Bevolking groeit: onwenselijk scenario

De bevolking van Nederland blijft de komende vijftig jaar groeien. Na de relatief lage groei in 2020, door hoge sterfte en lagere migratie na de corona-uitbraak, trekt naar verwachting de bevolkingsgroei de komende jaren weer aan. In 2063 zal Nederland dan 20 miljoen inwoners hebben. Dat meldt het CBS op basis van de nieuwe Bevolkingsprognose 2020-2070.

Dat zijn, om het mild te zeggen, schokkende cijfers. Wie precies belang hebben bij zowel een dergelijk volume als de sterk wijzigende etnisch/culturele/religieuze samenstelling van de bevolking, blijft ongewis. Onze achtereenvolgende regeringen moeten in ieder geval veel ‘stakeholders’ van die belangen hebben geteld, anders zou dit niet zo uit de hand zijn gelopen.

“De komende decennia groeit de bevolking alleen nog door mensen met een migratieachtergrond, en daalt het aantal inwoners met een Nederlandse achtergrond verder. Eind 2020 heeft 25 procent van de bevolking een migratieachtergrond, in 2070 zal dit naar verwachting 42 procent zijn. Zowel nu als in de toekomst is bijna de helft van degenen met een migratieachtergrond zelf in Nederland geboren, met minimaal één in het buitenland geboren ouder.” Aldus nogmaals het CBS.

Onder ‘mensen met een migratieachtergrond’ moeten wij voornamelijk mensen uit Afrika en het Arabisch schiereiland verstaan. Deze mensen zijn geboren en opgevoed in een maatschappelijk waardenstelsel wat compleet haaks staat op de vrije, Westerse manier van leven. Dat maakt die mensen als mens niet minder waardevol, maar wel ongeschikt om in grote getale hier neer te strijken. Hun stelsels van waarden en normen staan nu al op gespannen voet met de onze, zoals blijkt uit de misprijzende en soms ronduit vijandige houding tegenover autochtone Nederlanders of andere culturen die hen vooralsnog niet zo goed bekend zijn. Zo zijn leden van gemeenschappen die zijn opgevoed in een islamitische samenleving gewend aan de ervaring dat ingeval van meningsverschil, degene die een belijdend moslim is veelal in het gelijk wordt gesteld. Gelet op de uitgangspunten in onze rechtspraak, is zulks in Westerse landen volstrekt onaanvaardbaar.

Niet zelden ook, reikt de hand van de oorspronkelijke regeringen tot in het land van aankomst. Onze ervaringen met Turkse en Marokkaanse Nederlanders zijn wat dat betreft een aardige graadmeter; de regeringen in het land van herkomst – die meestal een dictatoriaal karakter hebben – zijn wel zo slim de nationaliteit te belasten met aardige sommen geld die, als zij niet of niet tijdig worden betaald, gevolgen kunnen hebben voor achtergebleven familieleden.

De vrij achteloos door het CBS voorspelde situatie mag dan nu nog als ‘onontkoombaar’ worden verondersteld, maar onmiskenbaar is er ook een trend waarneembaar onder de bevolking die een einde eist aan de instroom van migranten. Dat die eis vergezeld gaat van de roep om minder verwevenheid met de EU is vrij logisch, omdat die EU wordt gezien als één van de motoren achter die ongebreidelde instroom. Het ontgaat de burgers niet dat de buitengrenzen wagenwijd openstaan en evenmin dat de vluchtelingenstroom mede in stand wordt gehouden door subsidiestromen naar ‘hulporganisaties’, die zich overigens met weinig anders onledig houden dan het verzorgen van vervoer en catering.

Het in stand houden van de vluchtelingenstroom zal op middellange termijn tot grote onrust leiden, zoniet onlusten. Dat is slechts een kwestie van tijd.