Het CDA is de weg kwijt

“In eigen land kregen we te maken met toegenomen ongelijkheid op de arbeidsmarkt, een schrikbarend tekort aan woningen en recentelijk de ernstige problemen rond de toeslagenaffaire en de afhandeling van de aardbevingsschade in Groningen”. Het CDA is duidelijk de weg kwijt.

Bovenstaande tekst valt te lezen in een gepubliceerd opiniestuk wat fractievoorzitter Heerma afleverde bij de Volkskrant. Of gaf hij zelfs de opdracht om het te plaatsen? De voormalige ‘verzetskrant’ is, evenals andere media, journalistiek sinds een aantal decennia opvallend mild voor politieke kopstukken op of rond het Torentje waarbij het er soms wel op lijkt alsof de gevestigde politiek rechtstreeks leiding geeft aan de redacties.

Het opiniestuk van Heerma is een aaneensluiting van verkeerde analyses en een prominent voorbeeld van de mate waarin politici de weg kwijt zijn en de huidige maatschappij niet meer begrijpen, laat staan kunnen ‘vertegenwoordigen’. Het CDA ondervond daarvan bij de laatste verkiezingen al het nodige en inmiddels beweegt de partij zich op of rond de 5 zetels volgens de peilingen. Heerma wil aandacht voor het totaal verkeerde signaal van “haat-om-de-haat” in de Kamer, en wil terug naar het debat waarin kritiek zich richt op de inhoud. “De voorbeelden stapelen zich op: een Kamerlid dat op straat wordt opgejaagd, een man met een fakkel voor het huis van een politiek leider”. Welk Kamerlid zou Heerma bedoelen? Neemt hij het dan eindelijk op voor PVV-leider Wilders, die al 17 jaar lang beveiligd moet worden tegen ‘gelovigen’? Of memoreert hij Pim Fortuyn, die door collega’s van Heerma en wellicht hemzelf, werd gedemoniseerd en verketterd tot op het bot, net zo lang tot iemand het pistool oppakte en hem fusilleerde op klaarlichte dag? Nee; het gaat o.m. om Sigrid Kaag die overstuur raakte van een geloofs- en kerkgenoot van Gert Jan Seegers van coalitiegenoot CU en die beweerde van God de instructie te hebben gekregen om op pad te gaan.

Het debat in de Kamer wordt gehinderd door types als de voormalig beoogd partijleider van het CDA, – Hugo de Jonge – die in zijn rol van (falend) Minister met de rug naar hem onwelgevallige sprekers toe gaat zitten en meer belangstelling voor zijn telefoon en facebookpagina heeft. De inhoud doet er kennelijk niet toe. Het debat wordt gehinderd door uitgerekend Kaag, die zich in een door de NPO uitgezonden documentaire omtrent de kiezers afvroeg “wie zijn die mensen?” Dàt is het probleem. Het debat wordt gehinderd door mensen als Heerma die, toen het erop aan kwam in zijn partij, niet opstond en Pieter Omtzigt ijskoud aan zijn lot overliet. Heerma: die niet thuis gaf toen er eigenlijk harde woorden gesproken moesten worden.

De toegenomen ongelijkheid op de arbeidsmarkt; het schrikbarende tekort aan woningen en recentelijk de ernstige problemen rond de toeslagenaffaire, evenals de afhandeling van de aardbevingsschade in Groningen: zij zijn rechtstreeks toe te wijzen aan de politiek waarvan Heerma prominent deel uitmaakt. Jarenlang geneuzel over de crises omtrent de bevolkingspolitiek, de klimaatpolitiek, de ‘vierde macht’ en hun ambtelijke spelletjes en overbetaalde banen of de schade die de politiek in Groningen aanrichtte. Op die inhoud had Heerma volop gelegenheid om daar invloed op uit te oefenen, maar hijzelf verkoos persoonlijke aanvallen op Wilders, Baudet en anderen, daarbij verzuimend de inbreng van die partijen op inhoud te wegen en van zijn visie te voorzien.

Naar het zich laat aanzien vertegenwoordigt het CDA bepaald niet een electoraat wat overeenkomt met 15 zetels in de Kamer, maar in feite slechts een derde daarvan. Wat Heerma graag over het hoofd ziet, is dat hetzelfde electoraat momenteel tenminste dit ziet gebeuren: Het CDA zit in het Kabinet en Omtzigt staat in zijn eentje met de helft van de reguliere spreektijd.

Heerma heeft totaal geen inhoud en het CDA ook niet. Het ergste is nog wel dat zij nu het begrip ‘moraal’ ook overboord hebben gegooid, want anders zou je zo’n walgelijk en leugenachtig flutstuk niet kunnen produceren.