Frankrijk houdt niet van ‘woke’

Wereldwijd overheerst het beeld van de parasitaire metropolis, zoals de Isle de France die denkt Frankrijk te belichamen maar feitelijk drijft op de ‘gewone’ man in de periferie die de ware motor van de samenleving is en schoon genoeg van die zelfingenomen mentaliteit heeft.

In Frankrijk is het het centralistische Parijs dat al eeuwen lang goede sier maakt met het bloed, zweet en tranen van de periferie ter meerdere glorie van de ‘ville lumière’ en hun elites. In een tiental jaren ter plekke heb ik geleerd hoe gehaat Parijs is in het gehele land, terwijl de arrogante politieke en ambtelijke wereld in de metropool notabene denkt in termen van klassenstrijd tegen die eigen periferie der geminachte, populistische wappies….  Karl Marx heeft héél veel op zijn geweten.

Dweilen met de kraan open

De vroeger almachtige Franse Sociaaldemocratische PS (Parti Socialiste) is, à la de PvdA, vervreemd van hun natuurlijke achterban door te proberen of er nog een plekje vrij was op dezelfde wolk waar bij ons GL en D66 hun hedonistische rituelen vieren en (illegale) immigratie hoog in het vaandel staat. Dagelijkse peilingen maken de sterfbedconstructie van niet alleen de PS duidelijk, ook groenen en communisten staan nu te dwijlen met de kraan open. Het probleem van al deze drammers is dat alleen zij kunnen weten wat goed is voor de mensheid, die dat ook – goedschiks of kwaadschiks – dient te accepteren, of het gaat om coronavaccinaties of ideologische onzin over het al evenmin erg populaire EU lidmaatschap. De geminachte periferie, die miljoenen kleine zelfstandigen telt, heeft een zuurverdiend en realistisch idee van natuurlijke vraag en aanbod en heeft, juist daarom, een broertje dood aan de karikatuur van de altijd en eeuwig impopulaire Parijzenaars, de Parichiens.

Een rijke buit aan ‘onderdrukte slachtoffers’

Waar, niet alleen de Franse, schoen wringt is precies daar waar ieder normaal mens last krijgt van anti-peristaltische bewegingen zodra farizeeërs als Jesse Klaver, Sjoerd Sjoerdsma of een Mark Rutte de mensheid gaan uitleggen hoe hun wereld in elkaar steekt. En dat is nog maar het begin, want het verraad van de traditionele arbeidersklasse door de salonsocialisten met hun voorkeur voor geïmmigreerde kiezers viel en valt nog steeds verkeerd bij het overgrote deel van de bevolking dat langzamerhand iedere affiniteit mist met deze door linkse ideologie gedreven opportunisten. Die zagen in hun politiekcorrecte verdwazing in de migranten een rijke buit aan ‘onderdrukte slachtoffers’ wier wereld zij ongevraagd gingen verbeteren, graag of niet, dat pakte verkeerd uit.

‘Smerige populisten’

Zij hebben zichzelf, in hun narcistische inschatting van politieke vraag en aanbod, langzamerhand met de grond gelijkgemaakt. Niet alleen omdat zij die oude achterban hebben verraden maar, sterker nog, zij hebben al die mensen die nu bij Marine Le Pen gehoor vinden ook nog eens voor rotte vis uitgekreten als ‘smerige populisten’. Terwijl juist dat de ware slachtoffers zijn, maar dan van het salonsocialisme met de oogkleppen. Echo’s van de uitsluiting van de PVV? Het wordt steeds duidelijker dat de ‘oude, autochtone bevolking’ door de PS is opgegeven ten gunste van islamitische migranten die volgens linkse ‘denktanks’ instrumenteel moesten worden in hun stompzinnige strijd voor diversiteit. De PS werd net als PvdA, D66 en GL een toevluchtsoord voor wereldvreemde ambtenaren (de semi intellectuele ‘hoger opgeleide burgemeesters in spé’), voor vrouwen die kennelijk gevoelig zijn voor het leed van de wereld en bijbehorende slachtoffers èn vooral jongeren die dankzij de gestage indoctrinatie in het onderwijs ook de fout ingingen. Navrant is dat veel oudere allochtonen in Frankrijk juist zèlf sterk tegen de migratiestroom der gelukszoekers gekant zijn omdat die ook hen de jobs en de huisvesting voor de voeten wegmaaien…

Weer een politieke misrekening

Kennelijk heeft hun gejammer over extreem rechtse complottheorieën en populisme wèldegelijk indruk gemaakt, maar kwam als een boemerang terug… Wéér een politieke misrekening van de navelstaarders op hun roze wolk die – typerend voor alle socialisten – geen benul lijken te hebben van het oorzaak en gevolg mechanisme! Dat komt ervan als je nog nooit met een winst- en verliesrekening  gewerkt hebt, in 2016 had reeds 18,5% der Franse pasgeborenen een islamitische naam, binnenkort is dat één op de vier of vijf Fransen van die culturele achtergrond. Juist omdat de kortzichtige socialisten hun inburgering saboteerden in de hoop zo stemmen te krijgen. Hoe oliedom kan je zijn?

Socialisme in de uitverkoop

De rabiate socialist Mélanchon is van bijna 20% van de stemmen bij de vorige verkiezingen richting horizon vertrokken met nog slechts 11%, de dagelijkse opinieonderzoeken van IFOP zijn een bron van plezier voor de conservatief getinte oppositie en de periferie: Diegenen die door Hillary Clinton op sociale media in de grond werden geboord als ‘hillbillies’ ten koste van haar eigen kansen en dezelfde mensen waarvan de arrogante draak Kaag vroeg ‘ wie zijn die mensen?’ doen het prima.  

Anne Hidalgo van vergane glorie Parti Socialiste en nu burgemeester van Parijs, staat op 2%. Yannick Jadot van de groenen komt op 5% en de communist Roussel op 3 %. In het Franse kiessysteem voor het presidentschap wordt over twee rondes gekozen, hetgeen vorige keer resulteerde in een succesvol globalistisch wanhoopsoffensief in een ‘joint venture’ van alle partijen van de ‘oude hap’ dat Macron redde die nog steeds op 26% staat. Nu kan eind april in die tweede ronde een soortgelijke coalitie van Valérie Pécresse (centrumrechts met 15 %), het populistische blok van Éric Zemmour (16 %) en Marine Le Pen (Rassemblement National met 16,5 %) het land verlossen van de globalistische landverrader Emmanuel Macron. Deze pretendeert wel ‘anti-woke’ te zijn en manifesteert dat in zijn minderwaardigheidscomplex jegens de overheersende AngelSaksische cultuur, terwijl hij in de dagelijkse praktijk net zo’n slappe WEF supporter blijkt als onze premier.

Geen afnemers voor ‘woke’

De politiekcorrecte idéefixe der progressieven krijgt, zo te zien, geen afnemers meer voor hun indoctrinatie in een woke-ideologie met alleen maar rechten zonder de minste plichten voor LGBTQI+, ‘systemisch racisme’ en de obligate haatzaaierij tegen het blanke patriarchaat door de ‘hoger opgeleide’ geitenharensokken van een stedelijke elite.

Landelijk Frankrijk is al dat linkse ‘verdeel en heers’ geneuzel behoorlijk zat, 79% van de kiezers wenst een sterke leider om orde op zaken te stellen en 64% onderschrijft de stelling dat er te veel buitenlanders zijn in Frankrijk, slechts 41% meent dat islamitische normen en waarden compatibel zouden kunnen zijn met de Franse cultuur en wetgeving. Muziek voor Geert’s oren die hier al jaren hetzelfde roept tegen een Oost-Indisch dove collectie landverraders in de 2^e Kamer. 

Zowel Nederland als Frankrijk kunnen een puntje zuigen aan Deense sociaaldemocraten die de instroom afremmen èn de eigen Deense nationaliteit wensen te respecteren in een constructieve poging om juist géén tweedeling te veroorzaken die Parijs en Den Haag wèl veroorzaken in hun haatzaaierij tussen linkse stedelijke zwevers en conservatieve doeners uit de periferie. Dat verklaart ook de permanente communistische aanslagen van D66 en GL op verzwakte boeren die ik liever niet zie emigreren, terwijl Klaver en Kaag zonder meer een enkele reis naar Kerguelen kunnen krijgen… 

Laat het gezonde populisme de malafide zwevers van die arrogante bourgeoisie maar vermorzelen en liefst Macron erbij. Als wij dan een jaar later statenverkiezingen krijgen vliegt Rutte er vanzelf ook uit, je kunt het ook te bont maken, zelfs in dit ‘prachtige’ Nederland. Een eerlijke, hardwerkende  meerderheid draait het parasitaire links hopelijk in april de nek om en zorgt ervoor dat het Europese populisme groeit. Precies wat de dokter voorschrijft.