Hof der zotheid

In het artikel “Voorbij de U-bocht” is de deplorabele staat beschreven waarin de Duitse Samenleving verkeert en is onderstreept dat personen die het wagen om Merkel met feiten, feitelijkheden en data om de oren te slaan, direct beticht worden van racisme, als brengers van nepnieuws en via de media worden hen de duimschroeven aangedraaid.

Afb: pixabay

Het is in Nederland en Zweden niet anders. Judith Bergman heeft op de website www.gatstoneinstitute.org beschreven hoe de zaken in Zweden bergafwaarts zijn gegaan sinds in 2015 de eerste migratiegolf van 163.000 migranten uit hoofdzakelijk Irak, Syrië en Afghanistan werden openomen.

We “managen” het uitstekend!

Judith Bergman citeert Morgan Johansson, de huidige Minister van  Justitie en Migratie die in februari 2019 zich trots op de borst rammend, de criticasters van het volgens hem succesvolle Zweedse migratiebeleid, op hun onjuiste verwachtingspatroon wees met de tweet: “Do you remember when the doomsayers were squawking that migration would lead to mass unemployment?…now: unemployment continues to fall among foreign-born and young people. For domestic-born it is at a record low”. Geen mens weet waar hij die wijsheid vandaan heeft, omdat de realiteit er iets anders uitziet dan het door hem geschetste beeld. Hij was niet de eerste en zal zeker niet de laatste politicus zijn die hoopt dat de eigen profetieën tegen beter weten in, realiteit zullen worden. Jens Orback voormalig Zweeds Minister van o.m. integratie, sprak al op 18 augustus 2007 de gedenkwaardige woorden: “…wij moeten open en tolerant zijn voor de islam en de moslims zodat zij dat ook tegen ons zullen zijn als wij in de minderheid zijn..” De man begreep niet dat leden van een tribale samenleving met een afwijkend religieus wereldbeeld en daarmee verbonden normenpatroon segregatie als doel hebben. In 2013 beloofde de leider van de Zweedse Sociaal Democratische partij dat hij als Minister-president (hij werd dat in 2014) er persoonlijk voor zou zorgen dat Zweden in 2020 de laagste werkeloosheid van Europa zou hebben. Dat gaat dus niet gebeuren.

Helaas is de ideale Zweedse samenleving niet bestand tegen de effecten van tribale normen en waarden van nieuwkomers en een instorting van de ideale democratie is een kwestie van tijd. Desondanks gooiden Zweedse politici die nog steeds de linkse beginselen in de praktijk wilden toepassen, de grenzen open en verleenden nieuwkomers vrijheden waarvoor de autochtone Zweedse burger jaren voor moest ploeteren. In het artikel “De Zweedse Spiegel” is uiteengezet waarin het allemaal heeft geresulteerd. Getto´s met no-go zones, straatverboden voor in zwarte gewaden geklede vrouwen, groeiende criminaliteit en territoriale conflicten tussen etnische entiteiten uit Noord-Afrika en de Sub-Sahel, kansarme personen met een laag opleidingsniveau en geringe arbeidsparticipatie leidend naar hoge werkeloosheid en explosief groeiende sociale voorzieningen en daarmee verbonden kosten. Het Zweedse bestel wordt van binnenuit opgegeten. Hoewel het overduidelijk is waardoor en door wie het sloopproces van het Zweedse staatsbestel in gang is gezet, blijven officiële functionarissen zich verschuilen achter een romantische semantiek om de ontwikkelingen niet te benoemen als uitingen van islamisme en in diens spoor islamitisch extremisme dat zich bedient van terroristische en criminele instrumenten en middelen.

De Zweedse realiteit

Aftonbladet, de goed geïnformeerde Zweedse krant, berichtte onlangs dat door het opgedrongen genereuze migratiebeleid acht van de tien kleinere steden worstelen met een werkeloosheid die hoger is dan het Zweedse gemiddelde. In alle tien plaatsen is de druk op de sociale voorzieningen ongewenst hoger geworden. De reden is volgens Aftonbladet simpel: Sweden is one of the most high-tech countries in the world, where we have cut simpler jobs. Therefore, the knowledge gap is too large for many of the refugee immigrants who come here”.  Van de eerste golf van 163.000 migranten[1] voldeed het grootste deel daarom niet aan de voor de Zweedse arbeidsmarkt gewenste kwaliteitseisen en stroomden het warme sociale voorzieningenstelsel in, waar ze de rest van hun leven zullen blijven. Bij de groep jongeren is om moverende redenen een substantieel deel analfabeet, andere hebben geen vakopleiding en ervaring. Niet verrassend dat in die oorden de druk op de sociale voorzieningen oploopt, de werkeloosheid groeit, de kas leeg loopt en het budget tekort piekhoogtes bereikt.

Steden en regio´s plukken de wrange vruchten van het genereuze overheidbeleid. Enkele voorbeelden onderstrepen die stelling. Ljusnarsberg (4700 inwoners) in het district Örebro west van Stockholm, is de gemeente die relatief gezien het grootste aantal asielzoekers kreeg: 230 per 1000 inwoners. Het werkloosheidspercentage is meer dan 10% en het aantal ontvangers van een sociale uitkering 22,9%. Norberg (bijna 7000 inwoners), dat in verhouding tot zijn grootte het op één na grootste aantal migranten mocht ontvangen, heeft een werkloosheidspercentage van 8,6%. In Malmö (317.000 inwoners) is de werkeloosheid het dubbele van het landelijke gemiddelde: bijna 14%. De gemeente houdt rekening met een budgettekort van bijna €37 miljoen (390 miljoen Zweedse Kroon). Volgens de Directrice Financiële Ontwikkeling van Malmö is dat te wijten aan de demografische ontwikkeling waar minder mensen voor meer moeten zorgen. Een profetie die geldt voor 110 van de 280 gemeenten en voor 5 van de 21 regio´s die Zweden telt,

Dat is dus bezuinigen geblazen en wie zijn daarvan de dupe? Ouderen en leefomgeving. In Ystad worden bijvoorbeeld geen warme maaltijden meer aan ouderen verstrekt en de frequentie van de vuilnisophaaldienst is sterk terug geschroefd. Motola was van plan de temperatuur in door de stad beheerde gebouwen inb. de bejaardentehuizen op een lager pitje te zetten. Om de kou te bestrijden krijgen de bejaarden dekens. Dekens! De kritiek op die laatste bezuinigingsmaatregel was zo groot dat Motola de maatregel voor bejaarden moest terugdraaien. De regionale samenleving oordeelde dat ouderenzorg wel het laatste is waarop bezuinigd moet worden. Wel worden in Motola de warme maaltijden voor ouderen vervangen door magnetron maaltijden.

Oorzaken?

Het werd door velen voorspeld[2]: het open deur beleid om de effecten van de grijze golf te minimaliseren door het aselectief opnemen van migranten is niet de gewenste oplossing. Politici werden herhaaldelijk gewaarschuwd dat de werkeloosheid niet zal dalen, maar zal stijgen; de druk op de sociale voorzieningen groter zal worden; budgettekorten op regionaal en lokaal overheidsniveau groeien; geen sprake zal zijn van integratie, maar van segregatie; de pressie om te islamiseren groter wordt en het open deur beleid de uitnodiging tot omvolking is. Wat nog niet werd verbonden met de stroom van migranten uit landen waar klimaat en milieu maatregelen op een laag pitje staan of zelfs ontbreken, zijn de negatieve effecten voor de leefomgeving. In bepaalde wijken in de grote Duitse, Nederlandse en Zweedse steden hoopt het huisvuil zich op in straten en waterlopen en de rattenbevolking trekt aan. Door die negatieve effecten van de massamigratie te benoemen ben je automatische een racist.

Waar schortte en schort het in Zweden aan? Volgens de kenners aan de volgende zaken:

  • Genereus asielwetgeving. Beslissingen op aanvragen werden uitgesteld omdat faciliteiten gecreëerd moesten worden voor het registreren en onderbrengen van migranten en het grote volume minderjarigen eiste een speciale tijdrovende behandeling. De EU overeenkomst met Turkije en aanvullende richtlijnen doorkruisten de aanvraag procedure. Die werd nog meer vertraagd en een stuwmeer van asielaanvragen was het gevolg.
  • Gedeeltelijke amnestie. In juni 2018 verleende de Groen-Rode regering amnestie aan een kleine groep Afghaanse minderjarigen die op het punt stond uitgewezen te worden. De Zweedse regering gaf hen de kans om alsnog een middelbare schoolopleiding te volgen. Criteria: asielaanvraag voor 15 november 2015 en asielaanvraag doorlooptijd langer da 15 maanden. Van de 12.000 kregen 6000 asiel. De situatie van de afgewezen Afghaanse minderjarigen is onduidelijk: retour Afghanistan(denk het niet); in hechtenis?, ondergedoken (zeer waarschijnlijk) of poging om in een ander EU land asiel aan te vragen (niet ondenkbaar).
  • Het migratie debat is gepolariseerd.

De onbruikbaar geworden lachspiegel

Ontwikkelingen en gebeurtenissen in Zweden bevestigen de vaststelling van Paul Scheffer dat een welvaartstaat en open grenzen niet samen gaan. Overigens is dat ook van toepassing op de status van de verzorgingsstaat.Zweden is niet de enige staat die zich gewillig laat knechten door de agressieve, veeleisende migrant met een regering die de problematiek doorschuift naar de samenleving. Het Zweedse parlement blind voor de problemen die zij steden en regio´s met haar migratiebeleid opzadelt, heeft desondanks in juni 2019 een wet aangenomen om de migratie naar Zweden door gezinshereniging te versterken.

Het beeld dat is neergepend in dit artikel, schetst deels de huidige toestand in Duitsland, Nederland en België en deels de nabije toekomst van genoemde landen. Het gebrek aan daadkracht van de betreffende regeringen doet welhaast kolderiek aan. Helaas niet voor de betrokken migrant en helemaal niet voor oudere staatsburgers.


[1] 35.000 werden geregistreerd als niet door ouders of familie begeleide minderjarigen, waarvan 24.000 afkomstig uit Afghanistan en God mag weten hoe die uiteindelijk in Europa zijn gekomen. ,

[2] Zie de artikelen “De Zweedse Spiegel”, “Ontmanteling van een Voorbeeld Democratie” en “de Knieval”.


.

0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties