‘Dat jij jouw gore corona rotkop nog op de tv durft te tonen. Jij vuil goor monster van Dachau, jij corrupte zakkenvullende volksverlakker die honderdduizenden zwart betaald krijgt. Ze hebben de verkeerde voor de ingang van de (een) parkeergarage door de kop geschoten, goor stuk onafgemaakt softenon NAZI Schwab hoerenjong.’
Dat zijn zomaar wat teksten uit een mail van een anoniem persoon aan het adres van virologe Marion Koopmans. Eerder deelde D66-leider Sigrid Kaag via Twitter ook al enkele ‘kerstwensen’ die aan haar waren verstuurd: ‘Zoals u ziet weten wij waar u woont’, schrijft een anonieme afzender. ‘U denkt slim te zijn. Hoe dom is dat?’, vraagt een andere schrijver zich af. Een derde schrijver houdt het bij: ‘Heel graag: functie elders.’ Voor dergelijke – anonieme -toetsenbordridders valt weinig respect op te brengen, maar na jarenlang te zijn blootgesteld aan en gebraindwashed te zijn door sociale media zoals Twitter en Facebook, is haten, intimideren en bedreigen kennelijk de gewoonste zaak van de wereld geworden.
Zowel Koopmans als Kaag roepen op nu met maatregelen te komen, waarbij zij in het bijzonder hun hoop hebben gevestigd op het Openbaar Ministerie. Zij hebben inmiddels, niet ten onrechte, vele berichten van begrip en medeleven ontvangen. Toch roepen die plotselinge berichten van medeleven ook wel wat vragen op, omdat zij lijken te getuigen van een zekere selectiviteit:
Dergelijke teksten worden meer gedeeld op het internet, maar klaarblijkelijk maakt het uit wie de slachtoffers van dergelijke toetsenbordterreur zijn(bovenstaande tweet was gericht tegen Geert Wilders inzake de ‘Marokkanen-kwestie’). Met name de politieke opvattingen van de aangesproken of bedreigde persoon lijken van doorslaggevende betekenis te zijn. Zo ontvangt Tweede Kamerlid Geert Wilders al 17 jaar doodsbedreigingen, omreden waarvan hij dagelijks zwaar moet worden beveiligd. Ook bovenstaande tweet van Römer werd door het OM luchtig terzijde gelegd, daarmee de kiem scheppend voor het normaliseren van dergelijke tweets. Vrijwel alle aangiften die Wilders doet, verdwijnen ongezien in de prullenbak bij het Openbaar Ministerie en tot dusver heeft zich onder de BN-ers, politici of leden van het OMT nog geen meerderheid afgetekend die de gezagsdragers en/of collega’s verzoekt maatregelen te nemen tegen de bedreigingen van Wilders en Baudet. Het zijn wat dat betreft roependen in de woestijn.
Inmiddels heeft het OM wel gereageerd op de oproepen m.b.t. Koopmans en op haar website stelt zij ‘prioriteit te geven aan het aanpakken van online bedreiging van/opruiing tegen mensen met een publieke taak en neemt ook deze kwestie zeer serieus. Het gaat immers om mensen die hun nek uitsteken voor de samenleving. Zij moeten zoals mevrouw Koopmans hun werk veilig kunnen doen en beschermd worden. In beginsel stelt het OM een onderzoek in na een aangifte (bijvoorbeeld van belediging of bedreiging). Mevrouw Koopmans zal gevraagd worden alsnog aangifte te doen.’
Het is opvallend dat het OM pas in beweging komt als een politiek of maatschappelijk meer geaccepteerd echelon ten prooi valt aan deze misselijkmakende bedreigingen. Maar ook is het een schets van de belabberde situatie waarin de gehele keten van rechtspraak zich bevindt, voor zoveel dat uit de ‘toeslagenaffaire’ niet al was gebleken. Nu kan het natuurlijk zijn dat het OM in haar wijsheid heeft besloten dat zij het werk van Volksvertegenwoordigers niet tot de publieke taak rekent, maar dan zou er toch iemand op moeten staan om hen mee te delen dat dit wat anders in elkaar steekt en dat het maken van dergelijk onderscheid niet tot de taak van het OM behoort.
Alle bedreigingen moeten onderzocht worden en de meest gerede partij om daarin als eerste maatregelen te nemen is het OM. Ook als de bedreigde persoon Wilders of Baudet heet…
Zie het van de positieve kant: het hersenspoelen van niet iedere vaderlander heeft effect. Anders zouden types zoals Koopmans, Kaag etc. er niet zo van langs krijgen.
Verder: gezien de selectiviteit, laatstelijk ook weer in de zaak Cidi vs. Baudet, kent dit land al sedert enige jaren geen rechterlijke macht om serieus te nemen meer. In de beste jaren van de D.D.P. deden ze het waarschijnlijk niet beter. Maar dat krijg je, wanneer het geloof in het bestaan van boven-willekeurige, tijdloze waarden uit de tijd is geraakt. Als God niet bestaat, is alles toegestaan, zei een Russische schrijver eens. Ik voeg toe: inclusief gerechtelijke willekeur, die onvermijdelijk meekomt met het subjectivistische rechtspositivisme, dat oppermachtig is geworden in het Avondland sedert de vermaledijde ‘Ver(dwaal)lichting’..
Misschien helpt het als er vanaf nu niet meer gesproken wordt over het OM maar dat man en paard genoemd wordt zodat men zich niet meer kan verschuilen