking van hydrochloroquine. In die brief werd verwezen naar literatuurstudie waarin werd vastgesteld dat ziekteverschijnselen verminderd zouden worden en virusverspreiding werd geremd. In mei 2020 werd de toepassing van hydrocholoroquine door de Minister weggezet als kwakzalver methode en was volgens diezelfde Minister vaccinatie het enige wat zou helpen.
In juli 2020 werd op de website xandernieuws een artikel gepubliceerd met de titel “Grafiek laat zien dat in alle landen die Hydrochloroquine voorschrijven veel minder dodelijke slachtoffers vallen”. Die grafiek was samengesteld op basis van de informatie van tal van bronnen en gegevens en liet zien dat in landen waar COVID-19 patiënten met hydroxychloroquine werden behandeld, veel minder doden waren gevallen dan in landen waar het middel werd verboden. Zoals in Nederland. Uit Wob-documenten die in 2022 boven water zijn gehaald door onder andere data-analist Daniël van der Tuin blijkt dat het RIVM op 25 oktober 2020 constateerde dat de coronasterfte veel lager lag in landen waar hydroxychloroquine werd toegediend.
Om te voorkomen dat bekend zou kunnen worden dat Hydroxychloroquine toch een effectief bestrijdingsmiddel tegen COVID-19 besmetting zou kunnen zijn, werd door Minister en zijn ambtenarenapparaat op grote schaal gelogen en bedrogen,
In de toekomst zal deze miserabele periode ten aanzien van hydroxychloroquine door medische sociologen worden bestudeerd als een klassiek voorbeeld van hoe niet-wetenschappelijke factoren overduidelijk medisch bewijs hebben onderdrukt. Bij een endemie vraagt de realiteit om een heldere, wetenschappelijke blik op het bewijs en waarheen dat wijst. Om hoog-risico patiënten te beschermen had de regering direct met de behandeling bij die risico groepen moeten starten. Nu zijn onder die risicogroepen vermijdbaar slachtoffers aan COVID-19 besmetting gevallen en vanuit die invalshoek heeft de Regering in zijn vaccinatie waanzin, bloed aan zijn handen.
Het is het zoveelste corruptieschandaal in de coronacrisis en gezien de instelling en opstelling van bewindslieden tijdens de endemie, zullen er nog meer volgen.
[i] Professor Epidemiologie (gespecialiseerd in chronische ziektes) verbonden aan het Yale Instituut voor mondiale gezondheid.