Dat de politiek in maatschappelijk opzicht stroomafwaarts ligt van de cultuur van een samenleving, blijkt een plausibel postulaat en dat ‘woke’ cultuurmarxisme, globalisme en corporatisme daar op primitieve wijze verandering in proberen te brengen, is evident in wat anno 2021 voor journalistiek doorgaat.
Een maatschappelijke cultuur is het product van eeuwenlange, geleidelijke ontwikkeling waarin ‘als goed bewezen’ aspecten worden geïncorporeerd en gekoesterd en het nieuwe zich dient te bewijzen. De marxistische ‘woke cultuur’, het globalisme en corporatisme zijn curieuze bedgenoten, maar zij delen hun nihilisme en drijven een bevooroordeelde MSM als hun handlangers. Die media zijn volstrekt verloederd en ook nog eens pretentieus. Neem een ‘lokaal sufferdje’ als het D66 clubblad de NRC. Wijlen de heer Heldring zou zich in zijn graf omdraaien als hij de geborneerde farizeeërs kon zien die zich daar presenteren als ‘kwaliteitskrant’ terwijl zij slechts een ‘woke’, globalistische agenda dienen die voortkomt uit een ‘cancel-cultuur’, geenszins uit een respectabele, erudiete cultuur waarin de NRC ooit een boegbeeld was van objectieve nieuwsgaring.
Ik repte van een bevooroordeelde MSM, maar deze is feitelijk al 100% voorbij iedere vorm van vooroordeel en wil alleen nog maar zèlf het nieuws zijn. Zij verslaan het nieuws niet langer, doen daar ook geen enkele poging toe maar verkopen hun ideologische concept dat een interventionistische overheid samen met goed gefinancierde globalistische bureaucratieën de weg naar de toekomst wijst. In hun pedante ‘morele superioriteit’ kunnen zij niet overweg met een rationeel weerwoord vanuit de gehate, bestaande cultuur die hen in de weg staat naar hun ongedefinieerde dromenland. Daarbij proberen zij alles en iedereen die hen tegenspreekt te vernietigen, te ‘cancelen’, niet alleen conservatieve politieke partijen en hun leiders, ook integere wetenschappelijke critici van hun klimaat- of Coronabedrog moeten persoonlijk kapot gemaakt worden.
Objectieve nieuwsvoorziening is dood ten faveure van een grootschalig ‘woke’ offensief dat erop mikt onze nationale cultuur kapot te maken en daarmee opportunistische politici hun zieke ‘cancel-cultuur’ op te dringen, kijk maar eens naar alle laffe meelopers in het kartel die met de wind meebuigen terwijl niemand zich ertegen verzet dat de verliezers van de verkiezingen nu de grondslag mogen leggen voor een nog linkser kabinet onder hernieuwde leiding van een bewezen leugenaar en brokkenpiloot. Heeft er iemand in die globalistische kermis nog een greintje integriteit ?
De ‘éminence grise’ van de Nederlandse journalistiek Jerôme Heldring, begonnen in 1946 als redacteur buitenland van de Nieuwe Rotterdamsche Courant en later, tot 1972, hoofdredacteur van de enige, onbevooroordeelde kwaliteitskrant die Nederland ooit kende, had daar op zijn eigen, erudiete wijze gehakt van gemaakt.