De geldpompen van de EU werken hard voor het uitbreiden van de financiële, maar ook morele macht. De schijnheiligheid waarmee de rechtssystemen in Oost-Europese lidstaten worden gekapitteld, is alleen verklaarbaar door onwetendheid over de rechtspraak in Nederland, Italië, België, Duitsland, Spanje, Frankrijk en het Europese hof.
En landen dreigen met uitsluiting is belachelijk als de Middellandse Zee staten worden gehandhaafd en zelfs de maffia uit de EU-ruif kan eten. Intussen wordt de kritiek bestreden met een nieuwe geldpomp voor PR en censuur, terwijl de jaarrekening van de EU al vele jaren een zwart gat is.
De nieuwe terreur betreft milieu en gender. Nederland betaalt geld aan de EU, zodat onze universiteiten extra subsidie kunnen krijgen als ze aan de gender-regels van Brussel voldoen. En de Franse boeren krijgen nog steeds miljarden subsidie om hun bedrijven voort te zetten, terwijl onze boeren weg moeten vanwege de opgedrongen natuurgebieden in een overvol land. En nu Groot-Brittannië niet meer aan de Brusselse uitkeringsregels, gelukszoekersregels en Schengen-ellende voldoet, blijven de Poolse chauffeurs weg. Want ook daar is ‘vrije vestiging’ met gezin nauwelijks meer mogelijk in de overvolle steden met honderdduizenden illegalen. De oorzaken daarvan worden eindelijk bespreekbaar, maar niet in Brussel en Den Haag waar ooit werd beweerd dat hier hoogstens 30.000 Europese ‘gastarbeiders’ tijdelijk zouden komen werken. Inmiddels zijn het er 500.000 waarvan een deel met woning en gezin, en een ander deel illegaal, zwart dan wel als werkslaaf.
EU-criteria
Weer een Telegraaf-lezer die meent dat vooral Polen en Hongarije niet voldoen aan de EU-criteria voor het lidmaatschap. Merkwaardig als men weet dat de EU-top zelf niet voldoet aan de juridische en financiële voorwaarden betreffende fraude, corruptie en jaarrekeningen, dat het Europese hof voor de rechten van de mens dezelfde verwerpelijke attitude heeft als de staten waartegen wordt geklaagd, dat dictatuur door Brussel is ‘uitgevonden’ en daarom geen belemmering was om Turkije, Albanië, Oekraïne en zelfs Noord-Afrikaanse landen als mogelijke kandidaat-leden te beschouwen. Daar komt bij dat de ‘rechtsstaten’ Malta, Spanje, Griekenland, Roemenië, Bulgarije en Italië nooit hebben voldaan aan alle criteria en dat de EU zelf terroristische bewegingen steunt dan wel in bescherming neemt.
Dus als het gaat om de internationale rechtsorde, zoals de relaties met Iran en Zuid-Afrika, het dubieuze associatieverdrag met Turkije, het witwassen/ wegsluizen van criminele miljarden, of verboden wapenhandel, dan hebben de EU en bepaalde EU-landen een berg boter op het hoofd. En wat ‘politieke’ rechters betreft of machtsmisbruik door de zgn. landsadvocaat, de Hoge Raad, de Raad van State en ondemocratische (staats)organen zoals De Nederlandse Bank , zijn zelfs Nederland en Duitsland niet vrij van smetten. De kelders van Duitse rechtbanken puilen uit van de ongeopende dossiers en hier moet de grote golf van 30 miljard aan criminele woekerpolissen nog komen.
Frontex
De EU-organisatie Frontex die belast is met het tegenhouden van illegale infiltranten, gevluchte oorlogsmisdadigers en andere criminelen (zoals terroristen), gelukszoekers, minderjarigen die vooruit worden gestuurd, mensensmokkelaars en doorgedraaide activisten, heeft kritiek gekregen. Naar verluidt, omdat er mensen in smokkelboten zijn teruggestuurd zonder dat Frontex ingreep en ze onmiddellijk naar Europa bracht. Want ‘iedereen’ heeft recht om asiel aan te vragen! Neen, alleen vluchtelingen – dus uit onveilige landen – hebben dit veelvuldig (meer dan 80%) misbruikte recht. Doch nergens in het Vluchtelingenverdrag staat, dat dit in Europa moet gebeuren of aan boord van een Frontex-schip.
Misdaadbestrijding
De suggestie dat de misdaadbestrijding hier faalt door de bezuinigingen op de politie, is ongegrond. Er is geld genoeg, maar de besteding ervan heeft nauwelijks politieke belangstelling. Terwijl er politieagenten teveel lijken te zijn, gezien de aantallen die rondhangen bij rood-witte linten na een misdrijf, en de ruimte die om politieke redenen aan allerlei kandidaten wordt geboden, die eigenlijk niet aan de criteria voldoen, zijn er juist (financiële) rechercheurs te weinig. Ook vroegpensioen, de telkens mislukte ict-projecten (ook bij het OM) en de ontbrekende capaciteiten/ervaring bij de douane en het OM bepalen het oplossingspercentage voor de zware criminaliteit. Als dan ook nog de ME te pas en te onpas (niet) wordt ingezet en veel capaciteit benodigd is voor de beveiliging van politici en overheidsfunctionarissen die bedreigd worden of zich bedreigd voelen, terwijl de ‘bedreigers’ na vele jaren nog steeds niet zijn opgespoord, dan wordt het tijd voor een parlementair onderzoek. Want reeds vele jaren geleden concludeerde prof. Tak, dat in Nederland – ondanks een budget en politiecapaciteit die verhoudingsgewijs veel groter zijn dan in Duitsland -het oplossingspercentage veel lager is. Ra, ra, hoe kan dat? Misschien toch Haags beleid, omdat het aantal gevangenissen omlaag moest – dus ook de straffen – of omdat men de drugshandel gedoogde of omdat het toezicht op fraude en corruptie te vaak de overheid zelf in beeld bracht? Of gewoon, omdat men bang is voor schietende kampers, huurmoordenaars, buitenlandse bendes, terroristen, bankiers die teveel weten, pedofielen die teveel weten en activisten die teveel macht hebben?
Oorlog?
Het wordt inderdaad oorlog, niet vanwege de voorspellingen van de heer Timmermans die met angst zaaien een nieuw ‘potje’ van 140 miljard wil binnenhalen, maar doordat de burger steeds meer inzicht krijgt in de absurditeit van de klimaatmaatregelen in relatie tot de rest van de wereld en de toenemende overbevolking. Om te beseffen dat de burger een hele hoge prijs moet betalen voor de hersenspinsels van de milieumaffia en de politieke elites, zijn de bedreigingen door Timmermans niet nodig. Maar een potje om straks opstand te voorkomen in de meest arme delen van de EU is onzin, want ook de ‘rijke’ landen zullen tegen die tijd arm zijn; en oorlog over voedsel en drinkwater kan daarmee niet worden voorkomen. Die ontstaat vooral door de laksheid van de VN om iets aan de bijna onstuitbare groei van de wereldbevolking en de daardoor veroorzaakte schaarste te doen. Dat we straks geen autorijden meer kunnen betalen, omdat ook stroom peperduur wordt gemaakt, en onze huizen niet meer verwarmd kunnen worden; en dat voedselproductie en CO2-uitstoot nodig blijven om de heffingen en emissierechten te kunnen innen, waarmee Brussel macht wil kopen, zal de burger niet ontgaan. Want uiteindelijk moet die de ‘redding’ van de wereld betalen én het inkomen van de ‘redders’ (inmiddels voor velen een gesubsidieerde baan met verre reizen).
Kortom, meneer Timmermans, we zijn niet bang voor uw overstromingen – die bestaan al eeuwen – en ook niet voor uw bosbranden – die gaan onverminderd door in Indonesië, Brazilië en droge gebieden in Europa en Azië – maar voor de dictatuur van de milieureligie waarbij de rest van de wereld toekijkt hoe Europa zich uitlevert aan de psychologische macht van de Rattenvangers.
Peter
Naar verluidt bestaat tenminste 7% van de samenleving uit moedige mensen. Men vindt ze bij de politie, de brandweer, het leger, in ziekenhuizen, onder bergbeklimmers, onder ongeneeslijk zieken, onder strand- en zeeredders, onder oorlogsverslaggevers etc. Zelfs in de politiek, bij de rechterlijke macht en onder advocaten; doch dat ook een misdaadjournalist moedig moet zijn, is een ongekend fenomeen in de afgelopen jaren. Peter R. de Vries heeft voor zijn moed de hoogste prijs moeten betalen, maar zal een inspirerend voorbeeld blijven voor mensen die aarzelen in hun keuze: veiligheid of gerechtigheid.
Rijksgebouwendienst
In 2019 had de Carnegie-stichting die het Vredespaleis beheert, 8 miljoen nodig voor asbestverwijdering. Doch plotseling was er 150 miljoen beschikbaar voor een ‘renovatie’ waar men niet om had gevraagd; wel een subsidieverhoging voor de beveiliging. Eerder waren de kosten voor de renovatie of verbouwing van het Paleis op de Dam, het Paleis Noordeinde, het Rijksmuseum al aanzienlijk en onverklaarbaar boven het offertebedrag uit gegaan. Andere musea volgen, terwijl naar verluidt de renovatie van Het Loo juist binnen het goedgekeurde bedrag van 123 miljoen (!) lijkt te blijven. Doch nu wordt het echt tijd voor een parlementair onderzoek, daar men – nauwelijks begonnen – al weet dat de verbouwing van het Binnenhof honderden miljoenen duurder gaat uitvallen. Hoe is deze contractbreuk mogelijk: valsheid in geschrifte, liegen in het parlement over de werkelijke kosten, of gewone maffiapraktijken bij de Rijksgebouwendienst en bevriende aannemers? Een onderzoek door de Algemene Rekenkamer lijkt weinig zinvol; sinds de bouw van de nieuwe Ambassade in Berlijn zijn politici niet geïnteresseerd in waarheidsvinding, behalve als ze het zelf mogen uitzoeken met hulp van de bedrijven die een afgewezen offerte hebben ingediend. Want juist die vergelijking kan leiden tot een aangifte bij het OM en een strafrechtelijk vervolgonderzoek. Doch die afgewezen bedrijven zwijgen tot dusver: omerta of worden ze ‘afgekocht’ met de overwinst uit het project?
Vakantie
Terwijl mede door een ministeriële blunder Nederlanders niet meer welkom zijn in bepaalde vakantielanden, gaat het koninklijk gezin spoorslags met vakantie naar Griekenland. Ramp of geen ramp. En terecht, want het koningschap en zelfs het premierschap zijn toneelstukken waarin zich acteurs profileren, die af en toe gewoon uit hun ‘rol’ vallen. Hoe pijnlijk dit kan zijn, bleek tijdens een toespraak van de Duitse president Steinmeier bij de overstromingsramp en de vele slachtoffers daarvan. Achter zijn rug stond de deelstaatpresident, tevens kanselierskandidaat, grappen te maken met toehoorders. En Merkel, Macron en Johnson kennen eveneens hun ‘zwakke’ momenten, net als onze ministers en staatssecretarissen.
Verdienmodel
Niet alleen activisten tegen het slavernijverleden of ‘slachtoffers’ van de wachttijd bij de IND zien hun (vermeenden) rechten als een verdienmodel. Ook advocaten van gelukszoekers en van Urgenda, alsmede de pleitbezorgers van windturbines en elektrificatie zien ‘brood’ in het wereldwijd promoten van absurde klimaatmaatregelen. Immers, straks zullen gelukszoekers uit een land waar een slecht klimaat heerst, naar de westerse landen (kunnen) ‘vluchten’, nietwaar? Tegenover de honderden miljarden voor het klimaat in ‘eigen’ land, moeten dan eveneens honderden miljarden aan ontwikkelingshulp komen te staan, zodat Nederlandse bedrijven met hun technologische kennis daar een dikbelegde boterham aan kunnen verdienen. Het spijtige is echter dat we niet de enige zijn die zaken (willen) doen met peperdure, gesubsidieerde ontwikkelingsprojecten. Daar komt bij dat Nederlandse technologie helemaal niet bijzonder is als we bijv. kijken naar alle mislukte automatiseringsprojecten (vooral bij de overheid), de mislukte defensieprojecten en de bestuurbare arm waar naar verluidt 35 jaar aan is gewerkt voordat er nu een Russisch ruimtestation mee wordt ‘verrijkt’. Die arm zou honderden miljoenen hebben gekost, terwijl de auto-industrie, gespecialiseerde ziekenhuizen en bepaalde laboratoria al jaren lang over zeer precieze robotarmen beschikken. En ook van veel zwaar gesponsorde innovatieprojecten horen we vaak niets meer, tenzij in een rapport van de Algemene Rekenkamer, terwijl de werkelijk interessante industrieën nagenoeg allemaal door buitenlandse bedrijven zijn opgekocht of naar het buitenland zijn verplaatst. Opgeklopt imago en luchtkastelen houden de BV Nederland niet draaiende; zelfs niet op subsidie.
Zinkend schip
Mevr. Kaag wil als dienstdoend minister van Buitenlandse Zaken, naar verluidt niet langer verantwoordelijk zijn voor Buitenlandse handel en Ontwikkelingssamenwerking; zelfs niet demissionair! Tja, nadat je met honderden miljoen je OS-begroting hebt overschreden en er een onderzoek is naar verkapte steun aan terroristen, zijn er nog genoeg andere lijken in de kast om nu snel weg te wezen. Nieuw leiderschap, weet je wel…