Naamloze misdaden en een nieuwe wereldorde

De kiezers zijn het zat, de globalisering loopt op zijn eind en het is de grote boeman van de linkse globalisten Donald Trump die het weer eens gedaan heeft nu hij China keihard aanpakt, daar waar het de hegemonistische communisten het meest pijn doet.

Afb: scr Youtube.com

Deze, lang uitgestelde, confrontatie is oneindig veel belangrijker dan alle loze, laag bij de grondse aantijgingen, die Trump op het thuisfront te verduren krijgt, zoals dezer dagen NBC dat wel de kroon spant met de beschuldiging dat Trump’s instructie om, n.a.v. de moordpartijen op onschuldige burgers, de vlag halfstok te hijsen op 8 augustus, getuigt van Nazisme, want 08.08 correspondeert met de 8e letter van het alfabet, resulterend in HH (Heil Hitler).

Veel stompzinniger kan een mens zich niet voorstellen, maar dit is maatgevend voor de door hun Trump Derangement Syndrome verblinde linkse activisten, zoals de ook al zo diep gevallen NRC volhardt in keukenmeiden verhalen over ‘Otten, die als een hond behandeld werd…’. Deze clowns liggen dag en nacht wakker om Trump desnoods te beschuldigen van ‘niet bestaande misdaden’, zoals Franz Kafka beschrijft in zijn boek ‘Het proces‘. De grootste gek was de afgelopen week Elisabeth Warren, de linkse activiste uit de Senaat die Trump beschuldigde van ‘environmental racism’?!

Mijn broek is al vaak afgezakt van afgrijzen, maar deze spierwitte idioot, die zichzelf voor politiek gewin als Amerikaanse indiaan presenteerde, kan er ècht wat van en wint met een straatlengte van de andere, vermoeide ‘freudiaanse projecties’ over racisme en fascisme. Eindelijk zijn wij dan gekomen bij de ‘naamloze misdaden’ waarvan Josef K. wordt beschuldigd door zijn fascistische aanklagers die Franz Kafka zo treffend beschreef, lang voordat een George Orwell deze linkse fascisten, ook al weer zeventig jaar geleden, profileerde. De Democraten zijn radeloos en zullen, zoals vaker gebeurde, geen kans missen om zichzelf in de (linker) voet te schieten.

Trump heeft drie jaar geleden het volledige politieke establishment een pak voor hun donder gegeven en, wat zij ook proberen, hij blijft onkwetsbaar voor de goedkope chicanes van de ‘deep state’ tot en met de liederlijke media en het domme activistische gejammer op het internet, ondanks het feit dat hij de economie op de rails heeft gebracht, illegale immigratie aanpakt en de strategische positie van het land verbetert nadat de Democratische poging tot een staatsgreep met de hulp van Obama, Clinton en de vrijwel de volledige top van het veiligheids- en inlichtingen apparaat in vlammen was opgegaan. De samenspanning met de Russen blijkt nu weldegelijk te hebben gespeeld, maar het zijn de Democraten die de boter op hun hoofd hebben en zich nu verschuilen achter ‘belemmering van de rechtsgang’ als laatste strohalm.

Ik sprak van ‘een lang uitgestelde confrontatie’ omdat de slappe buitenlandse politiek van Carter en Obama slechts deed denken aan een verlegen, ontluikend pubermeisje dat zich geen raad weet met zichzelf in haar (bijna) volwassen lichaam. Die twee dilettanten liepen zich slechts te verontschuldigen voor de leidende positie van de USA en creëerden zo een globaal machtsvacuüm, reden waarom de wereld momenteel leeft met zoveel problemen. China wil per se de leidende natie in de wereld worden en al staan de intercontinentale raketten met kernkoppen nog niet startklaar, veel scheelt het niet.

Het ambitieuze China, vormt (nog) geen bedreiging à la de Nazi’s en Communisten als Hitler, Stalin of Chroetsjov, maar China is één van de straathonden die zich razendsnel in het door de visieloze Obama gecreëerde politieke vacuüm kon ontwikkelen, net als het kleine broertje Rusland, maar dat het moreel correcte kompas ten enen male ontbeert voor zo’n leidende rol. Dankzij Obama kon China zich nestelen in de zuid Chinese Zee, in midden Azië, in Afrika en zich zelfs inmengen in de Australische en Europese politiek en de bedreiging van Taiwan opvoeren naar een nieuw niveau.

Daarnaast verrijkten de Chinese Communisten zich met een ‘handelspolitiek’ ten koste van de door allen zo gekritiseerde USA, net als de rest van de wereld inclusief de opportunistische EU, om vervolgens het daarmee opgebouwde fortuin te misbruiken voor allerlei vormen van politieke subversie in zogenaamd bevriende landen, tot en met de Confucius instituten in Leiden en Groningen.

Chinese ‘handelspraktijken’ omvatten niet alleen hondsbrutale diefstal van intellectuele eigendom en (industriële) spionage veelal gericht op militaire R&D, maar ook ongegeneerde dwang tot overdracht van westerse technologie door vestigingen van buitenlandse bedrijven in China in de tang te nemen. Cyber diefstal, valuta manipulatie, huizenhoge tarief muren voor Amerikaanse producten terwijl zij zelf met gesubsidieerde producten de Amerikaanse markt overspoelen, noem het maar op.

De Democraten en hun linkse kloons in Nederland wijzen voortdurend naar Trump’s confrontatie met China als een gevaar voor de westerse wereld, nadat hun icoon Obama er acht lange jaren zo’n verschrikkelijke puinhoop van had gemaakt, maar waren content toen China in april toestemde om een eind te maken aan deze praktijken, om hondsbrutaal verder te gaan met de boel te belazeren! Desondanks steunen de absurde Amerikaanse media China, al was het maar om Trump dwars te zitten.

Het feit dat China al jaren lang zijn tentakels over de hele wereld uitslaat, komt omdat het gigantische China arm is aan grondstoffen terwijl de USA praktisch ‘alles in huis heeft’ behalve enkele kleine strategische grondstoffen. In China leven nog steeds zo’n 300 miljoen mensen net als 2000 jaar geleden, geloof het of niet! Het is een land waar slechts één organisatie bestaat en dat is de meedogenloze Communistische Partij, gesteund door een idem leger, die alles wat denkbaar is over het eigen land en de eigen economie bij elkaar liegt om de wereld te bedonderen in hun streven naar hegemonie, steunend op militaire en economische expansie waarover ik vorig jaar al berichtte in een serie artikelen over China en hun Marco Polo project. Het is geen toeval dat, terwijl de Democraten in principe jammeren over Trump’s confrontatie met China, de buurlanden van die grote Chinese ‘bully’ Donald Trump volledig ondersteunen en dat zijn er niet één of twee, maar Vietnam, India, Thailand, Singapore, Malaysia, Indonesia, Japan, Zuid Korea, de Filippijnen en Australië!

Dankzij de sterk groeiende economie van de USA kan Trump gestaag de Chinese exporten afknijpen

en zijn eigen agrarische sector, voorzover die naar China exporteert, compenseren want er is altijd een wereldwijde behoefte aan voedsel. Maar het verlies van de Amerikaanse exportmarkt doet China pijn, héél veel pijn, net als de huidige devaluatie van de renminbi. Japanse fabrikanten verhuizen hun vestigingen al van China naar Vietnam, India en Mexico, hetgeen ook een fors deel van de Amerikaanse immigratie problematiek kan verbeteren. China heeft geen alternatieven en het feit dat China meer dan 1 biljoen Dollars aan Amerikaanse staatsobligaties houdt maakt geen enkele indruk met slechts 7% van de totale nationale schuld van de USA, maar China zou het meest lijden door deze portefeuille kwaadwillig op de internationale kapitaalmarkten te dumpen, want dat bedrag wordt daar moeiteloos geabsorbeerd.

De recente economische toenadering tussen de USA, Mexico en Brazilië zou, gecombineerd met de uitbreiding van deze sterke alliantie met een post-Brexit UK en Canada een blok vormen met 750 miljoen inwoners en een BNP van 30 triljoen Dollars, waarbij AustralAsia ook al doende is om zich op toetreding tot die alliantie voor te bereiden, met een navenante schaalvergroting der voornoemde cijfers die China en uiteraard al helemaal de amechtige EU doen verschrompelen!

Trump blijkt, ondanks alle linkse rookwolken, een intelligente globale strategie te kunnen ontwikkelen die niet stoelt op het failliete, linkse globalisme maar op vrijhandel. Hij heeft de zwakte van China prima geïdentificeerd en laat zich niet afleiden door hun chicanes maar is juist bijzonder constructief bezig aan de opbouw van een nieuwe wereldorde, waar alle linkse beschuldigingen van een Merkel of Macron dat hij met ‘America first’ zich achter de eigen landgrenzen zou verschansen zwaar op de tocht komen te staan.

Die achterhaalde clowns maken zich druk om Trump’s boycot tegen Iran, waar zij zelf nog een schamel centje hopen te verdienen, terwijl Trump onder hun neus waarschijnlijk een nieuwe economische wereldorde inluidt die volledig aan de fossiele EU bureaucratie voorbijgaat.

De UK heeft met Brexit een veelbelovend pad ingeslagen en Boris praat regelmatig met Trump; een Nexit zou het ons mogelijk maken om onze traditionele rol als toegangspoort voor Europa te blijven vervullen, maar dan als partner van het machtigste economische blok dat de wereld ooit gekend heeft, zonder de strop van de fossiele, semi-communistische EU om onze nek!

Wellicht dat Rutte en zijn D’66 sympathisanten eens kunnen nadenken over ‘hoeveel goeds’ een Nexit ons kan brengen?


.

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

2 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
r dunki
4 jaren geleden

… ook als Rutte niet overtuigd mocht zijn van die loze ideologie vindt hij alsnog comfort in de veilige collectiviteit der ‘stakeholders’ daarin, die van iedere aansprakelijkheid absolveert.

Bij sollicitatiegesprek in Brussel kan hij naar eer en geweten aanvoeren: ‘koppie als nieuw’.

JH
4 jaren geleden

“Wellicht dat Rutte en zijn D’66 sympathisanten eens kunnen nadenken over ‘hoeveel goeds’ een Nexit ons kan brengen?”
DAAR, zit de crux, nadenken….als je overtuigd bent van je eigen ideologie, HOEF je niet na te denken, one way, or the other, je hebt altijd gelijk