Toen Nederland in mei 1945 bevrijd was, waren de verzetshelden van mei 1945 er als de kippen bij om de zogenaamde ‘moffenmeiden’, Nederlandse vrouwen die het om wat voor reden dan ook hadden aangelegd met de bezetters, letterlijk te knippen en te scheren en vaak nog erger. Hen wachtte pek en veren; er werd na de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog en vijf jaar Duitse bezetting genadeloos met hen afgerekend.
Klaarblijkelijk zijn de tijden in de afgelopen zeven decennia enigszins veranderd. Heden ten dage draait de zieligheidsindustrie en dito propaganda van de geheel onvrijwillig door de belastingbetalers gefinancierde publieke omroepen – en Nieuwsuur in het bijzonder – op volle toeren om de deerniswekkende situatie van de uit Nederland afkomstige Isis-bruiden en hun kinderen in Syrische en Koerdische opvang/vluchtelingenkampen onder de aandacht te brengen en daarmee het pad te effenen voor hun repatriëring naar Nederland. Het kabinet heeft klaarblijkelijk gezegd dat het te gevaarlijk was om hen op te halen, maar dit wordt bestreden door advocaat André Seebregts, die zelf naar Syrië is afgereisd om de deerniswekkende situatie van de Isis-bruiden met eigen ogen te aanschouwen. Zijn conclusie was dat het helemaal niet te gevaarlijk is. De Isis-bruiden zelf deden voor de draaiende camera volledig gesluierd met volle overgave met een jong katje als weekmaker kond van hun deerniswekkende situatie en de gevaren die zij lopen in de kampen in het Midden-Oosten.
Laten we het alsjeblieft even realistisch bekijken. We hebben het hier over de wederhelften van een horde ongekend wrede en sadistische beesten, die in hun verknipte ideologische drang naar de vestiging van een shariagestuurd haatkalifaat jarenlang een substantieel deel van het Midden-Oosten compleet hebben verwoest en ontwricht ten koste van vele, vele mensenlevens. Die mensenlevens werden bovendien ook nog eens op de meest gruwelijke en sadistische manieren beëindigd. We kennen allemaal ongetwijfeld de beelden nog wel van Jihadi John en de in oranje overalls gehulde gevangenen, die met een enorm mes door de keel werden onthoofd of in kooien levend werden verbrand of verdronken, of simpelweg op een rij gelegen met kalashnikovs werden doodgeschoten. Gevangenen die in slachterijen aan vleeshaken werden gehangen. Voor de camera, nog wel! We hebben het over de echtgenotes en kinderen van de volkomen verknipte sadistische daders van die gruwelen. U maakt mij niet wijs dat die van niets wisten en dat ze alleen maar braaf in de keuken stonden. Ik geloof niet in opnieuw een “Wir haben es nicht gewusst”.
Deze vrouwen zijn volledig uit eigen beweging afgereisd naar het Midden-Oosten voor de verlokkende zoete vruchten van het shariagestuurde haatkalifaat en verfoeien de westerse democratische rechtsstaat. En nu willen zij, nu de vestiging van het hemelse kalifaat na jarenlang wapengekletter, geweld en bloedvergieten op een hopelijk definitieve mislukking is uitgedraaid en hun sadistische haatbaarden dood, vermist, gevlucht of gevangen zijn, van de normen en waarden van diezelfde westerse democratische rechtsstaten gebruik maken om naar Nederland terug te kunnen keren? En de Nederlandse publieke opinie over die mogelijke terugkeer moet gemasseerd worden door de televisiepropaganda waarin ofwel zijzelf, dan wel hun Nederlandse opa’s hun jankieboeverhalen over gevaarlijke situaties in de Syrische kampen mogen uithuilen? Waarom is er totaal geen aandacht voor de humanitaire ramp rond de èchte slachtoffers van die shariaheilstaat en zijn sadistische beulen en de gevaren die zíj lopen? De christelijke gemeenschappen, bijvoorbeeld? Of de Yezidi?
Nee, dank je de koekoek. Deze Isis-bruiden, feitelijk geen haar beter dan de toenmalige ‘moffenmeiden’, zijn hier wat mij betreft absoluut niet welkom meer; zij hebben zelf hun keuze voor het haatkalifaat gemaakt en keuzes brengen nu eenmaal consequenties met zich mee. Hun kinderen hoeven hier ook niet heen te komen. Het is namelijk inhumaan om daar gewortelde kinderen bij hun moeder vandaan te halen en hierheen te brengen. Dat heb ik tenminste begrepen van de zaak van een aantal maanden geleden rond de dreigende uitzetting van de hier gewortelde Armeense Howick en Lili. Bovendien is het niet verstandig om ze hier aangekomen vervolgens aan de zorgen van de falende Nederlandse jeugdzorg toe te vertrouwen, waar de gemeenten al een financieel tekort van ruim 400 miljoen euro voor hebben. Om nog maar te zwijgen van dat ik één Mohammed B., Samir A. en Gökmen T. eigenlijk al veel te veel vind.
En dat staat nog los van de vraag waaróm Nederland die Isis-bruiden en hun kinderen eigenlijk zou moeten ophalen, want die vraag is tot nu toe nog niet naar behoren beantwoord.
.
Nee.Zij waren tenminste lid van een terroristische organisatie; laat ze lekker in Syrie. Dat daar de doodstraf staat op terrorisme is niet relevant, maar een goede zaak.