Luidt Boris een politieke aardverschuiving in voor Nederland?

Veel emotionele ‘progressieven’ nemen aanstoot aan de overwinning van Boris, vooral aan de ‘grote persoonlijke gebreken’ van de ongrijpbare persoon met het gecultiveerde windkracht acht kapsel, maar deze ‘slechte verliezers’ negeren koppig de reden waarom zij zelf een ongenadig pak rammel kregen.

Boris is ongetwijfeld een onbeschaamde leugenaar, anders zat hij niet in Downing Street 10, maar hij begaat niet de kapitale zonde van de arrogante, ‘progressieve élite’ om te liegen tegen zijn electoraat. Zijn overwinning is een objectieve les voor pedante, in feite juist ‘regressieve’ betweters die weigeren om rekening te houden met de wensen der kiezers en daarom vermorzeld werden. Dit roept de vraag op of hieruit een les te trekken valt voor andere democratieën, wellicht Nederland?

In Den Haag hebben wij ook zo’n stuitende ‘betweter’ die de kiezer al jaren lang belazert met ‘inlegvelletjes’ en, in zijn blatante kiezersbedrog, iedereen tegen elkaar uitspeelt in zijn incestueuze concubinaat met de communistische oppositie. Het lijkt erop dat Rutte – de man zonder principes en zonder scrupules – langzamerhand zijn eigen graf aan het graven is; het corrupte establishment in Brussel heeft diezelfde hautaine arrogantie maar begint de druk ook te voelen.

Afgelopen zomer leek Nigel Farage nog als een stoomwals over de Tories heen te gaan, nu beleven zij hun tweede jeugd met een vijfjarig mandaat en er zou best, net als in de USA, een volgend mandaat uit kunnen rollen. Het sentiment onder de Engelse kiezers is definitief tegen de arrogantie der globalisten gekeerd omdat men hun manipulatie van het Brexit resultaat zat was en de oppositie een volstrekte idioot als leider naar voren had geschoven. Dieper onder het oppervlak was die kiezer echter bevreesd geraakt voor de sluipende globalistische ondermijning van het land en daar was de ‘anti-Big Brother’ Boris het perfecte tegengif voor. Er zijn in dit proces typisch Engelse elementen, uiteraard, maar deze ontwikkeling wijst op een herschikking der schaakstukken die voor vele jaren andere westerse democratieën ook kan gaan domineren, zelfs Nederland. Ook de desperate EU ziet die de bui al hangen en probeert nu, als de typische linkse activist, zijn subversieve agenda snel door de wet of met de rechter ‘in stenen tafelen’ te houwen om ‘de domme kiezer’ alsnog te dwarsbomen. Dàt is de élitaire democratie van Big Brother (en Frans Timmermans).

De ideologische kwade genius achter deze verloedering van de democratie is bij ons vooral D’66, dat de slappe Rutte meekreeg bij de afschaffing van het referendum maar daar nu volgens Maurice de Hondt voor gaat boeten. De achterbakse overval op de kiezer door Rutte en zijn concubines met de imaginaire CO² problematiek en al het andere bedrog uit het ‘progressieve’ repertoire weerspiegelt de situatie in Engeland waarin voor de ‘progressieve’ politiek niets te ver ging om Brexit en de democratie te saboteren omdat zij ‘het beter wisten dan de kiezer’– de typische D’66 attitude.

‘Progressieven’ in Nederland komen ook al handen en voeten te kort om alle gebreken van Boris aan te dragen, maar wie werpt hier de eerste steen? Alle kritiek is ‘ad hominem, net als op Wilders en Baudet, maar daarbij gaan deze hardleerse ‘progressieven’ nog steeds voorbij aan de fundamentele waarheid waarin de kiezer hun neus drukt. Als je politiek te eigenwijs en bijziend bent, en vooral ‘te goed bent voor deze wereld’ kan je ook niets zien!

Alle linkse proposities over meer ‘social justice’ liepen stuk op de simpele boodschap ‘ get Brexit done’! Boris had geen trek in TV interviews door extremisten van de media, maar ‘take back control’ kwam eveneens luid en duidelijk over bij de gefrustreerde kiezers die niet langer belazerd wensten te worden. Alle negatieve onzin en stuitende leugens over Brexit die Rutte hier voortdurend bezigde zijn verdampt, de Engelse economie draait al jaren beter dan de rest van Europa, dat als een financieel en politiek sleepanker aan Engeland hangt. Kiezers geloven in democratie en lopen weg van Big Brother’s snobistische, élitaire politici die het allemaal ‘beter weten’. De ‘morele superioriteit’ der progressieven heeft dik verloren van de ‘morele zuiverheid’ der conservatieven!

In Nederland negeert het blinde Den Haag zorgvuldig deze gevoelens van ongenoegen der kiezers en Baudet en Wilders zullen alleen al door dat ongenoegen gaan scoren, maar met name Baudet moet en kan ook meer bieden door begrijpelijk te maken hoezeer Rutte ons belazerd heeft met o.a. het verdrag van Marrakesh, het hele linkse klimaat repertoire met de CO² farce en de migratie problematiek met de open grenzen waar de kiezers nooit voor gekozen hebben omdat al deze ellende sinds de crisis van 2008 stiekem door de achterdeur van de EU is binnengesmokkeld.

Het typeert de betweter Rutte ten voeten uit maar hij kan Nederland nog steeds verder onderuit halen zolang het ‘cordon sanitaire’ werkt. Daarom zou Nexit best een effectief breekijzer kunnen worden om ook hier ‘schoon schip’ te maken.

Engeland is door een soortgelijke ontwikkeling gelouterd die door de Brexit werd opengelegd. Nadat aanmatigende linkse politici deze ‘historische vergissing’ der kiezers gedurende drie jaren tot een ‘afwijking van het gezond verstand’ verklaard hadden, is deze culturele omslag geen verrassing.

Brexit werd het symbool van de culturele kloof tussen de decadent-liberale kliek en hun slachtoffers, zoals die bij ons ook de instrumentele rol in de totstandkoming van die kloof door het arrogante D’66 en de door Rutte verloederde VVD steeds duidelijker wordt. Het heeft in Engeland niet alleen geleid tot een ‘schoon schip’ in de Conservatieve Partij, maar ook in het Britse Parlement en die invloed wordt ook hier merkbaar.

De Eurosceptici zijn, juist in Nederland, per definitie de slachtoffers van globalisten als Rutte c.s., de hardwerkende, cultureel conservatieve (ex-)VVD kiezer die zijn buik vol heeft van deze verrader met zijn onverholen D’66 sympathieën, de veelal tussen de wal en het schip gevallen PVV kiezer die de gevolgen van de migratie dagelijks aan den lijve meemaakt en de intelligente lezers die dit boerenbedrog ontrafelen en geen behoefte hebben aan het élitaire snobisme van de grachtengordel.

De Britse conservatieven hebben jaren lang vechtend over straat gerold, maar gaan nu aan hun tweede jeugd beginnen, dus dat belooft wat voor de komende tien jaren. Dat Boris een opportunistische leugenaar zou zijn wil ik absoluut niet betwijfelen, maar hij trof een open deur en gaf de kiezer wat deze zocht, in tegenstelling tot de arrogante salonsocialisten die slechts het Utopia bieden wat zij zèlf zoeken, maar nooit datgene wat de domme kiezer wenst!

Waar in Nederland dezelfde culturele scheiding door de ‘technocratisch georiënteerde progressieven’ ook tot een politieke afgrond leidt, heeft een meer ‘democratisch georiënteerde’ Wilders op praktisch alle punten in zijn agenda feitelijk gelijk. Maar ik vraag mij af hoe lang de kiezers deze veteraan nog zien in een ‘tweede jeugd’ voor het Nederlandse conservatisme. Een Baudet met zijn grotere ‘flair’ zal daarop weldegelijk kunnen kapitaliseren als hij het oude momentum weet terug te brengen, maar hij zal dan ook meer aandacht moeten geven aan een groter kiezerspubliek zoals de ‘moegestreden’ PVV kiezer die een bruisender alternatief zoekt en de ouderwetse CDA kiezer die niet door Rutte in diens incestueuze bed bij de communisten van GL en D’66 getrokken wil worden.

Het tij lijkt verder te keren tegen het salonsocialisme, maar het zwakke punt van Baudet is dat hij teveel de ‘Nice guy’ is die (nog) niet in staat is om cynisch, desnoods roekeloos te acteren.

In een democratie is een bluffer altijd in het voordeel tegenover een meer beschouwelijke politicus als Baudet, kijk maar naar een opgeblazen ‘non valeur’ als Timmermans in de EP verkiezing!

De aanhoudende, goedkope aanvallen op Baudet zijn het bewijs dat de deur nog steeds open staat.

.