De roerige politieke week sloot verkenner Tjeenk Willink af met de conclusie dat er wat hem betreft een nieuwe informateur kan worden benoemd. Die moet zich dan nog niet meteen buigen over de vraag wie met wie wil gaan regeren, maar eerst kijken welke problemen er moeten worden aangepakt. Een regeerakkoord op hoofdlijnen dus.
Het meest opmerkelijke aan het debat van donderdag was evenwel het Kamerbreed gevoelde ongemak over de wijze waarop de Minister-president de afgelopen jaren praktische invulling heeft gegeven aan zijn functie; de ‘Rutte-doctrine’. Alhoewel daarover afschuw bleek, ging de Kamer ook weer niet zover dat zij daarmee korte metten maakte in het debat. Alsof een functie in een toekomstig Kabinet, dat kennelijk onvermijdbaar moet ontstaan rond de partijleider van de VVD, belangrijker was dan het ‘herstellen van vertrouwen’. Mevrouw Ploumen bijvoorbeeld, constateerde dat de premier gedurende de vergadering van donderdag j.l., anders verklaarde dan tijdens de ondervraging door de Parlementaire Commissie Onderzoek Kindertoeslagen (POK). Haar constatering dat Rutte tijdens de ondervraging door de commissie, onder ede dus kennelijk onjuist heeft verklaard, werd door diezelfde premier Rutte met een ongemakkelijk lachje beantwoord.
Op zo’n moment verwacht je toch dat de fractieleidster van de PvdA doorpakt en aan de Kamervoorzitter een schorsing vraagt voor overleg met de fractieleiders over deze telkens opnieuw optredende persoonlijkheidsstoornis bij de premier. Op zulk een moment ontstaat immers de verwachting dat, wanneer notabene de premier zelf het niet zo nauw neemt met verklaringen onder ede, dan toch de rijksrecherche staat te trappelen om de premier geboeid af te voeren. Het gebeurde niet, wellicht omdat mevrouw Ploumen nog opteert voor een functie elders…
De vorige keer was de aanleiding voor debat een foto van een gehaaste minister en toenmalig verkenner Ollongren. Ze toonde toen per ongeluk aantekeningen, donderdag ging het om de bewust openbaar gemaakte ministerraadnotulen. Normaal blijven die 25 jaar geheim, maar de stukken werden maandag naar buiten gebracht en daar bleek zonneklaar uit dat de Ministerraad unaniem had besloten dat Kamerleden hun muil moesten houden inzake de Kindertoeslagenaffaire en liefst een beetje rap ook. Op een enkele uitzondering na, acteerde de Kamer voldoende matig om nieuw wantrouwen te wekken bij de burgers; we zitten niet alleen opgescheept met bewindslieden die zelfs onder ede vals verklaren, maar ook met Kamerleden die niet verder komen dan wat schaapachtig geblaat als reactie. De Ministerraad kan gebruikt worden om heimelijk de rechtsstaat uit te gummen en dan nog zit de Kamer te knikkebollen.
De linkse partijen (een enorme minderheid) staan klaar om een aantal hoofdlijnen door te drukken: het klimaat, Europa en immigratie. Zaken waar het grootste deel van de bevolking niets mee te maken wil hebben, maar die kennelijk ‘doorgedrukt’ moeten worden. Dat is niet omdat Nederland daar beter van wordt, maar omdat de betreffende politici en hun vrienden daar (aanzienlijk) beter van worden. Het zijn namelijk stuk voor stuk terreinen waarbinnen een enorme hoeveelheid zuurverdiend belastinggeld wordt omgezet in privékapitaal voor een beperkte groep globalisten.
Ik weet eigenlijk niet wat erger is; een stel beunhazen die de rechtsstaat en het democratische bedrijf te lijf gaan, of de linkse graaiers die zich van de verkiezingsuitslagen al evenmin wat aantrekken.
““Ik weet eigenlijk niet wat erger is; een stel beunhazen die de rechtsstaat en het democratische bedrijf te lijf gaan, of de linkse graaiers die zich van de verkiezingsuitslagen al evenmin wat aantrekken.”” Aldus de heer Nijhof.
Een moeilijke keuze zou ik zeggen, en de vertwijfeling slaat om zich heen. In beide gevallen zal het resultaat hetzelfde zijn. Immers: De beunhazen zullen de rechtstaat laten verdwijnen én/of de linkse graaiers laten Nederland uit opportunistisch oogpunt, gewoon barsten en de burger opzadelen met schulden die niet kunnen worden terugbetaald wat in feite een totale chaos inluidt en worden we “overgeleverd” aan Brussel.
Per ” definitie” is er dan geen regie meer omdat de democratie om zeep is geholpen en Tjeenk Willink zal zeggen “dat hij zijn best heeft gedaan om tot een ” regeringsvorm” te komen” . Op dat moment is ook Tjeenk Willing afhankelijk van de bereidwilligheid van de Kamerleden en de demissionaire ministers.
Maar, mijn classificatie is, dat het algemene intellectuele niveau in de Tweede Kamer zo laag is dat Mark Rutte zich dood-lacht en gewoon afwacht tot hij weer zal worden gevraagd de leiding te nemen ook al wil de bevolking dat niet.
Want, een gezamenlijke aanpak van “wie met wie wil gaan regeren, maar eerst kijken welke problemen er moeten worden aangepakt. Een regeerakkoord op “hoofdlijnen” dus zal op niets uitlopen.”
De “persoonlijkheidsstoornis” bij Mark Rutte, zal niemand wakker liggen en de Rijksrecherche zal wel uitkijken de chaos nog groter te maken.
Het uitstekende artikel van de heer NIjhof geeft aan dat we in een absolute bestuurscrisis zitten en dat de mogelijkheden, dat op een “democratische” wijze op te lossen nu niet aan bod komt én het is dan slechts mogelijk als er nieuwe verkiezingen komen, opdat er een nieuw mandaat van de kiezer komt, in de hoop dat de VVD niet meer de grootste wordt, maar “men dan kiest” voor een Democratisch Constitutioneel herstel en de uitgesloten partijen, PVV, Geert Wilders, Forum voor Democratie, Thierry Baudet, Ja-21, Joost Eerdmans en Christenunie een minderheidscoalitie kunnen vormen, en daarmede ook wordt gekozen voor een zakenkabinet met Vakministers, die van buiten de bestaande partijen worden aangetrokken.
Een ding is noodzaak …….. als Mark Rutte maar opkrast.