Dat straffen voor oplichting hier (te) laag zijn, terwijl veel zaken op de plank blijven liggen en accountants veelal vrij-uit gaan, heeft sommige zorgmanagers kennelijk aangemoedigd om de overheid valse aanvragen voor de Corona-bonus te sturen.
Voor de FIOD moet dit criminele gedrag ook een bonus zijn, als aanwijzing dat het met de gewone facturen (behandelingen, gewerkte uren e.d.), personeelsopgaven, kostenopgaven, ziekmeldingen en jaarrekeningen eveneens mis kan zijn. Wellicht tijd om de hele zorgindustrie eens door te lichten?
Duitse dwaasheid
De nieuwe ‘groene’ vice-kanselier van Duitsland verdedigt de beslissing van het Merkel-regime om alle kerncentrales te sluiten. Het argument is niet langer het vermeende risico, maar de kosten van ‘atoomstroom’. Dan liever 18 (achttien !) kolencentrales in bedrijf houden, want die leveren gratis stroom? En ook een aantal gascentrales totdat waterstof als brandstof kan worden gebruikt. En daarmee zijn geen kosten gemoeid? Dan zal Duitsland snel moeten ingrijpen in de EU-plannen voor de CO2-emissiehandel en de absurde regelgeving inzake stikstof, want het argument dat ook Frankrijk kerncentrales sluit (om ze te vervangen door nieuwe) is typisch groenlinkse politiek, waarbij de bewijzen meestal ontbreken of vervalst zijn.
Feestneuzen
Na het vertrek van ministers, staatssecretarissen en Kamerleden die zelf een ‘functie elders’ ambieerden, wordt het tv-scherm inmiddels bezet door voormalige politici die menen nog steeds het beleid te (moeten) maken, omdat hun nieuwe functies niet op pret-baantjes mogen lijken. Intussen zijn enkele demissionaire bewindslieden al aan het vooroefenen gegaan, o.m. met een soort kinderrijmpje, op een tafel dansen, husselen van Covid-maatregelen en termijnen, juichende beweringen over de GGD-vaccinaties terwijl de wachtrijen steeds langer werden, sprookjes over woningbouw, geneuzel over het aantal vrouwen in een nieuw kabinet (willen en kunnen die zulke ‘zware’ functies wel ?), balletjes opgooien over het onderbrengen van immigranten en statushouders, terwijl er allang een voorstel van de gemeentes lag, vrolijke geluiden over een regeerakkoord waarin huizenbezitters en gepensioneerden verder worden uitgeknepen, en een proefballonnetje over een ‘nieuwe’ echte taak voor de koning bij het formeren van een regering. Het valt te hopen dat ze tijdens het reces aan hun feestelijke trekken komen, zodat daarna iedereen serieus aan het werk gaat. Want anders wordt 2022 zeker een rampjaar, terwijl ‘Wenen danst’. Daarbij valt niet uit te sluiten dat de massale ‘werkweigering’ door vertrekkende bewindslieden, alles te maken heeft met de ‘lijken’ die in de kasten achterblijven.
Provincies
De rol van de provinciebesturen bij veel landelijke problemen wordt steeds onbeduidender. Vaak wordt het aan burgemeesters overgelaten om zaken te coördineren: immigratie-opvang, veiligheidsregio, vuurwerkverbod, stikstofbeleid, woningbouw, ME-inzet, integriteitsonderzoeken, GGD-projecten, toezicht op biomassacentrales etc. Van toezicht op de Jeugdzorg en bestemmingsplannen is eveneens weinig te merken, noch van de innovaties waar de miljarden van de verkoop van energiebedrijven ook aan zouden worden besteed. Intussen rijden gesubsidieerde bussen leeg door de provincie en zijn de waterschappen eigen milieukoninkrijkjes aan het bouwen. Dwing dan tenminste de gemeentes om op korte termijn bouwlocaties aan te wijzen, vooral voor (veel) kleinschalige projecten waarbij de grote zakkenvullers geen vinger in de pap hebben.
PBL
Wie het warrige tv-betoog van het Planbureau voor de Leefomgeving heeft aangehoord, kan slechts concluderen dat daar geen adviseurs, maar activisten werken. Vooral het pleidooi om te streven naar (bijna) onhaalbare milieudoelstellingen, omdat Nederland zo rijk is, doet vermoeden dat het PBL ook heeft deelgenomen aan de klimaattafels. Hoewel windturbines toch niet echt bijdragen aan de ‘leefomgeving’. Doch honderden miljarden verspillen maakt dan niet uit, als Nederland maar ‘voorop’ loopt voor een getalletje ver achter de komma. Dat juist hier daarbij voorbarige beslissingen worden genomen door onverantwoordelijke bestuurders, mogen de burgers op de ‘koop’ toe nemen: het akkoord van Parijs, van het gas af, gesubsidieerde elektrische auto’s zonder uitstoot (bestaan niet), warmtepompen die geen/nauwelijks warmte leveren, stikstofbeleid, biomassacentrales, windturbines (op zee), CO2-opslag, datacentra, grootschalig zonnepanelen waar de energiebedrijven nog niets mee kunnen, (voorlopig) geen gaswinning onder Waddenzee, vliegverkeer niet beperken (liever boerenbedrijven) etc. etc.
Het elan van de nieuwe regering zal zich binnen 4 jaren moeten bewijzen, maar met zulke adviseurs zijn we binnenkort ‘arm’ Nederland.
Slimme lockdown
Een Telegraaf-lezer heeft bewondering voor de lockdown-beslissing van het kabinet en meent dat daar ‘moed’ voor nodig is. Echt waar of domheid? Een andere lezer blijkt inmiddels op de hoogte van de verschillen in besmettingsgraad en fatale afloop bij diverse leeftijdsgroepen, en vraagt zich af waarom er geen slimme lockdown wordt toegepast, bijv. per groep ouder resp. jonger dan 60 jaar. Een nog betere vraag zou zijn waarom de ‘deskundigen’ dit niet hebben geadviseerd, gezien de publicaties in de VS waaruit blijkt dat die cijfers daar al in september bekend waren?
En de parlementaire enquêtecommissie mag straks de vraag stellen, waarom van de duizenden (overtollige) ic-bedden waarvoor geen personeel beschikbaar was, niet meteen een deel van Duitsland is overgenomen en er bijna 2 jaar geleden geen (gepensioneerde) verpleegsters en Engelssprekende contract-verpleegsters zijn gevraagd hier een aanvullende ic-opleiding te volgen. En hoe groot is eigenlijk het risico van een kortere ic-opleiding dan twee (!) jaren? En tot slot, hoeveel miljarden zouden door een slimme lockdown zijn bespaard, want wachten op groepsimmuniteit is alleen voor bepaalde leeftijden zinvol en verantwoord?
Boekintroductie: het Srebrenicadossier
Een bijzondere publicatie van vier aansluitende boeken is verschenen van het onderzoek en de verslaglegging van de besluiten en omstandigheden die tot het verlies van de VN-enclave Srebrenica hebben geleid tijdens de Bosnische Burgeroorlog 1992-1995, aangevuld met gebeurtenissen tijdens en na het debacle en met informatie uit bronnen en getuigenverklaringen waarmee achteraf de feiten zijn onderzocht, geëvalueerd en vastgelegd.
Dit is niet de eerste publicatie van de auteur C.L. Brantz en evenmin uniek, gezien de vele boeken en artikelen die – ook internationaal – over het onderwerp zijn verschenen. Doch het is wel een zeer volledig verslag waarbij 25 jaar onderzoek is samengevat in acht delen (4 boeken) met de persoonlijke ervaringen van de auteur, vele anekdotes en citaten, verwijzingen naar journalistieke (onderzoek)publicaties in de media en onderzoeksrapporten van (inter)nationale commissies, evenals scherpe analyses van de militaire aspecten, de juridische oordelen en enkele lessen voor toekomstige vredesoperaties.
Hij heeft destijds als kolonel (Infanterie) bij de Koninklijke Landmacht gedurende 6 maanden in Tuzla de functies van plaatsvervangend en waarnemend Commandant van de Sector North East vervuld bij de VN-troepen van UNPROFOR.
Zijn dagelijkse ervaringen en observaties zijn eveneens in het relaas ver-werkt, tezamen met zijn contacten met Nederlandse en internationale media, VN-staven en de Defensietop in Den Haag.
De leesbaarheid is vergroot door de foto’s, schetsen en kopieën van rele-vante documenten en door het opnemen van een bijlage Afkortingen.
Tot slot is een overzicht van zijn archiefstukken opgenomen, waaronder ‘gevoelige’ documenten, en wordt verwezen naar archieven en documenten die pas enkele jaren geleden beschikbaar kwamen.
Kortom, een uiterst veelzijdige combinatie van gedetailleerde geschied-schrijving, persoonlijke memoires en militaire evaluaties over een zeer dramatische periode in de Balkan-regio en de Nederlandse rol daarbij onder het mandaat van de VN, tijdens een complexe burgeroorlog met vele schendingen van het oorlogsrecht en een bijzondere rol van o.m. de VS, VN-vertegenwoordigers en media.
Een bloedige oorlog en geen Peace Keeping missie, waarin Nederlandse militairen door nationale en internationale autoriteiten en instanties her-haaldelijk werden misleid en medeschuldigen aan het verlies van mensen-levens decennia lang beschermd zijn.
L.J.J. Dorrestijn, kolonel b.d.
Kosten: € 70,- (incl. verzenden in NL)
Bestellen via dorrestijn.ljj@home.nl