Iedere zaterdag wordt in de Telegraaf een stelling geponeerd onder de naam ‘De Kwestie’. Op zaterdag 4 april was de vraag “Zijn de Italianen terecht boos op ons?”
Degene die vond dat de Italianen terecht boos waren is Alex Brenninkmeijer, hoogleraar aan de Universiteit van Utrecht en lid van de Europese Rekenkamer. De lezer begrijpt waarschijnlijk nu al dat de heer Brenninkmeijer als gepokt en gemazeld Eurofiel de kant van Italië kiest en vergeet derhalve het een en ander te benoemen.
Wat zegt hij zoal?
- “Italië is terecht boos, want er is een onderliggend probleem dat de verhoudingen binnen de EU blijft verzieken.”
- “Nederland heeft een slecht Europees humeur ontwikkeld en komt als een van de stichters van de EU niet meer geloofwaardig over.”
- “Is Nederland een land dat met enige empathie solidariteit kan tonen? Of is het een land van strenge, starre boekhouders?”
- “Nederland kan aan geloofwaardigheid winnen door leiderschap te tonen in deze crisis. Leiderschap door te onderkennen dat de Europese samenwerking van onschatbare waarde is.”
Empathie, solidariteit
Mijnheer Brenninkmeijer vraagt om meer empathie. Vergeten wordt maar ‘even’ dat Nederland nog steeds de grootste nettobetaler is. Vergeten wordt maar ‘even’ dat door jarenlange bezuinigingen, belastingverhogingen, het afschaffen dan wel overhevelen van sociale voorzieningen en de verhoging van de pensioenleeftijd, het huishoudboekje van ons land op orde is. De jeugdzorg is volledig gesloopt . Ouderen moeten langer thuisblijven omdat bejaardentehuizen werden gesloten en er lopen door een groot tekort aan behandelplekken meer gekken op straat rond dan ooit te voor. In de gezondheidszorg verloren tienduizenden mensen hun baan en momenteel zijn er daardoor te weinig ziekenhuisbedden dan wel IC-plekken en bepaalt je leeftijd of je wordt geholpen of niet. Ben je te oud, dan is sterven de enige oplossing.
Ondertussen kon het in de zuidelijke landen niet op en werden ze verwend door de Italiaan (!) Mario Draghi die in 2012 het nodig vond de euro te redden, “whatever it takes,” zei hij erbij. Met die laatste uitspraak vestigde hij zijn naam. De ECB pompte in een paar jaar tijd 2600 miljard euro in het financiële systeem, om de zuidelijke eurolanden tijd te geven hun staatskas weer op orde te krijgen. Echter veel landen lieten dat nou juist na en gingen op de oude voet verder. De rente staat om die landen te ‘redden’ bij ons inmiddels op nul, en toch willen ze nog meer geld onder mom van hulp bij het bestrijden van corona.
Europese samenwerking
Zijn laatste opmerking, “Leiderschap door te onderkennen dat de Europese samenwerking van onschatbare waarde is,” doet me teruggrijpen naar een artikel van 30 maart jl. in The Irish Times.
Hierin staat onder meer het volgende:
“Sommige Europese diplomaten in Parijs staan sceptisch tegenover Franse motieven. Terwijl Frankrijk zich hard maakt voor zogenaamde ‘coronabonds’ voor Italië en Spanje exploderen in dat land de uitgaven. Dat maakt dit voorstel voor Frankrijk tot een aantrekkelijk vooruitzicht, merkt een diplomaat op.
Een andere diplomaat, afkomstig uit een land dat voedsel exporteert, vond de aanmaning van minister van Financiën Bruno Le Maire aan leveranciers van supermarkten om alleen Franse waar te kopen “zeer tegen de geest van de EU”. Maar misschien heeft geen enkele Franse beweging andere Europeanen meer gealarmeerd dan het verbod van Parijs op de export van chirurgische maskers en andere medische benodigdheden naar zijn Europese partners. Op 3 maart kondigde president Emmanuel Macron aan dat hij “alle voorraden en de productie van beschermende maskers” in beslag nam voor distributie naar medisch personeel en Fransen die besmet waren met Covid-19.
Een vijfde van alle medische instellingen in de EU gebruikt persoonlijke beschermingsmiddelen uit Azië die zijn geïmporteerd door het Zweedse bedrijf Mölnlycke. Het belangrijkste distributiemagazijn van het bedrijf voor Zuid-Europa, België en Nederland bevindt zich in Lyon. De gehele voorraad van naar schatting zes miljoen maskers van Mölnlycke werd door de Fransen in beslag genomen. Alles was aanbesteed, inclusief een miljoen maskers elk voor Frankrijk, Italië en Spanje. De rest was bestemd voor België, Nederland, Portugal en Zwitserland, dat een speciale handelsstatus heeft met de EU.
Italië en Spanje hadden hun maskers dringend nodig, dus probeerde Mölnlycke het verlies van de in beslag genomen maskers te dekken door meer te bestellen bij hun leveranciers in Azië. Een onbekend aantal maskers in de daaropvolgende verzending, vermoedelijk honderdduizenden, werd eveneens in beslag genomen. Frankrijk stond uiteindelijk toe dat twee miljoen maskers van Mölnlycke naar Italië en Spanje werden verzonden. Franse media meldden daarna dat Frankrijk uit solidariteit een miljoen maskers aan Italië had geschonken.”
Die Fransen toch, wat aardig van ze.
Wat zei u ook alweer mijnheer Brenninkmeijer? Dat Nederland aan geloofwaardigheid kan winnen door te onderkennen dat de Europese samenwerking van onschatbare waarde is?
Zeg dat, als lid van de Europese Rekenkamer, maar tegen de Fransen en vooral tegen Emmanuel Macron.
.
Het zijn altijd maar weer de Fransen, de erfvijand van NL, in wier auto’s wel half NL rijdt. En die de afgelopen decennia aan de lopende band tal van, vaak zeer belangrijke, NL bedrijven hebben mogen opkopen, om ons te kunnen controleren zoals ze dat al veel eerder de Belgen doen, en waardoor we van dat volk al meer afhankelijk worden, wat zeker in crisissituaties zoals tijdens deze corona-tijd merken. En dat is heel link. Gelukkig hebben ze geen enkel energiebedrijf in handen weten te krijgen via een van hun staatsbedrijven (wat het bijna allemaal zijn), zoals Engie of Total. Ik moet nog zien of dit kabinet, zelfs in deze voor ons bedrijfsleven zo heikele tijden, het aan durft om onderzeeboten te kopen bij Damen shipyards i.p.v. bij het Franse Naval. Die B-brief van Barbara Visser zou er al lang hebben moeten zijn. Met een keuze voor Damen, als illustratie van het beleid om defensiematerieel in eigen land te kopen. Wat de Fransen steevast al sinds jaar en dag doen.
Ze krijgen altijd hun zin in Europa, en komen overal mee weg. Ze worden bv. nooit bestraft voor overschrijding van de 3% begrotingsnorm, wat al sinds het bestaan van regel het geval is. Ze zijn zelfs zo machtig dat ze een volgens de regels te oude Bulgaarse in de E.U. op een belangrijke post benoemd weten te krijgen doordat ze gedaan wisten te krijgen van de andere landen dat de regels voor dit geval versoepeld werden! En zo kan ik nog wel tijden doorschrijven. Zie een (verre van compleet want ook al weer wat ouder) commentaar op mijn webstek hierover getiteld ‘Frankrijk’. Door de Fransen ook zijn met de Euro opgezadeld. Dat wist ik al, maar ook Syp Winia noemt dit in zijn ‘Tegen de onzin’.
De Fransen proberen als sinds Napoleon de wereld te veroveren, in de vorige eeuw heeft die ambitie tot zowel de eerste wereldoorlog als de tweede wereldoorlog als de Vietnamoorlog geleid.
En toen duidelijk werd dat dit met militaire middelen niet meer ging lukken hebben ze de EU opgetuigd, om heel Europa voor hun kar te spannen.
Vieze politieke spelletjes worden nergens beter gespeeld als in Parijs, omdat ze er nergens anders zoveel ervaring mee hebben.
Wat mij vooral opvalt is het feit , dat het veelal steenrijke linkse populisten als Alex Brenninkmeijer, Lulletje Rosenmöller en Marxist van Dam zijn, die het voor landen als Italië en Spanje “opnemen”. Als ’t henzelf maar geen cent kost, hun kapitaal is veilig weggezet in een belasting-paradijs elders op de wereld.
Het zijn veelal ook nog eens figuurtjes zónder enige ruggengraat, zoals Prutte, maar ze hebben wel een grote bek over een échte leider als de heer Orbán; de oorzaak zal zijn dat linkse ratten, zoals boven genoemd, niet kunnen tippen aan de kennis én kunde van iemand als de heer Orbán.
Er is een “onderliggend probleem” dat de verhoudingen binnen Europa blijft verzieken, en dat probleem is de EU.
En er is een wereldwijd “onderliggend probleem” dat Europa bedreigd, en dat is het salonsocialistische globalisme.
Al de rest (immigratie, islamisering, klimaat, corona) is allemaal gevolg schade.
chapeau!